Wij gaan er eens een weekendje van genieten zie, we zijn ermee weg...... Dikke knuffel, en tot maandag, geniet ook van jullie weekend !! Knuf xxxxx Ann
Laxeermiddelen om constipatie tegen te gaan hebben hun nut, maar mogen niet op eigen initiatief gebruikt worden. Bij onoordeelkundig gebruik dreigen problemen, zoals aantasting van de darmwand. Dat stelt het gezondheidsmagazine Bodytalk. Gevaren Zwelmiddelen slorpen water op en mogen niet gebruikt worden door mensen met slikklachten. Als ze in de slokdarm of luchtpijp terechtkomen trekken ze water aan waardoor verstikking dreigt. Bij osmotische laxeermiddelen moet men voldoende drinken ter voorkoming van uitdroging en verstoring van de elektrolytenbalans. Zenuwen aantasten Producten die de darmwand prikkelen, zodat die vaker samentrekt, mogen slechts enkele dagen gebruikt worden. Anders tasten ze de zenuwen en spieren in de darmwand aan. Samengestelde laxeermiddelen zijn helemaal af te raden en ook met vloeibare paraffine moet je oppassen, stelt Bodytalk.
Thee De doeltreffendheid van natuurproducten zoals thee, zemelen of plantenextracten is niet bewezen. Sommigen bevatten bovendien laxerende ingrediënten met schadelijke effecten. "Zo kan laxerende thee op basis van senna bij veelvuldig gebruik de darmwand beschadigen", aldus Marleen Finoulst van Bodytalk. Meer groenten en fruit Als de constipatie niet het gevolg is van ernstige oorzaken zoals een slecht werkende schildklier, nierproblemen of dikkedarmkanker, kan het probleem het best worden verholpen met voor de hand liggende remedies als het eten van meer groenten en fruit en meer lichaamsbeweging.
Brood is en blijft hét basisvoedingsmiddel. Nagenoeg drie op vier Belgen eet dagelijks brood . Vlaanderen verbruikt 92 broden per persoon per jaar. Meest populair is grijsbrood. Al consumeren we brood het meest, toch eten we dit niet meer op dezelfde manier als vroeger, zo toont een onderzoek van Libelle aan.
Bij het ontbijt wordt hoe langer hoe minder brood gegeten. Sinds de jaren '70 zien we een opkomst van meer modieuze alternatieven, zoals muesli en cornflakes. Vanaf de jaren '90 kwamen de vloeibare ontbijtvormen erbij. Lunch Tijdens de lunch is brood veranderd van 'onderlegger' naar basis van de maaltijd. Brood is dan ook makkelijk hanteerbaar en hierdoor een ideale snelle hap, je kan je boterhammen zelfs samen met de collega's , aan je bureau eten. Uiteraard heeft dit een invloed op de rol, de smaak, de textuur en vorm van het product.
Bijgerecht Maar zelfs bij de avondmaaltijd staat brood op tafel. Het avondmaal is in Vlaanderen een belangrijk familiemoment dat meestal thuis plaatsvindt en zorgt voor ontspanning na een (zware) dag. Meestal gaat het over warme maaltijden en is brood een bijgerecht. De avondmaaltijden staan voor genieten, samenhorigheid en ontspanning. Complexe smaak Tegenwoordig is brood meer dan alleen een voedingsmiddel. De huidige consument beoordeelt brood niet alleen op prijs, maar ook op smaak, gezondheid en identiteit. Er is een sterk verlangen naar de smaak van vroeger en men wil ook terugkeren naar de natuurlijke smaken en eerlijke producten die voor brood gebruikt werden. De geur, kleur, textuur, structuur en zelfs geluid prikkelen al onze zintuigen. Hoe complexer de smaak, hoe meer de consument geniet van zijn boterham.
Weekend Er is ook een duidelijk verschil tussen week en weekend. Tijdens de week is er weinig ruimte voor ontbijt in het algemeen. Tijdens het weekend wil de consument iets speciaals en wil hij zichzelf en zijn gezin verrassen. Dan kan zowel het broodontbijt als de broodlunch wel iets exotischer of uitgebreider zijn met sandwiches of pistolets. Tijdens de werk week valt het dan weer op dat er meer grootbrood (de traditionele boterham) wordt geconsumeerd dan in het weekend.
De belangrijkste troeven van brood:
-Brood is een uitstekende bron van complexe koolhydraten: de ideale energieleveranciers. In tegenstelling tot enkelvoudige suikers spreiden deze koolhydraten de energie veel beter over een etmaal.
-Brood is ook een goede bron van plantaardige eiwitten. In een gevarieerde voeding is het goed eiwitten van plantaardige oorsprong samen met eiwitten van dierlijke oorsprong te gebruiken. Bepaalde aminozuren die in het ene eiwit ontbreken worden aangevuld met aminozuren die in het ander eiwit aanwezig zijn, waardoor uiteindelijk een volwaardig eiwit ontstaat.
-Om brood te bakken is in principe geen vetstof nodig. Om de smaak te verbeteren wordt soms vet toegevoegd, waardoor speciaal brood verkregen wordt. Bij voorkeur wordt hiervoor plantaardige, onverzadigde olie gebruikt rijk aan meervoudig onverzadigde vetzuren en zonder transvetzuren.
-Verder is brood, zeker wanneer er zemelen en vezels in verwerkt zijn, een uitstekende bron van vitaminen en mineralen. De meeste B-vitaminen zijn er rijkelijk in aanwezig. Vezelrijk brood is een goede bron van mineralen zoals fosfor, ijzer, jodium, kalium, koper, magnesium, selenium en zink.
-In brood wordt, om baktechnische- en smaakredenen, zout toegevoegd. Gezien het belangrijk aandeel van brood in onze dagelijkse voedselinname heeft de overheid de hoeveelheid toegevoegd zout aan banden gelegd (minder dan 2 %). Het gebruik van gejodeerd zout wordt aanbevolen omdat dit de aanbreng van natrium vermindert en de behoefte aan jodium optimaliseert.
-Wellicht de belangrijkste troef is de aanwezigheid van vezels in brood. Uiteraard geldt dit vooral voor brood waar extra vezels aan zijn toegevoegd. Daardoor kan je zeker zijn dat je zowel oplosbare als onoplosbare vezels opneemt.
-Onder de granen bekleedt haver een bijzondere plaats. Haver is rijk aan bèta-glucanen (samengestelde suikers), die vooral in de oplosbare vezels van het graangewas terug te vinden zijn. Onderzoek wijst uit dat bèta-glucanen het cholesterolgehalte doen dalen en onze immuniteit versterken als deze voldoende worden ingenomen.
Tussen vijf en 6,5 uur slaap per nacht zou ideaal zijn voor vrouwen, vooral als ze lang willen leven. Dat zeggen Amerikaanse wetenschappers. Toch kunnen er vragen gesteld worden bij die conclusie.
Onderzoekers van San Diego School of Medicine onderzochten 459 oudere vrouwen tussen 50 en 81 jaar in 1995. De proefpersonen kregen allen een polsband aan die aangaf of de persoon sliep of wakker was door het aantal bewegingen te registreren. Het aantal uren slaap werd opgeteld. In 2009 werd terug contact gezocht met de vrouwen om te zien of ze nog leefden.
Wie meer dan 6,5 uur per nacht sliep, of minder dan 5 uur per nacht, had meer kans om overleden te zijn dan de andere vrouwen.
"Vrees niet vrouwen!" "Vrouwen die vrezen dat ze te weinig slapen, moeten zich dus geen zorgen meer maken. Ze zullen het overleven, en hoe", aldus professor Daniel Kripke in het wetenschappelijke tijdschrift Sleep.
Vraagtekens Toch kunnen er vraagtekens geplaatst worden bij deze conclusie. De dames in het onderzoek al van middelbare leeftijd. De invloed van slaap in de groeifase of de drukste periodes van hun leven speelde misschien een grotere rol dan het aantal uren op latere leeftijd.
Hoe ouder, hoe minder slaap men ook nodig heeft. Dat betekent niet dat een werkende mama van twee kinderen het met 6 uurtjes redt.
De wetenschappers leken ook niet te controleren voor leeftijd. Sommige dames waren al bejaard toen ze deelnamen aan het eerste onderzoek, misschien zijn de sterftecijfers wel daar aan te wijten.
Overgewicht Eerder onderzoek toonde al aan dat minder dan vijf uur slaap de kans op sterfte met 70 procent doet toenemen. Anderzijds wordt slaaptekort ook geassocieerd met gewichtstoename, concentratieproblemen en meer verkeersongevallen.
Vrouwen hebben gemiddeld 12 kledingsstukken, samen 350 euro waard, die ofwel te groot ofwel te klein zijn. Dat bleek uit een bevraging van 4.000 Britse vrouwen tussen 18 en 65 jaar. De belangrijkste reden is het jojo-gewicht van veel vrouwen, wat maakt dat ze in totaal 3 verschillende maten in hun kast hebben hangen.
Het kledingsstuk dat het vaakst ongedragen in de kasten hangt is een jeans. Daarna volgen nette broeken, beha's , vesten, onderbroeken en zelfs T-shirts, jassen en rokken. Badkledij sluit het rijtje af.
Expres te klein Ongeveer de helft van de vrouwen koopt expres kleren die te smal zijn, in de hoop er op een dag in te passen. Een riskante strategie, omdat je niet weet of het kledingsstuk wel mooi past met een aantal kilo's minder. Helaas werkt deze mentale strategie ook niet bijzonder goed om werkelijk kilo's te verliezen. Nog eens de helft van de vrouwen houdt express 'dikke kleren' bij voor als ze weer eens enkele kilo's zijn bijgekomen.
Klagen over gewicht Het onderzoek peilde naar de relatie tussen kledij en het gewicht van vrouwen. Een op twee klaagt regelmatig tegen anderen over hun gewicht. Slechts twee procent is tevreden met haar lichaam, een op zes wil vooral iets doen aan dijen en poep, een op tien geeft toe dat ze te dik is.
Spiegel, foto's, feesten Vrouwen gaan vooral over tot actie na een goede kijk in de spiegel (72 procent), onflatterende foto's op Facebook (55 procent) of naderende trouw- en verjaardagsfeesten (38 procent). Nog eens één op vijf besluit af te vallen na commentaren door vrienden of partners, maar slechts tien procent let op haar eten na een relatiebreuk.
Voeding Goede intenties, want bijna de helft leest nooit de voedingstabel hoewel ze wel denken dat de juiste voeding cruciaal is voor een effectief dieet.
Wilskracht Diëten mislukken vooral door gebrek aan wilskracht, verveling en troosteten. De meerderheid moet toegeven dat ze zelf de grootste reden zijn dat hun dieet mislukt, en daarna volgen verrassend de collega's en niet de partner.
Genieten Zes op tien haat diëten omdat ze vinden dat ze daardoor niet meer kunnen genieten van 'normale' voeding. Nog eens de helft heeft geen plan dat uittekent hoe het verder moet als ze hun ideale gewicht hebben bereikt. Vier op de tien ziet diëten eerder als een kortetermijnoplossing en niet als een verandering van levensstijl.
"12 jaar sparen om 3 jaar rusthuis te kunnen betalen"
Het gemiddelde pensioenbedrag volstaat niet om het verblijf in een rusthuis te kunnen betalen. Een Vlaming moet twaalf jaar lang 100 euro per maand sparen om drie jaar in een rusthuis - de gemiddelde verblijfsduur - te kunnen bekostigen.
Op basis van een onderzoek in 32 rusthuizen in België, berekende het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikersorganisaties (OIVO) de gemiddelde kostprijs van een rusthuisverblijf. Die bedraagt 1.326,90 euro per maand in Vlaanderen, 1.140,90 euro in Brussel en 1.046,70 euro in Wallonië.
Met een gemiddeld pensioen dat varieert van 850 tot 900 euro, komt men in geen van de drie gewesten dus toe. Het verschil loopt op tot meer dan 400 euro per maand in Vlaanderen.
Minder sparen in Brussel en Wallonië Om die extra kosten aan te kunnen, begint men best op tijd te sparen. Het OIVO berekende dat een Vlaming twaalf jaar lang maandelijks 100 euro moet sparen om de kosten die het pensioenbedrag overschrijden, te kunnen betalen. Wie tien jaar in een rusthuis verblijft, moet dertig jaar gespaard hebben. Met 200 euro per maand daalt de spaartijd tot respectievelijk zeven en achttien jaar.
In Wallonië en Brussel moet men minder vroeg beginnen sparen. Voor een rusthuisverblijf van drie jaar moet een Waal bijvoorbeeld "slechts" vijf jaar lang maandelijks 100 euro opzijzetten. Het OIVO klaagt het gebrek aan transparantie aan van de prijzen, en dan vooral van de supplementen die de rusthuizen aanrekenen en die de factuur "uit de pan kunnen doen rijzen".
