|
Frans Croes tekent universele levenskracht.
Het betreft zuivere pen- en potloodtekeningen, (met mooie grijsgamma's), sepiatonige 'tekeningen en gewassen kleurtekeningen. Vrij van directe agressiviteit, seinen deze composities een stille euforie of een harmonieuze intensiteit uit.
Het zijn tekeningen die geen visie willen opdringen, maar in hun veel suggererende bovenbouw toch naar een rijke onderbouw verwijzen. Frans Croes doorworstelde een evolutie. Hij passeerde langs destructie een hekeling, langs het willen ontmaskeren van de maskerades van het mensdom, langs veeleer negatieve krachten. Hij verwijlde in de wereld van het mystieke, het occulte en het esoterische, maar vond finaal ook dààr geen soelaas. Uiteindelijk behield hij slechts zijn geloof in de oerbron van het leven zelf, in het kosmische gebeuren en in de natuur. Daarbij is hij een aanbidder van zon en licht.
De meeste composities tonen dan ook een wirwar, van floreale elementen, een woekering van planten, een haast barokke weelde, met hier en daar relicten van het oude denken en voelen. Er is ook een pan erotisme, dat zich nooit ostentatief naar voren wil werken. Niet zelden verschijnt de schoonheid van de vrouw te midden van een bloemen guirlande. Een ongewoon zelfportret van deze mar-, kante kunstenaar is «Het boek der wijsheid »: een boek vol blanke bladzijden, dat zijn waarheid voor zichzelf houdt. De mens wil zich ontdoen van het dogmatisch denken, maar heeft niet in de gaten dat hij steeds weer nieuwe houvasten zoekt. Croes rest het geloof in leven en ervaring.
Van: Rene TURKRY - Uit de: Gazet van Antwerpen maart 1989.
|
FRANS CROES KUNST
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.