Deze werken kunnen ook kunst genoemd worden. Maar dan wel met een kleine "k".
Weet dat mijn ZOMER EXPO nog loopt tot eind september. Te bezoeken op zondagen van 14 tot 17u30. Zennegat 14 - MECHELEN.
Bovenstaande ragfijne kleurpentekening zijn weergaven van het Zennegat waar ik woon en leef.
Enkele gewassen pentekeningen:
Ware of echte pentekeningen:
Mailgroep Culltuur: Wat ik gezien heb is de moeite waard om daar even naar te zien en heb er van genoten hoor. Wolfke-2
Nog wat losse werkjes om een zo groot mogelijk geheel te geven van mijn oeuvre. Later volgen nog oudere werke: symbolistische en esotheische kunst. En mijn nieuwste werken.
Wel ik was verbaasd een zo veelzijdig kunstenaar te ontdekken. Wat een verscheidenheid van technieken.
Het een spreekt me al meer aan dan het ander;al wat rond natuur draait boeit mij. Ik treed binnen in het landschap en versmelt met kleur en beeld. Moeilijker heb ik het met symbolisme, al heb ik vele boeken gelezen over symboliek. Misschien omdat ik agnosticus ben. Ik geloof maar wat ik ken. Met symboliek is geen kennis gemoeid, het is vrije interpretatie. Misschien heb ik te weinig fantasie! Ik zal mijn best doen deze zomer eens en kijkje te nemen in je tentoonstelling. Al ben ik een verstokt aanhangster van de renaissance ik wil mijn eigen wel eens geweld aandoen en van het figuratieve een duik nemen naar de fantasie;
Proficiat met je blog en je werken
BBieke
Een reeks van tekeningen die helaas allen ooit zijn verkocht en dit zijn er duizend en meer dan een geweest...
Deze reeks bevat werken waarvan ik er nog één bezit. Het zijn werken uit mijn mystiek esotherische periode, waarvan vele in kleur dienden te zijn maar de fotograaf verloor de negatieven. Maar het loont ook zo de mooite.
Expo - Kunstwerken van mij en anderen Met deze Blog beoog ik dat de Senioren mijn kunst leren kennen, mijn expo's, maar ook kunst van anderen die ik wil belichten.
Indien u op sommige foto's klikt met je rechtermuisknop dan opent zich een venster waarin ondermeer staat: "Beeld openen in een ander venster". En ja, dit is mij al vaak gelukt en wanneer u de instelling bvb verplaatst naar nog groter, dan kan het zijn dat zich een soort vierkantje vertoont met op de hoeken telkens een pijltje, dit wil zeggen dat het beeld nogmaals verder uitvergroot kan worden. Nu dat wij onze foto's mogen verzwaren tot maximum 150 kb zal de scherpte werkelijk in ons voordeel spelen. Tracht dit ook eens na te gaan, besef dat niet alle foto's zich in een ander venster kunnen openen.
Wie niet waagt, die niet wint! Veel fijns van Frans.
Oei ! Is dat kunst ? En dan via een webblog van Seniorennet (ongewenste? Onverwachte?) publiciteit maken ... Zou je liever niet op jaarmarkten gaan staan?
04-09-2005 om 23:17 geschreven door zezazeu
Mijn repliek:
Wie deze Zezazeu is kan niet anders zijn dan éne soort van Zie Ze Zeugt zijn! Sorry hoor, maar indien wie weet wat voor iemand zo spreekt over mijn kunst dan rebelleert er iets in mij. Deze hoeft mijn kunst niet mooi te vinden, maar de woorden die deze X schrijft, voelen zo platvloers aan dat ik niet anders kan dan deze te nondedjuen
Wat wie is deze X?
Wie kent deze X?
Wie is het ook daar niet mee eens?
Hoef ik mij zo te laten inpakken?
Maak ik geen kunst of wel?
Wat is Kunst? Met een grote K, aub factoortje X ofte niemendal!
Voelt deze X zich beter dan bvb de Gewezen President van Vlaanderen Luc Van Den Branden, Directeur Frans Verleyen van KNACK of de betreurde dichter Hermen De Coninck?
Wie durft er ook tegen deze ZEZAZEU protesteren?
Een bezoeker aan mijn ZOMER EXPO schrijft : (en onthoud dat ik publiciteit mag maken op mijn Blog, want ik heb daarvoor betaald).
Beste Frans,
Ik word telkens ik je werken bewonder stil van binnen. Waarom? Wel ze zijn zo diepzinnig en vanzelfsprekend gemaakt en bevatten een een zodanige unieke boodschap naar de mensen toe die dit willen begrijpen. En wanneer ik deze zie zou ik willen dansen van plezier, niet van de lol, maar omwille de schoonheid die komt vanuit een warm hart waar mensen ook stil van worden.
Henri LABIO.
Dus ZIEZAZEU begrijpt er niets van, maar dat deze dan zulke dingen niet schrijft.
Is mijn grootste uiting van grote bezorgdheid betreffende mens en leven.
Gelouterd werd ik, maar ook getekend door vooral tegenwind en regen, gebukt lopend onder wanhoop legde ik in 1976, als activist en hervormer er het bijltje bij neer. Om uiteindelijk op mijn 39-ste dat te doen waar ik eveneens van in mijn kindjaren voor voorbestemd was, tekenen en schilderen.
Niettemin blijft in mij ook een onrust aanwezig - die de moderne mens nu eenmaal tekent - blijft dan wel dat ik troost kan zoeken in het wilde tedere lied en in evenwicht naar de zingeving en de aanvaarding van mijn levensdoel. Kunstenaar zijn!
En noem ik dit zelf niet in een van mijn werken: 'Ben ik soms niet zoals de frisse bladeren aan een boom en is het nog even lente'. Of: 'Groene vlaggen zullen wij hijsen om het levensfeest langer te laten duren'. Ook: 'Ik was een bloem, mijn pracht van glorierijk vergaan'.
Binnen de wildgroei die zich in mij omstreeks de jaren tachtig voltrok, kon ik opklimmen boven de zwartgrijze massa uit. Weg waren de gedrochten en de verdorring van de welig tierende mismaakte mensensoort. Ik maakte artistieke uitingen in een soms symbolistische taal. Ook werken die de kijker durfden meevoerden doorheen de werelden van de magie en mystieke esoterie. Uitgetekende ervaringen van mij die in onderging, soms ludiek maar steeds uiterst fijn tot in het detail gemaakt, (zonder mij een chauvinist te vinden) die in hun droogkomische genre verwezen naar het theatrale drama van 's mensen verhalen.
Alsof elke tekening van mij de mensen toefluisteren wilde: Dat wat ik betracht is te duiden op: 'Het leven is zo kostbaar mensen. Sluit dit niet in jezelf achter slot en grendel. Vertroetel het. Bescherm het. Maar heb het leven vooral lief en geef jouw levensgeheimen aan alles dat leeft in de wereld prijs'.
ALS FRANS CROES SPREEK IK OOK OVER... De 'Rechten van de Toekomende Generaties'.
Daar ik drie jaren lang Ambassadeur in Vlaanderen was van de Rechten voor de Toekomende Generatie: Dat deze minstens van ons nog een Moeder Aarde mogen erven of ontvangen, die wij beter hebben gecultiveerd dan wij van onze voorvaderen meekregen. Wat volgens mij': is de mens verplicht is vanuit zijn culturele bewustzijn. En daarmee is mijn bewijs geleverd dat ik nooit mijn afkomst heb verloochend en nog steeds op de bres staat.Ook daar waar ik manifest naar buiten kom over de Plichten van de mens of "De Verantwoordelijkheid van de Mens" (een basistekst die diende om in de UNO als basistekst te dienen om te komen tot de milieuverdragen in Rio de Janeiro om er later de Kyoto norm mee te bepalen - op het gebied van langdurige ontwikkelingen, enz. Al te gemakkelijk doet de mens beroep op zijn rechten zonder te beseffen dat men bij zelf de keuze ook plichten heeft om in 'Eenheid met de wereld te leven'.
Staan wij niet allemaal voor een zelfde Keuze, waar de gehele mensheid voor staat, binnen de Universele Verantwoordelijkheid, om te komen tot een heroriëntatie terwijl een werkelijke vrede en duurzame ontwikkeling.
Vanuit mijn optimistische visie, wars van elke apathie of welk doemdenken zeg ik: Mogen wij Leven in overeenstemming met ons voorrecht deelgenoot te mogen zijn aan het Lever zelf. Laat ons daarom samen, de verantwoordelijkheid als cultuurbewust Levende Mens opnemen.
Deze wens ik over te dragen aan mijn Blog bezoekers.
Toespraak op een vernissage in galerij Evira op 14.02.93 bij een tentoonstelling van Frans Croes.
Wij kennen elkaar sinds vele jaren, weliswaar op een afstand, maar toch! Ik herinner mij de periode van het Progressief Komitee van Artistieke Werking (P.K.A.W.) met onder andere Roger Van Ouytsel, Jan de Winter en andere Die een andere alternatief wensten van het dan heersende kunsten normbesef dat de stad Mechelen hanteerde. Frans bezat toen een alternatief tentoonstellingscircuit waarvan den Herten Aas de as was en een van de boeiendste periodes was in het leven van Frans Croes.
Het waren de nadagen van mei 1968. In juli 1970 stond op de Mechelse grote markt tegen de pui van het Stadhuis een Leopardtank van het Belgische leger opgesteld. Frans Croes en een groot aantal contesterende jongeren goten er een roosachtig kleurmengsel over. De dag nadien was er een massa volk op de grote markt bijeen die door de politie uit elkaar geslagen werd. Toen werd daar de kiem gelegd van de komende Kabouterbeweging waarvan Frans Croes de Papskabouter werd. Een eretitel voor hem als het ware, want in oktober 1970 namen deze contesterende jongeren deel aan de Gemeenteraadsverkiezingen en behaalden op slag 1104 stemmen of 2,56 % van het totaal. Verbazing alom
Frans Croes verklaarde later, dat de kabouterbeweging eerder een toevallig resultaat was van een jarenlange ontevredenheid, én mede de invloed had ondergaan van de Nederlandse Provobeweging en de Linkse studenten rebellie. Een aantal van de toen gevorderde eisen zijn oningevuld maar actueel gebleven tot de dag van heden.
Met het P.K.A.W. o.a. als doel: de gewone arbeider en bediende kennis te laten maken met kunst. Zoals hij mij dit ooit persoonlijk toevertrouwde en waaraan ik zou willen toevoegen: ook de niet commerciële kunst.
Waarom deze lange inleiding? Wel, om aan te tonen dat Frans Croes in wezen steeds een goedaardige rebel is geweest en gebleven.
Naast rebel, was hij ook nog een wereldverbeteraar en een strijder voor waarheid en zuiverheid. In een woord: een idealist! En in feite Frans, ben je dat nu nog steeds en het strekt je tot eer.
Na jaren van geploeter aan de basis werd Frans zelf kunstenaar op een ogenblik dat hij al gelouterd was door het leven.
En ook in de kunst ging hij een eigen(zinnige) weg op, weliswaar zoekend, experimenterend, als eens met ups and downs, tot hij, mijn inziens vooral in de grafische vormgeving vond wat hij zocht. Een eigen stijl en expressievorm ontwikkelde hij, zoals wij dit vandaag overduidelijk kunnen vaststellen.
Een teken van techniek en materiebeheersing vinden wij mijn inziens in het gebruik van het witte vlak van het papier in zijn grafisch werk. Misschien slechts een detail maar een belangrijk detail, dat toch zoveel zegt in verband met de beheersing van de materie.
In de reeks van Astrologische tekens die m.i. de kern van de tentoonstelling vormt, zegt Frans Croes zelf: te willen afrekenen met een aantal ideeën en heilige huisjes. Maar wat mij opvalt en reeds opviel in andere werkjes is de vaak aanwezige erotische ondertoon in zijn oeuvre. Ook andere conflicten vecht Frans uit in zijn werken of ook via zijn teksten. Ik ben echter en gelukkig geen ziekenknijper die voor alles een verklaring wil klaar hebben. Ik benader kunst op een vrij eenvoudige wijze: spreekt deze mij aan of zegt het me iets. Weet, ik heb laks aan het gegoochel met geleerde woorden en ismen.
Een kunstwerk is waar als het u aanspreekt of als u de boodschap begrijp. De rest is kletspraat en lulkoek. En daarom, onderga het en kijk dan nog eens en u ontdekt de boodschap.
Zelfs indien u deze niet vindt en het kunstwerk niet meer is dan louter esthetisch, wel dan is dit laatste juist de boodschap; zoek niet verder want zo simpel is het. Frans, zo simpel is het inderdaad, maar niet iedereen ziet het zo. Er is dus voor u nog veel werk aan de winkel!
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen - Zennegat 14 - 2800 Mechelen -015241395 (België) en mijn beroep is Kunstenaar.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en cultuur, politiel, vrij denken, allerhande.
U kunst steeds mijn werken kooem zien maar telefoneer dan even op 015271395. Liefst in de namiddag of op avonden. Ook heb ik een website: http://www.frnscroeskunst.be
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam croskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Kunstenaar op pensioen.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en aanverwanten.
Mijn kunstewerken kunnen steeds gezien worden op namiddagen en avonden, mits vooraf gaand een telefonische afspraak gemaakt te hebben op nr: 015/271395 of via 0485/45626
FRANS CROES KUNST
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.