Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben henri, en gebruik soms ook wel de schuilnaam henri1955.
Ik ben een man en woon in limburg (belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 26/01/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: van alles.
Ik zal niet een ongeleefd leven sterven.Ik zal niet leven in angst om op te vallen en in brand te vliegen. Ik kies er voor mijn dagen te bewonen om mijn leven mij te laten openen om me minder bang te maken,meer toegangkelijk om mijn hart losjes te makentot het een vleugel wordt, een toorts ,een belofte. Ik kies ervoor mijn belangrijkheid te riskeren om zo te leven dat wat mij toekwam als zaad naar de volgende gaat als bloesem en dat wat naar me toekwam als bloesem , goorgaat als fruit.
op een dag vroeg een lerares aan haar leerlingen de namen van alle klasgenoten op een papir te schrijven en naast de naam enige ruimte te laten daarna zei ze tegen deze leerlingen dat ze het beste wat ze over deze klasgenoten zouden kunnen vertellen achter ieder naam moesten schrijven. de opdracht duurde het gehele lesuur. en aan het einde van de les moest de opdracht ingeleverd worden bij de lerares. in het weekeinde nam de lerares van iedere leerling een blad en schreef per leerling al deze positieve en opbouwende opmerkingen op zijn of haar blad. op maandag gaf ze tijdens haar les aan deze klas aan alle leerlingen hun lijst.na slechts korte tijd begon iedereen te lezen en te lachen , is dat echt zo? kon je horen fluisteren, ik wist niet dat ik voor iemand anders waarde had!en ik wist niet dat anderen mij zo leuk vinden,waren de over het algemeen gehoorde commentaren. na enige tijd werd er over deze lijsten niet meer gesproken. ook wist de leerkracht niet of de leerlingen onderling of met hun ouders hierover gesproken hadden,maar dat was ook niet het belangrijkste . die oefening had zen effect gehad. de leerlingen waren gelukkig met zichzelf en met de anderen. enkele jaren later was een van haar leerlingen omgekomen in een oorlogsgebied en de lerares werd uitgenodigd voor de begrafenis en ze ging. de kerk was overvol met vele vrienden.een voor een gingen de mensen die van hem gehouden hadden of hen gekend hadden bij zijn graf voorbij en bewezen hem zijn laatste eer. de lerares ging als een van de laatste naar zijn graf en bad voor hem. nadat zij daarmee klaar was vroeg een collega soldaat van Mark aan haar"bent u Marks wiskunde lerares?"zij knikte bedroeft en zei zachtjes ja, toen zei hij Mark heeft zeer vaak over u gesproken; na de begrafenis was er gelegenheid tot condoleren en de meeste van Marks vroegere klasgenoten ,ook aanwezig,waren bij elkaar gaan zitten , Marks ouders waren blij haar te zien en spraken haar aan . we willen u iets laten zien; zei Marks vader en haalde een porte feuille uit de broek.dit vonden we toen we door Marks spullen gingen kijken nadat hij gesneuveld was en we dachten dat u het zou herkennen. uit de portefeuille trok hij een sterk verouderd,veel gebruikt,bij elkaar geplakt blad, welke duidelijk zichtbaar vaak opengevouwen en weer dichtgevouwen was. de lerares wist zonder verder te kijken dat dit het blad was waarop alle goede,opbeurende en positieve dingen stonden die zijn medeklasgenoten opgeschreven hadden en zij bijeen geschreven hadden.wij willen u hiervoor zeer bedanken , dat u dit gedaan heeft ;zei Marks moeder. zoals u kunt zien heeft Mark dit enorm gewaardeerd.
Toen je dacht ik wordt gedragen,moest je sjouwen toen je dacht 't is even slikken,moest je kouwen toen je dacht ik wil wel stoppen,juist beginnen en net toen je naar buiten wou,naar binnen
toen je dacht 't is me te veel,toen werd het minder toen je dacht ik ben een rups,bleek je een vlinder toen je dacht dat je iets won,heb je verloren en toen dacht je, nou ga ik dood ,werd ik geboren
je moet zeilen op de wind van vandaag de wind van gisteren helpt je niet vooruit de wind van morgen blijft misschien wel uit je moet zeilen in de wind van vandaag
toen je dacht nou wordt het beter,werd het slechter toen je dacht,ik geef het op,bleek je een vechter en toen je dacht en realist te zijn,een dromer toen je dacht nou wordt het winter ,werd het zomer
toen je dacht het wordt gebracht,moest je het halen en toen je dacht ik krijg iets terug,moest je betalen toen je dacht ik sta alleen ,toen kon je schuilen toen je dacht 't is om te lachen ,moest je huilen
bidden
