Mijn eerste degelijke platendraaier kwam er , na lang gezeur bij mijn moeder in de na-zomer van 1959.Een Philips wisselaar , die 10 plaatjes na elkaar kon afdraaien en 1850 Bef kostte. Een jaar voordien waren de 45-toeren schijfjes in België op de markt gekomen en dus werd het tijd om met een platenverzameling te beginnen, wat aanvankelijk niet zo vlot verliep. Immers, zo’n schijfje kostte al gauw 60 Bef en met het wekelijkse zakgeld (zondagse pree) van 5 tot 10 frank was dit een moeilijke opgave.Veelal werd het zakgeld dan ook besteed aan cinema bezoeken of goedkope stripverhalen van Marc Sleen.Uiteindelijk waren het dan veelal de cadeautjes , die de eerste plaatjes opleverden zoals Neil Sedaka, Ivo Robic en andere Freddy Quinn’s. Er werden andere manieren gevonden om goedkopere plaatjes op de kop te tikken…naast afgedankte jukebox-plaatjes, waren dit voornamelijk gecoverde liedjes , die bij Kraft-kaas op de wekelijkse markt verkrijgbaar waren (20 Bef) of uit grootwarenhuizen van platenmerken zoals Riva, Panorama, Helia , Ronnex, e.a.

Toen mijn moeder met een vriendin een dagje naar Brussel ging shoppen en daar in de Nieuwstraat diverse grootwarenhuizen bezocht (kleedjesaankoop) zoals de Sarma, Priba of de Innovation bleef ik daar, tot ongenoegen van mijn moeder vaak dralen in de platenafdeling , waar sommige originele platen afgeprijst (19Bef) konden worden verkregen. Naast Georgia Gibbs, Mimi Roman …lag daar ineens een opname van Jay Stevens : Tiger/ Just A Little Too Much (Bell Records) uit 1959.Dit platenmerk bracht low-budget singles uit van bekende opnamen in een cover-versie.De A-kant was een Fabian-nummer, terwijl de B-kant origineel werd gezongen door Ricky Nelson. Ik had mijn eerste rockertje binnen.

Ik heb dit plaatje grijsgedraaid….maanden aan een stuk…

Op zekere dag echter was dit zeldzaam singletje evenwel gekneld geraakt en ooh wee…in twee stukken gebroken…en hierdoor met veel verdriet met het huisvuil meegegeven . De herinnering aan het verlies bleef knagen…..

In 2005 liep ik op een platenbeurs op de Neude in Utrecht en daar hoorde ik zo maar in het voorbijlopen van een platenstand diezelfde stem Just A Little Too Much zingen, na 45 jaar…stel je voor. Dit had ik nooit kunnen hopen en dromen, want dit was nooit op de radio gedraaid geweest…Die man nam voor mij het plaatje van de platendraaier daar…Bell 118 , het had helaas niet meer de originele hoes. Mijn enthousiasme kon ik moeilijk verbergen, hetgeen zich uitte in de gepeperde prijs (Nederlander) van de verkoper , die het versleten singletje van de hand deed voor 9 euro, hetgeen mijn vreugde echter niet kon temperen.

Korte tijd later bezocht ik een site ,die het had over Bell Records, met een volledige catalogus van verschenen opnamen (eind jaren 50-begin jaren 60) en de Nederlander , die de site had opgezet….beloofde mij , tijdens een reactie dat hij dit schijfje gratis naar mijn adres zou opsturen, wat hij dan ook deed.

De geschiedenis herhaalt zich, dacht ik…..over die Jay Stevens is nooit enige informatie bekend geraakt en het was zijn enige plaatopname geweest.

Hierbij dus de A-kant :”Tiger” , dat ik als 13-jarige in 1959 in de Innovation aankocht voor 19 frank, kort voordat ik de originele versie door Fabian te pakken kreeg, dat in de Belgische hitlijsten van november op een 3^e plaats stond. Eind juni stond het reeds in de Amerikaanse Billboard.