Deze werken kunnen ook kunst genoemd worden. Maar dan wel met een kleine "k".
Weet dat mijn ZOMER EXPO nog loopt tot eind september. Te bezoeken op zondagen van 14 tot 17u30. Zennegat 14 - MECHELEN.
Bovenstaande ragfijne kleurpentekening zijn weergaven van het Zennegat waar ik woon en leef.
Enkele gewassen pentekeningen:
Ware of echte pentekeningen:
Mailgroep Culltuur: Wat ik gezien heb is de moeite waard om daar even naar te zien en heb er van genoten hoor. Wolfke-2
Nog wat losse werkjes om een zo groot mogelijk geheel te geven van mijn oeuvre. Later volgen nog oudere werke: symbolistische en esotheische kunst. En mijn nieuwste werken.
Wel ik was verbaasd een zo veelzijdig kunstenaar te ontdekken. Wat een verscheidenheid van technieken.
Het een spreekt me al meer aan dan het ander;al wat rond natuur draait boeit mij. Ik treed binnen in het landschap en versmelt met kleur en beeld. Moeilijker heb ik het met symbolisme, al heb ik vele boeken gelezen over symboliek. Misschien omdat ik agnosticus ben. Ik geloof maar wat ik ken. Met symboliek is geen kennis gemoeid, het is vrije interpretatie. Misschien heb ik te weinig fantasie! Ik zal mijn best doen deze zomer eens en kijkje te nemen in je tentoonstelling. Al ben ik een verstokt aanhangster van de renaissance ik wil mijn eigen wel eens geweld aandoen en van het figuratieve een duik nemen naar de fantasie;
Proficiat met je blog en je werken
BBieke
Een reeks van tekeningen die helaas allen ooit zijn verkocht en dit zijn er duizend en meer dan een geweest...
Deze reeks bevat werken waarvan ik er nog één bezit. Het zijn werken uit mijn mystiek esotherische periode, waarvan vele in kleur dienden te zijn maar de fotograaf verloor de negatieven. Maar het loont ook zo de mooite.
Expo - Kunstwerken van mij en anderen Met deze Blog beoog ik dat de Senioren mijn kunst leren kennen, mijn expo's, maar ook kunst van anderen die ik wil belichten.
01-01-2007
Bezoek aan galerie Frans Croes
Zennegat Wandeling.
gepland op vrijdag 2 februari. De wandeltocht gaat vanuit het stadscentrum richting keerdok en Dijledijk naar h"et Zennegat. Het parcours van in totaal 13 km slingert zich tussen het natuurreservaat "Oude Dijlearm", het natuurgebied "Den Battelaer" en het Thiebroekbos. Aan het Zennegat is er rond 14.30 uur een bezoek gepland aan het atelier van kunstschilder Frans Croes.Nadien gaan we aan de overzijde verpozen in Taverne "Zennegat" waar taart met koffie of een warme kom soep kan besteld worden. Op de terugweg zijn er aan de Zennegatvaart enkele oude vaartuigen te bezichtigen die door de WBHV (Vlaamse Vereniging ter Bescherming van Historische Voertuigen) zijn bijeengebracht De voorlaatste wandeling van ons herfst- en winterprogramma is.
Ook al ligt de vrede niet voor de hand e n is de mens dit aards paradijs aan het vernietigen, dan nog wil ik mijn bezoekers niet enkel "Prettige Feestdagen" toewensen, maar vooral een zeer goede gezondheid, veel levensvreugde en geniet nog jaren lang vn dit aardse festijn.
Wie kent Frans Croes niet? De Mechelse kunstenaar die ook bekend staat als "De Paps Kabouter", niet alleen bekend omwille van zijn kunstwerken...
Om Frans Croes' 70ste verjaardag te vieren, alsook omwille van zijn 30 jaar kunstenaarsschap brengt Cultuurcentrum Mechelen een overzicht van zijn kunst én zijn ietwat ongewone levenstijl.
Vanaf 29 september tot en met 29 oktober: hoog tijd om herinneringen op te halen!
Frans Croeswerd op 30 april ll. 70 jaar. Croes richtte tijdens de jaren '60 hij o.m. het café Herten Aas op en sinds 1976 wijdde hij zich volledig aan de kunsten. Hij is echter meer dan alleen gekend als kunstenaar; zijn verschijning en acties zorgden ervoor dat hij in het artiestenmilieu bekend werd als De Paps Kabouter.
De laatste jaren wordt hij vooral gehuldigd in zijn geboortedorp Heffen. Met de "Retrospectieve Frans Croes" huldigt ook mechelen de kunstenaar. De tentoonstelling brengt overzicht van zijn potloodtekeningen, schilderijen, pastels, aquarellen ... van zeer vroege werken tot de meest recente.
De retrospectieve opent haar deuren op vrijdag 29 september en loopt tot en met zaterdag 29 oktober. Te bezoeken van donderdag tem zondag van 10-17 uur. Gratis Toegang.
markec:Ga zeker kijken,Frans is van mijne tijd(30april 1936)ik zelf ben 6 dagen jonger.Heb vanFrans,en zijn werken, enkele films gemaakt en heb dan ook enkele werken aan onze muren hangen. Dus mannen zeker gaan kijken.!
Frans zal altijd Frans blijven. In borst klopt nog het zachte kabouterhart. Ja Frans heeft nog politieke actie gevoerd . Ik denk dat het een logisch gevolg is van zijn engagement en zijn hoop op een beter wereld. Frans heeft geen 'demagogen' nodig. Hij heeft dit zelf beslist. Kunst moet met de beide benen in de wereld staan. Ik zal zeker gaan kijken!
Ik was sowieso van plan om naar deze tentoonstelling te gaan kijken van deze 'kunstenaar van 't Zennegat'... Anoniem als "jans" op 13/09 11:38:34
Croes is altijd ne rare vogel geweest met soms betwistbare politieke standpunten. Dat staat echter los van zijn kunstwerken. Michelangelo was een onuitstaanbare arrogante kwast (lees er zijn biografieën maar eens op na), maar dat verhindert mij niet om de Sixtijnse kapel te bewonderen. Niet dat ik Croes wil vergelijken met Michelangelo, maar als je alleen naar exposities gaat van 'toffe mensen', dan sluit je wellicht de halve kunstwereld uit. Misschien was Rombout Keldermans ook wel een zak, gaan we nu niet meer opkijken naar de Sint-Romboutstoren?!?
door koendv op 13/09 11:47:41
Als we alle kunstenaars omwille van hun gedachtegoed gaan oordelen of veroordelen.... Niet veel meer expos te bezoeken dan.
door Jos nog altijd in den hoek op 13/09 14:44:52
Ik trap een open deur in, en sluit me dus aan bij Leon, JanS, Koendv en Jos die nog altijd in den hoek zit: het gaat 'em hier niet om de politieke ideeën en/of overtuiging, noch partijkaart van Croes, maar des temeer over zijn 30 jarige kunstenaarsschap !!!
Om die reden, en daarom alleen, plaatste ik trouwens deze post..... maw de retrospectieve in de aandacht brengen !!! Als we inderdaad, nog alleen maar naar die kunstenaars zouden opkijken die toevallig ook onze politieke of
Enfin, wat er ook van zij, ik ga de retrospectieve zéker bezoeken!
Die retrospectieve wil ik ik geen geval missen. Frans was ooit nog een tijdelijke overbuur in de Hoveniersstraat en de 2 aquarellen die ik ooit eind jaren 70 kocht hebben nog altijd een ereplaats. En IK zie in Frans geen Kabouter, geen linkse of geen rechtse, maar een gedreven artiest.
Ik had de eer vanavond de officiële opening van deze retrospectieve bij te wonen! Met, na de 'obligate' toespraak van Schepen Nobels die erin slaagde Croes zomaar eventjes 5 jaar ouder te maken (doh!!!), een zeer amusante tussenkomst van Frans "Paps Kabouter' Croes himself, niet verlegen voor gevende.. zéér amusant én interessant!!! ALLEEN... DOODJAMMER dat enkele (ahum: VELEN) onverlaten het nodig vonden van dan tijdens deze toespraak van de kunstenaar zelve te staan praten en lawaai maken [ wat kwamen ze daar dan eigenlijk doen????? ] waar het IS zeer de MOEITE !!!!!!!!! DUS.Vanaf morgen: allen daarheen !!!!
(een mooi artikeltje van Sofie Merckx).door jans op 29/09 16:02:34
...twee uitspraken die Frans Croes gaf, wil ik hier even herhalen: "De buurt van de Vismarkt liep begin jaren zeventig vol artiesten. In onder meer den Herten Aas vormden kunst en maatschappij Moest de stad toch een verkeerde weg inslaan, schudden wij de boel nog wel even wakker!" Anoniem als "jans" op 29/09 16:09:07
Ik ga zeker een keertje kijken naar het werk van deze ouwe rotten in het vak.
Een DVD film van de opening van de Retrospectieve tentoonstelling.
Is een vrij lange DVD waarop u naast de toespraak van de Schepen van Cultuur van de stad Mechelen ook de act van Frans CROES als Paps Kabouter kunt zien. Tevens een overzicht van de tentoonstelling.
Deze DVD film kan aangekocht worden door een bericht te mailen naar croes.kunst@skynet.be en 10 te storten op de rekening van F CROES: 001-2290579-97
Paps Kabouter opent retrospectieve tentoonstelling in Cultuurcentrum. Mechelen.
Cultuur Centrum Mechelen opent donderdagavond een tentoonstelling geweid aan het Werk van de 70ste verjaardag van 'Papskabouter,.de kunstenaar dieaan het Zennegat in Mechelen woont. Hij was, en is nog a1tijd, een enfant terrible. Ik weet het, ik ben een 'ambetant' geval, lacbt Croes.
De tentoonstellingsruimten van het Minderbroeder complex wordt geweid aan het werk van,- Frans Croes, een andere aan diens woelige leven.
Hij bate van in 1967 tot 1975 het Artiesten', Staminee Herten Aas aan de Haverwerf 'uit: een vermaard verzamelpunt van kunstenaars, alternatievelingen en progressieven
Hij stond toen mee aan de wieg van de Kabouters, een beweging die zich verzette tegen het politieke bestel van toen: Gelukkig hadden we nooit een zetel zegt de man die toen door het leven ging als Paps Kabouter.
Croes realiseerde de; bescherming van het landschap Zennegat en maar zijn karakter. Bracht hem ook meermaals in de problemen. Zo belandde hij tweemal in een afkick centrum. Het is zon centrum dat ik ben beginnen schilderen en tekenen, zegt de kunstenaar. Veel werk maakt hij niet meer. Ik mag dat niet meer van dokters. De olieverf tastte mijn longen aan. Met de hitte van afgelopen zomer verloor ik nog eens een tiende van mijn longblaasjes. Nog zon vijf hete zomers en er schiet nog weinig van mij over. Hij is zeer trots op de tentoonstelling die hij bij de gratie van de stad Mechelen kreeg. Wie kan dat zeggen dat hij bij leven een retrospectieve krijgt? Aldus nog Croes.
De tentoonstelling is te bezoeken van 29 september tot 29 oktober. De inkom is gratis.
Kunstenaars Jean-Paul LAENEN en Frans CROES laten hun blik over Mechelen dwalen.
Cafés waren eerste culturele centra.
Kunstenaars Jean-Paul Laenen en Frans Croes stellen los van elkaar in Lamot en het Minderbroeder complex tentoon. Samen laten deze Maneblussers hun artistieke blikken over de Dijlestad dwalen.
Croes en Laenen hebben op creatief vlak weinig met elkaar gemeen. Zo heeft Jean-Paul Laenen onder meer een zwak voor beelden en architectuur. Of misschien herken je hem als de ontwerper van het laatste vijffrankstuk. Frans is vooral bekend als schilder. Daarnaast hield hij ooit Staminee Herten Aas aan de Haverwerf open.
Een tijd waar beiden graag aan terugdenken. De buurt van de Vismarkt liep begin jaren zeventig vol artiesten. In ondermeer Herten Aas vormden kunst en maatschappij gespreksonderwerpen bij uitstek. Die cafés waren de eerste ware culturele centra lachen ze.
Toch vindt Laenen ook de nieuwste Lamot Site als Culturele ontmoetingsplaats erg geslaagd. De Lamot site vormt een sterke troef. Hier kunnen kunstenaars hun werk in een hedendaagse ruimte tonen. Mechelen is op dat vlak goed bezig. Toch vind ik dat het allemaal wat meer kan. Waarom zouden wij om de drie jaar niet met een grote expo uitpakken? Laat de culturele stroom toch doorvloeien, scandeert Jean-Paul.
Een stelling waar Frans helemaal achter staat. Al heeft hij over de Lamot site zo zijn eigen gedacht. De namen van de expo zalen, zoals Herten Aas doen alle eer aan de vroegere uitgangsbuurt. Maar wat staat dat appartementsblok daarnaast te doen? Lelijk, die fel rode baksteen vindt hij. Zo belangrijk is dat toch niet? reageert Jean-Paul. Er is een winkel, daarboven wonen mensen Samen leven: ook dat is cultuur, zegt hij.
Het tweetal wisselt ook over het stationsplein van gedachten. Die rotonde, die Laenen mee ontwierp, blijkt boor Croes een hekel punt. Vroeger stakik daar mijn wandelstol omhoog en ik kon meteen veilig oversteken. Dat durf ik nu niet meer, aldus Frans.
Was het vroeger zoveel beter antwoordt Jean-Paul. Toen moest je eigenlijk via de Voetgangerstunnels oversteken. Nu zie je tenminste wat. De centraal gelegen mijlpaal verwijst naar het nulpunt van waaruit alle afstanden vertrekken. Tevens het symbool voor een toekomst gerichte stad vindt Laenen.
Samen doen ze hier nog wat advies boven op. We hopen dat de stad minstens evenveel geld blijft steken in alle vormen van cultuur. Ook jonge of andersdenkende kunstenaars horen hierbij. Diversiteit werkt verruimend. Wat ook voor de verschillende culturen in de Dijlestad geldt menen ze
Deze Maneblussers en 70-plussers zien de toekomst alvast positief. Mechelen gaat zeker de goede richting uit. Moest de stad toch een verkeerde weg inslaan, wel dan schudden wij hen wel wakker besluiten ze.
De gerenommeerde Mechelse kunstenaar Frans Croes werd onlangs 70jaar. Tijdens de jaren '60 richtte hij o.a. het Staminee Herten Aas op. Sinds 1976wijdde hij zich aan de Schone Kunsten. Hij is. echter meer dan 'alleen gekend als kunstenaar: Zijn verschijning en acties zorgden ervoor dat hij in het artiestenmilieu bekend Werd als De Paps Kabouter. Om zijn 70ste verjaardag en zijn ondertussen 30 jaar voltijds kunstenaarsschap extra in de kijker te plaatsen, brengt Cultuurcentrum Mechelen een overzicht van zijn 'kunst en van zijn ietwat ongewone levensstijl. Tijd om herinneringen op te halen!
Een overzicht van zijn potloodtekeningen, schilderijen, pastels, aquarellen, van zeer vroege werken tot de meest recente.
Tentoonstelling in het Minderbroederscomplex
(ingang: Iangs Mïnderbroedersplein.
Van 29/09/2006 tot en met .29/10/2006 Open tussen 10 en 15 uur. Gratis toegang:
SCHILDER, NATUURVRIEND EN OUD-KABOUTER: FRANS CROES IS HET
ALLEMAAL! DE 'GODFATHER VAN DE
MECHELSE SUBCULTUUR' SPREEKT OVER
KUNST EN ANDER AMUSEMENTVROEGER EN NU.
...
Veel streekgenoten kennen jou uit de tijd van Staminee Herten Aas. Hoe was het om in de jaren '60 en '70 aan de Mechelse Haverwerf een café te hebben?
Dat was een tijd vol wilde verhalen. Voor ik in '67 met den Herten Aas begon, was ik actief bij de Mechelse Jeugdstudio vzw. Hier kwamen werkgroepen rond toneel, muziek en politiek samen. We hadden ook een eigen blad, dat zogezegd verwant was aan het toenmalige communisme. Hierdoor geraakte ik zelfs op de lijst van de Staatsveiligheid. Toch heb ik mijn politiek engagement nooit laten varen. Naast artiesten en studenten kreeg mijn café dan ook veel Kabouters over de vloer. Dat was een politieke beweging die het cultureel en maatschappelijk gebeuren in vraag stelde. Dit deden we via ludieke, geëngageerde acties.
Waar werden deze Kabouters zoal wild van ?
Toen al zagen we de gevaren van de welvaartstaat recht op ons afkomen. We kregen gelijk, want vandaag sleurt deze sneltrein iedereen in een hels tempo mee. Nog nooit kenden mensen zoveel stress en werkdruk als vandaag. Die wilde, vrije jaren in en rond den Herten Aas zijn voorgoed voorbij. Alleen mijn bijnamen 'Godfather van de Mechelse Subcultuur' en 'Paps Kabouter' zijn restanten van die fijne tijd.
De Kabouterbeweging liep ook geregeld in pinnenmuts rond. Leg eens uit ...
We hadden allemaal ons eigen kostuum. Hierdoor wisten de mensen meteen dat de kabouters er waren. Ons lang haar en baarden staken onder die pinnenmuts uit. En tja, dat vonden de meeste mensen toen zeker niet schoon. Je kunt je voorstellen hoe raar ze keken wanneer we, verkleed als struik, een actie rond milieubehoud voerden. Dat waren pas gouden tijden. De politiek vandaag neemt alles zo serieus. Wat meer speelsheid zou zeker mogen.
Ondertussen ben je 30 jaar voltijds kunstenaar. Wat doe je daarbuiten nog zoal?
Net als vroeger, werk ik graag mee aan kinderateliers en jeugdprojecten. Die 'dutsjes' kunnen er ook niet aan doen dat wij ze in deze wereld, die we zelf om zeep helpen, droppen. Verder blijf ik ijveren voor een beter leefmilieu. Zo realiseerde ik de Bescherming van het landschap Zennegat en Battenbroek. Hierdoor woon en werk ik nu midden in een beschermd natuurgebied. Het is een prachtig decor.
Wanneer vond je tussen al die politieke en andere bezigheden tijd voor kunst?
Na twee jaar achter de toog van den Herten Aas begon ik te tekenen. Ik maakte gelijk zot schetsen van alles wat me bezighield. Vaak waren dat vrouwen, die ik in bevrijdende poses voorstelde. Op dat vlak ben ik een feminist. Toch vind je mijn politiek engagement zelden uitgesproken terug. Ik hoop vooral dat mensen zelf naar diepere betekenissen zoeken.
Een jaar na de sluiting van den Herten Aas in 1976, hield ik mijn eerste tentoonstelling. Pas rond 1987 kwamen daar schilderijen bij. Ik had voordien wel al een penseel vast gehad, maar ik voelde me toen nog geen echte schilder.
Je exposeert nog tot 29 oktober In het Minderbroeder complex van het Cultuurcentrum Mechelen. Krijgen we ook stukken uitje caféjaren te zien?
"Jawel maar: Die wilde jaren in en rond den Herten Aas zijn voorgoed voorbij."
De stad Mechelen vroeg een retrospectieve van kunst en leven?
Dus ja, het zou kunnen dat ik mijn Kabouterkostuum heel even afsta. Verder maken ze van mijn oude video's, boordevol muziek optredens in den Herten Aas, een schone dvd. Daarnaast stellen we krantenknipsels, vele fotos en teksten uit geëngageerde gazetjes tentoon. Verder zie je schilderkunst van de laatste jaren. Tekeningen hangen er amper bij. Ik wil de Mechelaars vooral recent werk tonen. Ik hoop dat mijn schilderijen hun zielen kunnen beroeren.
Frans Croes is ongetwijfeld een van de meest opvallende figuren die de gemeenteraadsverkiezingen in Mechelen kleurt. De 70-jarige kunstschilder duwt de lijst voor Van Onderuit. Deze neemt geen blad voor de mond.
Kijk eens, ik leen die mensen mijn naam, omdat ik geloof in hun uitgangspunten om van uit de basis te vertrekken. Revolte van de burger, dat is echt iets voor mij.
Tegenwoordig willen partijen alleen maar de macht grijpen om aan de macht te blijven zegt Frans. Ook al is hij lijstduwer, campagne voeren doet hij niet. Ik heb daar de centen
niet voor. Ik heb maar een klein pensioentje hé.
Politiek is hij trouwens niet aan zijn vuurdoop toe. Zo stond hij in hat jaar 1970 mee aan de wieg van de Kabouters in Mechelen, een partij die zich verzette tegen het bestel van toen. Het leverde mij de bijnaam op van Paps Kabouter op lacht Frans. Ik heb ook nog geplakt voor de Volksunie en bij Agalev heb ik indertijd nog op de lijst gestaan.
Tja, ik ben een groene jongen, een christen, een Vlaming en een socialist. Maar ik ben een voorstander van de filosofie erachter: oprechtheid, rechtvaardigheid en gelijkheid
voor elk individu. Van Van Onderuit ben ik overigens geen lid. Dit is tegenwoordig niet meer nodig.
Eind deze maand krijgt Frans Croes een Retrospectieve in het Cultuurcentrum Mechelen.
Dat gaat een grote manifestatie worden hoor, nie simpel zenne. Normaal krijg je pas zoiets als je dood bent, maar ik leef nog in volle glorie! Cultuurschepen Frank NOBELS is een goede vriend van mij en hij neemt het mij niet kwalijk dat ik opkom voor Van Oneruit. Die mensen verwachte zo iets van mij!
Mijn rol bij Van Onderuit zie ik louter als steun, zegt hij. Ik kies altijd voor de zwakste. Ik ben zo, ik zit zo in elkaar. Lijsttrekker Mark Maes is een toffe gast. Maar er zitten ook neofieten bij die duidelijk de klepel nog niet weten hangen. Ik heb er meer woorden mee dan wat anders.
Tekst: Sven Van Haesendonk.
Bij de foto van Lieven Dierckx: Frans Croes aan het Zennegat waar hij woont.
Langs geen kant, maar op 28 september - wat niet meer zover af is - start mijn "Retrospectieve tentoonstelling" in het Cultureel Centrum te 2800 Mechelen.
Deze werd mij aangebden door de stad zelf, wat een grote gunst is en ik dit best weet te waarderen.
Deze tentoonstelling loopt vanaf 29 september en loopt tot en met 29 oktober 2006. Deze is enkel te bezoken op donder- en vijdagen en het weekend.
Ik zal er enkel op de zondagen aanwezig zijn en jullie graag verwelkomen.
EEN MECHELS SENIOREN ORKEST SPEELDE EN NODE UIT TOT
DE DANS.
Ja, er was een onderlinge afspraak gemaakt, langzame opbouw van vrij kwalitatieve muziek, tot dansnummers en dan over te gaan tot de meezingers. En dat er gedanst werd en leute gamaakt, maar leukst van al ware de meezing liedje uit de oude doos.
Er waren ook drie hulde toespraken: een door Luc CANDRIES als man van de organisatie Heffen in Beweging, de Schepen van Cultuur Fransk NOBELS die mijn artiest zijn illustreerde en nog het woord van Schepen Johan LAMON die mijn activisme onderstreepte.
En nu ga ik op naar mij 80ste verjaardag. Wie gaat er met mij mee???
Wat een voltreffer werd en er als het ware echt gefeest werd. De afwezigen hadden dus ongelijk, maar daar maak ik mij geen zorgen over, want nu ruk ik op naar mijn 80ste verjaardag.
Wij als Senioren hebben dit vroeger anderom geweten, wij als mannen of heren, dienden galant, een toen nog jonge dame, ten dans te vragen.
Ik weet het nog, ik was toen ook al klein en toen deze jonge vrouw dan opstond stak die met haar hoofd soms 20 cm boven mij uit. Dit gaf mij jarenlang frustraties.
Maar vandaag grap ik daarmee. Waarom ook niet. Uiteindelijk dienen wij toch ook wel in liefde tot ons zelf te leven, is dit niet zo?
Een kunstenaar, die jarenlang trouw is gebleven aan het uitwerken van zijn ideeën via
de tekening en zich plots 'leeg' voelt, weet zich slechts dan te herpakken wanneer de
innerlijke rust is weergekeerd.
Peilen naar de inhoudelijke en creatieve waarden in het werk van Frans Croes vergt van
de kijker niet alleen tijd, maar vooral een intellectueel openstaan voor de filosofische-
vaak mystiek symbolistische vormentaal van de kunstenaar.
LICHT EN BEWEGING.
Ontegensprekelijk is het recent oeuvre van Frans Croes als het ware een spel van licht
en beweging. Het licht verdringt de donkere vlakken, zodat de lichtende raaklijnen
worden geaccentueerd. Op deze wijze kan de zoekende geest van de kunstenaar
zich vrij uitleven.
Elk beeld is krachtig van opbouw en suggestief.
Vakkundig wordt de idee statisch met verf gezet. Hierbij is het voor hem geen
eenvoudige klus, daar hij, werkend met de kleur in de kleur zonder dat de verf
opgedroogd is, ervaart dat er gestadig dient doorgewerkt. Met het effect van een
statische vibratie geeft hij duiding voor het inzicht in de idee.
TECHNISCHE VERWOORDING VIA SYMBOLEN.
Zoals de 'boom' in zijn vroeger werk, krijgt de spiraal, de centrifugerende krachten
die ervan uitgaan, als symbool thans de sublieme voorstellingsvorm van zijn eigen geaardheid. Het innerlijk 'ik' van Frans Croes drijft hem naar een gevoelsmatige benadering van de mystieke abstractie. Hierbij geeft hij in elk doek slechts enkele aanwijzigen over het behandelde gedachtegoed, maar hij reikt nergens een oplossing
of een verklaring aan. Opvallend is wel dat hij bepaalde ideeën uitwerkt in een serie
van doeken. Maar als schilder werkt hij niet naar of volgens een bepaalde thematiek. Een leidraad,
als er al een te onderstrepen valt, is zijn constante gedrevenheid naar de strakheid van
het lineaire. Deze wordt gebroken door een lichtgevende witte kleur met vaak wat roze tinten om de sfeer scherp te stellen. Door het zetten van de kleuren tonaliteiten, die
soms de vergelijking met deze aangebracht bij de keramiek kunnen doorstaan, weet
hij zijn opgedane indrukken aan het doek toe te vertrouwen. Het zijn impressies die,
door de neerwaartszuigende beweging van de lijnvorming, de indruk geven als van
een overwinning op de geestelijke zwartgalligheid.
Het optimaal werken naar bepaalde breuklijnen met een intens blauw, suggereert een bepaalde duiding. Met dansende lijnen verwijst Croes naar een thans bereikte levensbeschouwelijke en rustige periode in zijn leven. Zich vrij te kunnen uitleven naar vorm en met verrijkende kleuren, verwijzend naar dieperliggende gevoelens en begeesterd in de ban te kunnen blijven van zijn artistieke vormentaal, geeft aan zijn
werk een bewonderenswaardige dimensie mee.
Zo krijgt een tandwiel of een radertje de zinbeeldige betekenis van de vermenig-
vuldiging der krachten. Onvoorwaardelijk sterk gezet en sfeervol opgebouwd, is het
de expressie van een emotionele betrokkenheid met de mens en de natuur. Het
doet ons overkomen als een predikaat voor de verbetering van ons milieu, onze samenleving en gedragen door een onmetelijk respect voor de menselijke waarden.
Deel: 2
DE GROEI NAAR EEN FIGURATIEVE ABSTRACTIE.
Het genetisch effect van elk doek is een weerspiegeling van Frans Croes' eigen levensloop.
Aan de realisatie van een in zijn geest gegroeid beeld gaat voorzeker een intense voorstudie vooraf. Eens voor het doek gezeten, laat hij zich intuïtief leiden door zijn gevoelsmatige betrokkenheid met het gegeven. We kunnen ons niet ontdoen van de gedachte
dat hij zijn diepste zielsroerselen niet meteen verwoordt.
Als een bron, die opspringt, verwijzen de stuwende krachten naar een opwellende beweging, zoekend naar het licht. Wat dit licht ook moge betekenen, laat hij gewild en suggererend over aan de kijker . Deze laatste kan dan dit zelf invullen zodat hij, peilend naar de betekenis van sommige symbolen, open komt te staan voor een dialoog. Ik geloof stellig dat dit de dieper
liggende bedoeling van de kunstenaar is.
Het moet hem dan ook gelukkig maken wanneer hij door een bezoeker hierover wordt
ondervraagd. Intieme vrienden van Frans Croes weten maar al te goed dat hij om geen woord verlegen zit.
Het werk van Frans Croes lijkt op het eerste zicht ondoorgrondelijk. Waar in sommige werken een geabstraheerde vorm van een 'ei' op ons netvlies verschijnt, hoeven we
niet te raden naar de wezenlijke betekenis ervan. Als symbool voor het leven,
gegeven waaraan de schepper zo erg verknocht is, krijgt de compositie een wervelende- en toch diepmenselijke uitstraling. Het lijkt me even duidelijk dat de doeken van de
laatste jaren de indruk geven van een strijd om het leven. Een zich picturaal afzetten
tegen elke vorm van verloedering van onze kosmos.
Deel: 3
SCHOONHEID.
'Ik kan geen mooi werk maken als ikzelf niet mooi van binnen ben. Schoonheid heeft
er fundamenteel iets mee te maken. Mijn gevoelsmatige betrokkenheid met mijn doeken brengt mij tot het beste van mijn
kunnen', verklaarde hij mij op een zomerse morgen.
Een affiniteit die hem eert!
Wetende dat hij soms Zijn lyrische ontboezemingen op papier zet, dan mag het ons evenmin verbazen dat Frans Croes zich intuïtief poëtisch beeldend uitdrukt. Ritmisch
en teder groeit elk schilderij als een open venster voor de mens naar de luciditeit van
het onderwerp. De schriftuur van Frans Croes' kunst onderscheidt zich door zijn strak gehouden lijnvorming en de volumes die het omringen. Een tweede vaststelling is het sterk natuurgevoel van de kunstschilder. Een waarde die we eveneens in het oeuvre van
Pierre Alechinsky aantreffen. Bovendien is het werk van de waardevolle kunstenaar gedragen door de persoonlijke vitaliteit en de eenvoud van zijn koloriet.
Al deze kwaliteiten samen maken dat Frans Croes ons zal blijven verrassen met een hopelijk steeds subtielere schoonheidsontroering .
Fons De Bleser.
Kunstcriticus. Geschreven op vrijdag 29 oktober 1993.
Dit kwam door een uitval van mijn Pc of een crash en dit heeft heel veel gevolgen voor mij. Ik verloor mijn adressenbestand van meer dan 1300 namen, ook teksten en wat niet nog allemaal. Daardoor kwam het dat julie lang van mij niets gehoord hebben, want een Mentor van een bepaalde Mailgroep die mij wou helpen liet verstek gaan en het was uiteindelijk ene Roger Claeys uit Burcht die mij uit de miserie haalde. Ik kan deze terecht aan iedereen aanbevelen. Je mailt hem naar: rabbitrc@yahoo.com of teleoneert hem naar zijn nummer: 03 2529369 en doe dit met mijn groeten.
Daar ben ik van overtuigd, omdat je als mens zoiets voelt en een levensdrang of overlevingsinctinct zih dermate zo kan manifesteren in een mens, dat het leven na 70 als vanzelf komt.
Komt mezelf bekijken nu eerlang op 30 april ek. om ditzelf vast te stellen op mijn verjaardagsfeest dat ik om de tien jaar mar wil vieren. Ga ik dan op naar de 80. O ja zeker hé. Willen wij duimen?
Mijn vriend Beeldhouwer Henri LANNOYE overleed op 56 jarige leeftijd.
Hij was enkel door intimici bekend hier ten lande, maar had een enorme wereldfaam. Zijn werken konden ook enkel aangekocht worden door de rijken van deze aardbol. Niet dat hij daar hoog mee opliep,want hij was de eenvoud zelve, maar had een aangeboren talent niet nekel als beeldhouwer, maar omwille een klein fait-divers bekoorde zijn kunst deze rijke mensen. Dit vergeef ik hem, daar wij als puur echte trouwe vrienden met elkaar omgingen en ik Henri mocht leren kennen een 35 jaar gelden in mijn Stamineetje toen nog.
Een retrospectieve tentoonstelling van een mens kunstenaar!
Retrospectieve Tentoonstelling in het Cultureel Centrum te Mechelen.
Met alles wat Frans Croes aanbelangd heeft als mens en kunstenaar.
Frans Croes...
Is een retrospectieve tenoonstelling die de Stad Mechelen aanFrans Croes aanbied bij de gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Deze zal starten op 29 september en lopen tot en met 26 oktober 2006.
Een overzicht van hem, vanaf het kind tot de hippe Paps Kabouter of de activist provocateur, die later begon te tekenen en schilderen en een oeuvre samenbracht van meer dan 2000 kunstwerken. Het CC is daar volop mee bezig maar hoe de tentoonstelling zal opgevat worden is nu nog niet geweten.
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen - Zennegat 14 - 2800 Mechelen -015241395 (België) en mijn beroep is Kunstenaar.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en cultuur, politiel, vrij denken, allerhande.
U kunst steeds mijn werken kooem zien maar telefoneer dan even op 015271395. Liefst in de namiddag of op avonden. Ook heb ik een website: http://www.frnscroeskunst.be
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam croskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Kunstenaar op pensioen.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en aanverwanten.
Mijn kunstewerken kunnen steeds gezien worden op namiddagen en avonden, mits vooraf gaand een telefonische afspraak gemaakt te hebben op nr: 015/271395 of via 0485/45626
FRANS CROES KUNST
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.