"Ik hoef niet katholiek te zijn... om te geloven in de praktische linksheid van al die nonnen en paters die lesgeven in de brousse of die weggegooide kinden uit de goten oprapen. Als ikop mijn tenen ga staan, ben ik in vergelijking met hen hooguit een fatsoenlijke burgerman."
De schrijver Benno Barnard hekelt de pensée unique van linkse intellectuelen omtrent het katholicisme. (Knack 15 november), geciteerd in De Standaard van donderdag 16 november, p. 29.
* Teken - band - aanwezigheid - contact * De zorg van de Goede Herder tegenwoordig stellen en representeren: zorg, belangstelling, tederheid en volharding, inzet en behoeden. * Concurrenten voelen priester en diaken zich als zij naar elkaar kijken! Priester en diakens oeten samen naar de Heer leren kijken en de vraag stellen: "Heer, wat wilt Gij dat ik doen?" En wij moeten onze ogenen openen voor de noden van de mensen. Elke mens heeft recht om in contact te komen met de zorg van de Heer die zijn leven heeft gegeven voor allen. * Pastoraal heeft twee polen: enerzijds christen-zijn, zijn heilsboodschap, zijn evangelei én de anderzijds de concreet-gesitueerde mens. *Bisschop, priester en diaken participeren aan het ene apostolische ambt door de wijding. Daar ligt de gezamenlijke worten waaruit zij moeten leven - met eigen inbreng en eigen gestalte - want zonder Christus kunnen zij niets en dreigen zij te verdorren en te verstarren. Bewogen door zijn Geest actuliseren en representeren (in de goede betekenis van het woord) zij de zorg en de zending van de Heer, de Ene Hogepriester, de oorsprong en bron.
BRUSSEL (Kerknet/Tertio) - Onder het motto 'Anders is ook mooi' beloven de Vlaamse senioren tijdens de ouderenweek, van 20 tot 26 november a.s., extra aandacht te hebben voor de diversiteit onder de derde leeftijd. Tertio laat in zijn editie van vandaag woensdag enkele bejaarden van rusthuis Molenheide in Wijnegem aan het woord. Ze maken duidelijk dat het niet in alle rusthuizen kommer en kwel is wat de klok slaat. In de Achterkrant richt Tom Claus, de coördinator van 'Aandacht voor Senioren', met een aantal frisse initiatieven de aandacht op de eenzaamheid van veel bejaarden.
BRUSSEL (Kerknet/KatholiekNederland/ANP/DPA) - De opgetuigde kerstbomen in de winkelcentra in de VS heten opnieuw officieel kerstboom en niet langer 'feestboom'. Werknemers wensen elkaar en de klanten ook weer 'vrolijk kerstfeest' in plaats van 'vrolijke feestdagen'. Vorig jaar december leek het in de Verenigde Staten nog politiek incorrect om Kerstmis als christelijk feest te vieren. Grote warenhuisketens wilden de niet-christelijke minderheden niet voor het hoofd stoten. Door de zelfcensuur waren liedjes als 'White Christmas' en 'Stille Nacht' in veel winkelcentra niet te horen.
Boycot Christelijk-conservatieve, maar ook andere groepen riepen op tot een boycot van bedrijven die Kerstmis in de ban hadden gedaan. De rechtse zender Fox News berichtte dagelijks over de vermeende hetze tegen kerstmis. Verontruste burgers richtten actiecomités op zoals 'Redders Van Het Kerstfeest'. "We hebben ons lesje geleerd'', benadrukte een woordvoerster van het supermarktconcern Wal-Mart vandaag. De verkoop voor Kerstmis vormt een kwart tot 40 procent van de jaarlijkse omzet in de branche.
Kruipt eens in de huid van een kevertje dat zich op de grond tussen het hoge gras voortbeweegt. En sta dan stil, om verbaasd rond te kijken naar die hoog boven je hoofd oprijzende reuzenhalmen Dat doet zon insect natuurlijk niet. Maar wij mensen zijn niet altijd zoveel beter. Als we namelijk door een bos lopen, zijn we ongeveer in dezelfde situatie als dat beestje tussen het gras Met dit verschil, dat de boom het hoogtepunt, de bekroning vormt van het plantenrijk.
De boom in het enkelvoud. Waarbij we liefst denken aan een min of meer alleenstaande boom. Want in een bos komt de boom minder tot zijn recht: we dreigen door het bos de boom niet te zien. Daar gaat het ons om: de boom leren zien.
Maar hebben we dan niets belangrijkers te doen? Dat is het juist: sommige onbelangrijke dingen zijn in het leven (léven) van een mens nu eenmaal niét zo onbelangrijk. Onder meer meditatief bezig zijn. Een pleidooi hiervoor achten we overbodig: er is voldoende literatuur over meditatie als tegenwicht tegen drukte en gejaagdheid; als herstel van dát stuk van onszelf waarvan het verlies de psycholoog M. Wertheimer ertoe bracht een volwassene te definiëren als een ontaard kind; als een manier om meer te beantwoorden aan de bedoeling van een Schepper die de mens vreugde wilde zien beleven aan de tuin van zijn schepping.
Een uitstekend middel hiertoe: aandacht overhebben voor een boom, tijd verliezen aan die boom. Waarom juist een boom? Omdat, als we een algemeen menselijk symbool zoeken, een symbool dat aansluit bij diepere lagen van ons wezen en dat, bewust gemaakt, de opbouw van onze persoonlijkheid ten goede komt, we het best terecht kunnen bij de boom: hij ligt in een tweevoudige betekenis het meest binnen ons bereik.
Het protest tegen het ondoordacht vellen van bomen en de populariteit van het boompjes-planten zijn slechts de buitenkant van een diepere liefde en verering voor de boom, waarto we de aanleg in ons dragen.
Probeert u maar eens die aanleg tot ontwikkeling te brengen. Begin met iets over bomen te lezen. Verzamel mooie afbeeldingen van bomen. Blader eens rustig in een boek met afbeeldingen van het boom-symbool. Maar vooral bekijk bomen in levende lijve.
Kijk er b.v. naar als u in de trein zit. Ook in de winter! En natuurlijk in de lente, als ze allen nog maar met fijne tule of met donzige gaas zijn omhangen. Verwonder u over de vele vormen die ze aannemen: lange fijne pluimen of kort dikke vederbossen, reusachtige sparrekegels of opengevouwen waaiers. Zelfs geteisterde, gehavende bomen zijn het bezien waard: meer nog dan gave bomen spreken zijn van levenskracht en levensmoed.
We kunnen van de primitieve mens nog wel wat leren, zegt men vaak. Zonder dat we daarom bomen hoeven te vergoddelijken. Bij de verkondiging van het christendom door Bonifatius ging er af en toe een heilige eik voor de bijl. Jammer misschien, maar doordat die ene boom werd geofferd, konden we de overige bekijken als wat ze zijn: beeld van onszelf, van de mens, die geschapen is naar het beeld van God.
De dringende vraag van vandaag waar ik het deze morgen samen met u over wil hebben lijkt me dezelfde als de kwestie die Johannes Paulus II zo sprekend omschreef als die van de eucharistische verstomming. Ja, hoe kunnen we dat met stomheid geslagen worden oproepen, dat zelfs provoceren? Een verbijstering vervuld van dankbaarheid voor het Sacrament waarin Christus voor altijd zijn liefdesmysterie heeft willen concentreren. Hierbij neem ik de precieze uitdrukking van de Dienaar Gods over[i]. Hoe kunnen we een verrukking opwekken die eerst de christenen en daarna heel de mensheid naar de bron van het leven toe kan brengen? Hoe de mensen de schoonheid van de liefde laten zien en die omzetten in een kracht die de harten en de hele mensheid van gedaante doet veranderen? Want het gaat hier inderdaad om schoonheid. Een schoonheid die de wereld heeft gered. Een schoonheid die schittert als de glans van de waarheid over God en als de vervulling van het geluk waar het hart van de mens voor geschapen is. De geconsacreerde hostie is de meest hoogstaande icoon van Gods schoonheid zoals die in Christus is geopenbaard, de waarlijke, levende, levenbrengende, eenmakende tegenwoordigheid van de mooiste onder alle mensen (Ps 45,3).
1.boom m bomen, -pje (plantk.) gewas met (één) houtige stam die zich eerst op zekere hoogte boven de grond vertakt: (bijb. Gen.2, 9 en 17) de der kennis des goeds en des kwaads, , de - des levens twee bomen in het Paradijs (bij. Gen. 2, 9);
een kerel als een -, een van een kerel groot, fors gebouwd;
(zegsw.) hoge bomen vangen veel wind hooggeplaatste personen staan bloot aan kritiek;
er zijn wel hoger bomen gevallen wel vreemder dingen gebeurd;
de bomen groeien niet tot in de hemel (Duits: die Bäume wachsen nichtin den Himmel) alles heeft zijn natuurlijke grens;
men moet geen oude bomen verplanten (of: verzetten) oude lieden moeten blijven waar ze zijn;
door de bomen het bos niet zien geen kijk hebben op het geheel doordat men zijn aandacht teveel wijdt aan bijzonderheden;
aan de vruchten kent men de boom s mensen karakter toont zich in zijn werken;
ook gezegd van kinderen in betrekking tot hun ouders (bijb.z.o.a. Mt 7, 17 20)
de kat uit de boom kijken een afwachtende houding aannemen;
tengevolge van de vele liefhebbers zaten bij de opening van de markt vele verkopers in de boom vroegen ze te hoge prijzen; (zegsw.)
