Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben henri, en gebruik soms ook wel de schuilnaam henri1955.
Ik ben een man en woon in limburg (belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 26/01/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: van alles.
Er zijn zo van die dagen dat een zwerver in me leeft Ik moet naar buiten breken, ver weg van al wat mij omgeeft Dan kan ik niets verdragen, loop nerveus en overstuur In mijn bloed klopt verlangen naar onstuimig avontuur
Het kan opeens gebeuren, en het valt zo plots op mij Geen mens houdt mij nog tegen, zelfs mijn liefste, zelfs niet jij Ik kan het niet verklaren, 't is een gloed die smeult en brandt Ja, los wil ik mij scheuren, los van elk gezond verstand
Het zijn bergen en ravijnen Of een zaal van duizend man Of de hitte van woestijnen Die ik graag bedwingen zal
Dan scheur ik door de nachten, door de hitte die me slaat Een dorre witte vlakte die me naar de eindstreep jaagt Dan luwt opeens de storm en een rust die mij herschept Onpeilbaar is de vreugde als je iets veroverd hebt
Het zijn bergen ?
't Is een beest dat wild tekeer gaat Dat mijn angsten overstemt Het gevaar dat me uitdaagt: Koen, ik wil dat jij me temt
Dan wenkt opnieuw de haven van het huis waar ik verblijf Dan proef ik weer de liefde van haar zoete warme lijf Vind ik opnieuw de kalmte van het leven dat zich schrijft Totdat de onrust wakker wordt en mij weer naar buiten drijft
Hij is een kind als vele kind'ren Hij is niet meer en ook niet minder Maar als je praat dan zegt hij bijna nooit iets terug Hij kan de hele dag verdwijnen In een wereld vol geheimen Hij is rusteloos en altijd op de vlucht
Hij leeft alleen maar in gedachten En hij lijkt op iets te wachten Maar de trein waarop hij wacht komt nooit voorbij Er bestaan geen medicijnen Die de stilte doen verdwijnen En er zijn nog zoveel kind'ren zo als hij
(Refrein) (2 x) Breek de stilte Breek de stilte Sloop die muren om ze heen Woord voor woord en steen voor steen
Als we ze volgen in hun dromen Om te ontdekken waar ze wonen Misschien vinden we de weg dan naar hun hart Als wij proberen mee te reizen En ze de weg naar buiten wijzen Misschien vinden ze dan de woorden op een dag
Refrein (2 x)
Ze zijn in oorlog met de wereld Ze bouwen muren om zich heen Oh, maar laat niet los Geef niet op Laat ze nooit alleen
Bijna vijf voor twaalf ik zet wat dingenop een rij
Wat simpele gedachten dansen een voor een voorbij
'k Probeer het los te laten, maar er schiet zoveel door me heen
En het is al bijna vijf voor een
Tien voor half twee ik duw de dekens van me af
Ik stel hardop wat vragen, maar 't plafon zwijgt als het graf
Heel de wereld slaapt, maar ik zit vol met energie
Mijn god wat vliegt de tijd, het is al tien voor half drie
Slapeloze nachten wakker met mijn ogen dicht
Ik hink op tien gedachten aan de horizonal licht
Dit is de tweede nacht alweer, oh ik verdraag het echt niet meer
Rusteloze uren ik probeer uit alle machtmaar ik word ingehaald door de
nacht
Zeven over vier ik volg een schaduw op de muur
Er uit om wat te drinken, het is olie op het vuur
Achter de piano, ik ben weer volop in bedrijf
De nacht is zo voorbij, dat is al zeven over vijf
Slapeloze nachten wakker met mijn ogen dicht
Ik hink op tien gedachten aan de horizonal licht
Dit is de tweede nacht alweer, oh ik verdraag het echt niet meer
Rusteloze uren ik probeer uit alle machtmaar ik word ingehaald door de
nacht
's Middags om een uur of een, dan stort mijn hele wereld in
'k Loop als een zombie door de kamer
Ik ben vreselijk moe moet zoveel doen maar het heeft allemaal geen zin
Ik zou alleen maar willen slapen, ik ga mijn bed weer in
Slapeloze nachten wakker met mijn ogen dicht
Ik hink op tien gedachten aan de horizonal licht
Dit is de tweede nacht alweer, oh ik verdraag het echt niet meer
Rusteloze uren ik probeer uit alle macht
Maar ik word ingehaald door de nacht, ik lig en ik wacht
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken' de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'.
Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'.
Dan nu aan Anneke :'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm.
Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'.De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?'
Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
h
henri
i
D
h
h
HENRI
