Het maakt deel uit van het dagdagelijkse leven. Bezoek ontvangen of op bezoek gaan. Gastvrijheid is hier zo vanzelfsprekend als de zon die opkomt of ondergaat. Kan je daarmee niet omgaan, dan kan je hier nooit leven.

Vandaag werden we uitgenodigd door Sevims ouders om in Karaburun samen te gaan eten.

Na het doktersbezoek (ik moest nieuwe voorschriften hebben voor mijn maagbloedingen) gingen we eerst om de medicijnen in de apotheek. Zowel het doktersbezoek als de medicatie zijn kosteloos. De dokter rookte wel een sigaretje. Maar dit is immers Turkije, moet kunnen.

Eerste halte bij Sevims ouders. Het illegale huisje wordt verder uitgebreid en als het zo doorgaat voorspel ik dat er een dag komt dat er zelfs een zwembad zal aangelegd worden:-).

De rit naar Karaburun duurde niet lang en ik laat de beschrijving achterwege. We parkeerden tegen het stadscentrum en daar kozen we onze vis (mercan, een soort roodbaars maar niet gecultiveerd, recht uit de zee). Vooraf mezzes (in olie gebakken inktvis, aubergines met veel knoflook in yoghurt en zeewier). Dan een goede salade, gegrilde vis en rakı van een hoge kwaliteit. Sevim en haar moeder dronken cola.
 
Tijdens het eten vertelde mijn schoonvader dat telkens hij rakı dronk hij vond dat zijn vrouw er mooier uitzag. Echt waar. En hij is 82.

Het kostenplaatje voor een sjiek restaurant naast de zee voor vier personen kwam neer op zo'n 45 euro. Daarna dronken we nog water, maar hiervoor moesten we niet meer betalen. Daarna nog een theetje maar ook dit was gratis. Ja, dit is Turkije.

Op de terugweg nog even stoppen om ijskreem te gaan eten. Vier porties met zes bollen. Voor vier personen 6 euro.

Mijn schoonvader wou terugrijden en tegenspreken kan je niet. Hij vertelde dat hij het voelde als hij rakı dronk in zijn jeugd, maar dat het nu geen probleem meer was. Enfin, ik was blij toen we in onze auto konden stappen en terugkeren naar huis.

Onderweg stopten we nog even op een heuveltje met een prachtig uitzicht. Die plaats is ook een restaurant, maar je kan er zelf je eten mee brengen en dan betaal je enkel voor de barbecue en de drank (aan prijzen die nauwelijks verschillen met deze van de winkel).

Ik blijf me maar afvragen waarom ik er niet in slaag om een paar kilootjes te verliezen?