Kunstenaars
Jean-Paul LAENEN
en Frans CROES
laten hun blik
over Mechelen dwalen.

“Cafés waren eerste culturele centra”.

Kunstenaars Jean-Paul Laenen en Frans Croes stellen los van elkaar in Lamot en het Minderbroeder complex tentoon. Samen laten deze Maneblussers hun artistieke blikken over de Dijlestad dwalen.

Croes en Laenen hebben op creatief vlak weinig met elkaar gemeen. Zo heeft Jean-Paul Laenen onder meer een zwak voor beelden en architectuur. Of misschien herken je hem als de ontwerper van het laatste vijffrankstuk. Frans is vooral bekend als schilder. Daarnaast hield hij ooit Staminee Herten Aas aan de Haverwerf open.

Een tijd waar beiden graag aan terugdenken. “De buurt van de Vismarkt liep begin jaren zeventig vol artiesten. In ondermeer Herten Aas vormden kunst en maatschappij gespreksonderwerpen bij uitstek. Die cafés waren de eerste ware culturele centra” lachen ze.

Toch vindt Laenen ook de nieuwste Lamot Site als Culturele ontmoetingsplaats erg geslaagd. “De Lamot site vormt een sterke troef. Hier kunnen kunstenaars hun werk in een hedendaagse ruimte tonen. Mechelen is op dat vlak goed bezig. Toch vind ik dat het allemaal wat meer kan. Waarom zouden wij om de drie jaar niet met een grote expo uitpakken? Laat de culturele stroom toch doorvloeien”, scandeert Jean-Paul.

Een stelling waar Frans helemaal achter staat. Al heeft hij over de Lamot site zo zijn eigen gedacht. “De namen van de expo zalen, zoals Herten Aas doen alle eer aan de vroegere uitgangsbuurt. Maar wat staat dat appartementsblok daarnaast te doen? Lelijk, die fel rode baksteen” vindt hij. “Zo belangrijk is dat toch niet?” reageert Jean-Paul. “Er is een winkel, daarboven wonen mensen… Samen leven: ook dat is cultuur”, zegt hij.

Het tweetal wisselt ook over het stationsplein van gedachten. Die rotonde, die Laenen mee ontwierp, blijkt boor Croes een hekel punt. “Vroeger stakik daar mijn wandelstol omhoog en ik kon meteen veilig oversteken. Dat durf ik nu niet meer”, aldus Frans.

“Was het vroeger zoveel beter” antwoordt Jean-Paul. Toen moest je eigenlijk via de Voetgangerstunnels oversteken. Nu zie je tenminste wat. De centraal gelegen mijlpaal verwijst naar het nulpunt van waaruit alle afstanden vertrekken. Tevens het symbool voor een toekomst gerichte stad” vindt Laenen.

Samen doen ze hier nog wat advies boven op. “We hopen dat de stad minstens evenveel geld blijft steken in alle vormen van cultuur. Ook jonge of andersdenkende kunstenaars horen hierbij. Diversiteit werkt verruimend. Wat ook voor de verschillende culturen in de Dijlestad geldt” menen ze

Deze Maneblussers en 70-plussers zien de toekomst alvast positief. “Mechelen gaat zeker de goede richting uit. Moest de stad toch een verkeerde weg inslaan, wel dan schudden wij hen wel wakker” besluiten ze.

Tekst: Sofie Merckx.