xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Nog steeds een beetje wiebelig, moesten we toch redelijk vroeg op vanmorgen. Om 10 uur was er een gedenkmis voor mijn broer die 3 jaar geleden stierf.
Overmorgen zou het Jans 46ste verjaardag zijn. Dus moesten wij naar Edegem. Nadien nog een koffietje bij mijn ouders gaan drinken en terug naar huis.
Buiten nog een kleine wandeling, wat videos bekijken en fotos op mijn blog plaatsen, werd het een zeer kalm dagje.
Een berichtje van vriendin Tineke zette me aan het denken, zij heeft jaren geleden namelijk een jaar als verpleegkundige gewerkt in een Braziliaans tehuis voor dakloze weduwen en kinderen.
Ik was hier slechts op vakantie en besef heel goed dat ik in mijn verslagjes alleen een soort van goed-nieuws-show heb gebracht. Er is zeker een keerzijde aan de medaille : hoe paradijselijk het daar ook mag lijken, ik besef dat er bij velen armoede heerst. Iets waar ik op mijn eentje niets kan veranderen, maar wat me af en toe toch een onbehaaglijk gevoel gaf : daar als ogenschijnlijk rijke europeaan op vakantie komen...
Geen wonder dat we geregeld door bedelaars en verkopers werden aangeklampt.
Meer ervaren reizigers vertelden me dat ik het er in Afrika dan nog veel moeilijker mee zou hebben, bedelaars zijn er nog veel opdringeriger, dat kan je als enkeling niet oplossen. Maar toch bezorgt het me een soort van schuldgevoel.
Ik sus mijn geweten een beetje als ik denk aan de souvenirs die ik op de artisanale markt kocht en dat met het geld dat ik ervoor betaalde, die mensen toch wat gesteund werden.
Mijn lieve schat heeft hier thuis niet stilgezeten : de laatste ramen (we wilden ze pas in het voorjaar een nieuw kleurtje geven) zijn geschilderd, evenals een oud kastje op het terras. En de meubels van de slaapkamer staan ook terug op hun normale plaats, we hadden namelijk een vochtige muur, die nu behandeld is. Voor mijn vertrek stonden de meubels nog een meter van de wand af. Alles is nu terug in orde en dat was een zeer aangename verrassing.
Minpuntje : heb ik toch wel een verkoudheid opgedaan zeker!
|