Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
info islam
welkom op de site met info over de islam
03-05-2011
De man die zijn moeder in de steek liet gedurende 18 jaar,
De man die zijn moeder in de steek liet gedurende 18 jaar,
Hier volgt het verhaal voor zover ik me nog kan herinneren. Corrigeer me als ik fout zit en vul me aan indien ik tekort schiet. En vraag Allah ons te vergeven, en datgene wat ons baat te onderwijzen.
Er was een meneer die zijn moeder jaren lang had verwaarloosd in de zin dat hij haar niet belde, noch ging hij langs, noch bekommerde hij zich om haar en haar toestand. Zijn vrouw attendeerde hem op dit feit. Een goede vrouw bekommert zich namelijk wel omtrent zulke zaken, die we kunnen categoriseren als zijnde de grote zondes. Jazeker het verbreken van de familiebanden behoort tot de grote zondes.
Waarom ga je niet een keer langs bij je moeder, of bel haar een keer op z?n minst zoals jouw broers doen, zei zijn vrouw tegen hem. Hij antwoordde: je weet toch dat ik de zakenman ben. Je weet toch dat ik een druk leventje heb. Dit terwijl z?n moeder een groot deel van haar leven aan hem heeft toegewijd. Is dit dan de dank waarmee je haar bedankt? Zij die jaren lang het beste met je voor had, wanneer je niet kon slapen dan sliep zij niet, wanneer jij je naar voelde dan voelde zij zich ook naar. Zij onder wiens voeten het paradijs ligt, jouw moeder. Degene die het meeste recht op je heeft na Allah en zijn boodschapper, jouw moeder tot 3 keer toe en daarna jouw vader.
Hij nam dit advies aan en nam de telefoon en belde haar op. Assalamoe alaikom warahmatoe?llah, wa alikomoe salamoe warahmatoellah, mijn zoon, alles goed, is er iets aan de hand vroeg ze geschrokken. Nee mam, alhamdoelillah, er is niets aan de hand. Is er iets met de kinderen aan de hand. Nee man, met hun gaat het goed. Is er misschien iets aan de hand met vrouw?? Nee ook niet. Bij Allah zei ze: vertel me aub wat er aan de hand is. Bij Allah mama er is echt niets aan de hand. Ok, zei ze gerustgesteld. En waarom bel je dan? Ik had zin om u weer een keer te spreken. Oh, ok. en zo gingen zij een gesprek met elkaar aan na vele jaren. De zoon stelde voor om een keer wat te gaan eten, en dat vond ze een goed idee. Ze was zo blij hierom dat ze het eenieder vertelde. De buren, familie, vrienden, noem maar op. Extreme vreugde!
Zij ging met hem mee, en ze gingen wat eten bij een restaurant. Ze had een bestelkaart in haar hand en begon te lachen. Moeder, waarom lacht u? Je weet toch dat ik niet kan lezen antwoordde de moeder. Jij mag voor mij kiezen mijn zoon zoals ik voor jou koos toen we uit eten gingen in jouw jonge jaren. En zo bestelde hij voor hen beide.
Hierna gingen dagen voorbij. Er gingen weken voorbij, maanden, jaren. De man was weer terug bij af. Weer kwam hij in zijn werkroutine terecht waar geen einde aan kwam.
Op een gegeven moment werd de moeder ziek, en daarna overleed deze vrouw. De vrouw die van haar zoon hield zoals ze van niemand anders hield. De vrouw die graag bij haar zoon wilde zijn, zonder hiernaar te vragen.
Na de dood van deze vrouw, kreeg de zoon een belletje van een persoon.
Assalamoe alaikom, spreek ik met die en die. Hij antwoordde ja, daar spreekt u mee. En u bent? Ik ben die en die van die restaurant. Iemand heeft hier iets voor u achtergelaten, een etentje. Hij ging naar het restaurant toe, en trof daar een etentje aan. De manager overhandigde hem een briefje waarop het volgende stond:
Van je moeder aan mijn lieve zoon. Weet je nog de laatste keer dat we samen uit eten zijn geweest, daar heb ik enorm van genoten. We zouden het nog een keertje doen, ik keek er enorm naar uit, maar het is er niet van gekomen. Het feit dat we dit niet nog een keertje hebben kunnen doen heeft mij er niet van weerhouden om mijn belofte aan jou niet te realiseren. Hierbij krijg jij van mij een etentje. Wassalamoe alaikom wa rahmatoeAllah.
zo hoor je je dochter aan te spreken over het boek(koran) en het paradijs
Er was eens, haha ja er beginnen heel veel verhalen met er was eens. De meeste zijn sprookjes, maar wij geloven niet in sprookjes. Wij hebben onze eigen verhalen, onze eigen regels en zelf's ons eigen vlees. Toch begin ik met 'Er was eens ; een klein meisje dat erg hield van sprookjes en persee elke avond voorgelezen wou worden door zowel papa als mama. Nour heette ze en ze had twee grote bruine ogen die allesbegrijpend de enorme wereld inkeken. 'Mamma !?' 'Mamma !?' hoorde haar ouders dan savond's als ze in haar bedje lag. Op een avond was haar vader al op haar kamertje voordat ze er om had moeten vragen. Hij stopte haar in onder haar dekentje en ging naast haar op bed zitten. 'Nour papa gaat je een nieuw verhaaltje voorlezen' zei hij met een vriendelijke stem. Nour was helemaal in haar nopjes toen haar vader een groot groen boek tevoorschijn haalde. Haar ogen werden groot bij het zien van het mooie boek versiert met gouden tekentjes. Ze kroop dicht tegen haar vader aan en keek hoe haar vader het boeken openmaakte. 'Maar Papa.Papa!!? daar staan helemaal geen plaatjes in riep ze verbaasd! Haar vader lachte en zei 'Nour hoezo ben je zo ongeduldig, bij een verhaaltje zonder plaatjes kan je je eigen plaatjes bedenken!' Met nog wat vertwijfelde gevoelens hield Nour haar mond en keek naar haar vader. Haar vader begon te lezen ; Bismillahir rahmanir rahiem Al hamdoe lillahi rabbbil alamien. Arrahmanir rahiem. Maliki jamid-dien. Ijjaka na'boedoe wa ijja ka'nasta'ien. 'Pappa, Pappa dat kan ik toch helemaal niet verstaan!' riep Nour. Haar vader pakte haar beide handjes vast en keek haar liefdevol aan. 'Dit boek is het boek wat eigenlijk alle mensen over de hele wereld zouden moeten lezen. Naar dit boek luister je niet met je oren maar met je hart. Maar papa, hoe kan ik luisteren met mijn hart? Nour, zei haar vader, ik heb je toch vertelt over Allah? Ja zei Nour ' heel veel!' Allah houd van de mensen die dit boek lezen en aanhoren met hun hart. Oh zei Nour maar hoe moet dat dan precies papa? Dat zal ik je elke avond een beetje meer leren als Allah het wil. Nour was niet tevreden met het antwoord en hield het boek tegen haar hart. 'Maar papa ik hoor niks?!' Haar vader lachte en zei tegen haar, dat komt nog wel lieverd, dat komt nog wel. Maar papa ik wil toch liever een echt sprookje! Haar vader kuste het grote groene boek met de mooie gouden versiersels en borg het op in Nour's nachtkastje. Nour je weet toch wie Allah is? Ja beaamde Nour hoofdknikkend, Als ik nou vertel dat er over de hele wereld ontelbare mensen zijn die hopen op een dag in een hele mooie tuin te komen, vol met bloemen, zon en alles wat je maar wensen kan, hoe zou je dat vinden? 'Met alles wat ik kan wensen?! zei Nour met glinsterende ogen. Ja liefje met alles wat je kan wensen zei haar vader. Daarom is dat boek zo belangrijk Nour, het helpt je te komen in een mooie tuin met alles wat je wilt, nu nog niet maar wanneer Allah wilt dat je daar heen gaat. Nour zat vol verbazing te luisteren naar de mooie dingen die haar vader allemaal vertelde, over de mooie tuinen en bloemen, over de engelen en over de profeten. Nadat haar vader het genoeg vond voor die avond en haar had ingestopt zei hij ; Nour wij geloven niet in sprookjes, weet je waarom? Omdat wij ons eigen sprookje hebben, en zeg eens eerlijk, sprookjes die ook echt uitkomen zijn toch veel leuker?! Nour knikte en heeft nog nooit zo lekker geslapen als die avond.
Ik heb geprobeerd mijn verhaal simpel te houden maar met een diepliggende achtergrond. ik hoop dat veel mensen het mooi vinden insha'Allah.
Niet lang geleden, kwamen drie vrienden naar New York City. Ze besloten om in een hotel te verblijven gedurende hun bezoek. Zo gebeurde het dat ze een kamer kregen op de 60ste verdieping. Het beleid van het hotel was dat iedere nacht na 12 uur 's nachts de liften gesloten werden vanwege de veiligheidsredenen. Dus de volgende dag, huurden de drie vrienden een auto en gingen uit om de stad te verkennen. Ze genoten van films, concerten en andere dingen de hele dag door. Op een gegeven moment, herinnerden zij dat ze terug moesten gaan naar het hotel voor middernacht. Toen ze aankwamen, was het al over twaalven. De liften waren gesloten. Er was geen andere weg om terug naar hun kamer te gaan behalve de trap op helemaal tot de 60ste verdieping. Plotseling kreeg een vriend een idee. Hij zei, "De eerste 20 verdiepingen, zal ik grapjes vertellen om ons bezig te houden. Dan kan een ander verhalen met wijsheid vertellen de volgende 20 verdiepingen. Uiteindelijk kan de laatste persoon 20 verdiepingen met droevige verhalen vullen." Dus, één van de vrienden begon met de grappen. Met gelach en plezier, bereikten zij de 20ste verdieping. daarna begon een andere vriend verhalen te vertellen vol met wijsheid. Dus leerden zij heel wat, terwijl zij de 40ste verdieping bereikten. Nu was het tijd voor de droevige verhalen. Dus de derde vriend begon, "Mijn eerste droevig verhaaltje is dat ik de kamersleutel in de auto heb achtergelaten."
wat is het moraal van dit verhaal? Dit verhaal lijkt op ons levenscyclus. De eerste twintig jaren van ons leven spenderen wij de tijd met grappen en genieten van wat dan ook. Dan nadat we 20 zijn geworden, gaan wij werken, trouwen, krijgen kinderen en dit is de tijd dat wij onze wijsheid gebruiken. en als we 40 zijn geworden, zien we uiteindelijk de witte haren en beginnen we te denken dat ons leven aan een eind is gekomen en de droefheid/spijt begint.
Het is beter dat we het begin van ons leven starten met de dood te herinneren dan dat we op het eind van ons leven ons erop voorbereiden wanneer weinigen van ons nog de energie hebben om Allah volledig te gehoorzamen
Dit verhaal werd door sheikh Khalid Arashed vaak verteld... men zegt dat het zijn persoonlijke verhaal is:
Dit verhaal werd door sheikh Khalid Arashed vaak verteld...
men zegt dat het zijn persoonlijke verhaal is:
Ik was de 30 jaar nog niet gepasseerd toen mijn vrouw in haar buik de
eerste van mijn zonen ter wereld zou brengen...
Ik kan mij die nacht nog goed herinneren. Ik bleef tot het einde van de
nacht met een groep vrienden in een uitgaansgelegenheid. Het was een avond
vol lege woorden. Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen.
Ik was degene die de vaakst het gelach van de mensen veroorzaakte. Ik
roddelen over mensen en zij lachen. Die avond maakte ik ze erg aan het
lachen. Ik had het bijzondere "talent" dat ik mensen goed kon imiteren. Met
het veranderen van mijn stem kon ik heel dicht bij de stem komen van de
persoon die ik belachelijk maakte. Ja, ik maakte allerlei mensen
belachelijk. Niemand kon aan mij ontsnappen zelfs niet mijn vrienden.
Sommige mensen gingen mij vermijden om zo aan mijn tong te kunnen ontsnappen. Die nacht maakte ik een blinde man belachelijk die ik bedelend op de markt gezien
had. Ik had hem met mijn voet laten struikelen en vallen. Hij draaide zijn
hoofd en wist niet wat te zeggen. De lachende echo's van mijn "grap" vulden
de markt. Ik keerde zoals gewoonlijk laat terug naar mijn huis. Mijn vrouw
zat op mij te wachten. Ze was in een treurige stemming. Ze zei met
trillende stem: "Rashed, waar was je?"Ik zei met spot: "op mars... bij mijn
vrienden natuurlijk!" Het was duidelijk aan mijn vrouw te zien dat zij moe
was. Ze zei, terwijl mijn opmerking haar verstikte: "Rashed, ik ben erg
moe. Ik kan elk moment gaan bevallen!" Een stille traan rolde over
haar wang. Ik merkte dat ik mijn vrouw verwaarloosd had. Ik had haar
aandacht moeten schenken en mijn avond uit minder lang moeten maken vooral
omdat ze in haar negende maand zat. Snel bracht ik haar naar het ziekenhuis en ging de verloskundekamer binnen. Zij had vele lange uren pijn. Ik wachtte met weinig
geduld haar bevalling af. Het verliep allemaal moeizaam. Ik wachtte lang
totdat ik moe werd. Ik ging terug naar huis en liet mijn telefoonnummer
achter zodat ik gebeld kon worden als er nieuws was. Na een uur werd ik
gebeld door het ziekenhuis waarbij ze mij berichtten over de komst van
Salem (mijn zoon). Meteen ging ik naar het ziekenhuis. Ik vroeg naar de
kamer van mijn vrouw maar de mensen van het ziekenhuis vroegen mij om eerst
bij de dokter langs te gaan die de bevalling van mijn vrouw had begeleid.
Schreeuwend zei ik ze: "Wat voor dokter? ik wil mijn zoon Salem zien!" Ze
zeiden: "Ga eerst langs de arts". Ik stapte bij de arts naar binnen. Ze
vertelde mij dat onprettige dingen kunnen gebeuren en dat men dat soort
dingen moet accepteren. Toen zei ze: "Uw zoon heeft ernstige misvormingen in zijn oog en het lijkt erop dat hij niet zal kunnen zien! Ik liet mijn hoofd hangen en kropte mijn gevoel op. Toen herinnerde ik mij de blinde bedelaar die ik op de markt
liet struikelen en waar ik de mensen om liet lachen. SoubhanAllah "Wat je
met anderen doet zal er met jou worden gedaan!". Ik bleef verstomd. Ik wist
niet wat ik moest zeggen. Toen dacht ik aan mijn vrouw en zoon en bedankte
de dokter voor haar vriendelijkheid en ging mijn vrouw bezoeken. Mijn vrouw
was helemaal niet bedroefd. Zij geloofde er geheel in dat Allah de dingen al
voorbestemd heeft. Zij was tevreden. Zij heeft mij altijd vermaand om
mensen niet belachelijk te maken zeggende: "Spot niet met mensen!" We
verlieten het ziekenhuis samen met Salem. Eerlijk gezegd gaf ik hem niet
veel aandacht. Ik beschouwde hem als niet aanwezig in het huis. Wanneer
zijn gehuil te hard werd vluchtte ik naar de woonkamer om daar te slapen. Mijn vrouw gaf hem heel veel aandacht. Zij hield erg van hem. Zelf haatte ik hem niet maar
ik kon ook niet van hem houden! Salem groeide en begon te kruipen. Hij had
een merkwaardige manier van kruipen. Toen hij bijna 1 jaar oud was
probeerde hij te lopen. Toen ontdekten we dat hij mank liep. Hij werd op
mij een grotere last dan hij al voor mij was. Na Salem beviel mijn vrouw
van Omar en Khalid. De jaren gingen voorbij en Salem en zijn broers
groeiden op. In die tijd hield ik er niet van om thuis te blijven. Altijd
was ik bij mijn vrienden. Eigenlijk was ik een soort speeltje in hun handen. Mijn vrouw
verloor echter nooit de hoop dat ik mijn leven zou beteren. Zij deed altijd
du3a voor mij dat ik het juiste pad zou volgen. Ze werd niet boos vanwege
mijn wilde gedrag. Ze werd echter wel erg bedroefd als zij zag dat ik Salem
negeerde en wel aandacht schonk aan zijn broertjes. Salem werd groter en
met hem mijn zorgen. Ik vond het best toen mijn vrouw Salem wilde
inschrijven in een speciale school voor gehandicapte kinderen. Bij het
voorbijgaan van de jaren werd ik er geen betere persoon van. De dagen waren
steeds hetzelfde: werk, slaap, eten en uitgaan. Op een gegeven vrijdag werd
ik om 11 uur 's ochtends wakker. Het was, vond ik nog vroeg. Ik was
uitgenodigd voor een bruiloftbanket (walima). Ik kleedde me aan, deed
geurtjes op en was van plan om te vertrekken. Lopend door de woonkamer werd
ik gestopt door de aanblik van Salem. Hij huilde hevig. Het was de eerste
keer dat ik aandacht schonk aan het huilen van Salem. Tien jaar lang heb ik
hem genegeerd. Ik probeerde hem ook nu weer te negeren maar het lukte me
niet. Ik hoorde hem zijn moeder roepen terwijl ik zelf in de kamer was. Ik
ging naar hem toe en zei: "Salem! Waarom huil je?!". Zodra hij mijn stem hoorde stopte hij met huilen. Toen hij merkte dat ik dichtbij stond, taste hij in het rond met
zijn kleine handen. Wat is er met hem? Ik ontdekte dat hij zich probeerde
weg van mij te verplaatsen!! alsof hij zei: "merk je me nu pas op? Waar was
je tien jaar lang?" Ik volgde hem zijn kamer in. In het begin wilde hij me
niet vertellen waarom hij huilde. Met vriendelijke woorden probeerde ik hem
wel te laten vertellen wat er mis was. Salem begon te vertellen waarom hij
huilde en ik luisterde verschrikt naar hem. En weten jullie wat nu de reden
was??? Dat zijn broertje Omar, die hem altijd hielp om bij de moskee te
komen, te laat was. En omdat op die dag het vrijdagsgebed was, was hij bang
dat hij geen plek meer zou vinden op de eerste rij. Hij riep Omar en hij
riep zijn moeder maar geen antwoord, toen begon hij te huilen. Ik keek naar
de tranen die uit zijn blinde ogen rolden. Ik kon de rest van zijn woorden niet meer
aanhoren. Ik legde mijn hand op zijn mond en zei:>"Salem, is dit waarom je
huilde??" "Ja" zei hij. Ik vergat mijn vrienden en ik vergat het banket en
zei: "Wees niet bedroefd Salem. Weet je wie er vandaag met je naar de
moskee gaat?" Hij zei: "Omar natuurlijk, maar hij is altijd laat" Ik zei:
"Nee...ik zal met je mee gaan". Salem was totaal verrast... hij geloofde
het niet. Hij dacht dat ik met hem spotte en hij begon weer te huilen. Ik
veegde zijn tranen weg en nam hem bij de hand. Ik wilde hem met de auto
brengen. Hij weigerde en zei: "De moskee is dichtbij.. ik wil lopend naar
de moskee." Ja, dit zei hij. Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik
voor het laatst een moskee binnen ging, maar dit keer was de eerste keer
dat ik angst voelde en spijt over wat ik al die jaren heb genegeerd. De
moskee was vol met mensen, toch kon ik voor Salem een plek in de eerste rij vinden. We luisterden naar de vrijdagspreek en Salem deed naast mij de salat... of eigenlijk was ik de gene die naast hem bad. Na de salat vroeg Salem mij om
hem een exemplaar van de Quran te geven. Ik was verbaasd!! Hoe kan hij nu
lezen als hij blind is? Ik had bijna zijn vraag genegeerd maar ik wilde
zijn gevoel niet kwetsen. Ik gaf hem de Quran. Hij vroeg mij toen om sourat
Al Kahf op te zoeken. Ik zocht door de pagina's en keek in de inhoudsopgave
totdat ik de soura vond. Hij nam de Quran en legde hem voor zich en hij
begon de soura te reciteren met zijn ogen gesloten. Soubhan Allah Hij kende
de sourat helemaal uit zijn hoofd! Ik schaamde mij. Ik nam een ander
exemplaar van de Quran en voelde een soort kippenvel over mijn ledematen.
Ik las en ik las. Ik smeekte Allah om mij te vergeven en mij te leiden. Ik
kon het niet meer aan...Ik begon als een kind te huilen. Er waren nog wat mensen in de moskee Sunna gebeden aan het doen. Ik schaamde me tegenover ze en probeerde mijn huilen te bedwingen. Maar mijn gehuil werd steeds hoger en harder. Ik merkte meer tot dat ik een kleine zoekende hand voelde op mijn gezicht dat
daarna mijn tranen wegveegde. Het was Salem! Ik omhelsde hem, keek hem
daarna aan en zei toen in mijzelf: "Jij bent niet de blinde, ik ben degene
die blind is" Omdat ik achter erg slechte mensen aan liep die mij naar het
vuur sleurden. We keerden terug naar huis. Mijn vrouw was zeer ongerust
over Salem, maar haar ongerustheid werd omgezet in tranen toen zijn wist
dat ik het vrijdagsgebed met Salem had gebeden. Vanaf die dag was er geen
salat in de moskee wat ik nog miste. Ik verliet mijn slechte "vrienden" en
ik kreeg goede vrienden die ik in de moskee leerde kennen. Ik proefde samen
met hen de smaak van Imaan (geloof). Zij leerden mij dingen die het wereldse leven mij van had laten afdwalen. Geen lezing of extra gebed liet ik nog voorbij mij
gaan. Ik las de Quran meerdere malen per maand uit. Mijn tong werd zachter
met het gedenken van Allah in de hoop dat Hij mijn geroddel en gespot over
de mensen zou vergeven. Ik merkte dat ik veel dichter bij mijn gezin stond.
De blikken van angst en medeleven verdwenen uit de ogen van mijn vrouw. Er
stond constant een glimlach op het gezicht van mijn zoon Salem. Wie hem zou
zien zou denken dat hij in het bezit was van de hele wereld. Ik was Allah
erg dankbaar voor zijn gunsten. Op een dag besloten mijn goede vrienden om
naar een ver gebied te gaan om daar da3wa (uitnodigen tot het goede) te
doen. Ik twijfelde of ik met ze mee zou gaan. Ik vroeg Allah om hulp en ik
vroeg mijn vrouw om advies. Ik verwachtte dat zij niet zou instemmen maar
het tegenovergestelde gebeurde! Ze was erg blij en ze moedigde mij aan. Vroeger
vertrok ik op reis zonder het met haar te overleggen in mijn verdorven
leefstijl. Ik richtte mij tot Salem en meldde hem dat ik op reis zou gaan
waarna hij mij met zijn kleine armen in afscheid omhelsde. Drie en een
halve maand duurde mijn afwezigheid. Gedurende die hele periode nam ik elke
keer als ik de mogelijkheid had contact op met mijn vrouw en mijn kinderen.
Ik miste hen erg. En wat miste ik Salem!! Wat wilde ik graag zijn stem
horen! Hij was de enige die ik niet aan de telefoon had gehad gedurende
mijn hele reis. Hij is in de moskee zeiden ze elke keer dat ik belde. Elke keer als ik mijn vrouw vertelde dat ik Salem zo miste moest ze lachen.....Behalve de laatste
keer dat ik belde. Ik hoorde haar lach niet die ik verwachte. Haar stem was
anders. Ik zei tegen haar: "Geef aan Salem mijn salaam (groet) door."
"InshaaAllah" antwoordde zij. En ze bleef stil. Eindelijk kwam ik thuis. Ik klopte op de
deur hopend dat Salem de deur zou openen. Tot mijn verbazing deed mijn
zoontje Khalid open (hij was de 4 jaar nog niet gepasseerd).Ik zette hem op
mijn schouders terwijl hij schreeuwde: "Papa...Papa.." Ik weet niet waarom
mijn borst benauwd werd toen ik het huis binnenging... Ik zocht mijn
toevlucht bij Allah tegen de vervloekte satan. Mijn vrouw kwam naar mij toe
maar ze was anders dan normaal. Alsof ze deed alsof ze blij was. Ik bekeek
haar eens goed en vroeg haar: "Wat is er met ?", "Niets" zei ze. Toen dacht
ik weer aan Salem en vroeg haar: "Waar is Salem?" Haar hoofd boog naar
beneden. Ze antwoordde niet. Er rolde brandende tranen over haar wangen.
Toen begon ik tegen haar te schreeuwen: "Salem! Waar is Salem???" Ik hoorde
toen niets meer behalve de stem van mijn zoontje Khalid die in zijn taaltje
zei: "Papa...Thalem is naal Jennah... Bij Allah...". Mijn vrouw kon de situatie
niet meer aan. Ze begon hard te huilen. Ze viel bijna flauw en kon zich nog
net uit de kamer verplaatsen. Later begreep ik dat Salem twee weken voor
mijn terugkomst een hoge koorts had gekregen. Mijn vrouw had hem naar het
ziekenhuis gebracht. De koorts werd steeds heviger en wilde hem maar niet
loslaten totdat zijn ziel en zijn lichaam van elkaar gescheiden waren.
Als het je allemaal te benauwd wordt. Als je ziel het niet meer houdt met
wat het moet dragen roep dan: Ya Allah (Oh Allah)! Als je geen oplossing meer ziet en alle wegen lijken gesloten en alle hoop lijkt bekindigd roep dan: Ya Allah (Oh Allah)! Er is geen god behalve Allah Heer van de zeven hemelen en van de geweldige troon.
Mijn naam is Dunya
Een man was aan het lopen door de marktplaats op een namiddag, en op dat
ogenblik was een muezzin bezig met het oproep tot het gebed, zijn ogen staardenaar een vrouw der achterkant.
Ze was vreemd aantrekkelijk, alhoewel ze helemaal zwart was gekleed, en geheelbedekt was, inclusief gezichtsluier, ze draaide zich om net alsof ze wist dat zebekeken werd, en ze gaf hem een ja knik net voordat ze de hoek om ging.
Alsof hij werd geraakt door de bliksem, werd zijn aandacht aan haar nog sterker,zijn hart werd een gevangene van haar teken die zij gaf, hij had nog even lastvan een stemmetje die zei `is het niet tijd om te bidden? Maar het gebed was al voorbij dacht hij, dus er zat niets op dan haar te achtervolgen.
Hij haastte zich om haar bij te houden, ze was snel en hij zag er van ver vele
straten verder kwam hij dichterbij en zag er, ze liep een stukje terug, en de
man dacht dat hij haar glimlach zag onder haar sluier of was dat zijn fantasie? De man ging met zichzelf praten
De arme man zei tegen zichzelf `wie is zij? Is ze de dochter van een rijke
familie? Wat wilt ze van me?' Ze ging weer een hoek van een straat om en toen de man snel de hoek om ging, zag hij haar niet meer, na een tijdje zoeken zag hij haar weer maar nu was ze nog sneller dus de man dacht misschien is ze bang of boos.
De man bleef haar volgen en eindigde opeens buiten de stad.
De zon ging onder en ze liep wat langzamer, en daar bleef ze even stil staan en keek naar de man, ze was aangekomen op een begraaf plaats, al zou deze man normaal denken zou hij bang zijn maar zijn gedachtes waren ergens anders.
Dit vond hij een echte liefdes plek waar de liefdesparen in het geheim komen dacht hij bij zichzelf .
Ze waren drie meter van elkaar vandaan en ze keek nog naar hem, en liep daarna verder, ze liep een kelder in en liep de trap af naar beneden waar een oude bronzen deur was die ze opende, de man achtervolgde haar.
Hij stapte naar binnen en zag dat het een grote kamer was. Van buiten was dit niet te zien er waren zelf kaarsen aan de muren die de ruimte verlichten. En daar zat de vrouw op een aantal oude kussens nog steeds helemaal bedekt
De vrouw zei met een fluisterende stem `doe de deur op slot en breng de sleutel`
Hij deed de deur op slot en wilde de sleutel brengen maar ze zei gooi de
sleutel maar
De man gooide de sleutel maar die viel in een put.
Toen begon de man bang te worden en zag de wolken boven zich hangen en hij hoorde haar lachend zeggen `ga door want je vond het ook niet erg om je gebed te missen toch?`
De man was nu stil en zei niets.
"De tijd voor het avond gebed is ook al voorbij," zei ze met een valse lach
"Waarom ben je zo stil? kom hier bij me en neem mij ! dat is toch hetgeen
waarvoor je achter me aan kwam?"
Hij werd bang en zijn buik draaide rond van de zenuwen
`Het is tijd om me te laten zien `zei ze en ze deed haar gezichtsluier af en het was geen gezicht van een jonge dame, maar een oud en griezelig wezen, dat de man nog nooit heeft gezien
Ze zei `Kijk goed naar me! Mijn naam is dunya, (deze wereld). Ik ben je
geliefde, jij spendeert je tijd aan het achtervolgen van mij, en nu heb je me
bereikt, in je graf . Welkom Welkom!`
ze begon te lachen en te lachen, totdat ze uitspatte in stof en verging in
schaduw en de kaarsen aan de muur gingen één voor één uit....
het haartje van een leeuw
Ergens in een dorp ging een vrouw naar een wijze man .... ze zei tegen hem: help me ik wil ervoor zorgen dat mij man heel erg van me houdt, zoals nooit iemand van zijn vrouw kon en kan houden...
De wijze man zei tegen haar, wat je vraagt is heel moeilijk niemand kan zoveel van zijn vrouw houden denk ik. Ze zei help me alstublieft, help me...
De wijze man zei tegen haar: oke ik zal je helpen, je hebt iets nodig om je man zo te krijgen. de vrouw vroeg: wat heb ik nodig? De wijze man gaf als antwoord op haar vraag: een haartje van een leeuw...
Wat!? maar u weet dat een leeuw heel gevaarlijk is, hij kan me zelfs opeten, is er geen manier die makkelijker is dan dit?
nee zei de wijze man alleen zo kan je het voor elkaar krijgen.... dat je man zoveel van je zal houden.
De vrouw geloofde hem en ging veel vragen stellen aan mensen over de leeuw, ze kwam erachter dat als een leeuw genoeg gegeten heeft, dat hij haar niet zal aanvallen. Dus elke dag bracht ze hem een stuk vlees, ze gooide een stukje ging verweg en wachte tot dat hij het op had en dan gooide ze weer een stukje. En elke dag kwam ze een beetje verder dichterbij.... nu kon ze zelfs naast hem gaan zitten... ze heeft het zelfs voor elkaar gekregen dat de leeuw naast haar kwam liggen omdat hij haar vertrouwde en hij legde zijn kop op haar schoot. Nu ze wist dat hij haar vertrouwde ging ze hem heel langzaam aaien tot dat hij in slaap viel.. en toen trok ze heel voorzichtig het haartje uit en bracht het naar de wijze man.
Toen de wijze man dat haartje zag, vroeg hij aan haar. Wat heb je gedaan om het haartje zo makkelijk te kunnen halen? Toen vertelde ze hem stap voor stap hoe ze het voor elkaar had gekregen. Het ging eerst om een manier om zijn hart binnen te komen en zijn buik hij heeft genoeg eten gekregen, daarna was het nodig om geduldig te zijn zodat ze eindelijk kan krijgen wat ze wilt.
Toen zei de wijze man: subhanallah, je man is niet zo gevaarlijk als een leeuw en je wist hoe je het hart van een leeuw kan winnen, maar niet van je man ga naar je man toe en doe met hem wat je met die leeuw hebt gedaan..
shaitaan zegt:
Kan jij mij voor de geest halen?
Ik ben het die jou verleidt
Ooit zal je ontzettend balen
Ik ben degene tegen wie je strijdt
Door mij werd de hel gebouwd
Ooit zal er worden gerouwd
Ik heb vermaak verzonnen
Ik ben de strijd tegen Allah begonnen
Door mij ben je bezeten
Ik ben het aller slechtste van je geweten
Die duivelse stem in je hoofd
Ik ben het die jouw innerlijke rust verdoofd
Ik maak de wereld o zo prachtig
En doe steeds meer mensen verleiden
Ik voel mij ontzettend machtig
Want hoe meer zielen hoe meer ik moet uitbreiden
Ik zal je achterna blijven gaan
Tot dat je uitgeput raakt
Ik zal er zijn tot jou einde van jouw bestaan
Zodat je van je geloof afhaakt
Ik zal je op de hielen zitten
Tot jouw allerlaatste zucht
Ik zal jou volgen tijdens jouw wereldse ritten
Totdat de dood jou redt en je van mij vlucht
Ik ben degene in jouw aardse nachtmerrie
En jou belemmerd in jouw religie
Ik ben degene die jij vervloekt
Maar mijn vermaak is door jou volgeboekt
Ik ben degene die je haat
En tegelijkertijd ben ik jouw allerbeste maat
Ik ben degene die jij niet in je buurt wilt
Maar ook degene die jouw honger naar amusement stilt
Ik zal genieten van jouw ondergang
En jouw ziel vergooien je leven lang
Ik ben degene die zal verschijnen
Op de dag dat jouw goede daden zullen verdwijnen
Ik ben diegene die je verkiest
Over diegene die jou het leven inblies
Ik zal jouw kinderen van het goede pad afbrengen
En hun tussen de ongelovigen mengen
Ik zal hen achterna gaan
Tot het einde van hun bestaan
Ik was er sinds Adam ontstond
Diegene die zich heeft verwond
Ik was te arrogant om te buigen
Degene die te vroeg deed juichen
Ik ben diegene die vermeld staat in de Qoraan
Als Iblies de shaitaan
Ik zag je gisteren toen je jouw dagelijkse bezigheden begon.
Je stond op zonder te knielen of te bidden.
Je hebt zelfs geen tijd genomen om voor je eten te bidden of te danken en ook toen je naar bed ging bad je niet voor je ging slapen.je bent zo heerlijk ondankbaar! Ik waardeer dat echt in je!
Ik kan dan ook niet zeggen hoe fijn ik het vind dat je van mij bent.
Weet je nog, we zijn al jaren samen en toch houd ik nog steeds niet van je.Om tegen mijn natuur in eens eerlijk te zijn: "Ik haat jou omdat
ik Allah haat enik gebruik jou alleen om Allah een hak te zetten, omdat hij mij uit de hemel schopte.
En ik zal jou gebruiken zolang als je maar enigszins nuttig voor mij bent om Allah betaald te zetten
wat hij deed en daarna mag ook jij van mij letterlijk oprotten.
Weet je dwaas, Allah houdt van jou en Hij heeft grote plannen met jou, maar toch ben
je jouw hele leven dicht bij mij gebleven, en ik zal je er dan ook voor belonen en zorgen
dat je hele leven één grote ellende wordt.
Wij zullen fijn samen blijven dat zal Allah zeker pijn doen.Dankzij jou laat de tijd Hem duidelijk zien wie de baas in jouw leven is.
Denk maar eens terug aan die fijne tijd die we samen hadden, terwijl we mensenuitscholden, naar wilde feesten gingen, stalen, logen, bedrogen, hypocriet waren,overspel pleegden, rookten, ons zat dronken, de moskeediensten oversloegen, gore moppen vertelden en roddelden. Je wilt dat toch zeker niet allemaal opgeven.?
Kom op dwaas, laten we samen in de eeuwigheid branden!
Weet dat ik echt wat hete plannen voor je heb.
Dit briefje is dan ook alleen maar om mijn waardering voor je uit
te preken en je te danken voor het feit dat ik het grootste deel
van je leven gebruik van je heb mogen maken.
Dwaas, je bent zo'n onnozele hals dat ik wel om je moet lachen,
wanneer ik zie dat zodra je weer een verzocht wordt je er dan direct intuint. Je doet soms zo stom, dat zelfs ik er misselijk van word.
Maar inmiddels begint de zonde zijn tol in je leven op te eisen en dus heb ik nieuwe aanwas nodig, dus ga vooral door zoals je bezig was en leer de jeugd hoe ze moeten zondigen, liegen en bedriegen, gokken en hoe ze de moskee of de zondagsschool links
kunnen laten liggen en in plaats daarvan naar een dansparty en of een disco kunnen gaan, en hun oren kunnen vullen met het kabaal van de top 10.
Doe zelf ook al deze dingen in hun bijzijn, en spoedig zullen zij jeimiteren. Zo zijn kinderen nu eenmaal. Wel dwaas, ik moet nu gaan
maar ik kom over een paar seconden weer terug om je opnieuw te
verzoeken. Als je ook naar enig verstand had zou je ergens heen gaan waar je jouw zonden voor Allah kon belijden, en zou je die paar jaar dieje nog te gaan hebt op aarde samen met Allah doorbrengen.
Het is wel mijn aard niet om iemand ergens voor te waarschuwen,maar ik ken je, je blijft toch wel bij me, hoewel het meer dan belachelijk is dat jij op jouw leeftijd je nog steeds aan de zonde verslingert.
Begrijp me nu niet verkeerd hoor, ik haat je nog steeds, en dat zal ook zo blijven.
Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan. Daar aangekomen zien ze veel bezoekers in de wacht ruimte. Ze lachen zich een breuk om de mensen hun verzoeken. Beide shaytans vertellen leugens in de oren van de waarzegger, en die laat de mensen nog meer dwalen.
De shaytan met het kroontje vraagt opeens aan de ander Wanneer is de laatste keer dat je werd achtervolgt door een vuur vlam? De ander antwoord Oh laatst nog, ik wilde afluisteren wat er gezegd werd tussen hemel en aarde en toen zag ik een onwijs grote engel die een vuurbal naar me toe schoot. Ik ben nog nooit zo bang geweest! Grappig hé, dat de mensen op aarde denken dat het een vallende ster is en dat sommigen dan nog wensen doen ook! Hahaha!
De shaytan met kroontje krijgt honger en ze gaan samen de wachtkamer in. Daar zit iemand met zijn linkerhand te eten. De shaytans eten met diegene mee en vullen er lekker hun buikje mee.
Ze praten een poosje over hun projecten. De shaytan kent een jongen die drugs handelt en erover denkt om te stoppen. De andere shaytan zegt Je moet ze pakken met armoede. Zeg dat hij arm word als hij stopt, dat doe ik altijd. Laatst ook weer, een jongen werkte in een club aan de bar. Hij hoorde van iemand dat het niet goed was en wilde er mee stoppen, maar ik maakte hem zo gek met armoede, en dat het werk was en dat werken goed was en zo, tot hij besloot er te blijven werken. Oh alcohol is zo gruwelijk slecht. Als iemand drinkt is het echt feest, dan treed zijn imaan uit zijn lichaam en dan weet hij niet meer wat goed of slecht is!
Ze nemen afscheid van elkaar. De shaytan met het kroontje gaat proberen mensen van het avondgebed af te houden door ze zo moe te maken dat ze het over willen slaan. De shaytan met het kroontje denkt opeens na over een jongen die geld wil geven aan een goed doel. Shaytan wil de tip van zijn vriend nu in de praktijk brengen. Hij sprint naar die jongen die nog een beetje twijfelt over het bedrag wat hij op de accept-giro van islamic relief wil schrijven en fluistert hem in Je bent nog een student, je hebt niet zo veel geld, en je hebt al een hele tijd geen nieuwe schoenen meer gekocht. Als je gaat werken laten kan je wel geld geven maar nu niet! De jongen verscheurt de acceptgiro en de shaytan is helemaal blij! Hij sprint naar de andere shaytan en bedankt hem voor de tip! Hij zegt ook Als hij wel de acceptgiro had ingevuld dan zou hij dat geld teruggekregen hebben op een andere manier, of in hasanaat, maar wij moeten ze laten dwalen. Stel je voor dat hij wel geld had gegeven dan was een zonde uitgewist of had hij een extra punt erbij, en dan was hij dichterbij het paradijs en verder van de hel! De shaytan met het kroontje bedacht opeens dat hij nog iemand van het avondgebed moest weerhouden. Hij trok een sprintje maar zag dat hij al te laat was, het gebed was al voltooid. Hij baalde als een stekker. Toen de man de Qur'an op wilde pakken fluisterde de shaytan hem in Je moet slapen joh, je kan de Qur'an ook morgen nog lezen maar de man zei voor het reciteren a'oedzoe billahi mina shaytan irajiem en de shaytan kreeg echt overal pijn. Hij ging gauw een eindje verderop staan. Shaytan kon het niet uitstaan dat de man Qur'an reciteerde, hij kon niet meer dichtbij komen wat hij ook probeerde. Toen kwam de man bij een aya waarin je sudjud moet doen, de shaytan hoopte dat hij het niet zou doen maar toen de man meteen na de sudjud aya ging knielen werd de shaytan helemaal gek. Hij ging huilen en zei Damn, toen Allah mij vroeg om te knielen voor Adam weigerde ik en deze man moet knielen voor Allah en weigert niet! Huilend ging hij weg!
Op zoek naar slachtoffers loopt hij door de straat en gaat een kamer binnen. Hij ziet een jongen in bed liggen die voor het slapen gaan geen woedoe heeft gedaan en geen du'a heeft gezegd en geen surah heeft gereciteerd. Shaytan denkt 'Ik ga zijn ziel pakken en laat hem dwalen in een nachtmerrie!' De jongen zijn ziel is in angst, zijn ademhaling is onregelmatig van zijn droom, en de shaytan ligt dubbel van het lachen. De jongen heeft de gehele nacht last van nachtmerries, de ene na de andere. Hij word niet wakker voor het Fajr gebed en de shaytan begint in zijn oor te plassen. De shaytan lacht keihard en zegt Ik ben manneke pis, en ik pis in de oren van degenen die niet opstaan voor het ochtendgebed. Ik ben manneke pis en ik gebruik de oren als toilet, blijf maar lekker in je bed. De jongen staat vermoeid en kapot op en begint te gapen zonder zijn hand voor zijn mond te doen en maakt daar geluid bij. De shaytan moet keihard lachen om het geluid. Shaytan heeft wel zin om bij hem te blijven. De jongen loopt naar de keuken en begint te eten zonder Bismillah te zeggen. Shaytan eet lekker mee. De jongen denkt na over het sollicitatie gesprek wat hij straks heeft. De shaytan fluistert hem in Nee joh, deze baan is veel te min voor je, blijf lekker chillen. Werken kan altijd nog. De jongen besluit niet naar het sollicitatiegesprek te gaan en gaat in plaats daarvan met een vriend de stad in. De shaytan is blij dat hij vrienden heeft van dat soort, want die helpen elkaar in het dwalen.
Shaytan kwam een mede shaytan tegen die net terugkwam van Iblies, die zijn troon boven het water heeft. Die shaytan zei Iblies heeft gezegd dat er iemand is die over ons schrijft, en die dit doorstuurt via de mail. Hij zei dat we diegene moeten stoppen en dat we hem moeten toefluisteren dat het niet goed is! En eerlijk waar, ik hoorde zo'n stemmetje dat zei Wat je nu doet is niet goed, je praat over een onzichtbare wereld waar je geen weet van hebt Maar die verhaal is gebaseerd op vele overleveringen, hadith en Qur'an verzen.
HET IS BEST EEN LANG VERHAAL MAAR DE MOEITE WAARD!!!!!
Shaytan is in een kamer beland en kijkt om zich heen. Hij ziet dat Lotfi slaapt. Hij loopt naar hem toe, doet drie knopen in zijn nek en blaast erop, en zegt De nacht is lang, dus blijf slapen. Shaytan gaat zijn neus binnen en gaat daar liggen. Lotfi hoort zijn wekker maar ziet dat het echt moeilijk is om op te staan, zijn bed is nog zo lekker warm en hij is nog best moe. Hij drukt op de snooze knop en valt weer in slaap. Shaytan is vet blij en juicht en danst.
Opeens hoort hij iets in de kamer ernaast. Het is de zus van Lotfi die opstaat en zich klaarmaakt voor het gebed. Shaytan sprint erheen en hij ziet een andere shaytan huilen en krijsen. Shaytan vraagt Waarom huil je zo shaytan? De andere shaytan verteld: Ze werd wakker en ze dankte Allah, deed een Du'a en zei Bismillah, toen ging de eerste knoop los. Toen deed ze woedoe en ging de tweede knoop los. Nu gaat ze bidden dus de laatste knop gaat ook los! Opeens horen ze de adhan klok. Beide shaytans flippen en sprinten weg. Een van de twee komt weer terug, de andere heeft de hoop opgegeven. De shaytan hoort nu de Iqaamah en flipt weer. Hij barst bijna uit elkaar, en sprint weer snel weg.
Salma, de zus van Lotfi, is inmiddels begonnen met Surah al Fatihah. Shaytan gaat naast haar staan en zegt Hey, welke hijab ga je vandaag opdoen? Salma denkt opeens 'Hey wat voor hijab ga ik vandaag opdoen' en dan 'Ohjee, ik ben aan het bidden' en gaat weer verder met haar gebed. De shaytan word gek en gaat iets anders proberen. Hij fluistert haar in Je moet je boeken nog in je tas doen, dat was je gisteren vergeten Hij probeert vanalles en ziet dat ze luistert, en dat maakt hem blij. Salma vergeet door alles hoeveel rakaht ze heeft gebeden maar herinnert zich de hadith over vergeten hoeveel rakaht je hebt gebeden en doet twee extra sudjuds. De shaytan flipt maar laat haar met rust want haar gebed is inmiddels toch afgerond.
Shaytan gaat snel weer naar de kamer van Lotfi en komt daar een andere shaytan tegen. Hij zegt tegen hem Hey, neem jij het van mij over? en de andere shaytan zegt Ja, je mag even een andere persoon uitkiezen De shaytan die net aangekomen is vraagt of Lotfi Fajr heeft gebeden. De andere shaytan zegt Nee hij bleef slapen. Goed hé! en ze lachen allebei. De eerste shaytan gaat weg. Lotfi staat eindelijk op en is helemaal dizzy. Hij ziet op de klok dat het te laat is en ziet de zon al opkomen. Lotfi baalt dat hij niet heeft gebeden en loopt naar de badkamer, waar hij woedoe doet. Hij denkt aan het gemiste gebed en baalt ervan. De shaytan fluistert hem in dat hij nu nog kan bidden, maar Lotfi weet dat bidden tijdens zonsopgang niet goed is dus laat hij het gebed. Lotfi wil een slok water nemen. Shaytan leidt hem af in de hoop dat hij vergeet Bismillah te zeggen, maar dat mislukt.
Lotfi's telefoon gaat en het is Nadia. Shaytan weet dat ze vandaag een date hebben en heeft er zin in, want ze zijn nog niet getrouwd. Lotfi staat voor de spiegel, doet zijn haar, en trekt zijn kleren aan. Hij loopt naar beneden en treft zijn moeder daar aan, die vraagt waar hij heen gaat op zijn vrije dag. Lotfi weet even niet wat hij moet zeggen en verteld een smoes. Shaytan is helemaal blij Yes! Liegen tegen mamma! Goed zo!. Lotfi pakt zijn jas en rijdt naar de afgesproken plek. Nadia stapt in, ze groeten elkaar en bedenken dat ze wel zin hebben in een strand wandeling. Lotfi rijdt richting het strand. Shaytan fluistert tegen hem Doe je hand op haar been en Lotfi doet het. Shaytan fluistert tegen Nadia Het is een lieve jongen, niet zoals die andere jongens en Nadia laat het toe. Nadia denkt nog even na over de hadith die zegt Als je met z'n tweeën alleen bent is shaytan de derde, maar shaytan fluistert zoveel dat ze het helemaal vergeet.
Op het strand is het heel erg leuk en ze lopen hand in hand. Op een bepaald moment zegt de shaytan Stop nu even, draai je om, kijk haar aan en probeer het gewoon, ze zal het leuk vinden. Lotfi draait om en wil dichterbij komen. Nadia twijfelt maar uiteindelijk stemt ze toe en doet met hem mee. Shaytan maakt een vreugde dansje en zegt Yes! Dwaal maar lekker!!!!! Ze lopen naar de auto en gaan steeds een stapje verder. Shaytan is dolblij. Als ze de zonde hebben begaan ziet shaytan Nadia huilen en lacht haar uit. Hij ziet dat Lotfi heel erg spijt heeft en vertrekt. Zijn klus is geklaard. Dan beginnen Lotfi en Nadia opeens na te denken, de influisteringen zijn weg. Nadia is bezorgt en baalt enorm, Lotfi verontschuldigd zich, en zet haar zwijgend in de buurt van haar huis af.
Shaytan lacht zich kapot en gaat opzoek naar nieuwe slachtoffers. Op het terras ziet hij iemand zitten die onwijs moet geeuwen, en hij springt in de geeuwende persoon. Binnen in zijn lichaam lacht de shaytan en zegt Ja, had je maar je hand voor je mond moeten houden vriend Shaytan blijft daar even en gaat weer verder. Dan opeens krijgt shaytan een bericht dat er een kindje word geboren. Hij sprint naar het ziekenhuis en door zijn snelheid is hij net op tijd. Hij ziet dat het kindje vastgehouden word door de verpleegster. Shaytan knijpt de baby en die begint te huilen. Shaytan zegt Welkom in deze wereld, ik zal mijn best doen om je te laten dwalen.
Shaytan loopt verder door de gang van het ziekenhuis en komt een andere shaytan tegen. Hij groet hem en ziet opeens dat de ander een kroontje op zijn kop heeft. Shaytan vraagt Wow, hoe kom je aan dat kroontje? De ander antwoord Die heb ik van opperbevelhebber Iblies gekregen, ik heb er voor gezorgd dat een pas getrouwd stel is gaan scheiden. Hahaha! Ik speelde met hun vertrouwen en zorgde voor een kleine ruzie die steeds erger werd. Ik lachte me krom, ik zag gelijk al dat ze geen geduld hadden en niet bezig waren Allah te gedenken. Dus ik pakte het simpel en doeltreffend aan. Toen kwam ik bij Iblies en hij riep mij en omhelsde mij en zei Jij bent goed bezig! Hij vertelde dat hij een kroontje als beloning gaf omdat een scheiding zoveel schade met zich mee brengt. En daar zijn we voor, om zoveel mogelijk mensen te laten dwalen!
Ze bleven een tijdje praten en wisselden ideeën uit. De shaytan met het kroontje vroeg aan de ander Kan jij me misschien helpen? Ik ken een meisje waar ik niet eens in de buurt kan komen. Misschien weet jij hoe dat komt. Ze lopen er samen heen, wetende dat het meisje op haar kamer zit. Shaytan zonder kroontje schept op Ik zal wel even naar binnen gaan en daar blijven Hij wil binnenstappen maar ziet beschermers staan en die lachen. Dan hoort hij opeens een geluid waarvan hij bijna barst. Hij rent in paniek weg en word uitgelachen door de shaytan met het kroontje, die vraagt wat er aan de hand is. Shaytan zegt Ik ken dit, dit is de bescherming waar we niet eens in de buurt kunnen komen, ze reciteert de beschermende vers uit de Qur'an, de ayat el koersi! Ik ken haar al een tijdje, zelfs als ze naar buiten gaat doet ze een du'a en heeft ze woedoe. Ik heb de hoop opgegeven, ze kost me teveel energie. Ze volgt lessen, heeft kennis van zaken en vervloekt me dagelijks.
dit waar gebeurt verhaal dat mijn leven totaal veranderden
Dit is een verhaal van een jongeman die op een zeer mooie maar tegelijkertijd tragische manier geleid is door Allah. Hij vertelt: " Ik was een persoon die graag bij zijn vrienden was. Wij waren altijd samen, altijd op zoek naar manieren om onszelf bezig te houden met verwerpelijk vermaak en verdorven zaken, waar we onze dagen mee vulden en onze nachten mee doorbrachten. Dit terwijl mijn lieve arme vrouw thuis eenzaam haar dagen voorbij zag gaan. Zij klaagde steeds vaker over de eenzaamheid en de dagelijkse ellende waarin zij leefde maar ik had daar geen oor voor, en
negeerde het.
Op een nacht kwam ik, zoals gewoonlijk in die tijd, rond een uur of drie thuis. Mijn vrouw en dochter lagen al lang te slapen. Ik ging naar de woonkamer en zette mijn verdorven gedrag waar ik net van thuiskwam gewoon binnenshuis voort door wat vieze films te gaan kijken. Plotseling ging de deur van de kamer open !!! Daar zat ik dan, oog in oog met mijn vijfjarige dochter. Ik keek haar recht in de ogen, aan de andere kant werd er tot mijn grote verdriet teruggekeken met een teleurgestelde en trieste blik.
Verstijfd was ik, elke poging om iets te zeggen op dat moment stokte al bij de eerste klank. Na een seconde of wat die in mijn verlamde situatie als een eeuwigheid voelde bereikten de eerste klanken mijn bewustzijn. Het was haar lieve stem waarmee ze zei: "Papa, je zou je moeten schamen, ben je niet bang voor Allah. Heb toch vrees voor Allah!" en zij zei dit drie maal, deed de deur dicht en ging terug naar haar kamer.
Ik bleef onthutst achter en wist niet hoe te reageren. Een tijd lang zat ik als door de bliksem getroffen stil en bewegingsloos voor me uit te staren met open mond. Toen ik een beetje uit mijn toestand begon te raken irriteerde ik mij gelijk mateloos aan de verachtelijke beelden die nog steeds speelden en die er nu opeens heel anders uitzagen. Ik stond op, deed
de tv uit en begon na te denken over de gebeurtenis die mij voor de rest van mijn leven haarscherp zou bijblijven, uit nervositeit begon ik door de kamer te ijsberen. Haar woorden hadden mij heel diep geraakt. Zij riepen bij mij een gevoel op dat ik tot dan toe nooit had ervaren.
Ik besloot voor mijzelf dat het het beste was om naar haar kamer toe te gaan, dus ik begaf mij zenuwachtig die kant op terwijl ik nog klampachtig zat te bedenken wat ik zou zeggen. Eenmaal daar aangekomen, zag ik dat zij weer in slaap was gevallen. Ik ging kapot van binnen en dacht dat ik gek werd. In het holst van de nacht zat ik mijzelf op te vreten terwijl ik niks dan de stilte hoorde. Ik voelde mij ellendig als nooit tevoren, maar wat moest ik doen? Wat kon ik doen? Ineens werd de oorverdovende stilte onderbroken door een geluid dat alles veranderde, een geluid dat ik altijd al heb gehoord maar waar ik nooit naar heb geluisterd, een geluid waar ik de laatste jaren liever mijn oren voor sloot en pas blij was als die afgelopen was. Het was de oproep tot het ochtendgebed. Een rustig gevoel kwam over mij en ik begon na te denken. Aarzelend besloot ik om de kleine wassing te gaan verrichten, toen ik daar klaar mee was besloot ik mij op weg te begeven naar de moskee. Ik had niet veel zin om te gaan maar de woorden van mijn kleine dochter bleven mij achtervolgen.
De Imam opende het gebed en las een aantal verzen uit de Koran. Op het moment dat hij knielde en ik hem volgde, barstte ik spontaan in tranen uit. Ik kon mij niet inhouden al zou ik het gewild hebben. Dit was de eerste keer in zeven jaar dat ik weer voor Allah stond om het gebed te verrichten. De huilbui deed mij goed. Ik was opgelucht en het voelde alsof alle ongeloof, hypocrisie en verdorvenheid die ik in mij had, samen met de tranen uit mij wegstroomden. Thuis aangekomen, ging ik zitten en wachtte totdat het tijd was om naar mijn werk te gaan. Nog steeds zat ik mij te verwonderen om de reeks gebeurtenissen.
Toen ik op mijn werk kwam, zag ik mijn collega verbaasd en vreemd naar mij kijken. Het was natuurlijk een vreemde gewaarwording voor hem dat ik zo vroeg binnen was, terwijl ik daarvoor door mijn levensstijl vaak ofwel altijd laat was. Hij wilde meteen het fijne ervan weten. Ik vertelde hem wat mij overkwam, waarna hij zei: "Wees Allah dankbaar voor het geven van
zo'n dochter die jou aan het denken heeft gezet en wees Hem ook dankbaar voor het niet sterven in de toestand waarin je verkeerde."
Ik voelde mij na een tijdje werken onwijs vermoeid (ik had namelijk nog steeds niet geslapen) en vroeg om een halve dag vrij te nemen om de rest van de dag uit te rusten. Ik verlangde ook naar het zien van mijn kleine dochter. Ik kon gaan, dus vol goede moed ging ik onderweg naar huis. Ik keek er zo naar uit om mijn dochtertje te spreken, mijn excuses aan te bieden, haar te bedanken en te omhelzen. Er stond mij heel wat anders te wachten.
Toen ik het huis binnenliep, kwam mijn vrouw in paniek en huilend op mij af. Mijn hart begon sneller te bonzen, ik vreesde al het ergste. Ik vroeg angstig wat er aan de hand was en zij overdonderde mij met precies dat ergste waar ik voor vreesde. Ze was dood, mijn vijfjarige bloempje, waar ik sinds de nacht ervoor nog meer van was gaan houden, was overleden. Ik kon het niet geloven. Haar woorden die mij zo diep hadden geraakt waren de laatste die ik van haar gehoord heb. Een onbeschrijfelijk heftige pijn kwam over mij. Ik kon mijzelf niet meer beheersen en tranen begonnen wild te stromen.
Ik besefte mij na een tijdje dat dit een beproeving van Allah was om mijn geloof op de proef te stellen, en wist dat ik mij sterk moest houden. Ik belde mijn collega op en vertelde moeizaam wat er gebeurd was. Toen ik hem vroeg of hij kon komen om mij te helpen met het wassen en begraven van mijn dochter, gaf hij hier meteen gehoor aan. Wij verrichtten het gebed voor haar en droegen haar naar de begraafplaats. Op de begraafplaats zei mijn collega tegen mij: "Het is niet gepast dat een ander dan jij jouw dochter in het graf plaatst." Ik pakte haar met tranen in mijn ogen en legde haar voorzichtig in het graf terwijl ik dacht; ik ben niet mijn dochter aan
het begraven maar het licht dat mij weer naar Allah heeft geleid."
Dit is een waargebeurd verhaal, verteld door de trieste vader in het Arabisch en vertaald door al-Yaqeen.com.
Vandaag in de bus
Zag ik een meisje met goud haar
En ik wenste dat ik zo mooi was
Plotseling stond ze op om uit te stappen
Ik zag haar strompelen in het gangpad
Ze had een been en liep op krukken
Maar ze liep langs en lachte naar mij
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag
Ik heb twee benen en de wereld ligt voor me open.
Met voeten die me overal kunnen brengen
En ogen die de zonsopgang kunnen aanschouwen
En oren om te horen wat ik wil
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag
Inderdaad, ik ben gezegend, de wereld ligt voor me open.
Ik stopte om wat snoep te kopen
De jongen die het verkocht had zon charme
Ik sprak met hem en hij leek zo gelukkig
Als ik te laat zou komen zou ik het niet erg vinden
En toen ik wilde vertrekken zei hij tegen me
Dank je, je bent zo aardig geweest
Je ziet, zei hij, Ik ben blind
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag.
Ik heb twee ogen en de wereld ligt voor me open.
Met voeten die me overal kunnen brengen
En ogen die de zonsopgang kunnen aanschouwen
En oren om te horen wat ik wil
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag
Inderdaad, ik ben gezegend, de wereld ligt voor me open.
Ik zag een kind met blauwe ogen
Hij keek toe hoe andere kinderen speelden
Hij wist niet wat te doen
Ik bleef staan en zei: Waarom doe je niet mee, lieve jongen?
Hij keek om zich heen zonder wat te zeggen
En toen besefte ik: hij was doof
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag
Ik heb twee oren en de wereld ligt voor me open
Met voeten die me overal kunnen brengen
En ogen die de zonsopgang kunnen aanschouwen
En oren om te horen wat ik wil
Oh Allah, vergeef me wanneer ik klaag
Inderdaad, ik ben gezegend, de wereld ligt voor me open
Een jonge man was bijna toe aan zijn eindexamen.
Al maanden lang had hij een prachtige sportauto staan te bewonderen in een showroom van een auto dealer.
Wetende dat zijn vader dit makkelijk kon bekostigen had hij tegen zijn vader gezegd dat dit alles was wat hij maar wenste.
Toen de dag eindelijk naderde van het eindexamen, had de jonge man signalen van zijn vader verwacht en gehoopt dat deze de auto voor hem had gekocht.
Eindelijk op de ochtend van zijn diploma uitreiking riep zijn vader hem in zijn privé-vertrekken.
Zijn vader vertelde hem hoe trots hij toch was op zon goede zoon, en vertelde hem hoeveel hij van hem hield.
Hij gaf zijn zoon een prachtig ingepakt cadeau.
Nieuwsgierig maar toch wel teleurgesteld opende de jonge man het pakje en vond daarin een mooie in leer gebonden Koran.
Boos schreeuwde hij tegen zijn vader: "met al jouw geld en dan geef je mij een Koran???"
Hij stormde het huis uit en liet het Heilige boek achter.
Vele jaren gingen voorbij, de jonge man was een succesvolle zakenman geworden, het ging hem voor de wind.
Hij had een prachtig huis en een liefdevolle familie, maar hij realiseerde zichzelf dat zijn vader al behoorlijk oud aan het worden was, en dat hij hem toch maar eens moest gaan opzoeken.
Hij had zijn vader na die dag nooit meer gezien.
Maar voor dat hij kon regelen om zijn vader te gaan bezoeken, kreeg hij een telegram waarin stond dat zijn vader was overleden en dat hij de erfgenaam was van zijn vaders bezittingen en moest komen om de zaken af te wikkelen.
Toen hij arriveerde in zijn vaders huis werd hij door verdriet en grote spijt overmand.
Hij begon zijn vaders belangrijkste papieren uit te zoeken, en zag toen de nog steeds nieuwe Koran liggen precies zoals hij dat zoveel jaar geleden had achtergelaten.
Met de tranen in zijn ogen opende hij de Koran en begon erin te lezen.
Toen hij de woorden las, viel er een autosleuteltje uit een envelop wat was bevestigd achter de Koran.
Het had een plaatje met de auto dealers naam eraan hangen, dezelfde dealer die zijn o zo felbegeerde sportauto in de showroom had staan.
Op het plaatje stond zijn diploma uitreiking datum gegraveerd en de woorden 'volledig betaald'.
Hoeveel keer missen wij ALLAHS zegeningen niet, omdat ze niet precies is verpakt zoals wij verwachten?????
Dit is een waargebeurd verhaal, waarbij je rillingen en kippevel krijgt over je hele lijf! lees het en je zult zien....
Een Arabische (islamitisch) meisje ging op een dag naar een feest bij haar vriendinnen. Ze bleef er tot dat ze klok slag 24.00 uur hoorde. Ze realiseerde dat het laat is geworden en wilde naar huis gaan, dat is ver van waar ze zit. Ze is geraadpleegd om met de bus naar huis te gaan hoewel de trein sneller is. Maar zoals jullie weten alle stations zitten vol met criminelen en moordenaars en zeker op dat tijdstip. Daar aangekomen probeerde ze rustig te blijven, en probeerde ze haarzelf te overtuigen dat er niets zal gebeuren. Dat meisje was een NIET gepractiserende moslimse. Zij koos ervoor om met de trein te gaan omdat die sneller is. Toen ze op de ondergrondse 'wacht lokaal' zat, ging er door haar hoofd allerlei enge verhalen, die 's nachts op dat statoin gebeurt zijn. Zij was alleen op dat lokaal, behalve die enige enge MAN, helemaal in het zwart gekleed. In het begin was ze bang voor die man
maar ze spaarde alle moed bij elkaar om rustig te blijven.De man kwam dichter en dichter naar haar toe tot hij juist voor haar stond. En toen begon ze wat Koran verzen die ze kende te reciteren.En ineens draaide die man zich en ging er van door. Ze bleef dat lezen totdat de trein kwam en ze er instapte om naar huis te gaan. Tot haar grootste schrik leest ze de volgende ochtend in de krant dat er op dezelfde station, waar ze gisteren was, 5 minuten na haar vertrek een meisje is vermoord en dat de dader aangehouden is.Ze ging naar het politiebureau en ze vertelde aan de politie dat ze daar ook, 5 minuten voor het misdrijf was, ze vroeg aan de politie of ze de dader 1 vraag mocht stellen aan de man?
"Ze vroeg"; herken je mij? De man antwoordt: Ken ik jou dan? Zij zegt: Ik ben het meisje van gisteren op 't station ik was daar toen je voor me stond weet je nog?. En hij zei: Ja ik herken je. Vervolgens zegt zij: Waarom heb je mij dan niet vermoord in plaats van dat meisje? Daarop zei hij: Hoe kon ik je vermoorden, en als ik je vermoord had, wat zouden die TWEE GROTE MANNEN die links en
rechts achter jou stonden met mij gedaan hebben??
Op een dag staat een leraar voor zijn klas. Hij wil de kinderen iets uitleggen over de evolutie-theorie. Dus begint hij de kinderen vragen te stellen...
Leraar: "Zie je die boom buiten?"
Ahmed: "Ja"
Leraar: "Zie je dat gras buiten?"
Ahmed: "Ja"
Leraar: "Ga naar buiten en kijk of je de hemel ziet."
Ahmed: "Ok (een minuut later is hij weer terug)..., ja ik zag de hemel."
Leraar: "Zag je ook God?"
Ahmed: "Nee"
Leraar: "Dat wilde ik jullie even duidelijk maken. We zien God niet omdat
Hij er niet is en omdat Hij niet bestaat."
Dan is er een klein meisje dat haar hand opsteekt. ze wil Ahmed ook wat vragen stellen. De leraar vind het goed en het meisje begint......
Meisje vraagt Ahmed: "Zie je die boom buiten?"
Ahmed: "Ja"
Meisje: "Zie je dat gras buiten?"
Ahmed: "Jaaa"
Meisje: "En daarnet buiten, zag je toch de hemel?"
Ahmed: "Jaaaaa"
Meisje: "Zie je de leraar?"
Ahmed: "Ja jaaaa"
Meisje: "Zie je ook zijn hersenen?"
Ahmed: "Nee"
Meisje: "Nu naar aanleiding van wat we vandaag geleerd hebben, moet hij geen hersenen hebben.....!"
Er was eens een Imam, genaamd Haselhoef. Op een morgen ging
hij naar de moskee met een oude, roestige vogelkooi en zette
deze op de een stoel. Vele wenkbrauwen werden gefronst.
Imam Haselhoef begon te vertellen. " Ik liep gisteren in de stad, toen ik een kleine jongen zag
met deze kooi in zijn handen.Op de bodem van de kooi zaten drie vogeltjes te bibberen van angst. Ik stopte en vroeg
hem:"Wat heb je daar bij je, jongen?"Een paar oude vogels", zei de jongen. "Wat ga je met ze doen?", vroeg ik.
"Ik neem ze mee naar huis en ga er plezier mee maken", antwoordde hij. "Ik trek ze de veren uit en laat ze met elkaar vechten. Daar heb ik plezier in". "En als je genoeg hebt van deze vogels, wat doe je dan met ze?", vroeg ik hem.
"O, we hebben een paar katten", zei de jongen, " en die houden wel van een vogeltje".
Ik was even sprakeloos en vroeg toen:"hoeveel wil je voor die vogels hebben?"
Hij vroeg:"Waarom wilt u deze vogels hebben, meneer?'Ze zijn oud en lelijk en zingen niet eens".
Opnieuw vroeg ik hem:"Hoeveel wil je er voor hebben?'
De jongen keek me aan en dacht vast:"Die is gek", en zei: "Vijf Euro". Ik betaalde hem vijf euro's en in minder dan geen tijd was
hij verdwenen. Ik ben toen naar het eind van de straat gewandeld, naar een plantsoen met bomen. Ik heb de kooi op de
grond gezet en de vogels vrijgelaten. Daarom die lege vogelkooi...
Op een dag waren satan en Mohammed (vzmh) aan het converseren. Satan was net terug van een bezoek aan de aarde
en pochte:"Ik heb net de aarde en alle mensen gekocht. Ik heb een valstrik gezet die ze niet konden weerstaan, en ik heb ze allemaal".
"Wat ben je van plan met ze te doen?", vroeg Mohammed (vzmh) Satan antwoordde:"O, ik ga plezier met ze maken! Ik ga ze
leren hoe ze kunnen trouwen en weer kunnen scheiden, hoe ze elkaar moeten haten, en hoe ze elkaar moeten misbruiken. Hoe ze kunnen roken en drinken, ik ga ze leren hoe ze wapens en bommen moeten maken en hoe ze elkaar moeten vermoorden. Dus ik heb echt veel plezier met ze!" "En wat ga je met ze doen als je klaar bent met hun?", vroeg Mohammed (vzmh) "Oh, ik vermoord ze allemaal", zei satan trots
"Hoeveel wil je voor hen hebben?", vroeg Mohammed (vzmh) "Wat wil je met deze mensen", vroeg satan. "Ze zijn slecht, waarom wil je ze hebben? Ze haten je en ze spugen je in het gezicht, ze vervloeken en vermoorden je! Je wilt deze mensen niet!". "Hoeveel", vroeg Mohammed (vzmh)weer. satan keek Mohammed (vzmh) aan en lachte."Al je tranen en je bloed", zei hij. Mohammed (vzmh) zei: "DEAL", en Hij betaalde
de prijs. Toen pakte de Imam de oude vogelkooi en liep.. Is het niet erg eenvoudig omAllah (swt) de schuld te geven dat de wereld ten onder gaat? Is het niet droevig dat wij alles geloven wat de kranten schrijven en kwesties in de kiem smoren die de Koran stelt? Is het niet droevig dat iedereen verwacht naar de hemel te gaan, terwijl ze niet eens in hun geloof geloven, nooit denken of spreken over hun geloof in ,
Allah (swt)of iets doen wat Allah (swt) van hen vraagt? Is het niet beangstigend hoe sommigen zeggen: "Ik geloof in Allah
(swt)", en toch satan volgen? Terwijl satan wel degelijk in Allah (swt)gelooft. Het is droevig dat je duizend grappen per e-mail kan versturen en iedereen neemt ze over, maar als je iets met betrekking tot Allah (swt)verstuurt, dan zullen maar weinig mensen het doorsturen.
Is het niet droevig hoe gemeenheid, grofheid, ordinaire dingen, onzedelijkheid en porno vrije doorgang krijgen, maar een gesprek over Mohammed (vzmh)op school en op het werk wordt afgehouden? Is het niet droevig dat iemand op Vrijdag in vuur en vlam kan
staan voor Allah (swt), maar door de week een onzichtbare Moslim is? Lach je nu? Is het niet droevig, dat je dit verhaal niet naar Iedereen in je adresboek durft te sturen, omdat je niet weet of hij of zij geloven, of hoe ze over je zullen denken, als je ze deze e-mail toestuurt. Is het niet droevig dat je bezorgder bent over de vraag hoe mensen over je denken, dan hoe Allah (swt) over jou denkt
~*~* Een brief ~*~*
OW moeder, mijn lieve moeder. Weet je nog dat moment toen jullie mijn ogen dicht deden? Toen keek ik naar een punt en volgde ik met mijn ogen hoe mijn geest uit mijn lichaam werd gehaald. Sommigen van jullie heeft geschreeuwd, en anderen hebben luid zitten huilen. Dat moment heeft me zo verdrietig gemaakt. Sommigen hebben voor mij dua gedaan en wensten mij dejannah. Al die mooie woorden hebben mij zo blij gemaakt! Want telkens als zij dua deden voor mij zieden de engelen AMIN! Toen hebben jullie mij uitgekleed, en mijn voeten werden aan elkaar vastgebonden. Zoals jullie toen ook zagen mijn geest was al uit mijn lichaam. En het gebed dat voor mij verricht werd was niet druk, ik had liever dat het drukker was. Want al die mensen waren voor mij een hoop. Ook zijn er mensen gekomen naar de moskee maar hebben het gebed niet verricht voor mij, dat heeft me zo verdrietig gemaakt. Waarom, wat zou er gebeuren als jullie wel voor mij zouden verrichten! Als dat zo geweest zou zijn zouden zei mij heel blij hebben gemaakt en hadden ze zelf hasanaat verdiend. Subhanallah!
OW mijn lieve moeder, laats kwam je mij opzoeken en kwam je naar mijn graf. Je had me Salaam gegeven (selamun aleykum mijn lieve zoon) ik heb je teruggegroet in de naam van ALLAH subhan ala wa tala heb je dat gehoord mijn lieve moeder! OW moeder op jou komst wacht ik met heel mijn hart, als je eens wist hoe blij ik word als jij mij komt opzoeken. Kom zo vaak mogelijk ok mijn lieve moeder!
En als je komt. Elke keer na je groet doe dua voor mij OW moeder, ik heb het zo hard nodig! Moeder wordt niet boos, maar ik voel me zo ongerust hier, moeder! Ik krijg nu mijn verdiende loon wat ik heb gedaan op deze dounya! Mijn geest is altijd in pijn! Ik heb geen vrede ik heb geen rust! Had ik maar op deze dounya goede daden verricht OW moeder! Was ik maar een goede moslim geworden! Dan was ik nu op een mooie plek, dan was mijn plek waar ik heen zou gaan al bekend. Wat heb ik dat toch zo graag gewild moeder! Want er zijn mensen hier die zo goed waren zulke goede daden hebben verricht zulke goede iman hadden, OW moeder als je hun nu ziet ze zijn zo blij alsof ze in dejannah zijn! En toch nog ben ik blij moeder, want hoe laat het ook is ik heb nog steeds een iman die mij zal redden. Want de ongelovige, huichelaars hebben het nog veel erger! Hen geest is 7 verdiepingen laag diep in de grond. Moeder! Je kunt anderen ontmoeten en praten, alleen zullen moslims met goed iman dit kunnen doen. Allen zij kunnen met hun bekenden praten! Zij zijn degene die elkaar bezoeken en praten over de moslims hier op aarde. Maar niet iedereen kan elkaar ontmoeten .Alleen als je dezelfde hoogte hebt verdiend. Maar ik ik kan met niemand praten! Ik ben net een gevangenen, ik heb zoveel te boeten! Of omdat ik met zoveel zondes hier ben gekomen mag ik niet anderen ontmoeten. OW moeder zo zijn de regels hier!
OW moeder waarom heb ik geen goede daden verricht, waarom! Ik zou dan anders met goed iman en goede daden hier komen OW moeder!
Misschien had ik dan ook mijn vader kunnen ontmoeten. Ik wil hem zo graag zien! Niemand kan weten hoe graag! Alleen zijn iman en goede daden hebben hem zo geholpen dat ik hem niet kan zien hier waar ik moet boeten! Lieve moeder, toen jullie met zand mij hadden gegraven was mijn geest weer in mijn lichaam terug gekomen. Toen hoorde ik de voetstappen van al die mensen die mij in mijn graf hadden gestopt. Moeder! Gelijk daarna waren twee engelen naar mij toe gekomen. Ik was zo bang dat ik niet wist wat ik moest zeggen, want alles was al te raden!
Moeder ik heb mijn plek gezien, gezien in cehennem! OW moeder daarom wil ik niet dat het uur komt! Want dan dan moet ik naar dat plek waar ik hoor te zijn om te boeten! Dan moet ik naar cehennem voor mijn zondes!
Ik ben bang moeder, zooo bang!
Maar moeder moslims die hier zijn met hun goede daden met hun goede iman zijn zo blij! Ze waren helemaal niet bang van die twee engelen. Ook hebben ze hun plekken in dejannah gezien, daarom willen ze zo graag dat het uur moet komen, zodat ze snel naar hun plekken in dejannah kunnen gaan!
Ik zei je al moeder, toen ik die twee engelen zag was ik al zo bang!
OW moeder ook hebben ze gevraagd wie mijn Rabbi was, wat mijn dien was en wie wie profeet was ( sal allahoe aleyhie wassallaam). En nog meer vragen als; wat is jou boek en nog veel meer! En deze keer was ik zo in de war dat ik helemaal niks kon antwoorden.
OW moeder ik heb zo vaak gegild, heb mij gehoord moeder!
OW moeder de vragen waren juist zo makkelijk!
Moslims met een goede iman hebben zo makkelijk gezegd; mijn Rabbi is ALLAH subhan ala wa tala, mijn dien is; ISLAM en mijn profeet is MOHAMMED sal allahoe aleyhie wasallaam zeiden ze. Dit is de wil van ALLAH subhan ala wa tala iedereen krijgt zijn verdiende loon. Mijn lieve moeder zonet zei ik al; ik ben in een klein strak graf. Ik ben altijd verdrietig ik kan mijn familie niet zien, jullie kan ik niet meer spreken en mijn toekomstige plek is niet bekend. Al deze dingen doen mij pijn! Lieve moeder!
Hoe ze mij de djahannam de plek waar ik zal boeten telkens weer opnieuw laten zien, dat breekt mij in duizenden! Dit geeft mij het meeste angst moeder! Maar ik geef mijn hoop niet op moeder! Als ik niet met deze angst verschoond wordt, en ook niet met de grote reis die we zullen krijgen dan ben ik echt bang moeder!
Want alleen dan kan ik verschoond worden met het vuur van djahannam!
Niemand met hun zondes kunnen de djannah in gaan, pas als je je verdiende loon hebt gekregen pas als je bent gestraft voor je daden in deze dounya pas als je verschoond bent, dan pas mag je erin!
Wat dat plek (dejannah) is alleen voor schone mensen!!
LA * ILAHE * ILALLAH * MOEHAMEDEN * RESOEL * ALLAH
Amin!
Ik kwam terug van een lange reis, en Allah oordeelde dat mijn zitplaats op het vliegtuig naast een groep zorgeloze jonge mannen zou zijn, wiens luid gelach en luide stemmen te veel voor mij waren, en de lucht was gevuld met wolken van rook afkomstig van hun sigaretten. Door de wijsheid van Allah was het vliegtuig compleet vol en kon ik mijn zitplaats niet veranderen.
Ik probeerde van het probleem te ontsnappen door te gaan slapen, maar dat was onmogelijk. Toen ik hun herrie helemaal zat was, pakte ik mijn Moes-h'af (Qor'aan), en begon op een zachte toon zoveel mogelijk Qor'aan te lezen. Snel hierna begonnen de jonge mannen rustiger te worden. Sommige begonnen een krant te lezen en sommige vielen in slaap.
Plotseling zei een van hen met een harde stem, terwijl hij naast me zat, "Genoeg! Genoeg!"
Ik dacht dat ik hem stoorde doordat mijn stem te hard was, dus ik verontschuldigde me en ging verder met lezen op een fluistertoon die alleen ik kon horen. Ik zag hem zijn hoofd met zijn handen vasthouden, toen onrustig op zijn zitplaats zitten en veel bewegen. Toen hief hij zijn hoofd en zei boos tegen mij, "Alstublieft, hou ermee op, ik kan er niet tegen!!"
Toen stond hij op van zijn zitplaats en bleef een tijdje weg, toen kwam hij terug, groette mij met de salaam en verontschuldigde zich. Hij viel stil, en ik begreep niet wat er aan de hand was. Maar na verloop van tijd richtte hij zich naar mij met zijn ogen gevuld met tranen en zei op een fluistertoon, "Drie jaar lang of meer heb ik mijn voorhoofd niet op de grond geplaatst, en ik heb niet eens één aya gelezen!
Ik ben nu al een hele maand bezig met deze reis, en er is niet één slechte daad die ik niet deed. Toen ik jou Qor'aan zag lezen, werd mijn hele wereld zwart en mijn hart vulde zich met wanhoop. Ik voelde me alsof iemand me wurgde. Ik voelde elke aya, die je las, op mijn lichaam neer komen als een zweep.
Ik zei tegen mijzelf, hoe lang zal deze verwaarlozing nog doorgaan? Waar zal dit pad je naar toe leiden? Wat zal er gebeuren na al dit dwaze gespeel? Toen ging ik naar de toilet, weet je waarom?
Ik had een sterke behoefte om te huilen, en ik kon geen andere plaats vinden om te vluchten van de blikken van de mensen, die hier aanwezig zijn!
Ik sprak met hem in algemene termen over tawbah (berouw) en terug te komen tot Allah, daarna viel hij stil.
Toen het vliegtuig geland was, hield hij me aan, en het leek alsof hij weg wou blijven van zijn vrienden. Hij vroeg me, met een serieuze uitdrukking op zijn gezicht, "Denk je dat Allah mijn berouw zal accepteren?" Ik zei, "Als je oprecht en serieus in jou berouw bent, dan zal Allah je vergeven voor al jou zonden."
Hij zei, "Maar ik heb verschrikkelijke dingen gedaan, heel verschrikkelijk."
Ik zei, "Heb je niet gehoord dat Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
'Zeg: O mijn dienaren wie tegen zichzelf zondig is geweest (door slecht daden en zonden te begaan)! Wanhoop niet over de barmhartigheid van Allah, waarlijk, Allah vergeeft alle zonden. Hij is de Vergevensgezinde, Meest Barmhartige' (Az-Zoemar 39:53)?"
Ik zag hem glimlachen van pret, met zijn ogen gevuld met tranen, toen zei hij vaarwel en vertrok. Soebhaan Allaah Al-'dheem!
Het maakt niet uit hoe groot het kwaad en zonde is van een persoon, in zijn hart is een zaad van goedheid aanwezig. Als we het alleen maar kunnen bereiken en het laten groeien, zal het zijn vruchten dragen, in sha Allah.
Dit zaad van goedheid is altijd aan het vechten in het hart van mensen, ook al is het bedekt met lagen van grilligheid en verlangens. Wanneer Allah het goede wil voor Zijn dienaar, Hij laat een licht van leiding schijnen in zijn hart en leidt hem naar het pad van diegene die geleid zijn. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
"En als God iemand op het goede pad wenst te brengen, dan stelt Hij diens hart open voor de Islaam en als Hij iemand tot dwaling wil brengen dan maakt Hij diens borst zo nauw en beklemd dat het is alsof hij moeizaam naar de hemel opklimt" (Al-An'aam 6:125).
Het verhaal van een praktiserende broeder en zijn ongeluk
Een persoon reed met zijn auto en onderweg kreeg hij autopech. De
man stapte uit zijn auto en toen hij zijn reservewiel uit de
achterbak wilde pakken, kwam er een auto met hoge snelheid aan en
reed de man aan waardoor hij ernstig gewond raakte. Een medewerker
van de wegenwacht vertelt: "Ik en een collega van mij droegen hem in
onze auto en namen vervolgens contact op met het ziekenhuis. Het was
een jongeman in de bloei van zijn leven. Uit zijn uiterlijk viel op
te maken dat hij een praktiserende moslim was. Toen wij hem droegen,
hoorden wij hem iets neuriën. Maar omdat wij druk bezig waren konden
wij niet opmaken wat hij zei. Toen wij hem echter in de auto
plaatsten hoorden wij heel duidelijk dat hij met zijn mooie stem de
Koran reciteerde. Verheven zij Allah, je zou niet zeggen dat deze
persoon gewond was. Hij zat helemaal onder het bloed en alle botten
in zijn lichaam waren gebroken. Het werd ons duidelijk dat hij niet
lang meer te leven had.
Hij bleef doorgaan met het reciteren van de Koran met zijn mooie
stem. Nooit in mijn leven heb ik ooit zo een mooie recitatie
gehoord. Ik voelde de rillingen door mijn lichaam heen gaan. Ineens
hield hij op met reciteren. Ik draaide mij om en zag hoe hij zijn
wijsvinger de hemel in wees en de geloofsgetuigenis uitsprak waarna
zijn hoofd inzakte. Ik sprong naar achteren, onderzocht vervolgens
zijn hand, zijn hart en zijn ademhaling.. niks. Hij had het leven
verlaten.
Ik keek lang naar hem en een traan rolde over mijn wang, maar ik
hield dit verborgen voor mijn collega. Ik draaide mij vervolgens
naar hem toe en vertelde hem dat de jongeman was gestorven waarna
hij begon te huilen. En ik.ik haalde een diepe zucht en de tranen
stroomden over mijn wangen. Het was een aangrijpend moment.
Toen wij in het ziekenhuis aankwamen, vertelden wij iedereen die wij
tegenkwamen het verhaal van deze jongeman. Velen waren zeer onder de
indruk, aangeslagen en moesten huilen. Eén persoon ging zelfs naar
de jongeman toe en kuste zijn voorhoofd. Velen van hen wilden weten
wanneer het dodengebed voor hem verricht zou worden, zodat zij dit
bij konden wonen. Eén van de ziekenhuismedewerkers belde naar de
familie van de overledene om hen over dit verlies te informeren.
Degene aan de andere lijn was de broer van de overledene. Hij
vertelde dat zijn broer iedere maandag zijn oma bezocht in een dorp
en dat hij altijd zorgde voor de weduwen, weeskinderen en armen.
Alle dorpsbewoners kenden hem. Hij bracht hen altijd Islamitische
boeken en cassettebandjes. Zijn auto was altijd volgeladen met rijst
en suiker die hij uitdeelde aan de behoeftigen. Hij vergat zelfs
niet snoepgoed voor de kinderen. En altijd als er aan hem werd
gevraagd hoe hij het uithield om deze lange afstand steeds heen en
weer af te leggen, antwoordde hij: "Ik breng de tijd die ik in de
auto zit door met het leren en reciteren van de Koran en het
beluisteren van Islamitische bandjes en ik hoop dat elke stap die ik
in het kader hiervan zet door Allah beloond zal worden."
De volgende dag liep de moskee vol met mensen die het dodengebed
voor hem kwamen verrichten. Ik verrichte samen met vele anderen het
dodengebed, waarna wij hem naar zijn begraafplaats droegen. Wij
plaatsten hem in de nauwe grond om zijn eerste dag van het
Hiernamaals tegemoet te gaan. Aan de andere kant was het voor mij
alsof ik de eerste dag van mijn leven tegemoet ging."
Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij
zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer
tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar
buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt
naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te
nemen.
"Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder.
Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende hoorden: "Ik
getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet
is". Dan loopt
hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten.
Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet
zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden
kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar
beneden .
Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten.
Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl
hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn
moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar
Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas
antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen
Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar
lekker pesten".
Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met
jou mee om
iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand,
want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en
zegt. "Jouw beste vriend???? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt
helemaal geen beste vriend".
Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet
Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker
naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker
doen op een dag.."
Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die
beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker
doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen
en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar
school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien
een
andere beste vriend heeft.
Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld
ze over wat Amien heeft gezegd.
Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo
bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat
ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het
schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks
met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen.
Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een
pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit.
Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een
wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee".
Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je
beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste
vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op
een dag zullen ook jullie hem ontmoeten".
Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met
mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali
antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een
nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het
geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan
mijn beste vriend wordt".
Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug.
En dan steldt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer
spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer
mee hebt gespeelt wil je niks anders meer doen. Wat
zou je er van
vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen".
Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed*
ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk
niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste
vriend geen computer spelletjes".
Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend
zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste
vriend".
Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je
hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali
zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien
antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".
Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is
afgewezen door Amien.
Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren
toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas
zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali
en Omar willen hem graag ontmoeten.
Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te
vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.
Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal.
De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is
Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende
reacties gegeven.
Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als
ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te
lachen, moet hij zich maar normaal kleden".
Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen
te
lachen.
Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de
beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten
kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te
worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden.
Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden".
Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze
horen, ze schamen zich een beetje.
De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd
Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je
moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil
worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze.
"Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?"
Amien glimlacht en zegt dan; "Dit
heb ik van mijn beste vriend
Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een
hele wijze vriend je mag trots op hem zijn".
De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit
de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.
De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de
kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.
Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat
Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De
jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat
meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je
hem aan ons willen voorstellen?".
En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn
beste vriend is al een
hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook
ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."
De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat
over hem alsof hij nog leeft?"
Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten
leeft hij nog elke dag"
Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.
En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze
profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden
heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die
hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit
ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze
om goed te zijn voor anderen".
Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die
goede dingen kon leren".
En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van
Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen
goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen
dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn
leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".
"Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan,
dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een
beetje teleurgesteld.
"Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft
gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal
jullie de belangrijkste dingen vertellen.
Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed,
dacht heel veel aan
Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt
geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".
De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de
hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden.
Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar
goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah,
blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op
keer over hun beste vriend Mohammed*.
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
Ik ben een vrouw en woon in amsterdam (nederland) en mijn beroep is pedagogiek.
Ik ben geboren op 13/05/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: informatie zoeken over de islam.
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
