Deze werken kunnen ook kunst genoemd worden. Maar dan wel met een kleine "k".
Weet dat mijn ZOMER EXPO nog loopt tot eind september. Te bezoeken op zondagen van 14 tot 17u30. Zennegat 14 - MECHELEN.
Bovenstaande ragfijne kleurpentekening zijn weergaven van het Zennegat waar ik woon en leef.
Enkele gewassen pentekeningen:
Ware of echte pentekeningen:
Mailgroep Culltuur: Wat ik gezien heb is de moeite waard om daar even naar te zien en heb er van genoten hoor. Wolfke-2
Nog wat losse werkjes om een zo groot mogelijk geheel te geven van mijn oeuvre. Later volgen nog oudere werke: symbolistische en esotheische kunst. En mijn nieuwste werken.
Wel ik was verbaasd een zo veelzijdig kunstenaar te ontdekken. Wat een verscheidenheid van technieken.
Het een spreekt me al meer aan dan het ander;al wat rond natuur draait boeit mij. Ik treed binnen in het landschap en versmelt met kleur en beeld. Moeilijker heb ik het met symbolisme, al heb ik vele boeken gelezen over symboliek. Misschien omdat ik agnosticus ben. Ik geloof maar wat ik ken. Met symboliek is geen kennis gemoeid, het is vrije interpretatie. Misschien heb ik te weinig fantasie! Ik zal mijn best doen deze zomer eens en kijkje te nemen in je tentoonstelling. Al ben ik een verstokt aanhangster van de renaissance ik wil mijn eigen wel eens geweld aandoen en van het figuratieve een duik nemen naar de fantasie;
Proficiat met je blog en je werken
BBieke
Een reeks van tekeningen die helaas allen ooit zijn verkocht en dit zijn er duizend en meer dan een geweest...
Deze reeks bevat werken waarvan ik er nog één bezit. Het zijn werken uit mijn mystiek esotherische periode, waarvan vele in kleur dienden te zijn maar de fotograaf verloor de negatieven. Maar het loont ook zo de mooite.
Expo - Kunstwerken van mij en anderen Met deze Blog beoog ik dat de Senioren mijn kunst leren kennen, mijn expo's, maar ook kunst van anderen die ik wil belichten.
18-10-2006
Terugblik op gouden jaren.
Terugblik op
Gouden jaren
SCHILDER, NATUURVRIEND EN OUD-KABOUTER: FRANS CROES IS HET
ALLEMAAL! DE 'GODFATHER VAN DE
MECHELSE SUBCULTUUR' SPREEKT OVER
KUNST EN ANDER AMUSEMENTVROEGER EN NU.
...
Veel streekgenoten kennen jou uit de tijd van Staminee Herten Aas. Hoe was het om in de jaren '60 en '70 aan de Mechelse Haverwerf een café te hebben?
Dat was een tijd vol wilde verhalen. Voor ik in '67 met den Herten Aas begon, was ik actief bij de Mechelse Jeugdstudio vzw. Hier kwamen werkgroepen rond toneel, muziek en politiek samen. We hadden ook een eigen blad, dat zogezegd verwant was aan het toenmalige communisme. Hierdoor geraakte ik zelfs op de lijst van de Staatsveiligheid. Toch heb ik mijn politiek engagement nooit laten varen. Naast artiesten en studenten kreeg mijn café dan ook veel Kabouters over de vloer. Dat was een politieke beweging die het cultureel en maatschappelijk gebeuren in vraag stelde. Dit deden we via ludieke, geëngageerde acties.
Waar werden deze Kabouters zoal wild van ?
Toen al zagen we de gevaren van de welvaartstaat recht op ons afkomen. We kregen gelijk, want vandaag sleurt deze sneltrein iedereen in een hels tempo mee. Nog nooit kenden mensen zoveel stress en werkdruk als vandaag. Die wilde, vrije jaren in en rond den Herten Aas zijn voorgoed voorbij. Alleen mijn bijnamen 'Godfather van de Mechelse Subcultuur' en 'Paps Kabouter' zijn restanten van die fijne tijd.
De Kabouterbeweging liep ook geregeld in pinnenmuts rond. Leg eens uit ...
We hadden allemaal ons eigen kostuum. Hierdoor wisten de mensen meteen dat de kabouters er waren. Ons lang haar en baarden staken onder die pinnenmuts uit. En tja, dat vonden de meeste mensen toen zeker niet schoon. Je kunt je voorstellen hoe raar ze keken wanneer we, verkleed als struik, een actie rond milieubehoud voerden. Dat waren pas gouden tijden. De politiek vandaag neemt alles zo serieus. Wat meer speelsheid zou zeker mogen.
Ondertussen ben je 30 jaar voltijds kunstenaar. Wat doe je daarbuiten nog zoal?
Net als vroeger, werk ik graag mee aan kinderateliers en jeugdprojecten. Die 'dutsjes' kunnen er ook niet aan doen dat wij ze in deze wereld, die we zelf om zeep helpen, droppen. Verder blijf ik ijveren voor een beter leefmilieu. Zo realiseerde ik de Bescherming van het landschap Zennegat en Battenbroek. Hierdoor woon en werk ik nu midden in een beschermd natuurgebied. Het is een prachtig decor.
Wanneer vond je tussen al die politieke en andere bezigheden tijd voor kunst?
Na twee jaar achter de toog van den Herten Aas begon ik te tekenen. Ik maakte gelijk zot schetsen van alles wat me bezighield. Vaak waren dat vrouwen, die ik in bevrijdende poses voorstelde. Op dat vlak ben ik een feminist. Toch vind je mijn politiek engagement zelden uitgesproken terug. Ik hoop vooral dat mensen zelf naar diepere betekenissen zoeken.
Een jaar na de sluiting van den Herten Aas in 1976, hield ik mijn eerste tentoonstelling. Pas rond 1987 kwamen daar schilderijen bij. Ik had voordien wel al een penseel vast gehad, maar ik voelde me toen nog geen echte schilder.
Je exposeert nog tot 29 oktober In het Minderbroeder complex van het Cultuurcentrum Mechelen. Krijgen we ook stukken uitje caféjaren te zien?
"Jawel maar: Die wilde jaren in en rond den Herten Aas zijn voorgoed voorbij."
De stad Mechelen vroeg een retrospectieve van kunst en leven?
Dus ja, het zou kunnen dat ik mijn Kabouterkostuum heel even afsta. Verder maken ze van mijn oude video's, boordevol muziek optredens in den Herten Aas, een schone dvd. Daarnaast stellen we krantenknipsels, vele fotos en teksten uit geëngageerde gazetjes tentoon. Verder zie je schilderkunst van de laatste jaren. Tekeningen hangen er amper bij. Ik wil de Mechelaars vooral recent werk tonen. Ik hoop dat mijn schilderijen hun zielen kunnen beroeren.
Frans Croes is ongetwijfeld een van de meest opvallende figuren die de gemeenteraadsverkiezingen in Mechelen kleurt. De 70-jarige kunstschilder duwt de lijst voor Van Onderuit. Deze neemt geen blad voor de mond.
Kijk eens, ik leen die mensen mijn naam, omdat ik geloof in hun uitgangspunten om van uit de basis te vertrekken. Revolte van de burger, dat is echt iets voor mij.
Tegenwoordig willen partijen alleen maar de macht grijpen om aan de macht te blijven zegt Frans. Ook al is hij lijstduwer, campagne voeren doet hij niet. Ik heb daar de centen
niet voor. Ik heb maar een klein pensioentje hé.
Politiek is hij trouwens niet aan zijn vuurdoop toe. Zo stond hij in hat jaar 1970 mee aan de wieg van de Kabouters in Mechelen, een partij die zich verzette tegen het bestel van toen. Het leverde mij de bijnaam op van Paps Kabouter op lacht Frans. Ik heb ook nog geplakt voor de Volksunie en bij Agalev heb ik indertijd nog op de lijst gestaan.
Tja, ik ben een groene jongen, een christen, een Vlaming en een socialist. Maar ik ben een voorstander van de filosofie erachter: oprechtheid, rechtvaardigheid en gelijkheid
voor elk individu. Van Van Onderuit ben ik overigens geen lid. Dit is tegenwoordig niet meer nodig.
Eind deze maand krijgt Frans Croes een Retrospectieve in het Cultuurcentrum Mechelen.
Dat gaat een grote manifestatie worden hoor, nie simpel zenne. Normaal krijg je pas zoiets als je dood bent, maar ik leef nog in volle glorie! Cultuurschepen Frank NOBELS is een goede vriend van mij en hij neemt het mij niet kwalijk dat ik opkom voor Van Oneruit. Die mensen verwachte zo iets van mij!
Mijn rol bij Van Onderuit zie ik louter als steun, zegt hij. Ik kies altijd voor de zwakste. Ik ben zo, ik zit zo in elkaar. Lijsttrekker Mark Maes is een toffe gast. Maar er zitten ook neofieten bij die duidelijk de klepel nog niet weten hangen. Ik heb er meer woorden mee dan wat anders.
Tekst: Sven Van Haesendonk.
Bij de foto van Lieven Dierckx: Frans Croes aan het Zennegat waar hij woont.
Langs geen kant, maar op 28 september - wat niet meer zover af is - start mijn "Retrospectieve tentoonstelling" in het Cultureel Centrum te 2800 Mechelen.
Deze werd mij aangebden door de stad zelf, wat een grote gunst is en ik dit best weet te waarderen.
Deze tentoonstelling loopt vanaf 29 september en loopt tot en met 29 oktober 2006. Deze is enkel te bezoken op donder- en vijdagen en het weekend.
Ik zal er enkel op de zondagen aanwezig zijn en jullie graag verwelkomen.
EEN MECHELS SENIOREN ORKEST SPEELDE EN NODE UIT TOT
DE DANS.
Ja, er was een onderlinge afspraak gemaakt, langzame opbouw van vrij kwalitatieve muziek, tot dansnummers en dan over te gaan tot de meezingers. En dat er gedanst werd en leute gamaakt, maar leukst van al ware de meezing liedje uit de oude doos.
Er waren ook drie hulde toespraken: een door Luc CANDRIES als man van de organisatie Heffen in Beweging, de Schepen van Cultuur Fransk NOBELS die mijn artiest zijn illustreerde en nog het woord van Schepen Johan LAMON die mijn activisme onderstreepte.
En nu ga ik op naar mij 80ste verjaardag. Wie gaat er met mij mee???
Wat een voltreffer werd en er als het ware echt gefeest werd. De afwezigen hadden dus ongelijk, maar daar maak ik mij geen zorgen over, want nu ruk ik op naar mijn 80ste verjaardag.
Wij als Senioren hebben dit vroeger anderom geweten, wij als mannen of heren, dienden galant, een toen nog jonge dame, ten dans te vragen.
Ik weet het nog, ik was toen ook al klein en toen deze jonge vrouw dan opstond stak die met haar hoofd soms 20 cm boven mij uit. Dit gaf mij jarenlang frustraties.
Maar vandaag grap ik daarmee. Waarom ook niet. Uiteindelijk dienen wij toch ook wel in liefde tot ons zelf te leven, is dit niet zo?
Een kunstenaar, die jarenlang trouw is gebleven aan het uitwerken van zijn ideeën via
de tekening en zich plots 'leeg' voelt, weet zich slechts dan te herpakken wanneer de
innerlijke rust is weergekeerd.
Peilen naar de inhoudelijke en creatieve waarden in het werk van Frans Croes vergt van
de kijker niet alleen tijd, maar vooral een intellectueel openstaan voor de filosofische-
vaak mystiek symbolistische vormentaal van de kunstenaar.
LICHT EN BEWEGING.
Ontegensprekelijk is het recent oeuvre van Frans Croes als het ware een spel van licht
en beweging. Het licht verdringt de donkere vlakken, zodat de lichtende raaklijnen
worden geaccentueerd. Op deze wijze kan de zoekende geest van de kunstenaar
zich vrij uitleven.
Elk beeld is krachtig van opbouw en suggestief.
Vakkundig wordt de idee statisch met verf gezet. Hierbij is het voor hem geen
eenvoudige klus, daar hij, werkend met de kleur in de kleur zonder dat de verf
opgedroogd is, ervaart dat er gestadig dient doorgewerkt. Met het effect van een
statische vibratie geeft hij duiding voor het inzicht in de idee.
TECHNISCHE VERWOORDING VIA SYMBOLEN.
Zoals de 'boom' in zijn vroeger werk, krijgt de spiraal, de centrifugerende krachten
die ervan uitgaan, als symbool thans de sublieme voorstellingsvorm van zijn eigen geaardheid. Het innerlijk 'ik' van Frans Croes drijft hem naar een gevoelsmatige benadering van de mystieke abstractie. Hierbij geeft hij in elk doek slechts enkele aanwijzigen over het behandelde gedachtegoed, maar hij reikt nergens een oplossing
of een verklaring aan. Opvallend is wel dat hij bepaalde ideeën uitwerkt in een serie
van doeken. Maar als schilder werkt hij niet naar of volgens een bepaalde thematiek. Een leidraad,
als er al een te onderstrepen valt, is zijn constante gedrevenheid naar de strakheid van
het lineaire. Deze wordt gebroken door een lichtgevende witte kleur met vaak wat roze tinten om de sfeer scherp te stellen. Door het zetten van de kleuren tonaliteiten, die
soms de vergelijking met deze aangebracht bij de keramiek kunnen doorstaan, weet
hij zijn opgedane indrukken aan het doek toe te vertrouwen. Het zijn impressies die,
door de neerwaartszuigende beweging van de lijnvorming, de indruk geven als van
een overwinning op de geestelijke zwartgalligheid.
Het optimaal werken naar bepaalde breuklijnen met een intens blauw, suggereert een bepaalde duiding. Met dansende lijnen verwijst Croes naar een thans bereikte levensbeschouwelijke en rustige periode in zijn leven. Zich vrij te kunnen uitleven naar vorm en met verrijkende kleuren, verwijzend naar dieperliggende gevoelens en begeesterd in de ban te kunnen blijven van zijn artistieke vormentaal, geeft aan zijn
werk een bewonderenswaardige dimensie mee.
Zo krijgt een tandwiel of een radertje de zinbeeldige betekenis van de vermenig-
vuldiging der krachten. Onvoorwaardelijk sterk gezet en sfeervol opgebouwd, is het
de expressie van een emotionele betrokkenheid met de mens en de natuur. Het
doet ons overkomen als een predikaat voor de verbetering van ons milieu, onze samenleving en gedragen door een onmetelijk respect voor de menselijke waarden.
Deel: 2
DE GROEI NAAR EEN FIGURATIEVE ABSTRACTIE.
Het genetisch effect van elk doek is een weerspiegeling van Frans Croes' eigen levensloop.
Aan de realisatie van een in zijn geest gegroeid beeld gaat voorzeker een intense voorstudie vooraf. Eens voor het doek gezeten, laat hij zich intuïtief leiden door zijn gevoelsmatige betrokkenheid met het gegeven. We kunnen ons niet ontdoen van de gedachte
dat hij zijn diepste zielsroerselen niet meteen verwoordt.
Als een bron, die opspringt, verwijzen de stuwende krachten naar een opwellende beweging, zoekend naar het licht. Wat dit licht ook moge betekenen, laat hij gewild en suggererend over aan de kijker . Deze laatste kan dan dit zelf invullen zodat hij, peilend naar de betekenis van sommige symbolen, open komt te staan voor een dialoog. Ik geloof stellig dat dit de dieper
liggende bedoeling van de kunstenaar is.
Het moet hem dan ook gelukkig maken wanneer hij door een bezoeker hierover wordt
ondervraagd. Intieme vrienden van Frans Croes weten maar al te goed dat hij om geen woord verlegen zit.
Het werk van Frans Croes lijkt op het eerste zicht ondoorgrondelijk. Waar in sommige werken een geabstraheerde vorm van een 'ei' op ons netvlies verschijnt, hoeven we
niet te raden naar de wezenlijke betekenis ervan. Als symbool voor het leven,
gegeven waaraan de schepper zo erg verknocht is, krijgt de compositie een wervelende- en toch diepmenselijke uitstraling. Het lijkt me even duidelijk dat de doeken van de
laatste jaren de indruk geven van een strijd om het leven. Een zich picturaal afzetten
tegen elke vorm van verloedering van onze kosmos.
Deel: 3
SCHOONHEID.
'Ik kan geen mooi werk maken als ikzelf niet mooi van binnen ben. Schoonheid heeft
er fundamenteel iets mee te maken. Mijn gevoelsmatige betrokkenheid met mijn doeken brengt mij tot het beste van mijn
kunnen', verklaarde hij mij op een zomerse morgen.
Een affiniteit die hem eert!
Wetende dat hij soms Zijn lyrische ontboezemingen op papier zet, dan mag het ons evenmin verbazen dat Frans Croes zich intuïtief poëtisch beeldend uitdrukt. Ritmisch
en teder groeit elk schilderij als een open venster voor de mens naar de luciditeit van
het onderwerp. De schriftuur van Frans Croes' kunst onderscheidt zich door zijn strak gehouden lijnvorming en de volumes die het omringen. Een tweede vaststelling is het sterk natuurgevoel van de kunstschilder. Een waarde die we eveneens in het oeuvre van
Pierre Alechinsky aantreffen. Bovendien is het werk van de waardevolle kunstenaar gedragen door de persoonlijke vitaliteit en de eenvoud van zijn koloriet.
Al deze kwaliteiten samen maken dat Frans Croes ons zal blijven verrassen met een hopelijk steeds subtielere schoonheidsontroering .
Fons De Bleser.
Kunstcriticus. Geschreven op vrijdag 29 oktober 1993.
Dit kwam door een uitval van mijn Pc of een crash en dit heeft heel veel gevolgen voor mij. Ik verloor mijn adressenbestand van meer dan 1300 namen, ook teksten en wat niet nog allemaal. Daardoor kwam het dat julie lang van mij niets gehoord hebben, want een Mentor van een bepaalde Mailgroep die mij wou helpen liet verstek gaan en het was uiteindelijk ene Roger Claeys uit Burcht die mij uit de miserie haalde. Ik kan deze terecht aan iedereen aanbevelen. Je mailt hem naar: rabbitrc@yahoo.com of teleoneert hem naar zijn nummer: 03 2529369 en doe dit met mijn groeten.
Daar ben ik van overtuigd, omdat je als mens zoiets voelt en een levensdrang of overlevingsinctinct zih dermate zo kan manifesteren in een mens, dat het leven na 70 als vanzelf komt.
Komt mezelf bekijken nu eerlang op 30 april ek. om ditzelf vast te stellen op mijn verjaardagsfeest dat ik om de tien jaar mar wil vieren. Ga ik dan op naar de 80. O ja zeker hé. Willen wij duimen?
Mijn vriend Beeldhouwer Henri LANNOYE overleed op 56 jarige leeftijd.
Hij was enkel door intimici bekend hier ten lande, maar had een enorme wereldfaam. Zijn werken konden ook enkel aangekocht worden door de rijken van deze aardbol. Niet dat hij daar hoog mee opliep,want hij was de eenvoud zelve, maar had een aangeboren talent niet nekel als beeldhouwer, maar omwille een klein fait-divers bekoorde zijn kunst deze rijke mensen. Dit vergeef ik hem, daar wij als puur echte trouwe vrienden met elkaar omgingen en ik Henri mocht leren kennen een 35 jaar gelden in mijn Stamineetje toen nog.
Een retrospectieve tentoonstelling van een mens kunstenaar!
Retrospectieve Tentoonstelling in het Cultureel Centrum te Mechelen.
Met alles wat Frans Croes aanbelangd heeft als mens en kunstenaar.
Frans Croes...
Is een retrospectieve tenoonstelling die de Stad Mechelen aanFrans Croes aanbied bij de gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Deze zal starten op 29 september en lopen tot en met 26 oktober 2006.
Een overzicht van hem, vanaf het kind tot de hippe Paps Kabouter of de activist provocateur, die later begon te tekenen en schilderen en een oeuvre samenbracht van meer dan 2000 kunstwerken. Het CC is daar volop mee bezig maar hoe de tentoonstelling zal opgevat worden is nu nog niet geweten.
Mijn Verjaardagsfeest met het Mechels Seniorenorkest!
Mijn Verjaardagsviering met het Mechels Seniorenorkest.
Een must!
De bigband van het Mechels Senioren orkest (25 à 30 mensen sterk, met zanger en zangeres) is een must om deze bezig te horen. Zij spelen alle soorten evergeens, van klassiek tot het meest populaire mezing lied.
Wie wil dit nu missen? Dit op zondag 30 april!
Ik besef wel dat dit niet zo eenvoudig ligt, daar op 29 april het grote seniorennet feest viert in Oostende. Maar ja, ik verjaar nu eenmaal op 30 april en kon ik dit uitstellen!
Op 30 april 2006 in de zaal Gretry in mijn geboortedorp Heffen - Kazernestraat (bij Mechelen) waarop ik u allen uitnodig om daar op aanwezig te zijn. Deuren vanaf 19u30 - aanvang feestelijkheden: 20 uur.
Ik vier mijn verjaardagen maar om de tien jaar. Misschien - weten wij dit ooit - kan dit de laatste viering zijn!
Gaat zeker door op 30 april 2006. In de zaal Gretry te HEFFEN, mijn geboortedorp waar ik dertig jaar woonde. Er is een grote Mechels Senioren Big band die er zal spele met 23 muzikanten, een zanger en een zangeres. De mogelijkheid bestaat dat er nog een gastvedette aan teoegvoegd wordt. Spijtog dat mijn verjaardag samenvalt met het 5-jarig bestaan van het Seniorennet.be, maar ja ik vier maar om de 10 jaar mijn verjaardag en deze kan - want wie weet dat - misschien mijn laatste verjaardagsfeest zijn.
Iedereen is daar op welkom, inkom is gratis. Deuren gan open om 19u30 en de avond begint om 20 uur. Er zullen gastsprekers zijn en stadsprominenten.
Beste bezoekers aan mijn blog,
U heeft kunnen zien dat ik nog weinig nieuws plaatste op mijn Blog bij het Seniorennet.be. Dit komt omdat ik nat het plaatsen van mijn eigen persoonlijke website: http://www.franscroeskunst.be/ nog steeds geen rust kon vinden. Steeds werd ik nadien geconfronteerd met nieuwe zaken die op mij afkwamen en ik daardoor niet tot rust kon komen.
Ik vraag u nederig, heb even respijt, ik haal nadien mijn schade wel in.
Veel fijne groeten,
Frans Croes.
Eerst is er het verjaardagsfeest. Daarop treedt een bigband op van het Mechels Seniorenorkest dat menig Senior moet kunnen bekoren. De oudste muzikant ervan is 82 en er is tevens een zanger bij, een zangeres en een komiek. Ik verjaar normal op 30 april maar vermoedelijk vind het feest plaats op 29 april om te eindigen iets over twaalven. Meer hierover later.
Een stadsgeschenk. Krijg ik voorgeschoteld. Namelijk een retrospectieve tentoonstelling over gans mijn oeuvre. Dit zal denkelijk gebeuren in de maanden september of oktober 2006, daar het Cultureel Centrum een drukke kalender heeft te Mechelen. Ook hierover later nog meer utgebreid nieuws.
Ik wens het de senioren blijvend te informeren in wat voor mij een zeer belangrijk jaar wordt. En... weet, jullie zijn allen van harte welkom. Wie interesse heeft laat mij dit weten aub daar de plaatsen in de zaal "Gretry" van mijn geboortegemeente Heffen (nu Mechelen) waar dit feest in doorgaat eerder karig zijn.
Ga daarvoor naar mijn nieuwe website http://www.franscroeskunst.be en weet dan ook dat het FORUM nog niet werkt omdat Belgacom dit niet wenst. Schandalige maatschappij die enkel op winst uit is.
Ik heb vanaf gisteren een eigen persoonlijke website. gaar naar: http:http://www.franscroeskunst.be U mag via mijn blog daarop kritiek leveren en weet ook dat het FORUM nog niet werkt omdat Belgacom dit niet wenst. Ben o zoek naar een oplossing. Bezoek deze of mijn nieuwe website. croskunst
In 1964 startte te Mechelen een pluralistische jongeren vereniging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. Enerzijds de gestructureerde vereniging met allerlei puike realisaties. Anderzijds de achterban, die meteen de naam verwierven van de Mechelse Provo's. Frans CROES werd door allen tot voorzitter benoemd.
De Provo's staken de draak met het 'klootjesvolk' op artistieke wijze. Trokken toen reeds de aandacht naar de milieu verontreiniging en deelden bvb zakjes uit met frisse lucht of gingen flesjes stinkend Dijlewater aanbieden aan de Mechelaars ..
Schilderden honderden meters muren vol met PROVOCATIEVE SLOGANS.
HAPPENNEN was IN! (Happenings.) Jongeren trokken de straat op met ezels en kwasten en namen plaats te midden op de rijweg. Protest tegen het toen al drukke verkeer in de Stad en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor de jeugd.
Maakten PLEZANTE WANDELINGEN met op zolders gevonden oude kledij om het chique volk of de burgerij te clownneren. PARODIEERDEN DE BOURGOISIE.
In 1967 opende Staminee HERTEN AAS de deuren. (sla bewust vele jaren en passages over van de actieve rol die ik zelf als Frans CROES daarin speelde gedurende negen jaren)
Rond 21 juli - de Belgisch Nationale Feestdag - stond er elk jaar - zo ook in 1970 - een 'legertank' opgesteld tegen de muur van het Mechelse Stadhuis. Deze Leopard Tank werd HET doelwit van VERFBOMMEN en de eerste ROZE HANDJES werden daarop aangebracht. Ook op Openbare Gebouwen, op de namaak Gotische gevel van, het Mechels Stadhuis en dies meer. DE POELEN VAN HET VERDERF werden daarmee door hen in verve gezet! Punt is, vandaag bestaan deze poelen nog, enkel maar erger en er is zo veel meer aan de hand dat van democratie geen sprake meer is want de BigBrother gruwels bepalen het leven van de ingeslapen burgerij.
Een spontane optocht met veel tumult vol toeters, bellen en rariteiten vormde zich op de Grote Markt. HET BEGIN van een soort KABOUTER BEWEGING was een openbaar feit geworden.
Deze werd uit mekaar geslagen met de wapenstok door me Politie. Mensen werden opgepakt en aan Frans CROES werd door de betogers de vraag gesteld: "Als jij wenst op te komen bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen wel wij allen doen mee".
Wat gebeurde na een maand overweging van mijnentwege en de 'ROZE HANDJES' en de slogan "DAG MENSEN" werd IN. Ook de in het roze geklede langharige soort met puntmuts dook geregeld op in het straatbeeld van Mechelen. Elke nacht werden drie plak - en schilderploegen ergens neer gedropt om slogans aan te brengen en alom roze handjes aan te brengen tot zelfs grote kaboutervoeten. Meer 200.000 kleefhandjes werden uitgedeeld aan de jeugd en kinderen. Deze werden, omwille van de KICK onze grootste propagandisten. Elke dag - dit gedurende de drie maanden voor de verkiezingen - was ergens in de Stad, op een plek, aan een school, in een buurt, aan een fabriek en noem maar op, ofwel poppenkast gespeeld, straattheater stukjes opgevoerd, mensen werden toegesproken zoals in het Londense Hide-Park vanaf een houten kist. Debatten werden gehouden in scholen en veel, veel meer dan dit korte verhaaltje vermeld ...
Uiteindelijk kregen de KABOUTERS onvoldoende stemmen om een gemeenteraadszitje te bekomen. Gelukkig maar, want het accent had gelegen op: drie maanden dagelijkse actie tegen de verloedering van de ethiek en de moraal. Tegen de verderfelijke invloed van de 'WEL V AART SLOGANS'. De Kabouters kwamen op voor een WEL ZIJN.
En met dit laatste gaat het steeds meer dan berg afwaarts. De morele en ethische codes zijn haast onbestaande geworden, de ineenstorting van de Westerse Cultuur - en Beschaving loopt naar een eindfase toe en veel brutale eeuwen kondigen zich aan. Dit is geen doemdenkbeeld. Dit is een Kabouterverhaal. Daarom luid de kabouter de Bellen (zoals vroeger bij branden) neemt hij de zorg voor de Toekomst op zijn schouders en waar de Kabouter naar toe gaat? Wel dit is én een Mysterie én een Mythisch verhaal.
Ondergetekende kreeg toen de naam "Paps Kabouter" te zijn, de initiatiefnemer! Van ik weet niet wat allemaal eens vroeger kreeg ik nog meer namen of titels toebedeeld of werden aan mij toegeschreven. Bvb door de dichter Herman De CONINCKt: "Frans CROES was de Godfather van de Mechelse Subcultuur".
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen - Zennegat 14 - 2800 Mechelen -015241395 (België) en mijn beroep is Kunstenaar.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en cultuur, politiel, vrij denken, allerhande.
U kunst steeds mijn werken kooem zien maar telefoneer dan even op 015271395. Liefst in de namiddag of op avonden. Ook heb ik een website: http://www.frnscroeskunst.be
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam croskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Kunstenaar op pensioen.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en aanverwanten.
Mijn kunstewerken kunnen steeds gezien worden op namiddagen en avonden, mits vooraf gaand een telefonische afspraak gemaakt te hebben op nr: 015/271395 of via 0485/45626
FRANS CROES KUNST
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.