|
Duizend
catalogen moesten met de hand geschreven adressen, in een grote witte omslag
,om naar de allerbeste klanten verstuurd te worden. De VIPS noemde ik die.
Okay ,als voorzorg had ik al naar de post gebeld
om zeker te zijn tot welk uur ik ze mocht binnen
brengen. Een vriendelijke dame zei me tot 17 uur
mevrouw. Voor alle zekerheid vroeg ik is er een speciale afdeling of gewoon aan
het loket.
Wel mevrouw zet ze maar midden van de post neer en dan ga je naar eender welk
loket. Beleefd zoals we zijn bedankte ik haar en zette me vlug verder aan mijn
werk.
Tegen 16 uur was ik klaar. Kreeg van de winkeldirecteur een paar van zijn jonge
kerels mee, want op zoiets waren we niet voorzien.
Zo dus alles in papieren zakken van de winkel gestoken, maakte nog wat reclame
ook en dan ja met winkelkarren naar de post.
Moet je weten midden in het centrum van Brussel,
ja we vielen op. Kwam er ook nog bij dat de er
twee hoge roltrappen waren voordat je in de post kon. Mijn toffe kerels die me
hielpen zetten vlug alles midden in de grote post ,namen mijn winkelkar ook
terug mee zo dus alles liep letterlijk op wieltjes.
Ik moest dagelijks in de post zijn en waarom ik weet het zelf niet maar ik ging
altijd naar loket nr 12, zo dus nu ook. Ik dacht oei
die heeft zeker een slechte dag vandaag aan haar gelaat te zien, maar ja wie
heeft dat eens niet...Deze dame sprak enkel de Franse taal maar als je in
Brussel werkt is dat heel normaal. Ze zei me onmiddellijk dat ik daarmee met
zo'n vracht ten laatste om 16 uur moest daar zijn. Neen mevrouw heb voor alle
zekerheid gebeld tot 17 uur met jawel 1000 catalogen.
Neen zei ze en zie maar dat je voor 18 uur met alles hier terug buiten bent.
Ho,ho ...waar is de verantwoordelijke van de post a.u.b. mevrouw, Hier is geen
enkele verantwoordelijke aanwezig zei ze me.
Ik zei wablief een post met 36 loketten en geen enkele verantwoordelijke, neen
zei ze die zijn gaan dineren. Goed zei ik dan wacht ik hier wel.
Plots om 10 minuten voor 17 uur kwamen er drie mannen gezwind de post binnen gestapt.
Mijn eerste gedacht oef ze zijn Nederlandstalig .Ging met een glimlach tot bij
hen en zei:
Is het waar heren dat zelfs jullie me niet kunnen helpen !!!
En waarmee kunnen wij je helpen mevrouwtje ? Ik zei met 1000 catalogen maar
volgens die dame aan loket nr 12 gaat dat niet en dat ik voor 18 uur hier moet
opkrassen met al mijn catalogen.
Haha zegt ze dat ,jawel maar "kunnen jullie me echt helpen". Oeps wat
lawaai met hun vingergeknipt en harde stem, ja zeker onmiddellijk zag ik dat
deze zakken werden naar achter gedragen en de heren verzekerde me dat ze nog
dezelfde dag verstuurd werden.
Wat nog waar was ook. Want als test stuurde ik er altijd eentje naar mij thuis
op.
Ik bedankte de heren ,ze waren zelfs zo vriendelijk dat ze me uitnodigde om een
glas te gaan drinken. maar ik verontschuldigde mij met innerlijke pretjes , dat
ik nu al zoveel tijd verloren had en nog veel werk op het bureel liggen had.
De volgende dag ging ik zoals gewoonlijk naar de post, loket 12 ja .Daar stond
een rij voor mij maar dat was ik gewoon. Maar de dame zei laat mevrouw eens
door en jawel in het Nederlands ze was zelfs Nederlandstalig maar sprak meer
dialect daarom sprak ze liever Frans.
Maar ze beloofde me dat ik altijd direct naar haar moest komen dat ik altijd voorrang
had.
Eerst dacht ik , niet correct ...maar dacht er onmiddellijk bij wel gemakkelijk
.
|
.
.
!!
