|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Alles is nu gepakt en voorbereid.
Morgenvroeg om 10 voor 6 brengt Herman mij naar Wouts huis. Das veilig want je weet nooit of je in een file geraakt. Daarom rijd ik samen met onze zoon verder naar Melsbroek : zonder de piloot kunnen ze natuurlijk niet weg, hèhè.
Wanneer ik Herman vraag of er iets speciaals is, waarvan hij graag zou hebben dat ik het meebreng, antwoordt hij zonder aarzelen : Een Braziliaanse schone. Precies het antwoord dat ik al verwachtte... !Ik vraag hem of het goed is, dat ik zelf heelhuids terugkom en daar is de schat ook tevreden mee.
Ik telefoneer nog even om dag te zeggen aan moeke en voke en ook naar onze 2de zoon. Ik vraag hem wat hij graag zou hebben dat ik voor hem meebreng.
Waarop Jan : ....Euuuh...een schoon Braziliaanse?
Verdorie, jongske, uw vader zei net hetzelfde. We schieten beiden in de lach.
Een uur later komt Dries thuis van zijn werk :Alles klaar voor morgen, mama? Hoe laat vertrekt ge?
Ik vertel het hem en stel de vraag over wat hij graag zou krijgen als souvenirtje.
Dries fluistert :Una Latina...
Herman zal nooit een DNA-test nodig hebben om zijn vaderschap te bewijzen.
Of antwoorden alle gezonde mannen hetzelfde op die vraag ?
|
