Deze werken kunnen ook kunst genoemd worden. Maar dan wel met een kleine "k".
Weet dat mijn ZOMER EXPO nog loopt tot eind september. Te bezoeken op zondagen van 14 tot 17u30. Zennegat 14 - MECHELEN.
Bovenstaande ragfijne kleurpentekening zijn weergaven van het Zennegat waar ik woon en leef.
Enkele gewassen pentekeningen:
Ware of echte pentekeningen:
Mailgroep Culltuur: Wat ik gezien heb is de moeite waard om daar even naar te zien en heb er van genoten hoor. Wolfke-2
Nog wat losse werkjes om een zo groot mogelijk geheel te geven van mijn oeuvre. Later volgen nog oudere werke: symbolistische en esotheische kunst. En mijn nieuwste werken.
Wel ik was verbaasd een zo veelzijdig kunstenaar te ontdekken. Wat een verscheidenheid van technieken.
Het een spreekt me al meer aan dan het ander;al wat rond natuur draait boeit mij. Ik treed binnen in het landschap en versmelt met kleur en beeld. Moeilijker heb ik het met symbolisme, al heb ik vele boeken gelezen over symboliek. Misschien omdat ik agnosticus ben. Ik geloof maar wat ik ken. Met symboliek is geen kennis gemoeid, het is vrije interpretatie. Misschien heb ik te weinig fantasie! Ik zal mijn best doen deze zomer eens en kijkje te nemen in je tentoonstelling. Al ben ik een verstokt aanhangster van de renaissance ik wil mijn eigen wel eens geweld aandoen en van het figuratieve een duik nemen naar de fantasie;
Proficiat met je blog en je werken
BBieke
Een reeks van tekeningen die helaas allen ooit zijn verkocht en dit zijn er duizend en meer dan een geweest...
Deze reeks bevat werken waarvan ik er nog één bezit. Het zijn werken uit mijn mystiek esotherische periode, waarvan vele in kleur dienden te zijn maar de fotograaf verloor de negatieven. Maar het loont ook zo de mooite.
Expo - Kunstwerken van mij en anderen Met deze Blog beoog ik dat de Senioren mijn kunst leren kennen, mijn expo's, maar ook kunst van anderen die ik wil belichten.
17-04-2006
Mijn Verjaardagsfeest met het Mechels Seniorenorkest!
Mijn Verjaardagsviering met het Mechels Seniorenorkest.
Een must!
De bigband van het Mechels Senioren orkest (25 à 30 mensen sterk, met zanger en zangeres) is een must om deze bezig te horen. Zij spelen alle soorten evergeens, van klassiek tot het meest populaire mezing lied.
Wie wil dit nu missen? Dit op zondag 30 april!
Ik besef wel dat dit niet zo eenvoudig ligt, daar op 29 april het grote seniorennet feest viert in Oostende. Maar ja, ik verjaar nu eenmaal op 30 april en kon ik dit uitstellen!
Op 30 april 2006 in de zaal Gretry in mijn geboortedorp Heffen - Kazernestraat (bij Mechelen) waarop ik u allen uitnodig om daar op aanwezig te zijn. Deuren vanaf 19u30 - aanvang feestelijkheden: 20 uur.
Ik vier mijn verjaardagen maar om de tien jaar. Misschien - weten wij dit ooit - kan dit de laatste viering zijn!
Gaat zeker door op 30 april 2006. In de zaal Gretry te HEFFEN, mijn geboortedorp waar ik dertig jaar woonde. Er is een grote Mechels Senioren Big band die er zal spele met 23 muzikanten, een zanger en een zangeres. De mogelijkheid bestaat dat er nog een gastvedette aan teoegvoegd wordt. Spijtog dat mijn verjaardag samenvalt met het 5-jarig bestaan van het Seniorennet.be, maar ja ik vier maar om de 10 jaar mijn verjaardag en deze kan - want wie weet dat - misschien mijn laatste verjaardagsfeest zijn.
Iedereen is daar op welkom, inkom is gratis. Deuren gan open om 19u30 en de avond begint om 20 uur. Er zullen gastsprekers zijn en stadsprominenten.
Beste bezoekers aan mijn blog,
U heeft kunnen zien dat ik nog weinig nieuws plaatste op mijn Blog bij het Seniorennet.be. Dit komt omdat ik nat het plaatsen van mijn eigen persoonlijke website: http://www.franscroeskunst.be/ nog steeds geen rust kon vinden. Steeds werd ik nadien geconfronteerd met nieuwe zaken die op mij afkwamen en ik daardoor niet tot rust kon komen.
Ik vraag u nederig, heb even respijt, ik haal nadien mijn schade wel in.
Veel fijne groeten,
Frans Croes.
Eerst is er het verjaardagsfeest. Daarop treedt een bigband op van het Mechels Seniorenorkest dat menig Senior moet kunnen bekoren. De oudste muzikant ervan is 82 en er is tevens een zanger bij, een zangeres en een komiek. Ik verjaar normal op 30 april maar vermoedelijk vind het feest plaats op 29 april om te eindigen iets over twaalven. Meer hierover later.
Een stadsgeschenk. Krijg ik voorgeschoteld. Namelijk een retrospectieve tentoonstelling over gans mijn oeuvre. Dit zal denkelijk gebeuren in de maanden september of oktober 2006, daar het Cultureel Centrum een drukke kalender heeft te Mechelen. Ook hierover later nog meer utgebreid nieuws.
Ik wens het de senioren blijvend te informeren in wat voor mij een zeer belangrijk jaar wordt. En... weet, jullie zijn allen van harte welkom. Wie interesse heeft laat mij dit weten aub daar de plaatsen in de zaal "Gretry" van mijn geboortegemeente Heffen (nu Mechelen) waar dit feest in doorgaat eerder karig zijn.
Ga daarvoor naar mijn nieuwe website http://www.franscroeskunst.be en weet dan ook dat het FORUM nog niet werkt omdat Belgacom dit niet wenst. Schandalige maatschappij die enkel op winst uit is.
Ik heb vanaf gisteren een eigen persoonlijke website. gaar naar: http:http://www.franscroeskunst.be U mag via mijn blog daarop kritiek leveren en weet ook dat het FORUM nog niet werkt omdat Belgacom dit niet wenst. Ben o zoek naar een oplossing. Bezoek deze of mijn nieuwe website. croskunst
In 1964 startte te Mechelen een pluralistische jongeren vereniging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. Enerzijds de gestructureerde vereniging met allerlei puike realisaties. Anderzijds de achterban, die meteen de naam verwierven van de Mechelse Provo's. Frans CROES werd door allen tot voorzitter benoemd.
De Provo's staken de draak met het 'klootjesvolk' op artistieke wijze. Trokken toen reeds de aandacht naar de milieu verontreiniging en deelden bvb zakjes uit met frisse lucht of gingen flesjes stinkend Dijlewater aanbieden aan de Mechelaars ..
Schilderden honderden meters muren vol met PROVOCATIEVE SLOGANS.
HAPPENNEN was IN! (Happenings.) Jongeren trokken de straat op met ezels en kwasten en namen plaats te midden op de rijweg. Protest tegen het toen al drukke verkeer in de Stad en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor de jeugd.
Maakten PLEZANTE WANDELINGEN met op zolders gevonden oude kledij om het chique volk of de burgerij te clownneren. PARODIEERDEN DE BOURGOISIE.
In 1967 opende Staminee HERTEN AAS de deuren. (sla bewust vele jaren en passages over van de actieve rol die ik zelf als Frans CROES daarin speelde gedurende negen jaren)
Rond 21 juli - de Belgisch Nationale Feestdag - stond er elk jaar - zo ook in 1970 - een 'legertank' opgesteld tegen de muur van het Mechelse Stadhuis. Deze Leopard Tank werd HET doelwit van VERFBOMMEN en de eerste ROZE HANDJES werden daarop aangebracht. Ook op Openbare Gebouwen, op de namaak Gotische gevel van, het Mechels Stadhuis en dies meer. DE POELEN VAN HET VERDERF werden daarmee door hen in verve gezet! Punt is, vandaag bestaan deze poelen nog, enkel maar erger en er is zo veel meer aan de hand dat van democratie geen sprake meer is want de BigBrother gruwels bepalen het leven van de ingeslapen burgerij.
Een spontane optocht met veel tumult vol toeters, bellen en rariteiten vormde zich op de Grote Markt. HET BEGIN van een soort KABOUTER BEWEGING was een openbaar feit geworden.
Deze werd uit mekaar geslagen met de wapenstok door me Politie. Mensen werden opgepakt en aan Frans CROES werd door de betogers de vraag gesteld: "Als jij wenst op te komen bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen wel wij allen doen mee".
Wat gebeurde na een maand overweging van mijnentwege en de 'ROZE HANDJES' en de slogan "DAG MENSEN" werd IN. Ook de in het roze geklede langharige soort met puntmuts dook geregeld op in het straatbeeld van Mechelen. Elke nacht werden drie plak - en schilderploegen ergens neer gedropt om slogans aan te brengen en alom roze handjes aan te brengen tot zelfs grote kaboutervoeten. Meer 200.000 kleefhandjes werden uitgedeeld aan de jeugd en kinderen. Deze werden, omwille van de KICK onze grootste propagandisten. Elke dag - dit gedurende de drie maanden voor de verkiezingen - was ergens in de Stad, op een plek, aan een school, in een buurt, aan een fabriek en noem maar op, ofwel poppenkast gespeeld, straattheater stukjes opgevoerd, mensen werden toegesproken zoals in het Londense Hide-Park vanaf een houten kist. Debatten werden gehouden in scholen en veel, veel meer dan dit korte verhaaltje vermeld ...
Uiteindelijk kregen de KABOUTERS onvoldoende stemmen om een gemeenteraadszitje te bekomen. Gelukkig maar, want het accent had gelegen op: drie maanden dagelijkse actie tegen de verloedering van de ethiek en de moraal. Tegen de verderfelijke invloed van de 'WEL V AART SLOGANS'. De Kabouters kwamen op voor een WEL ZIJN.
En met dit laatste gaat het steeds meer dan berg afwaarts. De morele en ethische codes zijn haast onbestaande geworden, de ineenstorting van de Westerse Cultuur - en Beschaving loopt naar een eindfase toe en veel brutale eeuwen kondigen zich aan. Dit is geen doemdenkbeeld. Dit is een Kabouterverhaal. Daarom luid de kabouter de Bellen (zoals vroeger bij branden) neemt hij de zorg voor de Toekomst op zijn schouders en waar de Kabouter naar toe gaat? Wel dit is én een Mysterie én een Mythisch verhaal.
Ondergetekende kreeg toen de naam "Paps Kabouter" te zijn, de initiatiefnemer! Van ik weet niet wat allemaal eens vroeger kreeg ik nog meer namen of titels toebedeeld of werden aan mij toegeschreven. Bvb door de dichter Herman De CONINCKt: "Frans CROES was de Godfather van de Mechelse Subcultuur".
Ontstond op het einde van de 19de eeuw, als reactie tegen het realisme. Het belangrijkste kenmerk is, dat men bepaalde zielstoestanden en ideeën achter de werkelijkheid trachtte uit te drukken via allerlei symbolen zoals dromen, visioenen en sprookjes. In weerwil van de sombere tijden die toen heersten, verheerlijkten zij de pracht van de natuur, het kosmische in een vergelijk met het alledaagse leven.
Men wilde een levenssfeer en emoties uitdrukken, zonder die gevoelens echter concreet uit te werken. Waarin soms een gevoel lag van naïviteit of van een ongerept bewustzijn en een niet misvorm transcendent levensgevoel. Het kan hymnisch zijn en mysterieus, contemplatief en onrustig.
Er kon ook een romantische hang zijn naar de middeleeuwen, bewondering voor het exotische en oude culturen, de zon en het leven en het verlangen naar en nieuwe vorm van samenleving. Ook een behoefte aan geloofsverdieping en belangstelling voor het fantastische en het bovennatuurlijke en daarmee kan er soms een vergelijk zijn met mystieke werken, maar het symbolisme staat op zichzelf.
Mystiek Esoterische:
In de Mystiek kan alles om een mens heen een boodschap in zich dragen waardoor een mens tot een verdere en diepere ontplooiing komt. Zo te zien is de wereld één groot orakel gevuld met de symbooltaal van het goddelijke. Het gaat er dan niet om op welke manier de kunstenaar zich uitdrukt, maar hoe deze dit doet als een en al verbondenheid met het hogere leven waar men dan mee verbonden is.
De werken getuigen van en esoterisch aspect, dit wil zeggen dat die werken dan enkel toegankelijk zijn tot het begrijpen ervan wanneer men ingewijd is in de leerschool van het leven die goddelijke bespeeld wordt. Op die wijze stroomt er bij wijze van schrijven een getransformeerd beeld via de handen en vingers op bvb een doek of bij een beeldhouwwerk op de steen of het hout dat men beitelt.
De totaliteit van dat hogere is de leerschool, om winnen de chaos de werkelijke orde te vinden.
Een kunstenaar die deze werken maakt dient trouw te blijven aan zichzelf waar je nooit kunt naar streven maar als vanzelf IS in de maker van het werk. De werken kunnen een hemelse schoonheid in zich dragen, of het hogere Zijn eren als een eeuwige thuis. Dit IS hier en nu indien je dit toelaat.
De beknopte folder voor het publiek (spijtig at er geen catalogus was) van Galerij
Ro te Mechelen omschrijft het zo: Croes samenvatten is een onbegonnen werk.
Daarom beperken wij ons ook tot volgende telegrafische biografie nota's:
Academieloper te Mechelen en Antwerpen, stichter van alles en nog wat en
worstelaar voor allerlei artistieke en progressieve bewegingen.
Breng Croes dus niet onder in een vakje want dat heeft hij niet graag maar wij
bestempelen hem toch maar als een gestaagde estheet. "
"De liefde van Croes tot de kunst vormde o.i. de basis voor de kracht "die hij
heeft kunnen opbrengen om op korte tijdspanne een niet onaanzienlijk aantal
tekeningen samen te brengen en het publiek deelachtig te maken aan zijn oeuvre
.
Het zijn werken waarin met veel fijngevoeligheid, duidelijk lijnenspel,
harmonische kleuren en het hanteren van kompositie. Kleurenspel en goede
contrasteffecten. De toeschouwer wordt aangezet zich even te verplaatsen op
tournee in de wereld waarin droom en werkelijkheid ineenvloeien.
Een wandeling tussen droom en werkelijkheid.
Nu al rond Croes' oeuvre theorieën opbouwen is nutteloos. Wel kunnen we
aanvaarden dat hij genoeg overtuigingskracht bezit om een poetische en
suggestieve kunst te scheppen waaraan men hier niet kan aan voorbij lopen.
VoIgens zijn eigen Credo bepaalt de idee van eenkosmische evolutie waarvan
de mensen deel uitmaken» zijn kunst.
Het is een abstracte volzin waarin 'eten en drinken zit vooral als men het werk van naderbij bekijkt. Aardige erotische vrouwenfiguren gesitueerd in een symbolische taal met knipogen naar een magisch mythische omgeving die zich als het ware willen losrukken uit de realiteit, hoe dan ook dominerend voor mens en... evolutie. Sprookjesachtige gewrochten die omringd door een hallucinant decorum: een alternatief wereldje. Een wereld die kwellend is omdat hij «slechts» visueel en emotioneel kan gevoeld worden. Ook de dood, het verval, het onontkoombare blijken voortdurend keer- of eindpunten te zijn in de evolutie die Croes, ons voorschotelt.
De in 1936 te Mechelen geboren FrslI3 Croes, sinds 1976 actief als beeldend kunstenaar; impliceert een late roeping. Tot i 30 april toont hij zijn groot; gamma van tekeningen in galerij; ! Het eeuwige leven, Sint-Paulusstraat 40. Ze houden de resultaten van zijn zoektocht - van i zijn geestelijke groei - in. I
I
In weerwil van de vaak overvloedige stoffering, vertonen deze tekeningen een zacht geaarde hechte eenheid. I
Het zijn tekeningen die geen visie willen opdringen, maar in hun veel suggererende bovenbouw toch naar een rijke onderbouw verwijzen. Frans Croes doorworstelde een evolutie. Hij passeerde langs destructie een hekeling, langs het willen ontmaskeren van de maskerades van het mensdom, langs veeleer negatieve krachten. Hij verwijlde in de wereld van het mystieke, het occulte en het esoterische, maar vond finaal ook dààr geen soelaas. Uiteindelijk behield hij slechts zijn geloof in de oerbron van het leven zelf, in het kosmische gebeuren en in de natuur. Daarbij is hij een aanbidder van zon en licht.
De meeste Mystiek Esoterische composities tonen dan ook een wirwar van floreale elementen, een woekering van planten, een haast barokke weelde, met hier en daar relicten van het oude denken en voelen. Er is ook een pan erotisme, dat zich nooit ostentatief naar voren wil werken. Niet zelden verschijnt de schoonheid van de vrouw te midden van een bloemenguirlande. Een ongewoon zelfportret van deze markante kunstenaar is: Het boek der wijsheid: een boek vol blanke bladzijden dat zijn waarheid voor zichzelf houdt. De mens wil zich ontdoen van het dogmatisch denken, maar heeft niet in de gaten dat hij steeds weer nieuwe houvasten zoekt. Croes rest het geloof in leven en ervaring.
Rene TURKRY Kunstcriticus van de Gazet van Antwerpen
Heb ik allen niet meer en bezit daar ook geen afbeeldingen van, dus doen wij het met wat ik nu nog bezit aan pastels.
Pastels maken is vrij aangenaam. Ook niet zo moeilijk omdat men kan spelen met de krijtjes en het vrij uitgebreide kleurenpalet. Persoonlijk werk ik het liefst op een stevige papiersoort of al kartonachtig. Dus nooit op pastelpapier zelf omdat ik dit veel te zwak vind en enerzijds last heb van de korrels of diepten in het papier en anderzijds vertoont er een aantal papiersoorten een soort van watermerk dat steeds zichtbaar blijft.
Je kunt er ook met je handen in werken om bvb de kleuren wat te laten uitzweven of nuances erin aan te brengen. Sommigen gebruiken een pastelwerk als een aanzet tot een schilderij en smaken verschillen in én het kleurgebruik en krijtgebruik. Met de scherpe randen van een krijtje kan men heel fijne lijntjes trekken en het blijft steeds een avontuur om te komen tot een werk dat je leuk vind.
Van deze soort ga ik er zeker nog nieuwe maken en hoewel er niet meteen een betekenis dient achter gezocht, streek ik er persoonlijk naar om mijn geaardheid er ik te leggen.
(Klik op het beeld en dat ziet hoe in eerste aanleg de ondergrond of het reliëf is aangebracht op een schildersdoek).
Dan ziet u ook meteen dat er een pasta is aangebracht op het doek, bestaande uit Gesso voor Acryl en Modelingpasta voor Acryl. Deze worden samen gemend en aangebracht op een schilderdoek op frame, tamelijk dik is deze massa omdat alles te snel opdroogt.
U dient u vooraf te voorzien van allerlei materialen die u wilt inkleven in die pasta. Oude gerafelde vlassen touwen, bvb stengeltjes van groenten, zaden, pitten, zand, korrels, keitjes, stenen, schelpen, visgraten, beentjes van dieren; konijnenkoppen en andere soorten en het kan om het even soms zo gek zijn, maar wat telt is het resultaat.
Na het opplakken en waneer alles goed gehard is gaat u eerst de donkerste ondergrond schilderen. U mengt de olieverf met een weinig lijnolie en aardig wat schildersmedium om de massa verf zeer dun maar dekkend genoeg te maken en u mag ook een lichte dosis droogsel er aan toe voegen (niet te veel want dan kan de verf er gaan afspringen of afschilferen).
U begint daar aan en hebt een stapel doeken of vodden naast u klaar liggen om bvb wat te donker is weg te vagen en zou gaat u stelselmatig verder, kleur per kleur, tot u het gewenste resultaat bereikt. De vodden of doeken dienen om het wit van de ondergrond doorheen de verf te laten schijnen. En klaar is Kees!
Maar opgelet:
Door de vermenging van de verf kan u een vergiftiging oplopen en uw longen ernstig beschadigen.
Ik heb dit voor gehad en ben voor mijn leven geteisterd daardoor en zit nu opgescheept met een Chronische Bronchitisch, astma aspecten en het ergste van al is Emfyseem, dit wil zeggen, dat de kleine longblaasjes eerst vernauwen en dan dichtgroeien, waardoor het ademen zeer moeilijk wordt en uiteindelijk stikt een mens hier door, omdat men niet meer kan ademen. Ik weet welk lot mij beschoren is.
Het zijn zeer leuke kunstwerken om maken hoor, daar niets van, maar ik moest deze raad u meegeven omdat u het lot waar ik mee opgescheept zit, u deze wens te laten voorkomen.
OPENING TENTOONSTELLING FRANS CROES IN HET V.O.C. TE MECHELEN. Op 17.11.98.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik een tentoonstelling van Frans Croes inleid, maar het is wel telkens opnieuw een belevenis.
Hij immers niet de man die zich laat opsluiten in welk isme ook. Hij is al evenmin de man die zo maar klakkeloos al de blabla aanvaardt, laat staan toejuicht van diegenen die over zijn werk praten. Eigenlijk zou Frans Croes zichzelf moeten inleiden en hij kan dit goed bewijzen de expos die hij zelf inleidde, want na al de jaren dat we elkaar kennen ben ik nog gesterkt in mijn mening dat hij zeer goed weet waarmee hij bezig is.
Echter sta ik hier niet te beweren dat hij daarom een cerebrale kunstenaar is, een dweper met thematische voorstellingen. Trouwens de evolutie van zijn werk de jongste jaren, meer naar de abstractie toe, bewijst wel het tegendeel.
Frans Croes laat zijn intuïtie, zijn uitzonderlijke creatieve gaven los op papier of op doek en naargelang het wordingsproces van het werk zich voltrekt komt niet alleen de artiest Croes aan bod, ook de maatschappijcriticus, de filosoof, de visionair. Zij werken allen mee aan de opbouw van een oeuvre waarin HET LEVEN centraal staat. Het waarneembare en het onnoembare.
Twintig jaar geleden noemde de ontbolsterende kunstenaar zichzelf een contestateur, een provo. Maar slechts weinige van de jaren zestig hebben, zonder ook maar iets van hun ideeëngoed prijs te geven, iets weg moeten slikken of iets terug nemen. Om zich weten waar te maken om geleidelijk hun plaats te veroveren in de galerij waar alleen DE kunstenaars thuishoren. Frans hoort daar bij te zijn én hij is daarbij want hij behoort tot de happy few of zij die het hebben en die het ook kunnen.
Zij kunnen mededelen in een taal, hun taal, die men niet hoeft te begrijpen om ervan te houden; een taal van vorm en van kleur, die het universele universum herschept tot een individueel universum.
Of, gans eenvoudig uitgedrukt: Frans Croes is een grote kunstenaar.
Voor twintig jaar zei Frans Croes over zichzelf: ik provoceer, ik contesteer, ook in mijn werk. Lange tijd heeft hij, soms tot wanhoop toe bewogen, gezocht een zoeker naar hogere morele waarden, een visionair
Frans Croes heeft een uitzonderlijk waarnemingsvermogen. Hij ziet de dingen niet, hij DOORziet ze, hij idealiseert, transcendeert zijn waarnemingen en verwerkt ze binnen zijn eigen beleving. Achter al wat is zoekt hij rusteloos naar wat zou kunnen zijn. Hij gelooft, hij hoopt, hij leeft lief, want in Liefde omsluit hij de kosmos van vandaag. Maar hij twijfelt, dat deed hij vroeger, dat zal hij blijven doen.
Niet ten onrechte vindt Croes en houdt dat al tientallen jaren vol dat de harmonie natuur samenleving mens steeds grondiger wordt verstoord, maar ergens gelooft hij nog in de redding, in een soort evolutie. En al heeft hij de laatste jaren de mens als figuur uit zijn werk gebannen, toch heeft die allesomvattende kosmische liefde voor HET LEVEN, voor ALLE LEVEN, hem nooit verlaten.
Ik ben aldus Frans Croes twintig jaar met kunst bezig. Ik ben daardoor wereldberoemd geworden in het Mechelse ! Onze mening is dat Frans Croes vandaag ruimer gezien en geapprecieerd dient te worden dan enkel maar onder de toren waar we ons nu bevinden. Hij verdient ongetwijfeld zijn plaats bij de top van onze Vlaamse kunstenaars.
Ik sta hier echter vandaag niet om de kunstenaar op te hemelen, maar wel om een dertigtal pseudo-erotische spielereien kritisch te bekijken. Wel nu beste toehoorders, ik noem dit een Mission impossible.
Ik heb er de benaming pseudo-erotiek opgekleefd. Men kan immers bezwaarlijk deze karikaturale, oncharmante wezentjes met hun afschuwelijke lichaamsdelen sensueel of begerenswaardig noemen. Niemand zal er warm voor lopen en dat zal ook niet in de bedoeling van Frans hebben gelegen.
En toch, al heb ik het over spielereien, toch ben ik ervan overtuigd dat al deze tekeningen op zichzelf iets te zeggen hebben: politiek, sociaal, maatschappijkritisch. Wat er ook van zei: ze zijn wondermooi getekend zoals wij dat van de graficus Frans Croes mochten verwachten.
In zijn uitnodiging vertelt Croes ons dat zijn familie en vrienden hem de raad hadden gegeven om eens wat commerciëler te werken. Wel nu, indien het deze werkjes zijn die aan deze wens tegemoet komen, dan denk ik dat de bal toch nog in het verkeerde kamp is beland en waarom? Deze knap geconcipieerde en vaardige getekende unieke figuren wekken evenzeer deernis als lachlust op, zij deprimeren meer dan zij existeren. En al is bloot dan vooral commercieel in dan blijven deze tekeningen buiten schot. Wie wordt daar nu high of heet van?
Wat er wél is, is de contestatie manier van twintig jaar geleden. Croesiaanse figuren komen terug maar dan wel in een andere verpakking, indien ervan verpakking al sprake kan zijn. Het zijn tragiek komische karikaturen, als acteurs of symbolen van een generatie die tegelijk onverzadigd en oververzadigd is, het eeuwige lied van de overconsumptie, op alle gebied, ook op seksueel gebied In zijn uitnodiging schrijft Croes nog: De tekeningen zijn waarheden als koeien en wat niet lachend of relativerend ken gezegd worden is dan mijn waarheid niet .
Deze tekeningen zijn geen minderwaardig werk, integendeel, zij kunnen evengoed de afloop dan wel de overgang naar een nieuwe periode in je artistieke loopbaan betekenen. Wij zien hier vandaag de mens in al zijn kleinheid, de profiteurs en de slachtoffers, de uitzuigers en de uitgestotenen, nietig kleine wezentjes die zich in hun eigen seks gaan verstoppen, het enige wat hen nog niet is afgenomen.
In 1964 startte te Mechelen een pluralistische jongeren vereniging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. Enerzijds de gestructureerde vereniging met allerlei puike realisaties. Anderzijds de achterban, die meteen de naam verwierven van de Mechelse Provo's. Frans CROES werd door allen tot voorzitter benoemd.
De Provo's staken de draak met het 'klootjesvolk' op artistieke wijze. Trokken toen reeds de aandacht naar de milieu verontreiniging en deelden bvb zakjes uit met frisse lucht of gingen flesjes stinkend Dijlewater aanbieden aan de Mechelaars ..
Schilderden honderden meters muren vol met PROVOCATIEVE SLOGANS.
HAPPENNEN was IN! (Happenings.) Jongeren trokken de straat op met ezels en kwasten en namen plaats te midden op de rijweg. Protest tegen het toen al drukke verkeer in de Stad en een gebrek aan bewegingsvrijheid voor de jeugd.
Maakten PLEZANTE WANDELINGEN met op zolders gevonden oude kledij om het chique volk of de burgerij te clownneren. PARODIEERDEN DE BOURGOISIE.
In 1967 opende Staminee HERTEN AAS de deuren. (sla bewust vele jaren en passages over van de actieve rol die ik zelf als Frans CROES daarin speelde gedurende negen jaren)
Rond 21 juli - de Belgisch Nationale Feestdag - stond er elk jaar - zo ook in 1970 - een 'legertank' opgesteld tegen de muur van het Mechelse Stadhuis. Deze Leopard Tank werd HET doelwit van VERFBOMMEN en de eerste ROZE HANDJES werden daarop aangebracht. Ook op Openbare Gebouwen, op de namaak Gotische gevel van, het Mechels Stadhuis en dies meer. DE POELEN VAN HET VERDERF werden daarmee door hen in verve gezet! Punt is, vandaag bestaan deze poelen nog, enkel maar erger en er is zo veel meer aan de hand dat van democratie geen sprake meer is want de BigBrother gruwels bepalen het leven van de ingeslapen burgerij.
Een spontane optocht met veel tumult vol toeters, bellen en rariteiten vormde zich op de Grote Markt. HET BEGIN van een soort KABOUTER BEWEGING was een openbaar feit geworden.
Deze werd uit mekaar geslagen met de wapenstok door me Politie. Mensen werden opgepakt en aan Frans CROES werd door de betogers de vraag gesteld: "Als jij wenst op te komen bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen wel wij allen doen mee".
Wat gebeurde na een maand overweging van mijnentwege en de 'ROZE HANDJES' en de slogan "DAG MENSEN" werd IN. Ook de in het roze geklede langharige soort met puntmuts dook geregeld op in het straatbeeld van Mechelen. Elke nacht werden drie plak - en schilderploegen ergens neer gedropt om slogans aan te brengen en alom roze handjes aan te brengen tot zelfs grote kaboutervoeten. Meer 200.000 kleefhandjes werden uitgedeeld aan de jeugd en kinderen. Deze werden, omwille van de KICK onze grootste propagandisten. Elke dag - dit gedurende de drie maanden voor de verkiezingen - was ergens in de Stad, op een plek, aan een school, in een buurt, aan een fabriek en noem maar op, ofwel poppenkast gespeeld, straattheater stukjes opgevoerd, mensen werden toegesproken zoals in het Londense Hide-Park vanaf een houten kist. Debatten werden gehouden in scholen en veel, veel meer dan dit korte verhaaltje vermeld ...
Uiteindelijk kregen de KABOUTERS onvoldoende stemmen om een gemeenteraadszitje te bekomen. Gelukkig maar, want het accent had gelegen op: drie maanden dagelijkse actie tegen de verloedering van de ethiek en de moraal. Tegen de verderfelijke invloed van de 'WEL V AART SLOGANS'. De Kabouters kwamen op voor een WEL ZIJN.
En met dit laatste gaat het steeds meer dan berg afwaarts. De morele en ethische codes zijn haast onbestaande geworden, de ineenstorting van de Westerse Cultuur - en Beschaving loopt naar een eindfase toe en veel brutale eeuwen kondigen zich aan.
Dit is geen doemdenkbeeld. Dit is een Kabouterverhaal. Daarom luid de kabouter de Bellen (zoals vroeger bij branden) neemt hij de zorg voor de Toekomst op zijn schouders en waar de Kabouter naar toe gaat? Wel dit is én een Mysterie én een Mythisch verhaal. Ondergetekende kreeg toen de naam "Paps Kabouter" te zijn, de initiatiefnemer! Van ik weet niet wat allemaal eens vroeger kreeg ik nog meer namen of titels toebedeeld of werden aan mij toegeschreven. Bvb door de dichter Herman De CONINCK: "Frans CROES was de Godfather van de Mechelse Subcultuur".
Tijdens de eerste "Golf Oorlog" in 1991 noemde ik, Frans CROES - terwijl ik verbaasd de TV beelden bekeek en in die beelden die ik zag waren deze als "DE DODE OF VERSCHROEIDE AARDE". Ik zag op het scherm tot welke gruweldaden imperialistische machten bereid waren om andere "dictatoriale" regimes met alle technologisch vernuft en smerige biologische wapens te bekampen.
Deze gruweldaden waren weergaven van de primitieve of feodale strijdtonelen welke op deze wereld met een weerkerende kracht weerkeren om het mensdom te onderwerpen aan de tirannie van de "heerszuchtige" Toen waren het de Amerikanen met in hun kielzog hun trawanten.
Deze beelden schokten mij zo dat ik voor het eerst als kunstenaar greep naar het "Conté potlood". Ik wou weergaven maken in zwart op wit van indrukken van een niets ontziende strijd, waarin de moloch ten strijde trok tegen de niet deugdzamere David. Juist in een land waar én het christendom én het Judaïsme én later de Moslimvolkeren hun wortels vonden van hun oorsprong.
Dit alles riep in de geest van mij spookbeelden op! En waar voorheen het natuurlijke leven er zijn gang ging, heersten daar binnen mijn visioenen, nog enkel een verschroeide en tot lava gesmolten aarde. Ik wou deze beklemmende beelden op papier uittekenen en het werden soms panorama's van akelig doodse landschappen. Hier en daar was de aarde nog aan het naroken of een pluim rook verbrak de horizon lijn. Mijn "zien" zag een aan flarden gerukte lichamen van wat eens mensen waren.
Tot ook de traan versteende of smolt door de hitte en de rivierbeddingen er droog kwamen bij te liggen. Getuigenissen werden het van wat een Nieuwe Wereld Horde aan het vernietigen was en nog blijft verder doorgaat vandaag.
VLUCHTEN KAN NIET MEER!
Mijn leven is zeker niet egocentrisch en verloopt verder, niet als een kabbelend beekje, maar ik hoop toch mee te kunnen ijveren aan datgene wat het fatale kan tegenhouden. Een illusie? Maar of ik zie nu eenmaal de ontzettende chaos op het mensdom neerkomen waaraan niemand kan ontsnappen en mede verword tot het meest dierlijke wezen, want - vraag ik mij zelf af - "Is de mens ten dage niet mede de oorzaak van het falen"? Ik zal op zijn manier verder leven, soms met veel verdriet, en proberen nog mooie werken te maken want ik weet niet of het utopische niet vlakbij ligt!
Frans Croes.
(Ik maakte ook in de Contépotloodtekeningen een reeks werken die getuigen van de Negativiteit aspecten van de Tekens van de Dierenriem. U zult bij het bekijken soms wel titels aantreffen waarmee u weet heeft dat deze tot deze categorie behoren. Later hier meer over).
1954 tot 1967 achtereenvolgend: Houtsnijder in de meubelindustrie. Publiciteitsvertegenwoordiger van een platenfirma. Redactioneel medewerker van een POP-tijdschrift. Decorateur-createur in een keramiekfabriek.
Socio-Culturele activiteiten:
* 1958-1960: Actief lid van de St. Lucas gilde Mechelen. 1964-1968: * Stichter-Voorzitter van de Socio-Culturele onafhankelijke jongeren beweging MECHELS JEUGDSTUDIO vzw. (ging later op in Herten Aas vzw)
* Vertegenwoordigde in de Stedelijke Jeugdraad de onafhankelijke jeugd en jongeren.
* 1967-1975: Uitbater van het Artiesten Staminee Herten Aas (vandaar zijn titel.-'Godfather van de Mechelse Subcultuur - was een vermaard verzamelpunt van kunstenaars, alternatievelingen, progressieven en ook een uithuil café van provo's, hippies, flower power en kabouters. Door dit laatste kreeg hij de bijnaam: Paps Kabouter).
* Hij organiseerde talrijke tentoonstellingen van jonge Belgische kunstenaars. Ook deze uit de Oostblok landen met kunst die door die Staten niet erkend werd. Dit in zijn instelling of elders in het land
* Mede oprichter van het P.K.A.W. (een Progressief Comité voor Artistieke Werking - met om. hun belangrijkste actie: KUNST IN DE FABRIEK bij Pauwels -Fulton nv.) ' Was actief bij de alternatieve hulpwerking RELEASE te Leuven en andere bewegingen en stromingen.
* 1972-1974: Stichter-Voorzitter van het Jongeren Ontmoetingscentrum of het J.O.C. vzw. - (als lokaal opende deze vereniging het kleinkunstcafé DEN BRAS).
In 1974 startte zijn kunstenaars loopbaan.
* 1982-1997: Stichter-Voorzitter van vzw Cultureel Centrum Zennegat * Bezieler en Ambassadeur in Vlaanderen van De Rechten van de Toekomende Generaties * Ten dage het verspreiden van de beginsels omtrent 'De Verantwoordelijkheid van de mens ten overstaan van Het Leven - (werd eind 1997 omgevormd als vzw Stichting Frans CROES) * Realiseerde de Bescherming van het Landschap Zennegat en Battenbroek' * Organiseerde tentoonstellingen van zowel kunstenaars als liefhebberkunstenaars * Geeft eigenzinnige lessen in allerlei kunstdisciplines in een VRIJ ATELIER * Ook erkend als een jurylid voor Plastische Kunst wedstrijden.
1967-1975: 'GAZETJE VAN DEN HERTEN AAS' (dit verscheen onregelmatig naargelang er centen waren).
1968-1972: 'DE ANDER GAZET' (ondergronds ludiek en provocatieve gazet dat eminent ging rondom de Kabouterbeweging)
1982-1996 'TIJding' (blad van vzw Cultureel Centrum Zennegat).
Buiten deze waren er nog de honderden pamfletten of vlugschriften en spotschriften.
Publicaties:
1970-1974: 'KABOUTERS IN MECHELEN' V.A.L. Bij VAL - (geschiedenis en opties - ook kritische beschouwingen van de Kabouterbeweging)
Eigen publicaties:
1973: 'OP DE BRES VOOR DE MENSELIJKE WAARDIGHEID' (een manifeste brochure die honend onthaald werd en betekende voor hem het begin van een slordig einde als leidinggevende figuur - verkeerdelijk kon dit manifest misbruikt worden omdat hij inzag dat een werkelijke solidariteitsgedachte niet kon gerealiseerd worden - betekende de neergang van zijn Herten Aas periode en kwam de vernieling in - na twee maal opgeraapt te zijn uit de goot belandde hij meermaals in hospitalen om na een 'afkickkuur' definitief te starten als kunstenaar)
1987: 'HET KUNST BELEVEN' (terugblik op 10 jaar kunstenaarschap).
1989: `HET OFFER' (een verzameling van zijn genre gedichten uit de periode 1977- 1988: die geen aansluiting hebben met de actuele literaire stromingen).
1991: 'LICHT OP EEN NIEUWE WERELD' - schijnbaar euforische gedachten die later ernstig werden genomen). - 'FRANS CROES - KUNSTSCHILDER' (luxe brochure met talrijke kleurenfoto's).
1992: 'BATTENBROEK' (werkdossier, nodig om dit landschapgebied samen met het Zennegat beschermd te krijgen).
1993: 'NEGATIVITEITSASPECTEN VAN DE DIERENRIEM' (met 12 illustraties van zijn conté-potloden)
1995: 'OVER KUNSTENAAR FRANS CROES' (samengesteld bij een tentoonstelling in het Internationaal Congressen Centrum te Elewijt) - ` REMEMBER THE GOLDEN SIXTIES' (brochure met talrijke provocatieve en contestatie tekeningen - een terugblik op vroeger).
1996: PROZAÏSCHE TEKSTEN EN TEKENINGEN' (bijeen tentoonstelling in PSC te Leuven).
'BEHOREN MIJN HOLISTISCHE SCHILDERIJEN TOT DE ORDE DER MORFISCHE RESONANTIES?' (een zichzelf bevragen of zijn kunst niet behoort tot de Nieuwe Figuratie.
Sedert 1996 is hij begonnen zijn biografie te schrijven over de mens, activist én kunstenaar.
Individuele tentoonstellingen:
1975: Galerie 'Herten Aas'. -1976: Galerij `Microbe' / Galerij 'DOMUS' Mechelen. - 1977: Galerij 'RO' Mechelen / 'De Witte Vlag' Bonheiden / Galerij 'Galver' Gent / Galerij 'DOMUS' Mechelen. -1978: Galerie 'Schaliënhoef Vichte / 'Oud Museum' Hoegaarden / 'P. Centrum' Heffen / Galerij 'De Schouwpijp' Willebroek / Galerij 'DOMUS' Mechelen. - 1979: Galerij 'De Kunstkamer' Mechelen / 'Casino' Blankenberge / Galerij `Kameleon' Oelegem / Galerij 'Midnight' Antwerpen / Galerij DOMUS' Mechelen. - 1980: Galerij 'tSchuurke' Hasselt / 'Casino' Blankenberge / Galerij `De Schouwpijp' Willebroek / Galerij 'De Met' Vilvoorde / Galerij 'DOMUS' Mechelen. -1981: Galerij 'De Castelijn' Hingene / Galerij Homara' Hofstade / 'De Punt' Perk / 'Casino' Blankenberge / 'P Centrum Breendonk / P. Centrum Heffen / Galerij 'Lazerus' Rumst / NATO' Evere / Galerij 'Microbe' en Galerij 'DOMUS' te Mechelen. -1982: '100 tekeningen in zijn Galerij Zennegat / Galerij 'De Locht' Duffel. (kende weer een zichzelf bevragen crisis waaruit in 1988 zijn nieuwe werken ontstonden). - 1984: Galerij BAK' Mechelen / 'Passage 144' Leuven / 'C.C. Ter Dilft' Bornem / Galerij 'Vandaag' Antwerpen / 'C.S.C Centrale Willebroek / 'Symbolisme' in zijn galerij. -1985: Kunstkring `-Het Voetspoor' Leest / Galerij 'De Witte Vlag' Bonheiden / en tijdens de weekends steeds in zijn galerij. - 1986: 'Passage 144' Leuven. - 1987: Provinciale Galerij 'Rivierenhof Deurne / 'Alternatieve Beurs' Gent. -1998: 'V.O.C.' Mechelen / Galerij 'Het Eeuwige Leven' Antwerpen. - (voorbereiding op zijn One-man expo) - 1991: 'C.C. A. SPINOY' Mechelen: 180 nieuwe schilderijen, samen met een aantal retrospectieve tekeningen uit zijn Mystiek-Esotherische periode / 'Stichting Jacques BREL' Passage 140 Brussel / Galerij 'GOYA' Antwerpen / Galerij 'RO' Mechelen. -1992: Lakenhalle' Herentals / 'C.C.' Leopoldsburg / 't Begijntje' Mechelen. -1993: Galerij 'Evira' Mechelen / Designzaal 'LIGNA' Mechelen. - 1994: 'Die Semse' Zemst / 'Hanswijckhoeve' Muizen. -1995: 'C.C. Die Swaene' Heist op den Berg / 'Internationaal Congressen Centrum' te Elewijt / Galerij 'LARIX' Vlassenbroek / 'V.O.C.' Mechelen. - 1996: 'P.S.C.' Leuven. -1998: Galerij 'Groot Begijnhof Mechelen. 1999 tot en met 2005 Zomertentoonstellingen in zijn home galerie.
Groepstentoonstellingen:
1976: Galerij 'Microbe' Mechelen / Galerij 'RO' Mechelen. -1977: 'C.C. A. SPINOY' Mechelen: "Mechelse kunstenaars van 1920 tot 1970". - 1979: `Universiteitshallen' Universiteit Leuven: omtrent het thema 'Het Kosmische Ei' / 'Paleis voor Schone Kunsten' Brussel: rond Actuele Kunstconfrontaties / 'C.C. A. SPINOY' Mechelen rond: "75 jaar Mechelse Kunst" / 'Asgard' Mechelen met Veerle Elise / Galerij 'NIKẾ' Elewijt rond thema Het Kind. -1980: Galerij 'Den Boogaerd' Mechelen. - 1982: '10 Mechelse Kunstenaars' in zijn ateliergalerij Zennegat. - 1983: Galerij 'Aphrodite Rijmenam rond thema: Het Dier in de Kunst. - 1984: 'Gemeente Museum te Helmond-Nederland met: Selectie van Hedendaagse Mechelse Kunstenaars / 'Yaccees' Mechelen rond Confrontatie diverse Kunstdisciplines. - 1986: Galerij `Vandaag' Antwerpen. -1990: 'ZOO-Plankendael' Muizen rond thema Leven met Kruiden. 2004: Kunstvestdagen Mechelen.
Ontwerpt en schenkt uitzonderlijk:
1977: Offset Litho Poster t.v.v. Amnesty International - afdeling Mechelen. - 1984: Offset Litho 'Het Kosmische Ei' aan Psychisch Centrum 'Passage 144' Leuven. -1985: Offset Litho en kunstmap: thema 'De Otter' aan ZOO-Plankendael Muizen. -1990: Offset Poster en kunstmap aan 'A.M.A.D.E.' Internationale organisatie voor Verwaarloosde Kinderen. - 1991: Offset Litho "Opstijgen naar Het Licht' een figuratief afscheid ten voordele van vzw Cultureel Centrum Zennegat (daarvan werden 50 exemplaren afgestaan aan Stichting Jeacques BREL ten bate Kinderen met Kanker).
(Sedert 1995 probeerde hij via een Koninklijke bemiddeling zijn werken te schenken aan de vzw Stichting die zijn naam droeg en dit ten bate van De Rechten voor de Toekomende Generaties'.
Zijn werken bevinden zich in officiële en privé collecties in België als zowel in: Nederland - Frankrijk - Zwitserland - Spanje - Oostenrijk - Duitsland - Engeland - U.S.A..
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen - Zennegat 14 - 2800 Mechelen -015241395 (België) en mijn beroep is Kunstenaar.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en cultuur, politiel, vrij denken, allerhande.
U kunst steeds mijn werken kooem zien maar telefoneer dan even op 015271395. Liefst in de namiddag of op avonden. Ook heb ik een website: http://www.frnscroeskunst.be
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam croskunst.
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Kunstenaar op pensioen.
Ik ben geboren op 30/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kunst en aanverwanten.
Mijn kunstewerken kunnen steeds gezien worden op namiddagen en avonden, mits vooraf gaand een telefonische afspraak gemaakt te hebben op nr: 015/271395 of via 0485/45626
FRANS CROES KUNST
Ik ben Frans Croes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam corskunst.