De vorige financiële crisis is nog niet verwerkt of er is een volgende aan de gang. Dit keer is het de euro die onder vuur ligt van de speculanten. Maar in plaats van de speculanten op hun plaats te zetten en een serieuze taks op speculatieve transacties in te voeren, gebruikt de Europese Unie dit om de werkende bevolking en de sociaal gerechtigden de kosten van het begrotingstekort te presenteren.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Toen de banken (door speculatieve beleggingen) niet meer kredietwaardig waren, was de Europese Unie er als de kippen bij om de verliezen te socializeren, met andere woorden om bij te springen. Hiervoor gingen de begrotingstekorten verder in het rood. De banken zijn zo goed als gered en de bonussen worden als vanouds uitgekeerd. Maar men wil meer. Lonen en sociale uitkeringen (die een steeds kleiner deel uitmaken van de jaarlijkse rijkdom van een land) moeten nog verder naar beneden. De besparingen zijn drastisch. Men speelt de werknemers van het ene land uit tegen die van het andere. Want, de ‘concurrentiekracht’ moet behouden blijven.

Wat betekent dit in de praktijk. Griekenland, waarover de grootste cowboyverhalen de ronde deden, moet in ruil voor leningen privatiseren en saneren. Maar leefden de werknemers of gepensioneerden van dit kleine land boven hun stand? De feiten, gebaseerd op Eurostat.

-         Terwijl de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur binnen de EU 40,3 uur is werken de Grieken gemiddeld 42 uur;

-         Binnen de eurozone zijn de gemiddelde Griekse brutolonen in de private sector gelijk aan 803 euro (dus inclusief belastingen en sociale zekerheidsafdrachten) waardoor ze ook de laagste zijn. En laat ons niet vergeten dat voor de berekening van dit loon ook de zogezegde royale 13^de en 14^de maand is inbegrepen.

-         De gemiddelde brutopensioenen bedragen 750 euro per maand en de gemiddelde pensioenleeftijd is 61,4 jaar (tegenover 61,1 jaar in de eurozone).

Let op: Al deze cijfers dateren voor de drastische besparingsplannen!!! Het wordt dus nog een stuk erger.

Merkel, die de naam ijzeren kanselier betert verdient dan Bismarck, wil de puntjes verder op de i zetten en vraagt solidariteit om overal verder te besparen. Van solidariteit met Griekenland was echter weinig te merken want eerst liet zij door haar talmen de speculanten hun werk doen en daarna worden er leningen door de landen van de EU toegekend aan een hogere rentevoet dan het IMF.

En wat als we verder inleveren. Dan gaan we naar een deflatie die kan uitmonden in een nog veel diepere economische crisis. Inleveren schept geen jobs. Inleveren ondermijnt ons sociaal stelsel en tast de koopkracht aan. We gaan dan volledig bergafwaarts. Maar de rijken, zij zullen nog rijker worden. De banken krijgen van de Europese centrale bank hun leningen aan 1% maar de Europese staten niet. Zij moeten voor hun begrotingstekorten gaan lenen bij … de banken. Moet er nog zand zijn?

Enkel verzet tegen de besparingsplannen kan de Europese leiders op andere gedachten brengen. En het zal nodig zijn!