/
Casida IV
van de liggende vrouw
Je naakt zien is de Aarde gedenken,
de vlakke Aarde , schoon van paarden.
De Aarde zonder riethalm, gave vorm
voor toekomst dicht: zilveren einder.
Je naakt zien is de begeerte begrijpen
van de regen op zoek naar broze leest,
of de koorts van de zee met haar eindeloos gelaat
die nooit de blos vindt op haar wang.
Het bloed zal schallen door alkoven
en komen met vlammende zwaarden,
maar jij kent niet de schuilplaats
van paddenhart of van viooltje.
Je buik is een gevecht van wortels,
je lippen onomlijnde dageraad.
Onder de lauwe rozen van het bed
kreunen de doden wachtend op hun beurt.
Schilderij van Amedeo Modigliani (1917 )
Vrouwelijk Naakt
Gedicht : van Federico Garcia Lorca
| 
http://blog.seniorennet.be/angela/
