|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag nog een foto.
Een recente ditmaal en allesbehalve flatterend, maar dat moet ook kunnen, vind ik.
Want : het is een uniek document.
Samen confituur maken, of tenminste de voorbereiding daartoe (de voorbereiding is het grootste gepruts-zeker als het over sinaasappelmarmelade gaat!): we hadden het nog nooit eerder sàmen gedaan.
Herman was er al lang naar aan t vragen : nog eens van die zelfgemaakte...
Omdat ons moeke er ook zo dol op is maar geen suiker mag eten, bereid ik hem volledig suikervrij.
Vijf kilo appelsienen geeft afgewerkt negen bokaaltjes suikervrije confituur.
Ze staan daar nu zonnig-oranje te stralen op het aanrecht.
Moeke zal content zijn en zelf zullen we er natuurlijk ook enkele bewaren om van te genieten.
Het bijgaande ontluisterende fotootje is een beetje als tegenwicht bedoeld. 
Omdat ik nu dagelijks gedurende een uur of twee oude dias zit in te scannen en daarbij meermaals in de verleiding kom om mijn ondertussen vergane glorie op dit blog te etaleren.
Vandaag dus een foto van een rommelige keuken, een jeugdige grijsaard en een verfomfaaide boerentrien, compleet met schort en speldje-in-het-haar, dan kan ik de volgende dagen weer met een gerust hart wat stoef-fotos van vroeger op mijn blog zetten.
|
