|
Gisteren hebben we ons hart nog eens kunnen ophalen aan de tuin.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het vlaagje fijne hagel kon ons niet naar binnen jagen en dus stonden we s avonds moe maar tevreden onze werkzaamheden te bewonderen.
Daags tevoren hadden we een volle aanhangwagen naar het containerpark gebracht met oud, verrot tuinhout dat al jaren naast het tuinhuis lag, voor jeweetnooitwanneerheteensvanpaskomt.
Toen de kar leeg was, lieten we ze in Brecht vullen met zwarte grond, vermengd met compost, om enkele verzonken delen in het gazon op te hogen. Het mengsel moest eerst worden overgeschupt in kruiwagens. Het ruikt naar oude-boer-met-sigaar.
Herman lacht als ik dat zeg, maar even later moet hij toegeven dat die omschrijving precies bij het geurtje past.
We hebben zowat 4 m2 graszoden losgestoken, er vijf kruiwagens oude-boer-met-sigaar onder gegooid, de zoden er weer over gelegd en de kasseiborders gelijk gemaakt : zwaar werk, want zon kassei weegt algauw drie tot vijf kilo. Maar het ziet er nu stukken beter uit en daar kunnen we dan echt minutenlang genietend naar staan kijken.
Mijn nek protesteerde s avonds wel een beetje, maar dat was niet waarom ik naar de dokter ging : mijn bloeddruk moest nog eens gecontroleerd worden, want die was een half jaar geleden te hoog.
Ik gruwel van het idee om dagelijks medicijnen te moeten innemen, maar toen was het toch echt wel nodig. De dosis werd geleidelijk verlaagd en Joepie! Vanaf vandaag mag ik het pilletje helemaal laten.
Volgende maand nog eens op controle om te zien of de druk normaal blijft, maar daar reken ik op. Ik ben zeker dat het ook met mijn gewichtsverlies te maken heeft. Een reden temeer om de weegschaal goed in de gaten te houden.
|
