Naar aanleiding van het overlijden van Jimmy Jones
op 2 augustus 2012 , even terug naar het archief van 12/02/2009 uit deze blog. De man die onze jeugd verblijdde met 2 topnummers in 1960 werd 82 jaar.




In 1960 was het voorlopig afgelopen met de tradionele Rock 'n' Roll, op een paar late Rockers (vb Freddy Cannon, Ronnie Hawkins ...) na, hoewel instrumentale groepen nog een tijdje doorgingen.De muziek werd zachter, vaak door toevoeging van strijkers.
Het was ook het jaar van Jimmy Jones (geb. 2 juni 1937 in Birmingham-Alabama).Reeds op jonge leeftijd verhuisde hij naar New York. Maakte deel uit van een aantal groepen zoals The Sparks Of Rhythm,The Pretenders en The Savoys die platen opnamen voor diverse plaatmaatschappijen, dewelke doorgaans weinig succes kenden.Ook als solo artist zat het hem aanvankelijk niet mee.Tot zijn ontmoeting met Otis Blackwell hierin verandering bracht.Een vroegere compositie "Handy Man ", uitgebracht op MGM's CUB-label werd wat bijgeschaafd en werd meteen een schot in de roos in 1960.
Het verhaal gaat ,dat bij de opname de fluitspeler niet kwam opdagen en Otis ,die aanwezig was dan zelf maar een staaltje van zijn fluiten er aan toevoegde.
Een heerlijke pop-rocker was geboren, ook omwille van de hoge falsetto-stem van Jimmy.
Evenals de opvolger "Good Timin'"(MGM), haalde de plaat een Top 3 in Amerika, in Engeland haalde  "Good Timin'" zelfs een eerste plaats.Op radio Luxemburg werd de plaat grijs gedraaid , herinner ik mij.
Later opnamen zoals "That's When I Cried"(1960) en " I Told You So"(1961) deden het dan weer minder goed in de Top 100. Voor een prikje kon ik beide singles op de kop tikken op braderiën.Persoonlijk vond ik het B-kantje van I Told You So : "You Got It " helemaal niet zo mis in de tijdsgeest van toen , die de sfeer uit de vroege jaren 60 perfect weergaf.
Wat wel een feit is : Del Shannon heeft goed naar deze liedjes geluisterd en scoorde kort daarop met een dito falsetto-stem zijn hit "Runaway".