Rijksmuseum Amsterdam Rembrandt van Rijn, De nachtwacht, 1642, Rijksmuseum, Amsterdam Het Rijksmuseum Amsterdam is hét grootste museum voor kunst en geschiedenis van Nederland en internationaal beroemd om zijn belangrijke collectie 17de eeuwse schilderkunst. In de Philipsvleugel van het Rijksmuseum is nu het mooiste van het mooiste uit de collectie van het museum bij elkaar te zien. Ruim 400 meesterwerken worden getoond. Samen vertellen zij het indrukwekkende verhaal van het politieke, economische en artistieke wonder van de Gouden Eeuw.

Breiende vrouw (1869)

William-Adolphe Bouguereau (La Rochelle, 30 november 1825 - aldaar, 19 augustus 1905) was een Frans academisch schilder. Bouguereau studeerde aan de Académie Julian te Parijs.
Zijn realistische genre-schilderingen en schilderijen over mythologische thema's werden gedurende zijn hele actieve leven tentoongesteld op de jaarlijkse tentoonstellingen van de Parijse salon.
Na zijn dood werd hij lange tijd veronachtzaamd, wellicht vanwege zijn hardnekkige verzet tegen de impressionisten, maar de laatste 20 jaar is er weer waardering voor zijn werk gekomen.

Flora And Zephyr 1875

In zijn eigen tijd werd Bouguereau algemeen beschouwd als een van de grootste schilders en zijn werken werden gretig gekocht door onder meer Amerikaanse miljonairs, doorgaans tegen hoge prijzen.
Na 1920 is hij op merkwaardige wijze in diskrediet geraakt, mogelijk als gevolg van een bewuste lastercampagne van de kant van het nieuwe "establishment van kunstcritici", dat hem zijn verzet tegen de nieuwe richtingen in de schilderkunst niet kon vergeven.

Waarschijnlijker is evenwel dat diepere maatschappelijke krachten ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke omslag in smaak en gevoeligheid.
Tientallen jaren lang werd zijn naam niet eens in encyclopedieën vermeld.
Tegenwoordig zijn er weer heel wat mensen die Bouguereau beschouwen als een van de grootste schilders uit de 19e eeuw.

Het Art Renewal Center zet zich heel energiek in voor zijn "rehabilitatie".

Twee kleinere werken van Bouguereau zijn te vinden in het Museum Willet-Holthuysen in Amsterdam.

Artist:
Michael Cheval

Michael Cheval is een werelds toonaangevende hedendaagse kunstenaar, gespecialiseerd in surrealistische schilderijen, tekeningen en portrette .

In zijn definitie, "absurditeit" is een omgekeerde kant of realiteit, een keerzijde van de logica. surrealists.

Het maakt niet uit de dromen van de surrealisten, of het werk van sub-bewustzijn.
Het is een spel van de verbeelding, waar alle banden met zorg worden gekozen om een kunstwerk te maken.
Een schilderijen van Cheval is een kaart van zijn reis in een illusie.

Zijn werk is vaak metaforische en vereist een scherp oog om de vaak verborgen toespelingen te ontcijferen.

MIKHAIL and INESSA GARMASH
 
Mikhail en Inessa Garmash hebben prachtige schilderijen, gebrandschilderde ramen, mozaïeken en tekeningen tentoongesteld in heel Europa.
Michael Garmash werd geboren in 1969 in Lugansk, Oekraïne. .
Hij begon met schilderen op de leeftijd van drie.

Op de leeftijd van zes begon hij zijn kunst opleiding aan de Lugansk Jeugd Creative Center. Hungary.

Klik op de foto om de pps te openen......

En Charles Aznavour   'Yidissh Mama'

Picasso, La Lecture, 1932

Londen
Op 8 februari 2011 veilt Sotheby's tijdens een veiling van Impressionistische en Moderne Kunst het schilderij La Lecture (1932) van Picasso.
De waarde wordt geschat op 13-19,6 miljoen euro, dat maakt het naar deze schatting het duurste lot uit dit veilingseizoen.
Het schilderij zou het veilingrecord voor een Picasso kunnen breken.

Parijse metro
Op het schilderij beeldde Picasso Marie-Therèse Walter af, zijn muze en minnares, die hij vijf jaar eerder in de Parijse metro had ontmoet.
Op dat moment was Picasso getrouwd en was Marie-Therèse pas 17 jaar oud.
Later vertelde Marie-Therèse: 'Hij nam me zomaar bij de arm en zei: "Ik ben Picasso! Jij en ik gaan samen geweldige dingen doen!" ' Hun liefdesrelatie hielden ze lange tijd geheim.
In januari 1932 kon Picasso zijn gevoelens echter niet langer onderdrukken en maakte hij een reeks schilderijen van Marie-Therèse: La Rêve, Nu au plateau de sculpteur en La Lecture.
Hiermee onthulde hij de affaire aan zijn vrouw en de rest van de wereld.

Volgens Helena Newman, hoofd Impressionistische en Moderne Kunst van Sotheby's is het geopende boek in Marie-Therèses schoot een duidelijk seksueel geladen symbool.

Tijdens deze veiling komen nog zes andere schilderijen van Picasso onder de hamer, naast werken van onder anderen Giacometti, Monet, Renoir, Magritte, Signac en Moore.

Bron: the Guardian / persbericht Sotheby's

 Blue Girl Reading

August Macke (1887-1914) Duitse expressionist

De Duitse expressionist August Macke werd in 1887 geboren in Meschede in het Sauerland.
Hij studeerde van 1904 tot 1906 aan de kunstacademie en de kunstnijverheidsschool in Düsseldorf.
In deze stad was Macke enige tijd werkzaam als ontwerper voor diverse theatervoorstellingen.
In 1905 maakte Macke zijn eerste reis naar Italë.
Een jaar later verbleef hij onder meer in België, Nederland en Engeland.
In Parijs raakte Macke bekend met het impressionisme en het fauvisme.

Samen met Paul Klee en Louis Moilliet maakte Macke in 1914 een reis naar Tunesië. Hier schildert hij een serie aquarellen in krachtige kleuren en tektonische stijl.

Koorddanser (1914)

Na zijn ontmoeting met Kandinsky en Marc rond 1910, wordt August Macke beïnvloed door de ideeën van Der Blaue Reiter, waarin de eenheid van mens en natuur de centrale gedachte vormt.
Het verlangen naar het herstel van deze harmonie krijgt bij Macke niet dezelfde kosmische allure als bij Marc, maar wordt vertaald in een simpele en serene kunst. Macke sluit stilistisch aan bij het orfisme van de Delaunay, met name in het dynamische kleurgebruik.

Ook voor Macke is de beweging een belangrijke factor.
De dynamiek van de kleurvlakken is uitdrukking van de krachten die alle voorwerpen en levende wezens doordringen.
De kunstenaar, aldus Macke, ondergaat die krachten en geeft ze een plastische vorm. Haven te Duisburg is één van drie variaties op een zelfde thema. Sterk geschematiseerde huizenblokken omringen de twee figuren.
Het koloriet is beheerst en de ruimtelijke werking van de kleurvlakken bepaalt de compositie.
Mackes verzoening van expressionistische en kubistische elementen vinden we terug bij Van den Berghe en De Smet.

Na terugkomst in Duitsland werd Macke opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen. In september 1914 stierf August Macke op het slagveld aan het Duits-Franse front.

“Les deux fusils” by Fernand Léger     

In 1907 ontmoette hij Robert Delaunay en via hem raakte hij bevriend met Alexandre Archipenko, Chaïm Soutine, Amédeo Modigliani en Marc Chagall. Ook komt hij in contact met het werk van Cézanne, dat hem ertoe brengt om meer kubistisch te gaan werken. In 1911 sloot Léger zich aan bij de Puteaux-groep ten huize van Jacques Villon.

In 1920 ontmoette Léger de architect Le Corbusier, met wie hij vriendschap sloot. Ook maakte hij kennis met het werk van Piet Mondriaan en Theo van Doesburg, dat een inspiratiebron voor hem werd.

Scheveningen Circusplein. Kunstwerk "La Grande Fleur qui Marche" (1952) van Fernand Léger

n 1935 bezochten Léger en Le Corbusier de Verenigde Staten. Het Museum of Modern Art in New York organiseerde een expositie van zijn werken. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef Léger in de VS. Hij keerde terug naar Frankrijk in 1945.

--.Copyright Jozef Peeraer

Kazimir Severinovitsj Malevitsj, was een schilder en een kunsttheoreticus, pionier van geometrische abstracte kunst en één van de belangrijkste leden van de Russische avant-garde.
Kazimir Severinovitsj Malevitsj, was een schilder en een kunsttheoreticus, pionier van geometrische abstracte kunst en één van de belangrijkste leden van de Russische avant-garde.

Malevitsj werd geboren in de buurt van Kiev, Oekraïne.
Zijn ouders, Seweryn en Ludwika Malewicz, waren Pools. Zijn vader was de manager van een suikerfabriek. Kazimir was oudste van veertien kinderen.
Zijn familie verhuisde regelmatig en hij bracht het grootste deel van zijn jeugd in de dorpen van de Oekraïne naast suikerbietplantages door, ver van de culturele centra.

Schilderstijl

Van 1912 tot met 1914 schilubistische schilderijen. Malevitsj' bekendste werken rekent men tot het suprematisme geschilderd in de periode van 1915 - 1916.
In het werk Suprematistisch schilderij uit 1916 gebruikte Malevitsj rechthoeken in zwart, wit en primaire kleuren.
Er is een strenge verdeling van vormen en kleuren.
Malevitsj gebruikte meer soorten rechthoeken.
Hij gebruikte ook mengkleuren van de primaire kleuren.
Hij gebruikte verschillende tonen rood en geel. Hij zette ook bijna alles schuin; de rechthoeken staan gekanteld. Malevitsj gebruikte geometrische vormen.

Hij beperkte zich daarbij niet tot uitsluitend horizontale en verticale lijnen en vormen, zoals de schilder Piet Mondriaan wel deed. Kazimir Malevich is één van de grondleggers van de abstracte kunst.

Vanaf 1932 schildert hij vooral portretten waaronder een zelfportret.

/ Agit-porselein

De schilder Kasimir Malevitsj (1878-1935) maakte ook totaalkunst: ontwierp onder andere kleding, textiel en keramiek en publiceerde een boek over de nieuwe systemen in de kunst.
Kenmerkend zijn de abstract geometrische vormen, zoals het vierkant, de cirkel en het kruis in pure kleuren.
Deze figuren lijken te zweven, maar proberen pure emotie uit te drukken.

De ontwerpen van Malevitsj werden door kunstenaars als Nikolai Mikhailovich Suetin (1897-1954) op porselein geschilderd.

Kort na 1917 grepen de revolutionairen namelijk de kans om ook op porselein propaganda te maken.
De opdracht die de kunstenaars kregen was om porselein te vervaardigen dat de revolutie liet zien.

AUTUMN PARK - Leonid Afremov
Leonid Afremov werd geboren in stad Vitebsk in 1955.
Leonid werd geboren in dezelfde stad als Marc Chagall, de beroemde kunstenaar die ook de Vitebsk Art School opgericht, samen met Malevich en Kandinsky.
Leonid Afremov studeerde  aan het Vitebsk Art School in 1978 en is een van de elite leden.

Zoals hij zei, dat hij verschillende technieken probeerde tijdens zijn carrière, maar hij vooral verliefd op schilderen met olieverf en paletmes. .
Elk kunstwerk is het resultaat van lange schilderij proces; ieder doek is geboren tijdens een creatief zoeken; elk schilderij zit vol met zijn innerlijke wereld.
Elk van zijn schilderijen brengt verschillende stemmingen, kleuren en emoties.

Leonid Afremov net als die bekende artiesten, Da Vinci, Picasso, Monet en houdt van de expressie van de schoonheid, harmonie en de geest van deze wereld in zijn schilderijen.
Met zijn hart volledig open voor de kunst, geniet hij van het creëren van inspiratie en mooie schilderijen uit het diepst van zijn ziel.
Elk van zijn kunstwerken weerspiegelt zijn gevoelens, gevoeligheid, passie, en de muziek van zijn ziel. Ware kunst is levend en geïnspireerd door de mensheid.

"Ik geloof dat kunst ons helpt om vrij te zijn van agressie en depressie", zei hij. .

Jeanne Hébuterne en Hébuterne by Modigliani

Op 2 november 2010 veilt Sotheby's in New York een topwerk van Modigliani, Nu assis sur un divan.
/
Jeanne Hebuterne (6 april 1898-25 januari 1920) was een Franse kunstenares , het best bekend als de frequente onderwerp en common law- vrouw van de kunstenaar Amedeo Modigliani . 

Geboren in Parijs in een rooms-katholieke familie, haar vader, Achille Casimir Hebuterne, werkzaam bij Le Bon Marche warenhuis. Ze was een mooi meisje, ze werd geïntroduceerd aan de artistieke gemeenschap in Montparnasse door haar broer Andre Hebuterne die wilde uitgegroeid tot een schilder. .
Ze ontmoette een aantal van de toenmalige hongerende artiesten en  stond model voor schilders als Tsuguharu Foujita ...
Ze had talent om te teken en ze koos ze om te studeren aan de Academie Colarossi . .

Het was daar in het voorjaar van 1917 dat Jeanne Hebuterne werd voorgesteld aan Amedeo Modigliani door de beeldhouwer Chana Orloff (1888-1968), die kwam met vele andere artiesten om modellen te profiteren Academie .
Jeanne begon al snel een affaire met de charismatische artiest, en de twee werden  verliefd .
Ze verhuisde al snel met hem, ondanks de sterke bezwaren van haar diep katholieke ouders.

Aan het einde van het jaar 1919 ging de gezondheid van Modigliani verder achteruit. Nadat hij een paar dagen niet gezien was, vond de benedenbuur het paar in bed, Modigliani met een delirium, Jeanne vasthoudend, die bijna negen maanden zwanger was. Naar later verteld werd, probeerde hij Jeanne aan te zetten tot zelfmoord, zodat hij haar als favoriet model bij zich kon houden in het paradijs. Er werd een dokter gehaald, die het leven van de 35-jarige kunstenaar evenwel niet meer kon redden.

copyright Mark Dedrie

Mark Dedrie
 'Een kunstwerk moet worden uitgevoerd als een perfecte misdaad, naadloos, zonder een spoor van de dader.' Constantin Brancusi

Geboorte
Dertien jaar werkte Mark Dedrie als dienende bronsgieter voor gerenommeerde beeldhouwers vooraleer hij het waagde eigen ontwerpen uit te voeren. Zo'n aangekondigde maar vaak uitgestelde geboorte als kunstenaar wijst alvast op discretie en zelfkritiek, twee deugden waarvan de doorsnee beeldhouwer zelden heeft gehoord. Ook in de uitgevoerde beelden zelf geeft Mark blijk van een gezond gebrek aan zelfoverschatting.

Als autodidact mist hij de brede artistieke vorming door serieuze meesters in een notoire academie. (Maar bestaan er nog meesters en waar vind je nog een terecht beroemde academie?) Anderzijds blijft hij gespaard van onverschilligheid, laat staan misprijzen voor het kunstambacht. Zijn onmiskenbare degelijkheid als kunstambachtsman dankt Mark aan de hoogste kunstschool die praktijk heet.

Om zijn spontane expressiedrang niet aan banden te leggen werkt Mark zonder bozzetti, voorstudies waarmee academische beeldhouwers graag werken.
Gedetailleerde beeldhouwerstekeningen hoef je in zijn laden dan ook niet te gaan zoeken.
Voor Mark is een beeld geen tekening die je als een trekharmonica in de ruimte openschuift. Mark doet niet aan taille directe; voor hem geen wegsnijden en wegkappen tot wanneer de ideale vorm, verborgen in steen of hout, zich prijsgeeft.

Mark droomt en ziet het beeld mentaal. Hij boetseert met handen die in het kneedklare plastiline of was van los en liber naar ferm en vorm evolueren. Telkens opnieuw bouwt en monteert hij. Eerst na het bronsgieten, waarbij het was verloren wegstroomt, mikt Mark op perfectie van het ruw gestolde brons. Het schuren en strelen kan dan beginnen. Zoals de alchimist onophoudelijk wrijft en polijst aan de Steen der Wijzen, zo slijpt Mark geduldig de grofstoffelijkheid tot wanneer het metaal gaat lichten - met een glans die het sublieme voorafspiegelt.

Het gaat om eindeloos repetitieve, meditatief opgehoogde gebaren die ooit moeten raken aan dàt beeld met dié vergeestelijkte patinastraling.

Séraphine de Senlis (Séraphine Louis) (1864 – 1942) was een Franse kunstenares.

De moeder van Séraphine overleed op haar eerste verjaardag, haar hertrouwde vader overleed toen Séraphine zeven jaar oud was.
Eerst werkte ze als herder, waarna zij in 1881 in dienst kwam als dienster bij de Zusters van de Voorzienigheid in Clermont (Oise).
In 1901 trad zij als schoonmaakster in dienst bij een midden-klasse gezin te Senlis.
Op 40-jarige leeftijd begon zij met schilderen in de stijl van de naïeve kunst.

Ze wordt ontdekt door de van oorsprong Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde die haar steunt en haar werken later tentoon zal stellen.
In 1932 wordt Séraphine met een "chronische psychose" opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en houdt zij op met schilderen.
In 1942 overlijdt Séraphine in armoede tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk.

Werken van Séraphine zijn te zien in het Maillol Museum te Parijs, het Musee d'Art van Senlis, het Museum van Naïeve Kunst te Nice en het Musée d'Art moderne Lille Métropole te Villeneuve-d'Ascq.

In 2008 werd haar levensverhaal verfilmd.

‘Amour’ door Linde Ergo - brons (2008)

Aan het water,H40 L70