|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Alweer veel te lang niet geblogd
Daarom dit overzicht van de afgelopen weken als beeldverhaal.
De foto's worden vergroot bij aanklikken.
Kerstavond vierden we bij Moeke en Voke met 32 van hun nazaten.
Rikske en Mark, wiens woonst/yacht nu in Nieuwpoort ligt logeerden bij Moeke en Voke en hielpen bij het opstellen en afbreken van de feestelijkheden.
Jes en Pol zorgden voor een heerlijke hertenragoût met garnituur.
Ik bakte een grote kerstboom-biscuit. 
Er werden kerstliedjes gezongen, die werden begeleid door Dries, Inge en Herman.
Kato leert sedert september harp en speelde prachtig
.Stille Nacht! 
s Anderendaags vierden we Kerstmis en petit comité : met Moeke, Voke, Dries en wijzelf. Onze andere kinderen zaten óf in Indonesie, óf in de Ardennen bij de schoonouders. Maar het was rustig, gezellig en het eten traditioneel kerstmenu- viel in ieders smaak.
Een verlaat kerstfeestje op de 28ste , tevens verjaardagsfeest voor ons kerstekindje Maura, werd bij Wout en Frauke thuis gevierd, waarna wij naar zee vertrokken om de jaarwissel met vrienden door te brengen.
Meestal zitten wij in deze periode in de Ardennen, maar het ardens huis was aan anderen beloofd, dus werd het Oostduinkerke, wat zeker even plezant was.
Tot onze grote verrassing en plezier, ontmoetten we in het eerste uur van 2009 niet alleen zus Jes op de dijk : dat hadden we al gehoopt omdat zij daar een appartement heeft, maar ook mijn twee andere zussen! Greetje had er iets gehuurd voor de vakantiedagen en Rikske, die in Nieuwpoort op de boot woont, was ook naar Oostduinkerke afgezakt. Ze stonden er met champagne en glazen klaar en de sfeer zat er al goed in, getuige bijgaand plaatje!
Na opkuis van het appartement keerden we op 1 januari naar de prachtig besneeuwde kempen terug, waar we om de andere dag een boswandeling maken.
  
Voor het eerst sedert we hier wonen, zagen we zelfs een skier in het bos 
Sporen van een ree 
Tussen de bedrijven door breide ik 2 mutsen :één voor Herman en één voor Dries, een wikkeltruitje voor een kennis 
en een vrolijk pulletje voor Maura 
(nu nog afwachten of het past en of haar ouders het in plaats van vrolijk, eigenlijk maar een onooglijk ding vinden).
Een aanslepende zware verkoudheid bedierf een beetje de vredige vakantiesfeer van deze tijd en bovendien is er nu ook iets serieus mis met mijn kaakgewricht.
Morgenavond dan maar weer eens naar de specialist
Een Shirley Valentijn-voorstelling bij wijze van housewarming voor een vriend zat er ook nog tussen. De ochtend van de voorstelling moest ik nog gauwgauw naar de dokter, wegens stemverlies.
Ik kreeg een hele waslijst medicijnen voorgeschreven en heb de voorstelling gelukkiglijk tot het laatste woord verstaanbaar kunnen spelen. s Anderendaags betaalde ik wel de tol.
Qua gezondheid werd het jaar niet al te best ingezet, maar ik vertrouw erop dat het slechts om kleinigheden gaat die kunnen opgelost worden.
|
xxxx
