-

Gustave Van De Woestyne (Gent 1881 - Ukkel 1947) Christus toont zijn wonden (1921)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie  Gustave Van de Woestyne (Gent, 2 augustus 1881 – Ukkel, 21 april 1947) was een Vlaams kunstschilder.
Hij was de broer van de dichter Karel Van de Woestijne en de vader van de componist David Van de Woestijne. Zijn symbolisch, neorealistisch en expressionistisch oeuvre is sterk geïnspireerd door de middeleeuwse kunst.

Gent en Sint-Martens-Latem
Gustave werd geboren in Gent als derde zoon van Alexander Van de Woestyne en Antigona Sielbo. Hij volgde les aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten waar hij onder andere les kreeg van Jean Delvin.

Hij bezocht als student vaak het Museum voor Schone Kunsten in Gent, waar hij verschillende studies maakte.
In 1900 ging hij met zijn broer Karel in Sint-Martens-Latem wonen.
Hier maakte hij kennis met de kunstenaars Valerius De Saedeleer, Albijn Van den Abeele en George Minne.
Zij vormden samen de zogenaamde "eerste groep van Sint-Martens-Latem", ook bekend als de Latemse school.

Leuven, Etterbeek en Tiegem

In 1905 trad hij kortstondig in in het benedictijnenklooster in Leuven. Drie jaar later huwde hij zijn vrouw Prudence De Schepper, met wie hij vijf kinderen had.

Het gezin vestigde zich in Etterbeek. Later woonde hij onder andere in Tiegem in het zicht van Streuvels’ Lijsternest.
Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog (van 1914 tot 1921) woonde hij in Wales. Vanaf 1925 werd hij docent, eerst te Mechelen, daarna te Antwerpen en Brussel.

Stijl en evolutie
Van de Woestyne was een introverte en religieus geïnspireerde kunstenaar.
In zijn vroege, symbolische werk is de invloed van de prerafaëlieten terug te vinden.
De herhaalde bezoeken met zijn broer Karel aan de tentoonstelling van de Vlaamse Primitieven te Brugge in 1902, hebben zijn stijl sterk beïnvloed.

Die invloed van de oude meesters zien we vooral in zijn talrijke portretten. Vermoedelijk in navolging van Pieter Bruegel de Oudere plaatste Van de Woestyne zijn religieuze taferelen dikwijls in de landelijke Leiestreek.

Wales 1914 - 1918 Vlucht voor W.O.I
Tijdens de Eerste Wereldoorlog vlucht hij naar Wales, waar hij tot een waziger stijl komt met overwegend grijsgroene tinten.

Bij zijn terugkeer in België vestigt hij zich in Waregem en later te Mechelen, waar hij tot directeur van de Stedelijke Academie benoemt wordt.
Zijn religieuze werken uit die periode doen denken aan de werken uit het Italiaanse Quattrocento.
In 1939 vindt van de Woestyne een laatste woonplaats in Brussel.

Zijn latere werken zijn koel en zeer lineair, in tegen stelling tot zijn vroegere gevoelige en zachte werken.