Vrijdag -Les Marches
Bij het meer van Saint André is een proper toilet en water. We vertrekken hier om 10 uur. Door het lekkere, late eten hebben we waarschijnlijk wat langer geslapen dan gewoonlijk.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ontbijt na aankoop van een baguette, ergens in een veld, met zicht op de bergen. Wat smaakt het toch altijd! Terug op weg om 11u25 naar Albertville, rechts van ons blijft het riviertje en langs de weg staan er nog steeds platanen.
Gisterenavond, na restaurantbezoek heb ik nog eens confituur gemaakt, maar hij wil niet opstijven. Misschien heb ik er deze keer tevéél pitjes uitgevist?(De pitjes bevatten een soort pectine meen ik ooit ergens te hebben opgevangen). Mijn vloeibare confituur staat nu in een grote roomijsdoos in de koelkast. Thuis zal ik hem zeven en nog even opkoken met Pec.
Net buiten Albertville is er omleiding. We krijgen een bergweg vol haarspeldbochten.
Als we een dikke camion als tegenligger krijgen, wordt het echt spannend! Ons Lucie is dan ook nog eens helemaal de kluts kwijt: als we haar moeten geloven zweven we boven de afgrond. De herfstkleuren zijn overweldigend!
Na veel geslinger komen we terug op de goede weg. Bergwoningen, houten chalets en ineens : de Mont Blanc! In al zijn pracht, zonder één wolkje, kunnen we hem bewonderen.
Dit is Dép. Du Haut-Savoie.
Voor we de tunnel ingaan maken we nog een panorama-stop. We kunnen heel mooi de Mer-de-Glace-gletsjer zien, maar het is tegenlicht, dus geen foto mogelijk...
Chamonix blijkt niet groter dan een dorp, je bent er zò door, het is wel mooi : houten chalets, bloemen en uitzicht op de Mont Blanc natuurlijk.
We moeten toch niet door de tunnel en ondervinden geen enkel oponthoud aan de grens. We houden onze identiteitskaarten gereed, maar mogen zo door. Er staat een wagen waarin een drugshond klaarzit, maar wij zien er vast braaf genoeg uit om geen controle te krijgen.
Op de Col de la Forclaz houden we een panorama- en snoepstop.
Het is stralend weer, maar ik val wel op met blote tenen-sandalen.
Bij de eerste bocht van de afdaling zien we diep-diep onder ons de stad Martigny liggen, nog slechts 12 km, maar niets dan bochten en ons oren klappen voortdurend dicht.
Drie kilometer boven de stad beginnen de wijngaarden. Wij volgen de Route du vin al van in Spanje, het is ook overal vendange.
15u05 133215 km aankomst in Martigny.
De lucht is azuurblauw en de temperatuur 20°
We wandelen naar het thuisadres van Pierrot D, hij wil met ons naar zijn bar vertrekken, waar rendez-vous is met de andere comitéleden. We ontmoeten Serge (legerkolonel) Robby F (heeft de Mont Blanc al beklommen!) Jean-Maurice, financiëel verantwoordelijke voor de Europeade en al sedert 68 actief deelnemer.
Roland, de vlaamse regisseur is er ook bij.
Jean-Maurice neemt ons na de bijeenkomst mee naar het hotel du Parc, waar Bruno en Michel B logeren. Iedereen is hier al sinds gisteren, de voorbereidende gesprekken waren deze voormiddag, alsook het bezoek aan het stadion enz. Door de diefstal van Hermans GSM hebben ze hem natuurlijk niet meer kunnen bereiken...
We rijden terug de stad in waar we burgemeester Dumas (heet in Zwitserland Président de ville) zullen ontmoeten op een prijsuitreiking aan een cineast van deze stad. Er worden fragmenten vertoond van zijn films Le tueur de midi, Grossesse nerveuse Azurro, Pas de panique en een stukje uit zijn nieuwste die volgend jaar uitkomt Marcellos date. De fragmenten doen me echt wensen dat ik de hele film kon zien. De maker, Denis Rabaglia is ook heel gevat in zijn dankwoord:10 punten om te weten over Denis R die men niet op het internet vindt. Er volgt een receptie en we rijden later met Serge mee naar restaurant Le rivage op de col de la Forclaz. Ik krijg een zitje tegen het raam, het is alsof ik vanuit een vliegtuig naar de verlichte stad recht onder mij kijk, prachtig!
Ook het eten mag er zijn, we kiezen voor een wildmenu. Ik krijg pompoensoep, everzwijnentrecôte met kastanjes, rodekool, spätzli(kleine knoedels, maar lekker gebakken) en nadien nog passievruchten sorbet. Herman heeft een cassoulette de chevreuil.
Onze Marlin staat op de parking van het hotel, daar slapen we dus, na nog een drankje in het hotel. Bruno vraagt me of ik een deel van de Europeadepresentatie wil doen, deze zomer. Ik krijg bedenktijd.
|