Regelmatig volg ik de berichtgeving uit België. Met een kritische blik weliswaar. Ik vind de situatie heel, heel erg triest. Men wil ons laten geloven dat de Franstaligen en de Vlamingen met getrokken wapens tegenover elkaar staan. Alsof het daarom gaat.

Als je mij vraagt, wat ben je, dan moet ik zeggen, ik weet het niet. Op mijn identiteitskaart staat ‘Belg’ maar ik voel me echt geen Belg. Ik voel me nog veel minder ‘Vlaming’. De Vlaamse cultuur is geabsorbeerd door rechts en extreem-rechts en hoewel ik culturele eigenheid heel belangrijk vind, voel ik me absoluut geen part van de rechtse cultuur van ‘De Winters en De Wevers’.

Ik hou van een Wannes Van De Velde, een Willem Vermandere en een Raymond Van het Groenenwoud. Zij maken deel uit van mijn cultuur.

Maar ik verafschuw het VOKA (Vlaamse patroonsorganisatie waarvan de NVa zegt dat het hun bazen zijn), ik verafschuw de collaboratie en zeker verafschuw ik het fascisme van partijen zoals het Vlaams Belang.

Tegelijk bewonder ik mensen zoals een Kamiel Huysmans, een August Vermeylen of een Jef Van Extergem.

Maar … al bij al … voel ik me solidair. Mijn vijanden zijn de Waalse en Vlaamse patroons. Het zijn zij die beter worden van de staatshervorming die men wil doorvoeren. Het zijn zij die – naast een notionele aftrek die 5 miljard euro per jaar bedraagt en naast een vermindering van sociale zekerheidsbijdragen die eveneens 5 miljard euro per jaar bedraagt – alle profijten naar zich zullen toetrekken. En de doorsnee Vlaming en doorsnee Waal zal er alleen slechter aan toe zijn.

Sorry hoor, voor mij hoeft dat niet. Waar ik achter sta is een solidair België, waar de belangen van loon- en weddetrekkenden centraal staan. Waar onze sociale zekerheid niet wordt ondermijnd. Waar er nog vaste benoemingen zijn. Waar men iets doet aan de pensioenen. Waar men strijdt tegen de armoede. Waar de sociale afbraak stopt.

Helaas is dit niet de dagorde van de huidige politieke partijen!

In Egypte kwam de bevolking massaal op straat omdat de politiek geen binding meer had met de bevolking. Ik vraag me heel eerlijk af, zijn wij er beter aan toe?

Vandaag gingen we wandelen. Helaas waren we veel te dik gekleed. Toen we aankwamen in het centrum zaten de terrasjes vol. Geen wind, rond de 23 graden. Een hemel met hier en daar een wolkje maar echt lenteweer.

Februari lijkt hier wel lente te zijn. Open hemel, op de middag warm. Regen, de voorbije twee maanden een dag of zeven en dan nog niet gans de dag. Als je spreekt over ‘opwarming van de aarde’ dan geldt dit zeker voor onze regio. Het is droomweer.

Toen we rond vier uur thuiskwamen was het nog meer dan twintig graden. We moesten wisselen van kledij omdat we te warm gekleed waren.

Binnenkort komt de winter in de rest van Turkije, maar hier blijft het goed. Tsja, meer kan je niet wensen.