Een goed ALTERNATIEF model is
het vroegere VIVANT dat jammer genoeg in de steek werd gelaten toen de top ons veraden heeft
05-02-2007
De hedendaagse mentaliteit.
Volgens mij zijn wij teveel met ons zelf bezig.
Een ander wordt niets gegund, als de buurman een grotere auto heeft of een mooiere MP3 speler is men jaloers, als zijn vrouw knapper is wel men ze neuken.
Men is constant bezig met te vergelijken en ziet de eigen rijkdom niet. Bovendien moet men altijd maar presteren, beter doen dan de ander. Wij kunnen gewoon niet meer stil staan en om ons heen zien en content zijn.
Vrouwen (als ze knap zijn) en kinderen worden op een voetstuk geplaatst en zijn ze onaantastbaar, als je de media naslaat is je enige wat je ziet hoe geweldig die en die vrouw wel is, hoe knap en hoe slim en wat ze wel allemaal wel niet doet. Mannen zijn er blijkbaar alleen maar omdat ze er nu eenmaal zijn.
Kinderen mag men vooral niets ontzeggen want ze zouden wel eens iets kunnen missen, vooral ook niets verbieden of een draai rond de oren geven want dat is pedagogisch niet verantwoord en bovendien riskeer je dan nog een verschijning voor het gerecht.
De media spelen ook een grote rol, geweld wordt op den duur zo banaal, dagelijks enkele doden bij het ontbijt en s'avonds dan nog wat geweld. Alleen wat sensationeel is heeft nog nieuwswaarde. Alleen wat een nog grotere prestatie betekent wordt belicht. Alles wat veel geld kost of wie veel geld verdient is een hot item en hun meningen worden naar voor gebracht als was het de nieuwe bijbel, als je dat niet aanbid ben je maar een nul of een loser. De brave huisvader die alle dagen op de werkvloer zijn eentonige sleur volbrengt voor zijn gezin en die misschien ook wel een eigen gedacht heeft is niet interessant en bovendien is hij maar een man.
Waarom besteden de dagbladen niet eens elke dag een pagina aan goed nieuws, aan kleine dingen zoals bvb het open komen van knoppen aan struiken en bomen of aan de buur die eens een praatje slaat met zijn buur, of aan kleine mensen die elkaar helpen, of aan de hondjes die wel een goed baasje hebben, of aan kinderen die zich wel goed gedragen in een gemeenschap en zich aan de regels houden of aan de minder knappe vrouw die elke dag haar huishouden doet of aan de kleine man die alle dagen gaat werken en in't weekend wat klusjes opknapt aan zijn woning?
Vandaag, 03 mei 2006, lees ik in "Het Nieuwsblad" dat de SPA een voorstel uitwerkt om de ontslagvergoedingen en lonen van topmanagers te beperken. Persoonlijk vind ik dat een goede zaak, kunnen deze heren nu ook eens weten wat de gewone mens voelt als ze aan zijn pree zitten. Niet dat ik bezwaar heb dat ze veel verdienen, maar waar ik mee zit is dat ze beslissingen nemen zonder rekening te houden welke impact dat dit heeft op hun ondergeschikten die soms jarenlang het beste van zichzelf gegeven hebben. De wet van Alexander weet je wel.
Nog een interessant artikel, van Mathias Danneels, waarin hij het heeft over de zondag en het al of niet open zijn van winkels op die dag. Èèn ding is duidelijk hij is er helemaal niet vòòr. Nochtans is er een zinnetje dat wel de kern raakt en dat is "iedereen die dat wil". Misschien moesten al degenen die het beter weten de mensen eens vrij laten in hun beslissing of ze dat al of niet doen of willen, wij zijn al meer dan genoeg gereglementeerd, een paar regeltjes en verplichtingen afschaffen zou geen slecht idee zijn.
Het is goed dat iedereen op straat komt en zijn afschuw kenbaar maakt over die zinloze moord maar we mogen toch niet vergeten dat er elke dag tientallen kinderen en jongeren sterven door zinloos geweld, en daar kraait geen haan naar.
Er is al veel en genoeg over geschreven en gepraat, maar toch heb ik gisteren een inzending in "Het Nieuwsblad" gelezen van enkele mensen uit het Gentse dat ik het vermelden waard vind.
In het kort kwam het er op neer dat er in de media moest aangetoond worden hoe we op zulke situaties moeten reageren als we er getuige van zijn.
Dit is een schitterend idee, laat bijvoorbeeld elke week een spotje verschijnen, genre "veilig verkeer", en ook in alle dagbladen natuurlijk, die situaties, zoals gebeurt is in het Centraal Station, beschrijven en de nadruk leggen dat toeschouwers IETS moeten doen en ook WAT ze moeten doen. Leer de mensen opnieuw dat er enige sociale controle moet zijn. Leer aan de burgers hun angst voor verwikkelingen te overwinnen door gepaste acties te tonen en maak daar uitgebreide reclame rond als dat dan ook daadwerkelijk gebeurt.
Als je buurman in elkaar geramd wordt doe dan niet onverschillig alsof je neus bloed maar roep luid en wijs het aan, probeer enkele medestanders te vinden en intimideer de agressors zodat ze afdruipen, bel de politie (en hopelijk reageert die dan en hebben ze het niet te druk met autoflitsen of papieren invullen).
Er moet toch zeker geld te vinden zijn bij de overheid, of zelfs bij de privé, om een aanhoudende campagne te financieren. als je ziet aan wat voor lullige promoties er nu dotaties gegeven worden. Soms lijkt het wel of onze leiders meer aan de afwerking denken nog vooraleer er een fundering gelegd is.
Zoals iedereen nu wel intussen weet heeft de staalreus Mittal een overnamebod, of toch de intentie, gedaan op Arcelor. Arcelor is de Europese, zeg maar Franse, versie van Mittal waarvan Sidmar te Zelzate een onderdeel is. Gezamelijk zouden ze dan 10% van de markt beheersen. Omdat de hoogste piet van Arcelor niet gediend is van dat bod, hij zou dan niet meer de eerste viool kunnen spelen, heeft hij een tegenoffensief ingezet. Een eerste punt: Hij zou de aandeelhouders voor dit jaar een veel hoger dividend uitkeren. Tweedens: De werknemers zouden aandelen kunnen kopen aan een gereduceerde kostprijs. Dit zijn wel niet stemgerechtigde aandelen en je moet ze 4 jaar houden. De vraag is, wat zijn ze over 4 jaar nog waard en wie is er dan nog geinteresseerd in niet stemgerechtigde aandelen. Een hogere uitkering aan dividenden zou een serieuse vermindering van de "Cash" pot zijn die Arcelor opgebouwd heeft tengevolge van grote winsten van afgelopen jaar. Wat is nu het lumineuse idee van Dollé. Door de werknemers aandelen te verkopen betalen zij in feite het hogere dividend uit aan de wel stemgerechtigde aandelen van kapitaalkrachtige individuen of instanties. En dan te bedenken dat er bij de laatste CAO onderhandelingen nauwelijks iets af kon voor de werknemers (want er moest een reserve aangelegd worden voor de komende jaren weet je wel). Of het kapitalisme in volle actie. Ondertussen gaat Arcelor maar verder met zelf bedrijven over te nemen.
En dan nog dit, ondanks de miljarden winst van de banken gaan ze toch de interesten van hypotecaire leningen verhogen dit jaar en bestuderen ze een verdere afvloeieng van personeel.
Uit de Universele Verklaring Van De Rechten Van De Mens (artikel 1).
"Alle mensen zijn vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich tegenover elkaar in een geest van broederschap te gedragen."
Aangezien Belgie dit ook ondertekend heeft zou je toch mogen denken dat alle partijen deze tekst kennen, maar de houding en gedrag van sommige partijbonzen laten vermoeden dat dit alleen maar geld voor een bepaalde elite. Belgie is zogezegd een democratie, maar dat klopt niet. Belgie is geen democratie maar een particratie, waar enkele hoge pieten de zaken regelen onder elkaar en waar competentie niet meer telt maar alleen de kleur van je partijkaart.
Vivant gelooft dat de mens een creatief wezen is met een scheppend vermogen, als je nu iedereen een basisinkomen geeft, is dat een erkenning van dat feit. Als men zich geen zorgen meer moet maken of er morgen brood op de plank komt dan kunnen we onze creativiteit laten ontkiemen. Net zoals planten vanzelf opbloeien als je ze water en voedsel geeft.
Vandaag lees ik in de gazet dat de belastingsdruk in Belgie 54,2 % is in 2006. In 1999, 7 jaar terug, was dat 56,9% ofwel 5,5% lager op 7 jaar tijd. Het gemiddelde in de Oeso landen is 36,5%. Als normaal mens moet je dan toch het gevoel krijgen dat er iets mis is met de uitgaven van de Belgische staat. Maar we blijven maar verder knoeien. Waar is het al zolang beloofde "goed bestuur" die alle partijen beloven? k'Zie er maar weinig van.
Professor Blanpain heeft ook weer eens zijn kwebbel moeten roeren, jongens, jongens, moet ge daarvoor zo geleerd zijn. Hij zegt bijvoorbeeld: "Ook bij ons zijn er voorbeelden van mensen die op hoge leeftijd aan de slag blijven, namelijk Albert Frére, Maurice Lippens, Etienne Davignon".
Als gewone arbeider of bediende heb ik deze "werkpaarden" niet in mijn kennissenkring dus kan ik er niets van zeggen maar ik ben toch vrij zeker dat deze "guitige kerels" geen werk zullen moeten doen in een productie afdeling op de werkvloer, ze zullen ook geen betweterige academici achter hun rug hebben staan om te kijken of ze het goed doen of een omhooggevallen chef die denkt dat alleen zijn manier van werken de juiste is.
Hij, onze leuken Roger, haalt ook het Amerikaanse nieuwtje aan van de man die tot zijn 100ste gewerkt heeft, hij vergeet wel dat de sociale zekerheid in Amerika anders is dan bij ons en dat deze persoon misschien wel zolang moest werken om zelf of zijn familie niet in de goot terecht te komen. Verder vind hij, nog maar eens, dat de opzegtermijnen absurd lang zijn als je ouder wordt, hij zegt er wel niet bij dat dit een bescherming is voor ouder wordende arbeiders en bedienden die bij ontslag moeilijk aan ander werk kunnen geraken.
In gans zijn discours heb ik nog maar één juist feit gevonden, namelijk dat de werkgevers om ervaring smeken maar ze juist hun ervaren mensen aan de deur zetten. Wel Mr Blanpain moesten de werkgevers hun zin krijgen zouden ze er nog meer aan de deur zetten en liefst vanal de duurdere, oudere werknemers, omdat zo'n werkwijze goed uitkomt met hun korte termijnstrategie van maximale winst met minimale kosten, het sociale bloedbad als gevolg daarvan, hebben ze toch geen last van.
Ik heb sterk de indruk dat uw emeritaat u toch niet zo goed bevalt.
Alhoewel over Mevr Ali veel kan gezegd worden, en niet altijd positief
als je de artikelen mag geloven, kan je er niet omheen dat haar kruistocht
tegen de Islam vanuit een intern gezichtspunt wordt gevoerd, met andere
woorden, ze spreekt met kennis van zaken. Als je dan de literatuur van
de mevrouw (wiens naam me nu niet te binnen schiet) die undercover op
zoek ging naar Moslimextremisme in Molenbeek ernaast legt dan vraag je
je toch af wanneer onze politici eens wakker gaan worden.
Ayaan Hirsi Ali is lid van de Nederlandse Tweede Kamer voor de liberale
VVD. Toespraak gehouden in Berlijn op 9 februari 2006.
De volledige tekst van haar toespraak heb ik ontvangen via Piet De Pauw
"Ik sta hier om het recht op beledigen te verdedigen. Het is mijn
overtuiging dat de kwetsbare onderneming genaamd democratie niet kan
bestaan zonder vrije meningsuiting, in het bijzonder in de media.
Journalisten mogen de plicht om vrijuit te spreken, die mensen in andere
continenten wordt ontzegd, niet overboord gooien. Ik ben van mening dat
het correct was om de cartoons over Mohammed in Jyllands-Posten te
publiceren en dat het juist was om ze te herpubliceren in andere kranten
verspreid over geheel Europa.
Laat me de geschiedenis van deze affaire nog eens samenvatten. De auteur
van een kinderboek over de profeet Mohammed kon geen illustratoren vinden
voor zijn werkstuk. Hij stelde dat illustratoren zichzelf censureerden
uit angst voor represailles van moslims die stellen dat niemand ooit
ergens de profeet mag afbeelden. Jyllands-Posten besliste om dit te
onderzoeken. Zij waren terecht van oordeel dat zo'n zelfcensuur grote
gevolgen kan hebben voor het democratisch bestel. Het was hun plicht als
journalisten om de tekeningen van de profeet Mohammed te bestellen en te
publiceren.
De kranten en tv-zenders die de moed niet hadden om hun publiek de
karikaturen te tonen in deze cartoonaffaire, moeten zich schamen. De
intellectuelen die deze beslissing namen leven van de vrije meningsuiting
maar accepteren tegelijk censuur. Ze verbergen hun geestelijke
mediocriteit achter nobel klinkende principes zoals
'verantwoordelijkheid' en 'gevoeligheid'.
Vandaag wordt de open samenleving uitgedaagd door het islamisme,
toegeschreven aan een man genaamd Mohammed Abdullah, die in de zevende
eeuw leefde en die beschouwd wordt als een profeet. Vele moslims zijn
vredelievende mensen, het zijn heus niet allemaal fanatici. Voor zover
het mij aangaat hebben zij alle recht om gelovig en trouw aan hun
overtuiging te zijn. Maar binnen de islam bestaat er een radicale
islamistische beweging die de democratische vrijheden verwerpt en hen wil
vernietigen. Deze islamisten proberen andere moslims ervan te overtuigen
dat hun manier van leven de beste is. Maar als hun tegenstanders de
misvattingen in de leer van Mohammed trachten aan te duiden worden ze
ervan beschuldigd agressief te zijn, godslasterlijk, maatschappelijk
onverantwoord of zelf islamofoob of racistisch.
Ik meen dat de profeet een fout maakte door zichzelf en zijn ideeën boven
de kritische reflectie te plaatsen.
Ik meen dat de profeet een fout maakte door de vrouw te willen
onderwerpen aan de man.
Ik meen dat de profeet een fout maakte door te verordenen dat homo's
moeten vermoord worden.
Ik meen dat de profeet Mohammed een fout maakte toen hij zei dat
afvalligen moeten worden gedood.
Hij zat fout toen hij zei dat overspeligen moeten worden afgeranseld en
gestenigd en dat de handen van dieven moeten worden afgehakt.
Hij zat fout toen hij zei dat zij die sterven voor de zaak van Allah
beloond zullen worden in het paradijs.
Hij zat fout toen hij stelde dat een voldragen samenleving kon worden
gebouwd op zijn ideeën alleen.
De profeet zei en deed ook goede dingen. Hij moedigde liefdadigheid aan.
Maar ik wens de stelling te verdedigen dat hij onrespectvol en ongevoelig
omging met degenen die het niet met hem eens waren. Ik denk dat het juist
is om kritische tekeningen en films te maken over Mohammed. Het is
noodzakelijk om boeken te schrijven over hem zodat gewone burgers kunnen
worden onderwezen over Mohammed".
Voor wie denkt dat Vivanters onrealistische ideeën hebben moet hier maar eens artikel 25 van de verklaring van de rechten van de mens lezen.
Een ieder heeft recht op een levensstandaard, die hoog genoeg is voor de gezondheid en
het welzijn van zichzelf en zijn gezin, waaronder inbegrepen voeding, kleding, huisvesting
en geneeskundige verzorging en de noodzakelijke sociale diensten, alsmede het recht op
voorziening in geval van werkloosheid, ziekte, invaliditeit, overlijden van de echtgenoot,
ouderdom of een ander gemis aan bestaansmiddelen, ontstaan ten gevolge van omstandigheden
onafhankelijk van zijn wil.
Moeder en kind hebben recht op bijzondere zorg en bijstand. Alle kinderen, al dan niet
wettig, zullen dezelfde sociale bescherming genieten.
Conclusie: Als het individu hiertoe de mogelijk niet heeft om dit te verwerven moet de staat hierin voorzien.
Er zijn momenteel 1.344.000 werklozen die gemiddeld 505 euro vergoeding ontvangen volgens de laatste statistieken van het NIS.
Onlangs moest ik op doktersbezoek: prijs 180 euro, direkt te betalen, daarvan krijg je 60 % terug.
Het pensioen van ouderen volstaat al lang niet meer om verzorging te betalen.
De zorgverzekering is geen kapitaal maar een belofte van de regering dat ze kosten voor hulp voor zorgbehoevenden zal financieren. Met wat?
Het Vlaams Belang heeft ons geen dienst bewezen met hun agressieve standpunten tegenover inwijkelingen. Tesamen met de "pamperaars" hebben ze ervoor gezorgd dat er niets meer bespreekbaar is. Wil je een probleem aankaarten ben je een racist, vind je dat allochtonen zich moeten aanpassen aan onze levenswijze dan ben je een "mestkever". Simpel een discussie met een anders gekleurde medemens levert al het scheldwoord "racist" op, ook al heeft het meningsverschil niets te zien met huidskleur of geloof. Bovendien hebben onze medevlamingen de neiging om in zo'n geval je alleen te laten staan terwijl de allochtoon fluks met zijn GSM een ganse horde kennissen te been roept. Ik ben zeker geen racist en ook geen Vlaams Belanger maar de knelpunten die ze aanbrengen zouden door degenen die het voor het zeggen hebben nu toch echt eens moeten aangepakt worden in plaats van zich steeds te verbergen achter het politiek korrekt denken. Net zomin als 30 of meer procent van de burgers negeren, zal je kop in het zand steken hier iets opbrengen.
Onlangs installeerde ik een nieuwe firewall, onmidelijk kreeg ik berichten dat mijn uitgaande verbinding via SKYPE boodschappen verstuurde over de ganse wereld ondanks dat mijn status op afwezig stond en ik niet aan het skypen was. Skype werd direkt verwijdert en de berichten stopten. Dit is toch hoogst verdacht. Hebben nog mensen hier ervaring mee?
De hypocrisie die Israel en Amerika etaleren is grotesk. De zogenaamde verdedigers van de democratie weigeren te onderhandelen met de rechtsgeldig gekozen leiders van een volk. Me dunkt dat ze tegenover bvb Iran, dat heel wat sterker is, veel terughoudender zijn. Hopelijk is het alleen wat stoerdoenerij en beseffen ze eindelijk dat de Palestijnen onderdrukken geen uitzicht op vrede geeft.
Zonder de situatie ter plaatse te kennen valt het mij op dat de media toch wel heel vlug zijn om de personen die tegen de lawaaioverlast van de speelpleinwerking een geding aangespannen hebben, in het verdoemdenhoekje te duwen. Ze worden bestempelt als "kinderhaters". Heeft de auteur van betreffend artikel wel de moeite gedaan om gedurende langere tijd de situatie te evalueren? Me dunkt van niet. Goedkope sensatiezucht werkt meer de verzuring in de hand dan mensen die de moed hebben om tegen heilige huisjes aan te schoppen. Minister Anciaux springt met zijn gekende profileringsdrang natuurlijk mee op de kar, want wie kan er nu tegen spelende kinderen zijn, weeral zoveel stemmen voor hem.
Laat ons eerlijk zijn, ouders "voeden" hun kinderen niet meer op in de ware zin van het woord. Hiermee bedoel ik dat ze voorbereid worden op een volwassen leven, dat ze ook al eens het woordje "nee" moeten ondervinden, dat ze niet in alles hun zin moeten krijgen, dat ze respect moeten tonen voor anderen.
Je moet in het verlof maar eens boodschappen doen in een grootwarenhuis of op restaurant gaan.
Opvoeden wordt gemakkelijk afgeschoven op anderen, monitoren die zelf nog kind zijn, opvoeders en leerkrachten, leiders, terwijl thuis, uit gemakzucht of misplaatst schuldgevoeld kinderen in alles ingevolgd worden en onbeperkt hun goestingskes mogen botvieren. Wat dus niet hetzelfde is als onbezorgd spelen. Bij voorkeur moeten ze dan elders gaan spelen want de ouders hebben hun rust nodig na hun dagtaak.
Laat ons vooral een beetje kritisch zijn in alles wat de media berichten en de mensen die misschien terecht moegetergd zijn niet direkt met de vinger wijzen. Kinderen moeten kunnen spelen, maar ze moeten ook hun grenzen kennen. Voorbeelden genoeg van volwassenen die als kind alles toekregen en nu bij de minste tegenstand naar ongeoorloofde middelen grijpen.
Als
men de laatste natuurverschijnselen en klimaatstoringen, de menselijke
gedragingen, eens overschouwd moet ieder logisch denkend mens zich toch
afvragen wat er aan het gebeuren is. Onlangs las ik een boek en daarin kwam de naam voor van MALACHY (1094 - 1148), naar verluid was dit een Iers bisschop die over voorspellende gaven zou beschikken. Zo heeft hij de opeenvolging van
pausen voorspeld en de huidige paus zou de voorlaatste in de rij zijn,
de volgende paus zou het einde meemaken van de Rooms Katholieke kerk
zoals wij die nu kennen, velen geloven ook dat "het einde der tijden"
nu aangebroken is en zou eindigen rond 2012. Of dat het einde van de wereld zou
zijn is echter onduidelijk, wel dat er veel beroering zou onstaan zowel
natuurkundig als intermenselijk. Na een dagje surfen op internet heb ik voor de liefhebbers enige interessante links opgesnort.
In deze periode van het jaar lijkt het of de meeste mensen plots weer beseffen dat ze niet alleen op de wereld zijn. We geven gul aan allerhande acties,
we merken onze buren weer op, we versieren onze huizen van binnen en
van buiten met de bedoeling om onze leefomgeving en de buurt waarin we
wonen een blijere en vrolijker uitstraling te geven, we zeggen al eens
gemakkelijker goeiedag. Toch verdwijnt deze vredelievende
stemming langzaam eens half januari gepasseerd. We worden weer norser,
gestresseerd, altijd haastig, alleen oog voor ons eigen welzijn. Het laagje vernis (ik weet het, het is een cliché) dat we beschaving noemen is nog steeds dun en begint al vlug te barsten.
Onlangs zag ik de film "The
Passion Of The Christ" van Mel Gibson, het is gewoon de verfilming van
wat in de bijbel staat, niets meer of minder, niet geromantiseerd of
zo, in feite gewoon saai. Wat de film echter opmerkenswaard en
waardevol maakt is dat het realistisch aantoont hoe weinig respect ze
2000 jaar terug voor een medemens hadden, hoe weinig moeite het kost om
een ander beestachtig te behandelen.
Vandaag de dag is er nog niets
verandert. In naam van een God of een idee of geld worden nog
onschuldigen opgeofferd. Mensen belogen en bedrogen. Dieren levend
gevild voor hun pels. Kinderen misbruikt. Zeehondenbabys
doodgeknuppeld. Mensen gedood voor enkele euro's. Ongevallen
veroorzaakt om meer winst na te streven.
Daarom stel ik voor om voor 2006:
Niet de wereld te willen verbeteren. Geen grote doelen na te streven. Geen fenomenale projecten te steunen. Minder belang te hechten aan geld. Minder gehaast te zijn. Minder de regels te overtreden die een gemeenschap leefbaar houden. Minder egoistische trekjes te hebben.
In de plaats daarvan:
Enige moeite te doen om vriendelijker
te zijn voor de dichtsbijzijnde buren, niet eens de hele straat, maar
gewoon de mensen die naast u wonen en de naaste familie. Om in de bus of tram of auto of gewoon op straat, wat meer respect te tonen voor degene die vlak bij u staat. Tevreden te zijn met de goeie dingen die je hebt.
Dit zal beduidend minder moeite kosten en op termijn meer opbrengen.
Dit ter herinnering aan een spreekwoord dat mijn moeder vaak gebruikte:
"Als iedereen voor zijn eigen deur veegt, dan is gans de straat proper".
Beste wensen voor 2006 aan iedereen die dit leest.
Velen uit mijn omgeving hebben al mijn mening gevraagd over het "Vlaams Belang".
Met het risico om als politiek
incorrect over te komen vind ik, als gewone werknemer, dat veel punten
die ze op de agenda plaatsen juist zijn. Men kan zich echter de vraag
stellen of ze deze punten onder de aandacht brengen met de bedoeling om
er iets aan te doen of om populair te worden. Ook kan men zich
afvragen, als ze er al iets willen aan doen, of ze dat met de juiste
middelen zullen/willen doen.
Ondanks dat ze de laatste tijd
aansturen op een softer imago is volgens mij nog altijd hun
uiteindelijk doel een totalitair rechts regime in te stellen.
Misschien doen ze dat inderdaad wel met goede intenties en zijn ze er
oprecht van overtuigd dat ze het enige juiste doen. Als ik de
huidige top echter bekijk en lees en hoor hoe ze zich gedragen en wat
ze allemaal vertellen vrees ik echter dat we uiteindelijk onder hun
bestuur in een nazi-achtige of facistische situatie zouden terechtkomen.
De geschiedenis heeft uitgewezen dat
zelfs de beste bedoelingen alrap ontaarden in misbruiken en dat macht
corrumpeert. Als die macht dan nog in handen ligt van personen die
menen dat zij alleen de waarheid bezitten... Wel, Irak, Iran en zelfs
Amerika laten zien wat er dan gebeurt.
Toch ben ik zeker dat het gezond
verstand van de meeste mensen, ontdaan van emoties, en gepaard
met een eerlijk overleg met hun geweten uiteindelijk het lot van "Het
Vlaams Belang" zullen bepalen. Tenslotte, zoals ik al eens
geschreven heb, en met de woorden van een gekend filosoof, we hebben
altijd het bestuur dat we verdienen.
Zoals
in mijn vorige blog al vermeld, is "voor het nut van iedereen" een
vergeten doelstelling geworden bij onze ontelbare bestuurders.
Het ene niveau vind dat je
minderjarigen niet moet bestraffen het andere niveau vind van wel, dan
zijn er nog talloze ruzies over wat een straf juist is of zou moeten
zijn, wie dat moet doen en wie wat moet doen. Het enige wat echter zou mogen tellen is wat het het bijbrengt aan de gemeenschap.
Is het bijvoorbeeld nuttig of
wenselijk dat je handtas afgerukt wordt of dat je neergeslagen wordt
door enkele minderjarigen en dat die, nadat ze opgepakt zijn en nog
dezelfde dag losgelaten, het slachtoffer mogen uitlachen en treiteren?
Is het nuttig en wenselijk dat een aanrander dezelfde dag nog oog in
oog staat met een aangerande? In hoeverre is dit een signaal van
behoorlijk bestuur? Zou je als slachtoffer dan niet in de verleiding
komen om je bijvoorbeeld te wapenen en zelf gerechtigheid te zoeken? En
in hoeverre ben je zelf dan schuldig als je dan iemand verwondt. Wie
zal de problemen op zich nemen als je in gerechtvaardigde woede zelf
voor genoegdoening zorgt omdat degene die het zou moeten doen niets
doet? Of het niet kan voorkomen? Want zelf zul je altijd schuldig
gevonden worden in zo'n geval, jij zal wel vastgehouden worden, en met
al de consequenties vandien.
Zouden onze politiekers niet beter
het signaal geven aan iedereen dat een ander lastig vallen, beroven,
verwonden, pesten, hinderen, oplichten, aanranden, altijd sancties als
gevolg heeft, in plaats van te lullen over wat nu eigenlijk wat is en
daar dan nog een communautaire draai aan te geven?
Er zijn jeugdinstanties en instanties
voor meerderjarigen, wel, laat elke instantie elke mogelijke en nodige
straf kunnen opleggen en zorg voor voldoende mogelijkheden om elke
situatie op te vangen. Stel eerst de principes vast en organiseer ze en vul nadien alle details in.
Zorg voor voldoende financiële middelen om problemen op te lossen. Al
te dikwijls wordt er nu veel geld uitgegeven aan prestigeprojecten waar
politiekers mee in de kijker kunnen lopen.
Onlangs las ik iets treffends in de
gazet, het ging over kansarmen. Iemand van een hulporganisatie zei dat
het dikwijls gebeurde dat ze geld uitgaven aan bijvoorbeeld een GSM,
een stereoinstallatie, DVD's Cd's, een TV, een PC en alle andere leuke
gadgets, maar dat ze wel geen geld meer hadden om eten te kopen, huur
te betalen, de nodige verzekeringen te voorzien. Wel, het lijkt mij dat de huidige
beleidsfiguren in hetzelfde bedje ziek zijn, wel geld voor gadgets maar
niet voor broodnodige zaken. Wel tijd voor vergaderingen maar geen tijd
voor acties.
Zoals
naar gewoonte draaien onze "leiders" weer de zaken om en discuteren
over punten en comma's in plaats van de kern aan te pakken.
Neem nu het 80-km-per-uur-plan:
Dhr JM Dedecker, die ik overigens wel
een sympathieke gast vind, is radicaal tegen, wat zijn goed recht is,
maar hij haalt de verkeerde argumenten aan. Er is nog altijd geen
bewijs dat een lagere toegelaten snelheid voor vrachtwagens zal
resulteren in meer vrachtwagens op de weg. Er is namelijk geen
rechtstreeks verband tussen de twee, want het gaat uit van de
veronderstelling dat een vrachtwagen aan de fabriek vertrekt tegen 80
per uur en toekomt aan zijn leveringsadres tegen 80 per uur, wat dus
helemaal niet kan. Er is eerst en vooral al de toestand op de weg,
files, omleidingen, plaatselijke snelheidsbeperkingen en noem maar op.
Verder heb je ook nog de wachtijden aan de bedrijven, ook mede
veroorzaakt door het feit dat er meerdere vrachtwagens aan- en
toekomen, wat soms voor een chaos kan zorgen, zonder dan nog te spreken
van het menselijke aspect zoals stemming van de betrokkenen, werking
van PC's en zo.
Het enige juiste vertrekpunt zou zijn
een vergelijking te maken tussen het moment dat een vrachtwagen
vertrekt en het moment dat de aflevering afgehandeld is en dat
gedurende een langere tijdspanne (bvb 1 jaar). Als de tijd hoger ligt
om gemiddeld een bepaald goederenvolume te verplaatsen van start tot
einde aan 80km maximum dan aan 90km maximum dan zou JMD een punt hebben.
Overigens heeft Mevr Van Brempt
(knappe dame) daar ook geen benul van en zijn haar argumenten ook niet
vanzelfsprekend, je kan niet zonder meer stellen dat een lineaire
vermindering evenveel problemen oplost. Het enige argument dat daar zou
op wijzen, en dat wordt praktisch nooit vernoemd, is de ervaring die al
bestaat met het blokrijden. Blokrijden bewijst namelijk dat een
gemeenschappelijke lagere maximumsnelheid er voor kan zorgen dat
iedereen vlugger ter plaatse geraakt. Welteverstaan dat iedereen dan aan die gemeenschappelijke snelheid rijdt en dat de autoweg verzadigd is.
Volgens mij zou het ook al veel
helpen als iedereen (en in bijzonder beroepschauffeurs) wat meer
discipline aan de dag zouden leggen. Te denken aan: blijf in je rijvak
tenzij een verandering nodig is, slalom niet door de rijen, probeer
niemand in te halen die 1 km per uur trager rijdt, verander niet plots
van rijvak voor de neus van iemand achter je, hou een gelijkmatige
snelheid aan, pendel niet tussen diverse snelheden, hou dezelfde
snelheid van je voorganger aan, en, ook belangrijk, als je bvb 90km/u
mag rijden, doe dat dan ook en rij geen 88 of 85 of 95. Iedereen zal zo
wel enkele ergerlijke punten kennen die voor vertraging in de
verkeersstroom kunnen zorgen.
Meteen ook een verwijt aan de
autoconstructeurs, ipv te zorgen dat een auto fenomenale snelheden en
vermogens kan halen, maak dat de noodzakelijke metingen nauwkeuriger
zijn en breng het verbruik naar omlaag. Stel een systeem op poten dat
aan de hand van de autodichtheid de verkeersstroom kan sturen met alle
mogelijke middelen zoals onder andere de maximum snelheid, afstand
houden, enz...
Dan nog dit, in de zomer doe ik
regelmatig het traject van een plaats in de Kempen naar mijn werk op
Sidmar. Dit loopt gedeeltelijk over autoweg en gedeeltelijk op lokale
wegen. Zonder ooit de plaatselijke snelheidsbeperkingen te
overschrijden heb ik het uitgetest door enkele malen gewoon met het
verkeer mee te gaan of steeds te trachten de maximum snelheid te halen.
Welnu er is geen eenduidig verschil in tijdsverbruik tussen moment van
vertrek en moment van aankomst op mijn werkplek, dit werd louter
bepaald door de plaatselijke omstandigheden op de weg.
Ik ben Julien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jubo.
Ik ben een man en woon in Ertvelde () en mijn beroep is Bruggepensioneerd, opleiding: electronicus..
Ik ben geboren op 04/08/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computers, boeken, electronica, films en ook politiek, met een sterk geloof in het VIVANT project..
Bezoek ook eens mijn WEBSITE = www.jubo.t15.org
Graag tot ziens.
