|
Herman heeft de kriebels.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De fietskriebels wel te verstaan.
Na het ontbijt was het zover :
Zoetje, ik zou eens willen gaan fietsen.
Goed gelezen ? Er staat niet:Zoetje, zullen we SAMEN eens gaan fietsen?
Dat had hij weer goed gearrangeerd : gisteren op mijn verzoek zonder tegenpruttelen samen een grote avondwandeling gemaakt, zodat ik mijn goesting al had gekregen en niet zou gaan tegensputteren als hij er alleen zou op uit trekken J.
Toen hij zijn voornemen kenbaar maakte, was zijn rugzakje al gereed en even later verscheen hij in zijn wielertenue
Tegenwoordig schieten we al samen in de lach : hij lacht, omdat hij weet dat ik niet anders kàn, wanneer hij zich in dit plunje vertoont. Want het is géén gezicht : zon strak pakje met iets als een opgevulde pannenkoek onder zijn derrière voor een comfortabele zit
Zon pakje is absoluut een remedie tegen de liefde en ik ben daarom ook geen microseconde bang dat hij onderweg een ander zou opscharrelen!
Ik heb dan toch nog maar enkele sandwiches gereedgemaakt voor onderweg, want hij wou er alleen met fruit en water opuit trekken. Die tochtjes duren de ganse dag en dan komt hij afgepeigerd en zichtbaar magerder (de gelukzak :twisted:) terug thuis. Als ik een zware fietstocht gedaan heb, dan kom ik thuis als een gezwollen zak patatten met scheuten :roll:.
Maar kom : het is hem gegund! Een koppel moet niet altijd hetzelfde doen en zèker ook niet altijd samen.
Vooral niet als meneer in zon kostuumpje naast mevrouw zou rijden!
|
ik ben dus ook eens tot hier gekomen om je schrijfsels te lezen. Ik fiets ook regelmatig om in vorm te blijven en vaak met zijn tweeên, toch wel handig mocht je een lekke band hebben! Maar wij dragen geen rare pakjes.
Vriendelijke groeten
van Loewiesa
