HLN update Els Clottemans (26) is schuldig verklaard aan moord met voorbedachten rade op Els Van Doren (38) op het assisenproces in Tongeren over de parachutemoord. Dat betekent dat minstens acht van de twaalf juryleden overtuigd zijn van de schuld van de hoofdverdachte en op beide vragen 'ja' antwoordden. Drie elementen gaven de doorslag in de motivering. Eén: haar seksuele driehoeksrelatie met Marcel Somers en Els Van Doren die haar jaloers en geobsedeerd maakte; twee: haar onwaarheden over de fatale sprong en haar bizarre reactie op het slechte nieuws. Drie: het vinden van de pilot chute. Morgen moet de strafmaat nog bepaald worden.
Jan De Wilde, de man van slachtoffer Els Van Doren, valt in de armen van Vermassen. Zijn zoon Vincent glundert.
De beklaagde had de vereiste technische kennis, ze had de tijd om het te doen en de driehoeksverhouding is een duidelijk motief. Het vinden van de pilot chute toont aan dat ze een pathologische leugenaar is. Rechter Jordens
Els Clottemans blijft in tranen achter.
Karol, de dochter van Els Van Doren, laat haar tranen van opluchting ook de vrije loop.
Moeder Clottemans droop zwaar aangeslagen af.
Haar advocaat Vic Van Aelst probeert zijn cliënt te troosten.
Nogmaals werd benadrukt dat Els Clottemans zowel de kennis, de tijd als het motief had om over te gaan tot deze daad. "De beklaagde had de vereiste technische kennis, ze had de tijd om het te doen en de driehoeksverhouding is een duidelijk motief. Het vinden van de pilot chute op een weg die ze naar eigen zeggen niet kende, maar waar ze wel degelijk vaak kwam, toont aan dat ze een pathologische leugenaar is", las rechter Jordens voor.
De feiten De beslissing kwam er na de beraadslaging over de schuldvragen of Els Clottemans uit Ternat haar liefdesrivale Els Van Doren uit Ranst opzettelijk gedood had en of ze dat deed met voorbedachtheid. Parachutiste Els Van Doren stortte zaterdag 18 november 2006 van op een hoogte van ruim 4.000 meter te pletter in een tuin in Opglabbeek, omdat haar hoofd- en reservevalscherm gesaboteerd waren. Els Van Doren bleek gedurende vijf jaar een buitenechtelijke relatie te hebben gehad met haar minnaar, parachutist Marcel Somers uit Eindhoven. Diezelfde Somers had ook een relatie met Els Clottemans. Die driehoeksrelatie was volgens het gerecht het motief voor de moord op Van Doren.
Geen blik meer voor mama Els Clottemans gaf bij het horen van haar schuldigverklaring aanvankelijk geen kik, maar toen de voorzitter van het hof nog eens herhaalde dat ze schuldig was aan de moord op Els Van Doren, veegde ze tranen weg op haar gezicht. Ze keek bij het verlaten van de assisenzaal niet meer naar haar moeder, die in de zaal zat.
Martine De Kegel, de broer van Clottemans en zijn vriendin vluchtten na de uitspraak weg via de achteruitgang. Ze werden weggevoerd in een politiewagen, kwestie van cameramensen en fotografen te omzeilen.
Overmand door emoties De familie De Wilde raakte in de assisenzaal overmand door emoties bij het horen van het verdict van de assisenjury. Jan De Wilde en zijn kinderen Karol en Vincent vielen elkaar in de armen. In de hoek van de assisenzaal begon moeder Clottemans, Martine De Kegel, te wenen. Zij werd gesteund door haar zoon, Koen Clottemans. Daarna ging Martine De Kegel op een stoel zitten om te bekomen. Algemeen slaakte iedereen een zucht in de tot de nok gevulde assisenzaal.
Consternatie Consternatie alom op het assisenproces rond 15.45 uur. Toen deelde voorzitter Michel Jordens mee dat de twaalfkoppige jury voor de tweede keer tweemaal gebeld heeft en dat er dus opnieuw een probleem was gerezen. Dat zou het teruggevonden tasje geweest zijn. Alle partijen trokken zich onmiddellijk terug in de jurykamer. De juryleden wilden de beelden van de fatale sprong opnieuw bekijken.
Tasje Er was tijdens de beraadslaging ophef ontstaan: het rode make-uptasje van slachtoffer Els Van Doren was gevonden. Dat bleek eerst spoorloos en volgens Vermassen had Els Clottemans het gestolen. Jef Vermassen had het in zijn pleidooi er nog over dat dochter Karol dat tasje als souvenir van haar moeder wilde. Vanmiddag kwam de make-uptas uit een zak van de overtuigingsstukken, die al ruim drie weken in de assisenzaal lag.
Technische problemen De eerste keer, omstreeks 14u30, had de jury ook tweemaal gebeld, maar door een technisch mankement ging er maar één signaal af. De reden voor het signaleren van het probleem behoort tot het geheim van het beraad.
Beslissing Eén keer bellen wil zeggen dat de jury een beslissing genomen heeft. Twee keer bellen dat er een probleem - zoals een ziek jurylid - of een vraag is. Volgens persrechter Nico Snelders is het niet courant dat zoiets gebeurt. Hij voegde er wel aan toe dat het soms iets banaals kan zijn.
"Oordeel" "Zo is het bijvoorbeeld in het verleden geweest dat de pennen niet schreven of dat een dvd-speler of televisiescherm het niet deed. De voorzitter maakte het de laatste keer mee dat een jurylid ziek geworden was en dat dus een plaatsvervangend jurylid moest zetelen. De jury moet wel voorzichtig zijn met eventuele vragen te stellen, want ze mogen geen blijk geven van wat hun oordeel is, zoniet is het gedaan", aldus Nico Snelders.
Twee schuldvragen De jury heeft zich sinds 12u30 afgezonderd om een antwoord te formuleren op de vragen of Clottemans schuldig is aan de dood op Els Van Doren en indien ja, of ze het met voorbedachte rade gedaan heeft? Voor een veroordeling is een volstrekte meerderheid van 8-4 nodig. Bij 6-6 stapt Clottemans als een vrije vrouw buiten. Bij 7-5 komen de assisenvoorzitter en zijn twee bijzitters tussen.
"Echt onschuldig" Clottemans herhaalde voor de middag nog maar eens dat zij Van Doren niet vermoord heeft: "Ik ben echt onschuldig. Ik kan dat alleen maar herhalen. Van in het begin word ik beschuldigd van iets verschrikkelijks dat ik echt niet heb gedaan. Ik kan tot op vandaag niet zeggen wie het wel was. Ik wilde dat jullie konden zien hoe ik voor de klas stond, hoe ik met kinderen kan omgaan..."
|