Hij was een rijkeluiszoontje van een oude Milanese familie.Hij werd geboren in 1527 als zoon van Bagio Acrimboldo ,hij was ook kunstschilder.In 1549 werd hij erkend als zelfstandige kunstschilder.In datzelfde jaar werkte hij samen met zijn vader voor de dom van Milaan. Hij ontwierp muurschilderingen , glasramen en het altaar "baldacchino ".,hij ontwierp ook wandtapijten voor de domkerken in Como en Monza.
Van 1562 tot 1587 ging Arcimboldo werken aan het keizerlijk hof van de Habsburgers. De meeste beroemdheid kreeg hij door zijn voorstellingen van hoofden, opgebouwd uit vruchten , groenten ,dieren , bloemen en allerlei voorwerpen.
Deze grappige schilderijen hebben een diepere betekenis.De schilderijen "Vuur ",Lucht ", en " Water " zijn symbolische voorstellingen van de toenmalige keizers.Zo symboliseren ze de heerschappij van de keizer over de microcosmos en de macrocosmos en dus de wereld. Acrimboldo werkte en leefde in de tijd van het maniërisme.Dat is de laatste fase van de renaissance .net voor de doorbraak van de barokstijl.
Arcimboldo in het Musée du Luxembourg te Parijs
Van 15 september 2007 t/m 13 januari 2008
Het is de eerste tentoonstelling ter wereld die gewijd is aan Giuseppe Arcimboldo (1527-1597). De kunstenaar werd ontboden door de Habsburgse keizer in het tijdperk van het maniërisme.
De tentoonstelling bestaat uit zo'n honderd werken en besteed aandacht aan de miskende aspecten van het karakter en het werk van de kunstenaar, zoals zijn portreten van klassieke stijl of zijn ontwerpen voor kostuums en versieringen voor verschillende evenementen op het hof van Habsburg.
Spaans schilder, tekenaar, etser, filmer, fotograaf; ontwerper van juwelen, meubels, decors en kostuums voor ballet en film; voorts schrijver van filmscenario's, romans en, vooral polemische, essays. Geboren 11 mei 1904 Figueres overleden 23 januari 1989 Figueres.
Salvador Dalí behoort tot het surrealisme. Zijn belangrijkste werk schiep Dali in de jaren '30. De - bewust schokkende - kracht van zijn werk ligt in het feit dat hij zeer nauwkeurig naar de werkelijkheid geschilderde objecten, die in geen relatie tot elkaar staan, met elkaar in verband brengt. (Hij heeft zijn schilderijen eens aangeduid als geschilderde droomfoto's.) Dit effect wordt vooral verkregen door een knappe trompe-l'oel techniek en een geraffineerd gebruik van de perspectief. Zijn schilderijen kenmerken zich door merkwaardige voorstellingen die nauwkeurig realistisch zijn afgebeeld. Vooral tot ad absurdum doorgevoerde dubbelbeelden en beeldrijm spelen een belangrijke rol. In zijn voorstellingswereld kunnen mieren even groot als mensen en horloges slap zijn.
Picasso noemde Dalí een 'voortdurend lopende buitenboordmotor'.
Zelf hield Dalí zich voor een genie dat van zijn recht op alle mogelijke en onmogelijke krankzinnigheden gebruik moest maken. De schilder, objectkunstenaar, schrijver en filmmaker gaf met zijn provocerende exhibitionisme en zijn buitenissige hoogvliegerij aanleiding tot verbitterde controverses.
,Slapende boeddha'' ontsnapt aan verwoestingen Taliban
Afghanistan zal boeddhabeelden restaureren
PARIJS -- Een Frans-Afghaanse archeoloog heeft vrijdag geruchten bevestigd dat een groot boeddhabeeld in Afghanistan is ontsnapt aan de aandacht van de intussen verdreven Talibanheersers.
Het beeld, een slapende boeddha, is zeker 350 meter lang. Het ligt begraven nabij een klooster in de provincie Bamiyan, de plaats waar de Taliban een jaar geleden twee grote stenen boeddhabeelden met dynamiet verwoestten.
Zemaryalai Tarzi, oud-overheidsfunctionaris in Afghanistan en verantwoordelijk voor archeologie en monumentenzorg, zegt dat hij de plaats van het beeld al 25 jaar geleden heeft bepaald aan de hand van oude Chinese geschriften. Het Guimet Museum in Parijs heeft gezegd snel een onderzoeksteam te willen sturen.
Het bestaan van de slapende boeddha werd eerder deze maand ,,bekendgemaakt'' door de Franse gezant Lévy tijdens een bezoek aan Kaboel. Tarzi schreef in 1987 al over het ,,derde'' beeld, maar het was blijkbaar tot nu in de vergetelheid geraakt.
Bernini als architect Tussen 1656 en 1667 construeerde Bernini het Piazza San Pietro in Rome, het plein voor de Sint-Pieterskerk, in opdracht van Paus Alexander VII. Het plein wordt omgeven door een zuilenrij, die door Bernini zelf beschreven wordt als "de moederlijke armen van de kerk". Deze zuilenrij bestaat uit 284 Dorische zuilen en 88 pilasters, in vier rijen, die vrijwel volledig symmetrisch staan. Op de zuilenrij staan 140 beelden van heiligen. De zuilen vormen samen een ovaal met een grootste binnendiameter van ongeveer 198 meter. Het plein is in totaal ruim 200 meter breed en ruim 250 meter lang.
In het midden van het plein staat een Egyptische obelisk van ruim 37 meter hoog. De obelisk is in 39 na Christus in opdracht van Caligula naar zijn circus gebracht, dat later het Circus van Nero genoemd zou worden. In 1586 is de obelisk naar de huidige plaats verplaatst. De obelisk was vroeger een draaipunt voor wagens in races in het Circus van Nero. Dit circus stond op de plaats waar nu het plein ligt.
Naast dit kenmerkende werk is Bernini, samen met zijn grote concurrent Francesco Borromini, bepalend geweest in het straatbeeld dat wij nu in Rome zien. Hij heeft de piazza's en straten bekleed met een onnoemelijk aantal barokke fonteinen.
Giovanni Lorenzo Bernini
(1589 Napels- 1680 Rome) Bernini, één van de beroemdste kunstenaars van de zeventiende eeuw, beïnvloedde de beeldende kunst diepgaand. Hij was de grootste westerse beeldhouwer van zijn tijd, maar hij liet ook schitterende architectuur, virtuoze tekeningen en schilderijen na. De veelzijdige kunstenaar beschouwde zichzelf in de eerste plaats als beeldhouwer. Dit heeft hij gemeen met de kunstenaar die hem het meeste inspireerde, Michelangelo.
In de werkplaats van zijn vader, de schilder en beeldhouwer Pietro Bernini (1562-1629), genoot hij zijn opleiding. Als zestienjarige voerde hij al zelfstandig opdrachten uit. Aan het begin van zijn lange carrière maakte hij naam met mythologische groepen en portretbustes. Pluto en Proserpina ( 1621-1622) en Apollo en Daphne ( 1622-1625) behoren tot zijn hoogtepunten uit deze periode. Beide beelden zijn gehouwen uit marmer in opdracht van kardinaal Scipione Borghese. Deze opdrachtgever vereeuwigde hij in 1632 door middel van een schitterende marmeren buste.
Bernini
Geboren voor mij
op éen nacht dauwslierten
sigaretenrook
semi-professionele duisternis ik zie vlinders
op je weke winterruiten je beeft
je beeft vreselijk
onhophoudelijk
oncohaerente begeerten
mijn vijanden wijken Gedicht , Héli Rombaut
Schiderij , Pierre Bonnard " De badkamer
De Nederlandse schrijver en beeldhouwer Jan Wolkers is vrijdag overleden. De schrijver en beeldend kunstenaar zou volgende week 82 jaar zijn geworden. Hij overleed om 1.30 uur in zijn slaap in zijn woning op Texel. Hij was dinsdag uit het ziekenhuis van Den Helder ontslagen. Daar was hij opgenomen met een ontsteking aan zijn voet. Volgens Blom staat de ontsteking los van het overlijden van de kunstenaar. 'Hij was wel een oude man, maar hij was niet ziek. Zijn geest was nog jong. Hij is toch onverwachts overleden.' In totaal schreef Wolkers ruim dertig boeken. Zijn werk, dat zich kenmerkte door vaak plastisch taalgebruik, doorbrak taboes. Daarin week hij nooit af van zijn themas. Steeds terugkerende motieven waren de dood, seksualiteit, verrotting, eenzaamheid, persverse gedachten over dieren en de haat-liefdeverhouding met zijn vader.
Wolkers debuteerde in 1961 met de verhalenbundel Serpentina's petticoat. De schrijver, schilder en beeldhouwer werd vooral bekend met boeken als 'Kort Amerikaans' (1962), 'Een roos van vlees' (1963) en 'Terug naar Oegstgeest'(1965). Zijn bekendste boek in ongetwijfeld 'Turks fruit' (1969), later verfilmd door Paul Verhoeven.
In het Wertheimpark staat sinds 1993 het Auschwitzmonument van schrijver/beeldend kunstenaar Jan Wolkers. Het gedenkteken bestaat uit gebroken spiegels waarin bij dag en nacht de hemel wordt weerkaatst die zich volgens Wolkers na Auschwitz niet meer ongeschonden kan vertonen:
De hemel blijft voorgoed geschonden. Het is een godsgruwelijke aanslag op alles waar een mens voor staat.
Op een paneel bij het monument staan de feiten. Vóór de Duitse invasie woonden er in Nederland 140.000 joden. Tussen 15 juli 1942 en 3 september 1944 zijn ruim 107.000 joden op transport gesteld. Slechts 5200 overleefden de concentratiekampen en keerden naar Nederland terug. In de vernietigingskampen Auschwitz en Sobibor belandden 95.000 joden uit Nederland. Slechts 500 van hen hebben het overleefd.
Wolkers maakte het Spiegelmonument op verzoek van het Auschwitz Comité. Oorspronkelijk bevond het gedenkteken zich, in soberder uitvoering, op de Oosterbegraafplaats. Jaarlijks vindt op 27 januari, de dag waarop het Russische leger in 1945 het kamp bevrijdde, de Auschwitzherdenking plaats.
Geboren in (1937) in Hollognes-sur-Pierres maar die al 25 jaar leeft en werkt in het Chateau Vert te Cavaillon , in de Provence.
René Julien is schilder en beeldhouwer en ontwierp juwelen , tapijten en glasramen.Hij gaf les aan de Academie van Luik en was directeur van de Academie van Joost -ten-Node. Werk van hem was te zien op Expo 58. Zijn werk bevindt zich nu in het Prentenkabinet te Brussel , het AMCV in Antwerpen en het Museum van Lier. De jongste jaren houdt hij zich in zijn kasteel in de Vaucluse, bezig met beeldhouwkunst. Zijn sculpturen tonen mensen , vooral vrouwen en kinderen , in sierlijke en expressieve houdingen.
Twee jaar geleden haalde de Sculpture Link in Knokke het nieuws nadat vandalen zich hadden uitgeleefd op vijf van zijn beelden die zich bevonden op de beeldenwandeling op de zeedijk van Knokke-heist
Schets van Francis Bacon verkocht voor 11,5 miljoen euro
Een schets van Francis Bacon die de Ierse schilder eind jaren 60 heeft gebruikt om de huur van zijn Londense studio te betalen, heeft zondag een recordbedrag van ruim 11,5 miljoen euro opgeleverd bij het veilinghuis Christie's.
"Study from the Human Body, Man Turning on the Light" werd verkocht voor 11.528.497 euro.
Bacon had het werk in 1969 aan het Royal College of Art (RCA) geschonken als huur voor zijn studio aan Cromwell Road. Het RCA gaat het geld gebruiken voor de bouw van een nieuwe campus in West-Londen. (DWM)
De Britse kunstenaar Edward Burne-Jones werd in augustus 1833 geboren in Birmingham. Deze tekenaar en schilder was een vertegenwoordiger van het Engelse symbolisme. Het werk van Edward Burne-Jones stond in zijn tijd in hoog aanzien. Hij beeldde vooral literaire, romantische en religieuze onderwerpen uit.
Opleiding
Edward Burne-Jones studeerde vanaf 1853 aan het Exeter College in Oxford. In Oxford maakte hij kennis met William Morris, die zijn vriend voor het leven werd. Voordat Burne-Jones en Morris besloten hun studie te beëindigen om hun krachten te wijden aan hun artistieke loopbaan, maakte het duo een reis langs de kathedralen in Noord-Frankrijk. In 1856 vestigde het tweetal zich in Londen en maakte kennis met Dante Gabriel Rossetti. Edward Burne-Jones kreeg korte tijd schilderlessen van Rossetti. De vroege werken van Edward Burne-Jones ontstonden onder sterke invloed van zijn vrienden William Morris en Dante Gabriel Rossetti. Met hen werkte Edward in 1857 aan muurschilderingen voor de Oxford Union
De schilder Thomas Gainsborough werd in 1727 geboren in Sudbury in het Zuid-Engelse graafschap Suffolk. Omstreeks 1740 vertrok de jonge Thomas naar Londen, waar hij in de leer ging bij de Franse tekenaar en graveur Gravelot. Gainsboroughs grote liefde ging uit naar de landschapschilderkunst. Op dit gebied liet hij zich inspireren door het werk de Franse schilder Watteau; daarnaast is de invloed van 17de-eeuwse Hollandse meesters aanwijsbaar. Gainsborough roept in zijn landschappen de stemming en sfeer van het Engelse land op. Terwijl hij voor zijn landschappen moeilijk kopers kon vinden, werd Gainsborough overladen met portret-opdrachten. In hofkringen stak hij zelfs zijn tijdgenoot en rivaal Joshua Reynolds naar de kroon. Gainsborough werd de meest gevierde portretschilder van zijn tijd.
'Barst in vloer' nieuwste kunstwerk Tate Modern
LONDEN
Sinds vandaag loopt er een lange kloof door de betonnen vloer van het museum Tate Modern in Londen. Het is het nieuwste kunstwerk van de Colombiaanse Doris Salcedo, 'Shibbolleth' genaamd. Het 'ondergrondse beeldhouwwerk' moet de kloof tussen blanke Europeanen en de rest van de mensheid symboliseren.
De smalle kloof wordt over een afstand van 167 meter breder en dieper. Ze kronkelt door 'The turbine Hall', een van de twee grote hallen van het Tate Modern. Het Tate Modern is gehuisvest in een oude elektriciteitscentrale. Het kunstwerk is een interactieve belevenis. Het museumpersoneel zal op alle mogelijke manieren de bezoekers waarschuwen over de kloof. Hoe diep die is, daar bleef de kunstenares mysterieus over. 'De kloof is zonder bodem, net zoals de kloof tussen de mensen'. De kloof blijft in het Tate Modern tot april.
Is een van de bekendste vertegenwoordigers van de pop-art. Hockney begon als een schilder die doeken maakte met een anekdotisch karakter. Maar in 1964 vestigde hij zich in Californië waar hij een meer realistische schilderswijze ontwikkelde. Hij gebruikte thema's als zwembaden, portretten en landschappen. Maar ook schilderde hij zijn twee teckels Boogie en Stanley en stillevens.
Enkele jaren later begon hij foto's in zijn schilderijen te verwerken, een begin van talrijke collages bestaande uit foto's die op zo'n manier bij elkaar zijn gebracht, dat het kubisme eruit herkend kan worden.
Hockney's werk heeft grote invloed gehad op het figuratieve realisme van de jaren zestig.
[bewerk] Exposities
Het Museum Boymans Van Beuningen organiseerde in 1995/1996 een tentoonstelling van werk van David Hockney.
William Blake
William Blake (28 november 1757 12 augustus 1827) was een Brits schrijver, dichter, tekenaar, schilder en graveur.
William Blakemaakte deel uit van de Engelse romantische stroming. William Blake leefde haast als een kluizenaar en had weinig oog voor materiele zaken. Hij leefde in een tijd waarin zowel de ideeën van de verlichting als het christendom sceptisch werden bekeken. Uit het werk van William Blake blijkt dat hij de verbeelding belangrijker vindt dan de rede. Blake plaatste vraagtekens bij alle heersende waarden van zijn tijd, op het gebied van kunst, religie en filosofie. Zijn poëzie loopt vooruit op de grote veranderingen die zouden komen: het loslaten van de conventies van de 18e eeuw. Zijn moeilijke mystieke gedichten worden weinig gelezen. Wellicht kon hij in de werken geen goede uitdrukkingsvorm vinden voor zijn ideeën. In de kortere gedichten weet hij zich echter volkomen open te stellen voor de lezer.
