Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben henri, en gebruik soms ook wel de schuilnaam henri1955.
Ik ben een man en woon in limburg (belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 26/01/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: van alles.
waterman
11-04-2007
aan het opruimen geweest op zolder
uit bond zonder naam 1959
Verbeter de wereld , begin opnieuw met jezelf !
Bond zonder naam weet dat de meeste mensen niet zomaar bereid zijn zichzelf te veranderen. Ze willen altijd beginnen met de buurman ,met de kollega , met de anderen. Het is altijd de ander die fout is . Men schijnt niet te beseffen , dat niemand het recht heeft anderen te dwingen tot verandering. Een mens heeft alleen de macht over zichzelf . Hij kan alleen een ander oproepen tot verandering door overreding en vriendschap . Wie een een mens met geweld wil veranderen is een diktator . Bond zonder naam roept op tot verandering , tot verbetering . De mens is het enige wezen,dat in staat is zichzelf te veranderen en zo de aard van het leven en het samenleven te wijzigen.
De maatschappijstrukturen kunnen zichzelf niet veranderen. Het zijn de produkten van mensen en ze worden gedragen en in stand gehouden door mensen. Als mensen niet veranderen verandert er niets.
Ik was zwak van lichaam maar mijn overleden vriend ondersteunde me steeds. Ik was kleinhartig maar hij bemoedigde mij. Ik was traag en achteloos, maar hij spoorde me altijd aan. Ik was zorgenloos en vergeetachtig, maar hij hielp me aan alles denken. Hoe genoten wij van het samen zijn. Hoe heerlijk was onze gemeenzaamheid, hoe verrukkelijk waren onze gesprekken. Hij was een werkzame man, een vriend van onkreukbare trouw.
ik ben dikker dan de rest "dikzak"roepen ze me na het is toch helemaal niet fout dat ik zo nu en dan van snoepen hou?
iedereen is anders, iedereen heeft wat, iedereen heeft hier of daar wat meer of minder, iedereen is anders, iedereen heet wat, iedereen is net als ik even anders
Achmed loopt soms met me mee, hem rorprn ze de vreemdste dingen na en samen stil van verdriet al toont de een het de ander niet
lekker rond zijn is voordelig en ik ben men eigen warme winterjas en ik mag altijd op de bank bij turnen en snel..dat is wat anders maar als ik overeind kom en brul dan hoor je 't in alle landen zelfs daar Achmed vandaan komt en waar hij gratis op reis mag en zo lekker bruin van terugkomt
De Geest waait waar Hij wil en staat nooit stil nu eens bij u,dan bij een ander. Waarom kiezen wij zo elkander? Zie , wat bij u is,is bij mij. 't Komt uit hetzelde getij, gelijk waatren van de beken zich voeden aan den zelfden stroom of uit dezelfde bronne breken, Wij zijn de takken een boom, van't zelfde huis de gangen, de aders van het eendre bloed. En of de geest met vlam en zangen bij u en nu, dan bij mij verwijlt, of weer verteend naar een ander ijlt, Hij is in ons!in ons! zo is het goed! En laat ons zwijgend en verlangen
Ze werden genoemd de ereburgers van het land, stonden in de jaren '70 geregeld in de krant. Onder in de mijn waren ze kompels voor altijd, daar hadden ze van dat werk geen spijt.
Ze waren er allemaal vuil en zwart hadden voor mekaar een groot hart. Droegen allen hetzelfde pak en mijnlamp moesten er kruipen,en kregen dan weleens kramp. Er werkten vele nationaliteiten elkeen werd geprezen voor zijn kwaliteiten. Grieken,Turken en Italianen allemaal spraken ze verschillende talen.
Opeens paniek, er ontsnapte gas, de dood,was de onvewachte gast. Velen lieten er hun leven, gingen heen, lieten vrouw en kinderen alleen.
4 december was hun dag, het was de dag van Barbara. Hun patrones die waakte over hen, dan hoorden ze erbij, dan telde je wel.
Deze dag word hier in Eisden nog gevierd dan staan de brankadiers er heel fier. Ze denken dan steeds aan vroegere tijden, waar afzien was,en in stilte lijden.
Deze tijd gaat eens voorbij, want ze sloten onze grote mijn. De jeugd van heden, vind daar geen werk meer, dat waren de tijden van weleer.
Jullie hoeven geen medelijden met me te hebben ondanks mijn handicap ben ik normaal en heel gelukkig.
Jullie hoeven me niet na te wijzen en over me te praten ik ben iemand zoals iedereen.
iedereen heeft zen gebreken al zijn die niet altijd even opvallend als die van mij. maar iedereen heeft ook gaven, vergeet het niet die heb ik ook!
alleen heb ik misschien wat minder geluk gehad in de wereld want niet iedereen heeft zichtbare handicaps, ik wel!
hoe moeilijk het soms voor mij ook is om in deze maatschappij te leven, wijs me niet na wees gewoon mijn vriend of vriendin liefst zonder medelijden want achter mijn handicapt ben ik normaal
ook heb ik een hart om lief te hebben ook ik hunker naar vriendschap, naar liefde
wil je me dus helpen en gewoon mijn vriend of vriendin zijn ???
Kind wat zit je daar innig gelukkig in het stof en speel je heel de morgen met een gebroken twijg! Ik moet glimlachen om je spel met een gebroken takje. Zelfs ben ik bezig met rekenen en tel uren 22 en een cijfers op. Misschien kijk je naar mij en denk je;wat een stompzinnig spel om er je moren mee te verknoeien!
Kind, ik ben de kunst vergeten , om in stokjes en modderpuddingen verdiept te zijn. Nu verzoek ik kostbaar speelgoed en verzamel goud en zilver. Maar jij maakt blijde spelletjes uit alles je maar vinden kan. In mijn wankele auto worstel ik om de zee van begeerte over te steken,en ik vergeet dat ik ook alleen maar een spelletje speel.
elk van hen"niet helemaal af" maar met het onmiskenbare recht om te zijn wie ze zijn. niet gelijk, maar evenwaardig; anders, maarvolwaardig; mensen zoals wij.
Komt hier altijd door de straat niet zo vlug en wat gebogen heeft een beetje vreemde ogen heel lang kijken ze je aan lachtend gaat zijn mond soms open en hij mompelt;snoepje kopen hij komt uit een soort tehuis en hij loopt steeds dit blokje om dom, dom, dom
kijk daar heb je hem alweer straks wordt hij weer uitgelachen dat gebeurt haast elke dag en soms lacht hij heel vrolijk mee.... maar ik voel me toch niet lekker want wie doet er hier nou gekker? ja dat is nog maar de vraag...... iemand is,wat ik je brom dom ,dom, dom
ik loop een eindje met hem mee en ik vraag; wil je spelen? hij zegt;spelen?heel mooi spelen pakt iets heel vlug uit zen jas.... blaast er op ja ,als de beste en het klinkt als twee orkesten op een mondharmonika....! wisten niet dat hij dat kon dom,dom,dom
morgen gaan wij bij hem langs want het ijs is nu gebroken dus dat is dan afgesproken! en hij lacht op een manier die wij nooit van mem zagen nee ,hij hoeft ons niet te vragen of wij iets hebben geleerd! maar wie denkt;leren?ach waarom? dom,dom, dom Pieter de Jong
Soms wil je even wegdromen, weg van alles zijn . Gewoon even op een rijtje krijgen even alles vergeten en zwijgen Lekker genieten van de rust om je heen weg van alles en heerlijk alleen Soms is het nodig om tot jezelf te komen een adempauze om te werken aan je diepste dromen Hoe rustgevens en verademend kan zo een pauze werken lekker je moter opladen en van binnen goed aansterken Sterk aan en zet alles op een rij en verdrijf alle doem gedachten die je storen en kom dan terug, uitgerust en sterker dan ooit tevoren. Sylvia
Misschien heeft vele vragen in het verstrijken van je dagen. Met dromen heel apart. Komende uit je eigen hart. Zo heeft ieder mens ,zen verlangen, zijn wens. Ik droom van de dag al klinkt het bizar en raar wie weet word dit ook eens waar. We zullen hopelijk het wel een zien Maar voorlopig blijft het bij misschien
de roos klapt in rode kleuren wuivend langs het groene gras wou dat ik zelf zo'n grillig blaadje was
daar zou ik zwaaien maar elke passant lonken en pronken langs de oeverkant
wil ik hangen aan de teerheid van de stengel doch diepgeworteld mij niet laten plukken door een andere bengel
communiceer met enig tederheid,fragiel maar toegangkelijk tegelijkertijd laat me waaien in de wind mij kostelijk amuseren in bewegende aktie waarin ik me bevind.
