xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We ontbijten met brood dat we gisteren nog kochten.

Na een GSM-les aan schoonzus, wandelen Herman en ik naar Cabo Roig, over een strandweggetje omhoog-omlaag.
Het is bewolkt, maar warm.

Als we terugkomen zit de jongste dochter van schoonzus hier ook, ze woont met man en kind enkele kilometers verder, in Torrevieja.
Omwille van haar bezoek heeft Schoonzus nog geen brood kunnen halen, dus doen wij dat. Zij had al gegeten.

In de late namiddag gaan we naar het rustige strand en zwemmen tot de nabije rotsen het strand helemaal overschaduwen. Heerlijk is dat...eindelijk krijgen we toch dat zomergevoel waar we naar op zoek waren.

Je ziet hier zo goed als uitsluitend zestigplussers en meestal veel ouder nog.
Alles wordt hier volgebouwd met kleine vakantiewoningen van ongeveer hetzelfde type.  Het zijn vierkantige gebouwtjes met beneden vier appartementen en een buitentrap naar elk van de vier appartementen op de verdieping, die hebben ieder nog eens een trap die naar een dakterras leidt. Ze hebben alle die typische Spaanse bouwtrant, zijn in pasteltinten geschilderd met witte balustrades, het ziet er niet slecht uit, maar in de praktijk zit je wel erg dicht opeen, en je hoort en ziet alles van de buurt.

Voor onze schoonzus is dat ideaal : er valt altijd wat te zien, te horen, te keuren en de winkels zijn bovendien vlakbij.
Voor het avondeten heb ik in de Consum aan de overkant Victoriabaars gekocht, met patatjes, tomaten en warme groenten van gisteren.

Na het avondmaal zitten we op het terras naar schoonzus' verhalen over vroeger te luisteren en nadien scheppen we nog een luchtje.

Rond 22u30 gaan we naar bed.

Leuk : we kunnen hier via sateliet naar “Thuis” kijken.