Ik ben Juliën - Jozef, en gebruik ook soms de schuilnaam Jullouis. Woon in Maldegem Oost-Vl. Ben geboren op 20/03/1927 en ben nu dus 91 jaar. Mijn hobby's zijn: fietsen, computer en wat poëzie, maar ik beperk mij enkel tot het lezen ervan. De poëzie, schilderijen en tekeningen zijn van auteur "Nest Martens" Het is zeer vriendelijk van u mijn blog te bezoeken. Mijn dank daarvoor. Met vriendelijke groeten. Juliën
Dichter Schilder
Dichter schilder Schilder dichter wie van beiden wat van beiden
Mijn beeld is woord mijn woord is beeld
Het zijn mijn kinderen die ik zie en zegen Maar zij mij kwellen tot rust nog duur
Weet ik wat ik doe Is het een het ander niet Zijn zij niet mijn hartebrood mijn groot leed mijn kleine troost als ik ze lees ze zie mijzelve lees en zie
Is dit openbaring Moet het zo zijn tot mijn laatste dag schilder dichter dichter schilder
het zij dan zo.
Niets uit, in deze blog aangehaalde poëzie, schilderijen, beelden of tekeningen van Nest Martens mag op eender welke wijze dan ook, voor commerciële doeleinden worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de auteur.
Op een
morgen doet een pastoor de deur van zijn kerk open en vindt daar
een
dode ezel .
Hij weet niet goed wat te doen en belt dan maar de burgemeester met het verzoek
om het dier te laten weghalen. 'Los uw problemen zelf op', zegt de burgemeester, die feitelijk een
gloeiende hekel aan de pastoor heeft.
'Per slot van rekening is het uw taak de doden te begraven !' 'Daarom bel ik u juist op', zegt de pastoor. 'Volgens het reglement moet ik
eerst de familie raadplegen !'
Wodka + IJsblokjes = Slecht voor de nieren!
Rhum + IJsblokjes = Slecht voor de lever!
Gin + IJsblokjes = Slecht voor de hersenen!
Whisky + IJsblokjes = Slecht voor het hart !
Het lijkt erop dat die ijsblokjesvoor alles slecht zijn.
Jef kwam Pier tegen op de markt. 'Heb je nog iets van Fons gehoord?' vroeg Pier. 'Fons?' zei Jef. 'Die is toch overleden!' 'O, dat wist ik niet,' zei Pier. 'Wanneer dan? En waaraan is hij gestorven?' 'Hij had iets aan zijn hart,' zei Jef. 'Ze hebben hem toen een pezeweveringeplant en dat ging goed. Maar na enkele maanden kreeg hij iets aan zijn protestant en niet lang daarna is hij overleden. Ik ben hem een kruisje gaan geven in het dolfinarium. Hij lag er mooi opgebaard. En ik ben ook naar de begrafenis geweest. De pastoor hield een hele mooie homofilie. Na de viering werd hij niet op het kerkhof begraven. Ze brachten hem naar de cremerie in Hasselt.'
Een jonge echtgenoot komt thuis Zijn vrouw vliegt hem om de hals en zegt: "Schat ik heb groot nieuws: ik ben al een maand overtijd. Ik denk dat we een kindje gaan krijgen! Ik heb bij de dokter een zwangerschapstest gedaan en binnen een dag of twee zullen wij het resultaat kennen. Zolang wij het resultaat niet kennen, vertellen wij aan niemand iets."
De volgende dag telefoneert er bij hen een klantenadviseur van ELECTRABEL i.v.m. een onbetaalde factuur. U bent mevrouw Tilleul?" "ja"
"Mevrouw, u bent een maand over tijd." "Maar, hoe weet jij dat?"
"Wij hebben computers, het is ingeschreven in onze gegevensbank." Wablieft? Ingeschreven in uw computers?"
"Zeker weten"
's Avonds vertelt mevrouw dit verhaal aan haar echtgenoot die,wild van woede, zich de volgende dag naar de hoofdzetel van de electriciteitsmaatschappij begeeft. "Wat is dat hier voor een toestand, jullie schrijven in de computer dat mijn vrouw een maand over tijd is. met wat bemoeien jullie zich?" Luister. zegt de klanten adviseur, blijf kalm, het is niet zo erg. Ze is nog niet voldaan." "Niet voldaan? Wat zeg jij nu? Voldaan of niet voldaan, jij moet je daar niet mee bemoeien!" "In dat geval moet ik je verwittigen dat hij zal worden afgesneden." "Wat? Afgesneden? Maar je bent gek! En wat gebeurd er dan met mijn vrouw?" "Dat weet ik niet. zij zal zich met een kaars moeten behelpen!"
We hebben zilver in onze haren, goud in onze tanden, gas in onze darmen, stenen in onze nieren, lood in onze schoenen, kalk aan onze nagels, staal in onze heupen, plastic in onze knieën, vol met dure medicijnen, lijken we wel op goudmijnen. een mens met zoveel mineralen, is met geen miljoen te betalen. daarom ga ik fier door 't leven, neem kritiek op als een spons, want door al die rijkdom, DRIJFT DE ECONOMIE NOG STEEDS OP ONS.
Met zijn kop, krom over zijn stuur gebogen de mond wijd opengesperd happend naar lucht al stampend, zichzelf martelend met de pedalen, beukend tegen de felle wind.
Zijn pezig, gespierd lichaam door zon, weer en wind gehard en bruingetint, kilometervretend niet wetend of hij of een ander, vandaag de wedstrijd wint.
Gedicht: Jean-Piere Willems. Constructie in ijzer en polyester: Luc Van Hoecke
Kunstwerk: te bezichtigen in het St-Annapark Maldegem
Twee blondjes op de Louisa-Laan te Brussel staan voor een schoenwinkel hun ogen uit te staren naar de prachtige schoenen die in de etalage tentoon staan met het label "krokodil." Ze vinden de prijs wat aan de hoge kant, en besluiten om zelf op krokodillenjacht te gaan. In Afrika aangekomen kopen ze daar een joekel van een jachtgeweer, en vragen aan de plaatselijke bevolking waar ze op krokodillen kunnen jagen. Een dorpeling wijst hen de weg. Eens ter plekke aangekomen bespreken ze de strategie. Zegt het eerste blondje. "Ik ga met het geweer in het water staan, en gij blijft op de oever en verwittig mij als er krokodillen afkomen." De eerste krokodil komt eraan: PAF: en het beest is dood. Ze draaid het even op zijn rug, en laat het dan liggen. Al snel komt een tweede eraan en weer PAF en dood, ze draaid het dier op zijn rug en laat het dan liggen. Een derde, vierde en een vijfde ondergaan het zelfde lot. Vraagt het tweede blondje. " "Waarom doet u dat? Al die dieren doodschieten en dan laten liggen" "Daar is verdomme geen enkele bij die schoenen aan heeft."
De Stef die wel eens de bloemetjes durft buiten te zetten, was trots op zijn nieuw appartement en na een avondje stappen toonde hij het aan enkele vrienden. Zo kwamen ze op de gang van de slaapkamers en daar hing een grote koperen gong.
"Wat gebeurt er met die gong?" vroeg de Jos. "Het is geen gong... maar een sprekende klok"antwoordde de Stef. "Een sprekende klok? Eerlijk waar" vroeg de vertwijfelde Jos.
"Jàjà," bevestigde de stef.
" En hoe werkt zoiets dan?" vroeg de Jos met een achterdochtige blik. "Kijk" zei de Stef. hij nam het bijhorende slaghout, gaf een oorverdovende slag op de gong en deed dan een stap achteruit.
De gasten stonden verbaast naar elkaar te kijken, tot plots van uit de slaapkamer iemand schreeuwde: " zijt ge nu helemaal zot geworden! Het is verdomme kwart voor vier in de morgen."
"Voilla: nu hoort ge't zelf hoe de sprekende klok werkt."
Adam leefdelang geleden, eenzaam in de tuin van Eden,
met de zegen van de Heer,
wat verlangt een mens nog meer.
Hij liep lekker in z'n blootje
baadde zon en baadde pootje,
in het water van de beek,
zeven dagen van de week
Adam leefde zonder
zorgen, tot dat hij op zekere
morgen,
plotseling ontdekte dat
ieder dier een vrouwtje had !
Hij zei:'Heer, ik wil niet klagen,
maar ik zou U willen vragen
onderdanig en beleefd,
of U ook voor mij een vrouwtje heeft.'
'Goed,' zei
God,'ik zal mijn best doen, maar dan moet jij zelf de
rest doen.
Ik zal zorgen voor een vrouw,
die haar leven deelt met jou'
Adam liep van pret te zingen,
hij kocht twee verlovingsringen.
Prijs de Heer, ik krijg een wijf,
al kost 't me een rib uit 't lijf.'
En toen Adam lag
te slapen, heeft de Heer de vrouw
geschapen,
't Was een droom van elke man,
alles d'r op en alles d'r aan.
En ze leefden heel tevreden,
samen in de tuin van Eden.
Tot dat op zekere
dag, Eva de boom met appels zag,
Eva dacht:'Wat kan het schaden
aan zo'n boom zo volgeladen.
Ofschoon de Heer het mij verbiedt,
mist men een, twee appels niet.'
Eva brandde van verlangen
toen zij al dat fruit zag hangen,
Ze nam een hap terwijl ze zei:
An apple a day keeps the doctor away.
Toen was 't gedaan het mooie leven ,
Het paradijs werd opgeheven,
Door een appel, zo ik weet,
werken wij ons nu in 't zweet,
Door het eten van die appel,
werken wij ons nu te sappel:
Het is daarom dat ik beweer: Snoep verstandig, eet een
peer!'
De uitvinder van de Harley-Davidson, Arthur Davidson, stierf en ging naar de hemel. Bij aankomst aan de hemelpoort zegt Sint Pieter: "Mijn zoon, je bent altijd goed geweest en jouw moto's hebben de wereld veranderd, daarom mag je ontmoeten wie je wil." Arthur dacht even na en zei: " Ik wil God ontmoeten!" Sint Pieter bracht hem naar de troonzaal en stelde hem voor aan God. God herkende meteen Arthur en sprak tot hem. "Zo, dus jij bent de uitvinder van de Harley-Davidson?" "Inderdaad, dat ben ik" antwoorde Arthur. God repliceerde: "Dit was geen goede uitvinding... Het is een onstabiel voertuig, lawaaierig en luchtvervuilend, gecompliceerd in onderhoud met een te hoog verbruik. Arthur, zat een beetje verveeld met dit commentaar, en repliceerde: "Verontschuldig mij, maar heeft U de vrouw niet uitgevonden?" "Ja, dat was ik!" antwoordt God heel trots. "Ok, dan tussen ons, twee beroepslui: uw uitvinding was zeer ongelukkig." -De voorophanging is zeer onstabiel. -Ze is zeer lawaaierig en tatert te veel aan hoge snelheid. -In veel gevallen is de achterophanging wat zwak en vibreert te veel. -De inlaat staat te dicht bij de uitlaat. -En de onderhoudskosten zijn onwaarschijnlijk hoog." God dacht even na en antwoorde: "Inderdaad, het is zo dat mijn uitvinding fouten vertoont, maar voortgaande op data in mijn bezit, kan ik je vertellen dat er meer mannen op mijn uitvinding zitten dan op de jouwe."
Ik leg mijn pels af mijn winterkleed eris reeda zon het is warm en toch huiver ik om nieuw
Bloesem op de bomen ijle scherpe lucht tastbaar leven overal
Ik glimlach als ik haar schoonheid zie mijn koningin gekroond mijn hermelijn om haar
ik zie haar deinengaan maar mijn schroom kluistert mij
Ik kijk haar na bedroefd en blij ik kus de lucht en zend haar na mijn ongesproken woord
Ga dan rappe geest en snel haar achterna hang rond haar misschien voelt ze de wolk mijn mij
Ik sta verkleumd en kil en wacht op morgen op nieuwe kans
AANBIDDING
mijn lange nacht mijn maan mijn sterren en pluk de hemel leeg mijn hand gevuld ik schenk ze haar met goudjuweel mijn rijke hart verpakt met strik omheen
Als ze komt als ze gaat en mij niet ziet
Ze is er wel en lacht om niets om blijde morgen om vogelvlucht om helle hemel om groene boom en zachte wind maar niet om mij om mijn verpakte hart
Ze gaat ik kijk haar na kus de lucht en prevel woord
Dank zij het mooie lenteweer is het heelijk vertoeven in het St-Annapark Maldegem. Het is pas half april en bijna het hele park staat in het groen en in volle bloei.
Dat is pas genieten, met een prachtig lentezonnetje en een babbel waarbij de discussie hoog, maar fair kan oplopen om toch maar zijn gelijk te halen.
Ahmed vraagt aan de leraar in de klas als hij belg zou kunnen worden. Ja zeker! zegt de leraar. Maar dan moet ge wel uw best doen in de school en zeker 8 op 10 halen op het examen voor lezen, schrijven en rekenen. Ik zal zeker mijn best doen, zegt Ahmed, en hij studeert dat de stukken eraf vliegen. Op het eindexamen behaalt Ahmed met glans 10 op 10 op al de nodige vakken en vraagt aan de leraar als hij nu wel belg is geworden. Dat is zeker dat ge nu met zoëen goede uitslag belg bent.
Fier als een pauw komt hij thuis en zegt tegen zijn moeder. Ma! Ik ben zojuist belg geworden. Zij wordt van verbazing rood en wit ter gelijker tijd, gij wordt nooit belg ge zijt turk en ge blijft turk. Nee ma ik ben nu belg en kan niet meer veranderen. Zij roept en tiert dat hij turk blijft.
Op dat ogenblik komt de vader thuis en vraagt wat er gaande is. Als ge nu bedenkt zegt zij, dat onze kleine nu belg is geworden. Als de vader dat hoort kan hij met zijn woede geen blijf en geeft zijn zoon, die alsmaar blijft beweren dat hij wel belg is, wat rake klappen in het gezicht en moet zonder eten naar zijn bed.
De volgende morgen komt Ahmed met een koppel dikke blauwe ogen de klas binnen. Hebt ge gevochten? Vraagt de meester. Bijlange niet, maar ik ben nog maar een half uur belg en heb al ambras met twee turken
Luieren in de zon de ganse dag niets doen spuwen naar een beestje net missen goed hoor
Wolkeloze hemel hemels dromen de dag is wat hij is en ik mezelf laveloos lui de was hangt aan de lijn een windje speelt er mee een horzel zoemt voorbij een vogelroep dit kost niets dan tijd
Wat kan mij deren waar maal ik om ik heb mijn getelde dagen mijn zomer is voorbij maar ik nawarm soes een uur word wakker doezel weer ga een keer en laat mij mijn stil
Ik zal sloffen naar de tafel u eren met wat wijn om goed om vroeger om nu om tijden om mensen om mij om avond om morgen om weer een dag
Minnares Een man en vrouw dineren samen in een heel sjiek restaurant, wanneer een verblindend mooie jongedame naar hun tafeltje komt, de man een dikke zoen geeft, zegt dat ze hem straks wel zal zien en terug wegwandeld.
De vrouw staart naar haar man en zegt: 'Verdomd, wie is dat ???' 'Oh', zegt de man, 'ik kan nu niet meer ontkennen, dat is mijn minnares...'
'Wel', zegt de vrouw, 'dat doet de deur dicht, ik wil scheiden!' 'Ik kan dat begrijpen', zegt de man, 'maar denk eraan dat, wanneer wij gaan scheiden, er geen inkoopreisjes naar Parijs meer komen, geen wintervakantie meer op Barbados, geen zomerverblijf meer in Toscane, geen Ferrari of Mercedes meer in de garage en geen zeiljacht meer... Aan u om te beslissen.'
Juist op dat ogenblik, komt er een vriend van het paar het restaurant binnen met een niet zo mooie vrouw aan de arm.
Een Antwerpse wandelaar ziet een persoon gehurkt zitten aan de oever van de Schelde Hij merkt op dat die gast met zijn rechterhand water uit de Schelde aan het scheppen is en er dan gulzig van drinkt. 'Hé manneke,' roept de wandelaar 'ge meugt van dat water niet drinken!!! Het is stark vervuild zulle! Het is giftig. Ge gaat er van staarreven!!' Traag veert de gehurkte persoon recht, draait zich om en zegt tegen de wandelaar: 'Ikke Marokkaan. Ikke u niet goed begrijpe'. Antwoordt de Antwerpenaar: 'DA GE MEE OE TWEE HANDEN MOET DRINKEN !!!'
Lieg nooit tegen je vrouw Een man belt naar huis van zijn werk en zegt: Lieverd, ik ben uitgenodigd om mee te gaan vissen in Schotland met mijn baas met een stel van zijn vrienden. We gaan een week weg zijn. Dit is een goede gelegenheid om te proberen promotie te maken, dus zou jij zo lief willen zijn om een tas in te pakken met voldoende kleding voor een volle week? Leg je ook meteen even mijn hengel en visbox klaar? We gaan meteen vanuit kantoor, dus ik rijd dan snel even langs om alles op te halen. Oh, en vergeet niet mijn nieuwe blauwe zijden pyjama in te pakken. Vroulief denkt dat aan dit verhaal toch wel een luchtje zit, maar een goede echtgenote als ze is, doet ze precies wat haar man gevraagd heeft. Aan het eind van de week komt haar man weer thuis. Een beetje moe maar verder ziet hij er goed uit. Zijn vrouw verwelkomt hem en vraagt: Heb je veel vis gevangen? Ja, heel veel zalm, enkele snoeken en ook veel grote baarzen. Maar waarom had je eigenlijk mijn nieuwe pyjama niet ingepakt? Maar dat heb ik wel gedaan
Ma en pa op de tandem ze rijden vrolijk door het land langs mooie wegen een helle lach Een felle dag de zon hoog aan de hemel de dieren in de wei de wind een beetje mee ze trappen lustig door genieten van het rijden Een zorgeloze dag een paardje draaft wat mee vogels scheren over Heel ver roept de koekoek bode van wat regen een horzel zoemt voorbij Ze roepen dag en daar het zondag is is iedereen voldaan en wuift terug een heel goede wereld Daar pa wat dorstig is en ma naar koffie snakt wordt halt gemaakt aan een klein café terrasje op en neergeploft Kalmpjes aan de zakdoek over bol geveegd ze zweten allebei ze lachen naar elkaar een gelukkig paar dat even weg is van de dag van steeds hetzelfde De drankjes komen ma nipt even pa een grote teug 't is ook een man niet zo beschaafd als ma die elegant haar kopje roert Ze keuvelen een beetje ze zien er heel tevreden uit
't is zo eenvoudig leven 't is zo een mooie dag Binnen horen ze gelach waar oudjes biljard spelen het klikken van de ballen het plagen met het woord Een koetsje rijdt voorbij twee paardjes lichte draf en uitgelaten mensen Een sjofel hondje kijkt naar hen en kwispelt met zijn staart wat vijgen blijven achter 't is allemaal natuur Ma betaalt want zij is baas als het over centjes gaat Pa is braaf verdient wel goed maar ma behoedt Zo blijft de kerk in 't midden en vormen zij het ideale paar De tandem staat symbool zij duwen beiden gaan saam vooruit eenzelfde weg Dit is het schone volk dat weltevreden is met kleine fijne dingen Een mooie dag meer hoeft het niet pa voor schijn aan 't stuur en ma weet goed dat zij de richting geeft waarlangs het tochtje gaat En pa laat toe want 't is een brave man die van het meisje houdt dat hij trouwde op een dag en nu zijn dikke vrouwtje is waarmee hij heel tevreden de dagen deelt en alsmaar dikker wordt
Een diepgelovig man is bij zijn dagelijkse wandeling aan het bidden tot God. Bij het slot van elk gebed vraagt de vrome man aan God opdat hij een wens zou mogen doen. Na vele gebeden breekt plots het wolkendek open en verschijnt God omgeven door een fel licht. "Beste man" zegt God "U bent mij steeds trouw gebleven en altijd mijn beste dienaar geweest daarom zal uw wens dan ook in vervulling gaan. Wat wenst u ?" De man, nog lijkbleek van de schrik zegt met bevende stem. "Ik zou graag Amerika eens zien maar heb zo een grote vliegangst dat ik niet in een vliegtuig durf te stappen. Daarom Heer God is mijn wens dat U een brug zou bouwen over de Oceaan van hier tot Amerika zodat ik met de auto dit land kan bezoeken." "Beste man, dat is wel een grootse wens die u daar hebt, en hebt u wel al eens nagedacht wat voor een enorm werk dat zal zijn, met al die peilers in die diepe Oceaan. Een iets eenvoudiger wens zou mij wel beter uitkomen." De man denkt een poosje na en zegt "Wel ja 'k heb een eenvoudige vraag. Zou U Heer God mij de kennis willen geven om het vrouwelijk wezen te doorgronden." "Hmm" zegt God. "Hoe moet die brug zijn, twee of viervak?"
De verzekering voor arbeidsongevallen kreeg een aanvraag voor tussenkomst van een Gentse aannemer die naar eigen zeggen een ongeval had door ... "alleen te werken". Hij had: - een gebroken schouder - een gebroken linkerarm - 2 gebroken benen - een hersenschudding De verzekering vroeg een duidelijke uitleg hoe zoiets kon gebeuren en kreeg van de Gentse aannemer volgende brief...
Gent, den vierentwintegste mije, 2009
Geachte menier,
Op n'een schune, zonnige zondagmorgend wierde k'ik nogal vroeg wakker. Ik koste nie mier sloapen. Nu moede weten da'k ik een appartementsgebèw van vaaf verdiepingen aan 't zetten ben en ik hè toens moar besloten van een beetse vuurs te wirken onder mijnen alliene. Ik ginge dus noar maane bèw en op het dak boven de vaafde verdiepinge lag't er n'een uup van 100 kilo stienen die noar benein moesten. Ik op da dak, die stienen almoal in n'een bak gedoan die'k toens mee de katrolle noar benein zoe doen. Oals de bak gevuld was ging ik noar benein en 'k trokke an de kuurde. Nu moede wete da'k ik moar tseventig kilo wege en diene bak hoenderd. Diene bak kwam mee een snelhaad noar benein en ik mee dezelfde snelheid noar omhuuge schote. In de buurt van de 3de verdiepinge kwam ik diene bak tege en krege 'k ik n'een stamp op mijne schèwer. Vandoar mijne gebroken schèwer. Den bak valdige op de groend en ik hangdige doar op de 5de verdiepinge. Nu moete wete da den bom van diene bak deure de slag doar uitgevallen es en diene bak, zoender stienen, moar 10 kilo weegt. Ik kwame nu toch mee een snelheid were noar benein. In de buurt van de 3de verdiepinge kwam ik diene bak were tege en krege 'k ik n'een stamp tegen maane linkerôrme. Vandoar maane gebroken ôrme. Benein sloege k' ik tegen den huup mee stienen. Vandoar mijn 2 gebroken bienen. Deure 't verschieten è 'k ik de kuurde losgeloaten en kwam diene bak were noar benein mee een geweld op mijn huufd. Vandoar mijn hessenschuddinge.
Kleine muis piept door leven pikt wat op en weg ermee
Loeren op kat en muizenvallen
Behoedzaam om het hoekje gluren de baan is vrij geen kattenstank
De maan staat aan de hemel het is allemaal van mij Zo tippel ik onopgemerkt mijn muizengang
Helle plekken licht vallen door het raam Ik loop er omheen mijn angst behoedt leidt mijn stapjes
Ik dwars de reuzenkamer op rooftocht Een kruimel die ik zie en nog een het is goed
Ik leef in celibaat hoef geen nest met jongen Bedien mijzelf luister goed heb grote horen en als het licht op groen is ren ik door Bij rood stil onzichtbaar
Niemand merkt mijn kleur is grijs Ik ken de wetten mij vangt men niet ik weet waar ik mijn kostje haal ken mijn plaatsjes Snabbel snabbel beetje beetje wie merkt het
Een student is gebuisd op het examen logistics en organitatie. Na het examen gaat hij de confrontatie met zijn profesor aan. Student: "Professor begrijpt U wel iets over het onderwerp?" Professor: "Dat spreekt van zelf, zoniet was ik geen professor." Student: "Goed, dan wil ik U graag een vraag stellen. Indien U mij het correcte antwoord kan geven, aanvaard ik de buis op mijn examen. als U echter het antwoord schuldig blijft geeft U mij een A op mijn werk." Professor: "Oké, wat is de vraag?" Student: "Wat is legaal, maar niet logisch, logisch maar niet legaal en daarbij noch logisch noch legaal?" Na lang nadenken en overwegen blijft de professor het antwoord schuldig en verandert zoals afgesproken de examenpunten in een A Nogal gefrustreerd besluit de man die bewuste vraag aan zijn beste student voor te leggen. Deze antwoordt direct: Kijk professor, U bent 65 jaar en gehuwd met een vrouw van 30 jaar, dat is legaal maar niet logisch. Uw vrouw heeft een minnaar van 25 jaar, dat is logisch maar niet legaal. Maar het feit dat U de minnaar van Uw vrouw een A geeft voor zijn examen alhoewel hij gebuisd is, is niet logisch en ook niet legaal."
Moeder was druk in de keuke toeng ze inies kèihard riep: "Vader, godis baute naar 't huuske en mokt die zitplank is" Vader roept terug: "Dor is toch niks mis me 't scheithuus" Dan moeder weer: " Tis wel waor jong, mokket nei mor in orde." Dus vader wer noar baute noar 't weecee, bekeket is en roept wer terug: "Mengs, der is echt hielemaol niks misme." Moeder roept weer terug: "Nou, stekt auwe kop mor is in 't schietgat." Vader kekt goe rond en roept: Mensg, in da gat is oek niks mis." Moeder roept wer: "Nou den kommer mor trug out me aowe kop." Vader wil zeine kop out 't gat omhoog trekke en roept den beangstigend: Moeder, helpt mei is, want het hor van miene board zit vast in een spleet van de plank!" Waarop moeder rupt:
Een Arabische student stuurt volgende e-mail naar zijn vader:
Pa.
Londen is schitterend, de mensen zijn vriendelijk en ik ben hier echt graag. Maar pa, ik ben een beetje beschaamd als ik met mijn gouden Ferari 599GTB op het college arriveer, terwijl mijn medestudenten en leraars met de trein komen
Uw zoon, Nasser.
Antwoord van de vader:
Mijn liefste zoon.
Ik heb zojuist 20 miljoen US Dollar getransfereerd naar je rekening. Stop met klagen en zagen en koop je jezelf ook een trein !
Donder bliksem onweer over land ik hoed mij tot zon komt wolken open waaien en alles als gewassen is
Een stap vooruit uit mijn schuilplaats komen het water gutst in riolen alles glimt getemperd
Ik lees mijn boek mijn dagboek de bladen om en om tot geluk overblijft herinnering aan liefde spijs voor mijn honger
Nu er kringen om de ogen zijn herinnering waarheid is en in mijn hart resten zijn van goemoedigheid van wat eerder was en ik herbron na deze lafenis dit helder spoelen de gorgel van mijn denken slurpend in riolen
De Jef en de Charel hebben jarenlang naast elkaar op de zelfde werkvloer gestaan en zijn beste vrienden geworden. Beiden zijn reeds enkele jaren met pensioen en hebben elkaar sindsdien niet meer gezien tot ze bij een wandeling op de zeedijk elkander tegen het lijf lopen. De welligheid en de vreugde bij het weerzien kan niet op en gaan op een terrasje een pintje pakken om dat te vieren. Van één komen er twee komen er drie en de tongen komen wat losser tot de Jef plots vraagt. "Héwel Charel. Hoe zit da nog tussen de lakens, gaat dat nog een beetje." De Charel bekijkt zo met een scheef oog zijn vriend en zegt. " Jong Jef, toch nog minstens eenmaal per week." De Jef kijkt vol ongeloof naar de Charel en zegt. "Dat kan niet, daar geloof ik niets van." "En toch is het zo" antwoordt de Charel. "En wat doet ge daarvoor" vraagt de Jef. "Niet zo veel, ik zal het u uitleggen, 's morgens twee sneden peperkoek, 's middags twee sneden peperkoek en 's avonds twee sneden peperkoek, dat is alles." Maar de Jef heeft zo zijn twijfels en is wat wantrouwig. 's Anderendaags begint hij zo te denken, het moest nu toch eens waar zijn en hij gaat een buurtwinkel binnen en komt met vijf reuze- peperkoeken aan de kassa. De kassierster zegt tegen hem. "Meneer. Ge weet toch dat hij beenhard gaat worden." "Verdomme 't is toch nog waar" zegt de Jef. "Een ogenblikske mevrouw, 'k ga er snel nog tien gaan halen"
Vier katholieke moeders zitten samen op de koffiekrans en praten over hoe ver hun zoon het wel heeft gebracht.
De eerste trotse moeder vertelt: Mijn zoon is priester en als hij binnenkomt zegt iedereen "Eerwaarde" tegen hem.
De tweede moeder glundert: Mijn zoon is bisschop en als hij binnenkomt dan zegt iedereen " Zijne Exellentie" tegen hem.
De derde moeder verklaart: Niet dat ik jullie wil kleineren maar mijn zoon is kardinaal en als hij binnentreed zeggen alle mensen "Zijne Eminentie" tegen hem.
De vierde moeder nipt even aan haar koffie maar zegt niets. De anderen kijken haar vragend aan ??? Dan fluistert zij: Mijn zoon is een formidabele, één meter negentig grote stripper. Als hij ergens binnen binnenkomt dan roept iedereen:
Een dronken, fel naar alcohol ruikende man stapt de trein op en laat zich recht tegenover een priester op de bank neerploffen. Zijn das en hemd zitten vol drankvlekken, zijn wangen zitten vol rode lippenstift en een half lege fles whisky steekt deels uit de zak van zijn gekreukte vest. De man opend zijn krant en begint erin te lezen. Na een vijftal minuten richt hij zich tot de priester en vraagt: "Zeg, eerwaarde, wette gij d'oerzaok van artritis ?" "Ja, mijn zoon, dat komt door erg losbandig te leven, te veel alcohol te drinken, het bezoeken van prostituees, geen bad te nemen, en ook niet naar de mis te gaan, kortom losbandig leven in zonde" "Amai merci", mompeld de dronken man terwijl hij terug zijn krant begint te lezen. De priester, nadenkend over wat hij gezegd had en ook een beetje nieuwsgierig: "Neem me niet kwalijk maar hoe lang heb je al last van artritis?" "Ikke? Ik heb geen artritis, mor ik heb hier just geleze dat de paus da heeft"
Zij gaat natuurlijk naar de hemel, alwaar ze door Sint Petrus met open armen ontvangen wordt.
Ze krijgt een rondleiding als een koningin.
Alles is mooi, schoon en proper maar...tot ze in een gang komen waar er een verschrikkelijk gekrijs te horen is achter één van de deuren.
"Wat gebeurt daar in 's hemels naam"? vraagt het nonneke.
"Och", zegt Sint Petrus, "daar moet je niet op letten, daar worden de gaatjes in de schouders geboord om de vleugeltjes in vast te maken."
Ze gaan verder en alles is weer mooi, schoon en proper.
Tot ze weer in een gang komen met een nog verschrikkelijker gekrijs achter één van de deuren.
"Wat is dat daar dan"?, vraagt het nonneke met de hand voor de mond om haar verbazing en afschuw te verbergen.
"Och" zegt Sint Petrus, "niet op letten, hier boort men een gaatje in het achterhoofd om het aureool in vast te maken.
"Amaai", zegt het nonneke, nu héél verontwaardigd en uit het lood geslagen, "hier blijf ik niet! wat een bloederige en wrede toestand is me dat hier! dan ga ik nog liever naar de hel"!!!
Nu is het de beurt aan Sint Petrus om verontwaardigd te kijken, en roept dan ook verschrikt uit! "Maar daar gebeuren verschrikkelijke dingen! Die wil je niet meemaken! Daar gaan ze je zelfs verkrachten!"
"Dat is niks", zegt het nonneke, "dààr heb ik al een gaatje voor".
Ik leg rozen op je graf een tuil op kuil mijn goede hart mijn hand op hart mijn goed woord mijn wonderheler zo ver weg
Nu je reis je verder draagt en ik met je schim leef tranen dep het zilt ken van herinnering de wreedheid van mijn denken nu luiken dicht zijn de deur gesloten en ik je zie je stem hoor je bij me bent in de koele kamer mijn kuil
Na 35 jaar huwelijk deed ik de stommiteit om eens te filosoferen en te zeggen tegen mijn vrouw: "Schatteke 34 jaar geleden hadden we een oud kot, een oude volkswagen en een klein zwart-wit tv-ke. Ik sliep op een ressort op de grond, maar met een heel sexy wijfke van 21 jaar. Nu wonen we in een comfortabel huis, we rijden in een betrouwbare B M W hebben digitale tv en een zacht bed met een goeie matras. Jammer genoeg slaap ik nu wel met een vrouw van 56 jaar..."
Mijn vrouwke bekeek me met half gesloten ogen en zei: "Schatteke dat is gemakkelijk op te lossen. Het enige wat je moet doen: Zoek u weer een jong, sexy wijfke en binnen de kortste keren zorg ik ervoor dat ge opnieuw in een oud kot zit, zonder auto en dat ge weer tevreden kunt zijn met een oude zwart-wit tv..."
Charmante neef zag nichtje komen en lichte even aan zijn hoed zijn huid en oogjes glommen wat hij zag was goed zo rozig roze geen doorntje dat stak ze konden broer en zuster wezen ze leken op elkaar
Hand en hand stapten zij toen verder zacht contact kroop omhoog de arm langs tot het hart ze hoorden merels fluiten en ook wel klokjes luiden omgeven door het lover bleven beiden staan
Hij deed een strikje open en zag iets meer van haar het vulde hem met blijdschap een beetje dieper weg voor onverholen blikken deed hij het bloesje af en zag twee popjes rode neusjes
De zachtheid was verblijdend hij pelde haar de laagjes af tot heel het nichtje prompt te voorschijn trad hij knielde van devotie en trok snel zijn kleren uit ze holden door het gras de zon was heel genadig en toen ze beiden vielen en naar de hemel stegen op vleugeltjes engelen bijna vervuld van zaligheid op wolkjes dreven harpen hoorden lachten zij snikten zij
De wolkjes werden wolkenbank en zo ruisten zij geblust gekoeld door regen naar beneden
Karelke die ergens in een dorp bachten de kuuppe woont is pas zeven jaar geworden en mag zijn eerste communie doen. Als hij aan de hand van zijn vader de kerk binnen stapt, valt het hem meteen op dat de andere communiekantjes allemaal vergezeld zijn van een vader en een moeder. Hij vindt dat wel een beetje raar en zou graag weten hoe dat komt. Na het communiefeestje bij de thuiskomst vraagt Karelke aan zijn vader. "Pa; Waar kom ik eigenlijk vandaan?" "Gij manneke; Gij komt van de ooievaar." "Maar pa toch; Hoe is dat nu godsmogelijk, er lopen hier in het dorp tientallen lekkere vrouwtjes rond, en gij neukt n' ooievaar."
Een man komt doodmoe na zijn dagtaag thuis. Hij ploft zich in de zetel en roept naar zijn vrouw. "Snel, een pintje voor het begint". Zijn vrouw brengt hem het gevraagde pintje. Hij drinkt het met volle teugen leeg. Na enkele minuten vraagt hij weer. "Snel, nog een pintje voor het begint." Zijn vrouw brengt hem het pinte terwijl ze hem wantrouwig bekijkt. Na tien minuten. "Snel nog een pintje, want het zal gaan beginnen/" Zijn vrouw wordt kwaad en roept hem toe. "Ga jij hier nu de hele avond zitten zuipen en mij commanderen?"
De snelle dood van zoete dromen treft mij hier in deze koele kamer tussen muren gevangen in mij vluchten zij naar open land naar bos en hei het dal de heuvel wenkt het gras is groen de bloemen lief de wind zo geurig de lucht azuur het water klaar met vissen die zwemmen onder vlak
Hier rust zacht mijn liefde en wacht in licht gevat door zon begoten
In het rusthuis Warmhof zitten vier bejaarde vrouwtjes in alle stilte te genieten van een aangenaam lentezonnetje, tot Melanie plots de stilte verbreekt, en zegt: "Ik ben onlangs 94 jaar geworden en ik hoor nog alles wat ze zeggen, maar ik heb wel hout vast. Je kan nu niet weten hoe het morgen zal zijn." "Ik ben nog één jaar ouder," zegt Elodie, "en ik heb nog al mijn tanden, maar ik heb hout vast. Je kan nooit weten hoe het morgen is." "Ik word binnen kort 97 jaar" zegt Marie, "en ik kan nog lezen zonder bril, maar ik heb hout vast, want morgen kan het al anders zijn." " Ik ben k' Ik 99 jaar en nog altijd maagd" zegt Mariëtje," "Maar ik heb wel hout vast. Men kan nu nog niet zeggen wat er morgen kan gebeuren."
Lowieke is al maanden aan een stuk aan 't zagen om een broertje bij te krijgen, maar zijn ouders willen daar niets van weten. Lowieke wil maar niet zwijgen daarover tot zijn vader het kotsbeu wordt en zijn zoontje bij zich roept. Lowieke: zegt hij. "hier hebt ge een zakje koolzaad, strooi dat uit ergens achter in de tuin, later zult ge dan wel zien wat het wordt". Lowieke: blijgezind dat hij wellicht een broertje zal bijkrijgen gaat het koolzaad uitzaaien. En tijd later mogen de geburen de geboorte vieren van een zoontje. Lowieke gaat mee op kraambezoek en bekijkt zo maar met een scheef oog het kleine wicht, tot de fiere vader plots vraagt. "Héwel: Wat denkt ge van ons zoontje. Lowieke kijkt met een boze blik naar de trotse vader en zegt "denk nu maar niet dat het zaad van u is, dat komt van mijn vader".
De Charel en de Modest, twee kennissen, komen elkaar tegen. "Hewel Charel 't is lang geleden dat we ons nog hebben gezien, hoe gaat het ermee?" "Slecht jong! 'k zit in een zwart gat en 'k zie niet hoe dat ik er moet uitkomen. Mijn vrouw heeft mij laten zitten". "Jamaar Charel! Zoniet hé, zwart gat of geen zwart gat maak er het beste van en zorg dat ge uit dat zwart gat uitkomt".
Een hele tijd later zien ze elkaar terug en vraagt Modest " Hoe gaat het met u? Goed zo te zien" "Welja! 'k mag niet klagen. Onlangs heb ik een vriendinnetje leren kennen. Een lief vrouwtje die goed voor mij zorgt, wat moet een mens nog meer hebben. Het is wel een negerinneke.
"Zou u willen geloven dat dàt zwart gat nog meevalt".
Telkens als zij een spijker uit het pak neemt bekijkt ze deze aandachtig en regelmatig gooit ze eentje weg.
Haar, eveneens blonde, vriendin vraagt verbaasd wat dit moet voorstellen.
"Wel", zegt de eerste blonde, "bij de meeste spijkers zit de punt beneden en de kop naar boven, maar er zitten ook verkeerde in het pak: met de punt naar boven en de kop naar beneden".
"Wat ben jij toch een ongelooflijke domme trien", roep haar blonde vriendin, "die gooi je toch niet weg! Die kan je gebruiken voor het plafond!"
Troost mij met je zijn Je warme hand die even drukt Je ogenblik
Kijk hoe mij dat rust mijn roep verstilt en ik met open mond je kus aanvaard
Wat geef je mij hoe hunker ik
Sus mijn zinnen de brei in kolkend hoofd Maak mijn ogen zacht veeg mijn schimmen
Zal je naast mij blijven terwijl ik afkoel Mijn vingers niet meer trillen de laatste wrok verglijdt Nu je mooie taal in mij daalt Het bloeden ophoudt de wonde stolt
Jij zachte prediker die mij looft om wat is dat nog leven wil
Een prachtig gedicht. Te mooi om het te laten verloren gaan ergens in een of ander schuif.
Auteur is onbekend. ---------------------------------------------------
HET SPIEGELGLAS
Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden. Van weelde was hij niets gewend een spiegel had hij nooit gekend.
eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegelglas. Hij nam't in zijn vereelde hand 't zat onder 't vuil en onder 't zand.
Hij veegde't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, saperloot die is al vele jaren dood.
Mijn vader, och die goede man hij is het en hij kijkt me an. Hoofdschuddend stak hij 't in zijn zak bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen. wat zijn vrouw ervan zou zeggen. Ze was wat bazig zijn Katrien zou er om lachen misschien.
Omdat hij daar zo bang voor was verborg hij't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen Mijn vader, zei hij dan tevreên.
Dat wekte argwaan bij zijn vrouw die het hare er van weten wou. En zodra hij weer de deur uit was toen zocht en vond zij 't spiegelglas
Wat moet hij daarmee, peinsde zij er moet iets niet in orde zijn. Zo wantrouwde zij haar goede Hein. Ze keerde 't om en keek en raakte toen geheel van streek.
Daar heb je 't nou, ik dacht het wel er is een ander vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf hoe houdt hij van zo'n lelijk wijf. !!!!!
Een man zit in zijn stamkroeg aan de toog. Plots komt de mooiste vrouw die hij ooit gezien heeft de zaak binnen. Hij denkt na hoe hij ze kan aanspreken, en bestelt tenslotte een van de beste flessen champagne die het café te bieden heeft. Hij hangt er een briefje aan met de vraag of ze deze fles met hem wil opdrinken, en laat de fles door de ober aan de vrouw in kwestie bezorgen.
Ze leest het briefje, glimlacht naar hem, en schrijft een antwoord op het briefje, en laat het dan door de ober terug aan de man bezorgen.
Op het briefje schreef zij:
"Geachte heer, als ik deze fles met u moet drinken, moet er zich in uw garage minstens een Mercedes bevinden, en op uw rekening minstens een miljoen staan, in uw broek moet 17 cm steken, en een vakantiehuis op de Canarishe eilanden zou ook welkom zijn"
De man leest dat wat grinnikend, en schrijft terug:
"Geachte dame, in mijn garage bevinden zich een Porche, een Ferrari, en ook nog een mercedes. Op alle 8 mijn rekeningen staat telkens meer dan één miljoen. Ik heb vakantie huizen in Bali, in Rome, in Florida en nog ééntje in Oostenrijk."
Maar nooit van mijn leven, zelfs niet voor de mooiste vrouw laat ik 6 cm verwijderen.
Guy verhofstadt zit bij Jean-Luc Dehaene een pintje te drinken. Zegt Guy Verhofstadt:
"Toen jij premier waart, draaide de regering toch beter. Hoe deet ge dat?"
"Wel" zegt Dehaene. "Ge moet zien dat ge u goed omringt met slimme medewerkers."
"Hoe kunt ge weten dat ze wel slim zijn" vraagt Guy Verhofstadt.
"Door een klein raadseltje" antwoordt Dehaene en roep zijn vrouw en vraagt haar: "Celie, uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus. Wie is het?
Zegt Celie. "Dat is simpel, dat ben ik"
Terug op zijn kabinet denkt Verhofstadt eventjes zijn ministers te testen en roept Steve Stevaert bij zich en vraagt: "Kijk Steve, je vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus, wie is het?"
De Steven fronst zijn wenkbrauwen en denkt diep na. "Ik weet het niet zo direct, ik kom straks even terug."
Steve Stevaert gaat terug naar zijn bureel en komt onderweg Gerolf Annemans tegen.
"Zeg Gerolf, ken jij het antwoord op dit raadseltje: "Uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zuster. Wie is het?"
"Wel dat is makkelijk" antwoordt Annamans "dat ben ik."
De Steve bedankt hem en fier als een gieter gaat onze Steve Stevaert terug naar Guy Verhofstadt en zegt hem:
"Ik weet het antwoord. Het is Gerolf Annemans"
Waarop Guy Verhofstadt paars kleurt en brult: "Neen gij idioot, het is Celie Dehaene!"
Licht gebouwd een kleine hen met rode kam en mooie witte veertjes
Zo stapt zij rond pront heel zwierig dit is nu Marjolijn bijna van porselein
De hanekam bloedrood schudt zijn veren scherpt zijn sporen er achteraan
Met veel vertoon loopt hij op hoge poten pronkt met kleuren verbaasd dat zijn handigheid op haar totaal geen indruk maakt
Ze trippelt verder weg scharrelt even en uit haar oogkant ziet zij zijn pluimenstrijkerij Driftig met korte pas de nek gestrekt de veren overeind in rituele dans
Maar de dame is wel preuts houdt haar kop schuin luistert even en doet alsof er iets te horen valt buiten zijn gesnuif en tok tok tok
Welnu mijn stoute deerne zie jij mij niet ik ben drie keer zo groot en blaas mij verder op barst van krolsheid misschien wel uitelkaar
Met kolkend lijf spreidt hij zijn vleugels geeft wat slagen danst zijn dans
Maar de juffrouw ziet aandachtig een zaadje en pikt ernaar geen oog voor hem de schaduwbokser
Zo niet te kijk gezet de vuurbal wil niet wijken Hij neemt haar met geweld zal haar leren
De storm is nu ontketend alles schudt en beeft de kleine kip verdwijnt in onstuimig begeren
Met forse stoten breekt hij los geeft haar de sporen het zindert door zijn lijf
Hij blaast en snuift smijt er alles uit een laatste kreet uit schorre keel hij kan de aftocht blazen
In alle statigheid strekt hij zijn tenen geeft wat vleugelslag en kraait zijn zegekreet de opgeblazen kerel
Nog altijd onberoerd schudt zij haar veren en strijkt haar pluimen glad
Dit zijn nu mannenstreken of hij wil of niet die canteclaer een eitje leggen kan hij niet
Uit zijn oogrand ziet hij haar doet alsof hij een graantje pikt
Ist voar kart of voar e neure, doe de grendel op de deure broek omleige, rok omoge azo bluf j' overal droge ist e pisje of zient drollen t' is int potje dan ze moeten rollen ook al i gin tied zorg da je' t papier nie der neffe smiet.
Trek je a' tlatste bladje peist ook op de volgende ze gatje ier moe je den tied nie rekken moa o je vors goat, an de chasse trekken. En ost achter t' chassen nog bluff plakkn meug je gerust de burstel pakkn zie je kleiren wel perfect voa da je were vertrekt.
Voa da je vors goat nie vergetn je nanden in te zeipen dus o je peist op al die wenschen zie junder propere menschen
De zeilen strijken binnen varen en meren aan de wal van boord gaan en kijken naar het licht het rode licht de bar die open staat voor lieden die vergeten willen en in armen rusten van meiden terwijl ze tasten naar hun ziel het hoopje mens dat overblijft en dorstig is naar liefde hoewel hij betalen moet voor het soelaas bij drank en vrouwen tevreden met wat het is oplapwerk het hart heeft grote noden een beetje troost vandoen wat kleine liefde een beetje vrouwenmelk
De averij hersteld het rode lichtje groen geworden getroost gesterkt de buidel lichter varen maar.
Een zoon vraagt aan zijn vader: Pap, wat is eigenlijk politiek. Wel jongen, dat is heel eenvoudig. Kijk, ik breng het geld thuis, dus ben ik het KAPITALISME. Je moeder beheert het geld, dus zij is de REGERING. Opa ziet er op toe dat alles ordelijk verloopt, hij is de OVERHEID Het dienstmeisje is de ARBEIDERSKLASSE. Wij hebben allen maar één doel voor ogen, namelijk jou welzijn. Daarom ben jij het VOLK. Je kleine broertje die nog in de luiers zit, is de TOEKOMST.
De zoon denkt na en vraagt of hij er een nachtje mag over slapen.
's Nachts wordt hij wakker omdat zijn kleine broertje in zijn luier heeft gedaan en vreselijk schreeuwt. Omdat hij niet goed weet wat hij moet doen gaat hij naar de slaapkamer van zijn ouders. Daar ligt alleen zijn moeder en die slaapt zo vast dat hij haar niet wakker krijgt. Daarom gaat hij naar de slaapkamer van het dienstmeisje waar hij ziet dat zijn vader bij haar in bed ligt, en ze met heel vreemde dingen bezig zijn. Hij ziet dat Opa door het raam toekijkt. Ze zijn allemaal zo druk bezig dat niemand merkt dat hij voor het bed staat. Daarom besluit de jongen onverrichtezaken terug te gaan slapen.
De volgende ochtend vraagt de vader aan zijn zoon of hij met eigen woorden kan uitleggen wat politiek is. Ja zegt de zoon: Het KAPITALISME misbruikt de ARBEIDERSKLASSE terwijl de overheid toekijkt en de REGERING slaapt. Het VOLK wordt volkomen genegeerd en toekomst ligt in de STRONT.
Een man gaat met de nachttrein naar de wintersport. In de slaapcoupé komt hij tot ontdekking dat hij de ruimte moet delen met een vrouw.
Ze stellen zich aan elkaar voor en komen tot een akkoord. De vrouw gaat boven slapen de man onder. Ze gaan in bed liggen, maar na een kwartier vraagt de vrouw:
"Buurman, slaapt ge al"?
"Nee", zegt de man. "Ik heb het nogal koud", zegt de vrouw, "wilt u misschien het raamje dicht doen.
"Natuurlijk", zegt de man. Hij stap uit bed, doet het raampje dicht en gaat weer liggen.
Na een kwartier roept de vrouw: "Buurman slaapt ge al"?
"Nee" zegt de man.
"Het wordt nogal benauwd", zegt de vrouw, "wilt u misschien het raampje weer open doen"?
"Oke" zegt de man. Hij stapt uit bed, doet het raampje open en gaat weer liggen.
Na een kwartier roep de vrouw: "Buurman, slaapt u al"?
"Nee", zegt de man.
"Het begint nu toch weer koud te worden", zegt de vrouw, "maar ik heb gezien dat daar in het kastje een deken ligt. Wilt u die misschien voor mij pakken"?
"We zouden natuurlijk ook kunnen doen alsof we getrouwd zijn", zegt de man".
"O, zou u dat willen"? vraagt de vrouw.
"Ja hoor", zegt de man.
"Nou, dat lijkt me ook wel fijn", zegt de vrouw.
"Mooi" zegt de man. "Kom uit je nest, pak zelf dat deken, kruip weer in je nest, houd je bakkes en laat me slapen.
1 Kwam uit het zuiden de schooier aangegaan zijn mars over schouder met spelden en wat naalden getaand gezicht zigeunerhoed en lompen alsom kleren
2 Uit het noorden kwam de edelman met zwier gekleed en pluimenhoed aristo kop met sik en knevel en welgedane lach
3 De pastoor kwam uit oost van waar de wijzen kwamen brevier omklemd soutaan tot op de bodem een vroom gezicht de zaligheid erop te lezen
4 De boer kwam uit de avond de klompen uit de laarzen aan een mand met zuivel met glimmend hoofd paars gelakt de oren naar de winter
5 Ze kwamen alle wegen elkander tegen de vierslag waar ze stond de schone hoer in werkkledij met deur en ramen
6 Daar knielden zij en keken op naar het kalf van hun begeren de brave vrouw streek hun kruinen de broeken stonden strak
7 De boer bood haar zijn boter aan de edelman zijn ridderzwaard de pastoor prees de hemel de schooier gaf een speldeprik
8 Ze pelden haar de kleren af en hielpen toen elkander zo stonden allen naakt in zand ze zoogde hen zoals op schoot ze reeds leerden
9 Zo stuwden ze rondom haar voor en achter grepen acht handen naar de waar soms ook naar elkaar
10 Op dit brandend uur het lijf aan lijf gevecht ze had acht borsten nodig de nobelman de pastoor de schooier en de boer allen op hun toer
11 Ze bleven hijgend liggen met zijn allen aan de kant zakten in de slootberm dronken uit de hand de hoer besmeurd bezeerd
12 Toen trokken zij elkanders kleren aan en zijn hun weg gegaan de boer die pastoor werd de schooier edelman de nobele als boer de pastoor leuderman allen eender als naakte man
13 Zo stond daar nog heel blank en mooi de hoer en telde uit haar giften veel minder dan de gaven maar ze had de hemel over
Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt.
Hij loopt de keuken in en. Begint meteen te roepen.
PAS OP !!! MEER BOTER !!! STOP!! STOP!! DRAAI ZE OM !! BOTER !! ZACHTER !! ZACHTER !! MEER BOTER !! ZIE JE DAT DAN NIET ?? ZE GAAN AANBRANDEN !! PAS TOCH OP !! DRAAI ZE OM !! SCHIET OP !! HAAST JE !! DRAAI ZE NU OM !! STOP !! STOP !! PAS OP !! TE VEEL BOTER !! HET GAAT SPATTEN !! ZET UIT !! ZET UIT !! PAS OP !! JE GAAT JE VERBRANDEN !! ZACHTER!! ZACHTER !! HOLA? HOLA TE VEEL BOTER !! EN TE WEINIG ZOUT !! OHHH TE WEINIG ZOUT!!
De vrouw is compleet overstuur en gilt:
Waarom roep je zo? wat is er aan de hand ? De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als je naast mij zit in de auto.
De moppen scheren toppen en ieder grijnst van oor tot oor vrouwen hebben geen oren
De zon is gul een hete dag de drank reist naar binnen Felle mannen ondereen net voor ouder worden
Paus paters nonnen het onttuchthuis alles wordt besproken brevieren doen ze niet De buiken schudden van de lach rook stijgt uit sigaartjes Het meisje vult de glazen glipt heelhuids weg
DRINKEBROERS
De stemmen worden luider Dries Piet Karel Jan en Isidoor zo kennen ze elkaar al altijd speelgenoten goedlachs de een de andere uitgekleed om wat hij deed of wilde
Ze staan nu op een rij wankel voor het porselein geen einde aan de plas gaan even door de knieën Laveren naar huis waar moeder wacht een beetje boos een beetje spot een beetje spijt
Wat baten bloemen perken het tuinpad als niemand loopt en kijkt Geniet van schoonheid rust en stilte
Als ik alleen in de vijver staar waar vissen glijden en denk aan leegheid van mijn hof aan plaats te over
Ik ben blind en reukloos en hoor de vogels niet Wat baten mij rozen als ik niet opkijk slechts het gras zie
Niet delen kan niet reiken kan Mijn ziel op perk ligt mijn geest in bomen hangt mijn hart onder bladen ligt mijn wensen niet vervuld mijn vragen niet gehoord
Als jij mijn pad afloopt naar mij toekomt en ik je glimlach zie zal ik ontluiken en bloem zijn naast een bloem een vogel in de vlucht
Hoe ontgin ik mijn tuin Waar is het kruis in dor zand dat ik droeg Hoe plant ik op zere schouders oogst ik wie hoorde ik waar geen water is mijn groot gelijk
Prediker zonder kansel De grond is dor gebleven Wie hoort mij onkruid schiet op als ik doven spreek geblakerd door zon Wie ziet mij waarom gesproken als blinden kijken de vlag gedragen
Wat is mijn woord Een man predikt als ik mij hoor leeft in zonde Woorden huist bij hoeren lichter dan de wind zit aan tafels warrelend als bladen waar niets opstaat
Gezellig bij elkaar wijl het stoofke brandt en iedereen zich rond de tafel schaart genietend van het maal de wijn de goede gaven het onheil ver van hier de vrede in de harten toastend op elkaar bedankt het lot dat ons dit alles schenkt
Leef als een monnik strijd als een krijger min als een dichter vermenigvuldigt u zie uzelf wel duizendmaal één is genoeg
Een dol geworden hond raast en bijt en wordt neergeschoten de razenij verstild bloedend leeggelopen een kadaver dat blijft waarop het oog rust dat niet vraagt waarom die woede
't Is goed hier zo te liggen te reizen in de geest een warm gevoel van binnen rust om je heen om kalm te leven een afgesloten wereld waar niets je raken kan meester van je voelen tevreden met jezelf
Ik hoor dat ik zie wat jij ziet ik zie dat iij hoort wat ik hoor dat is ons samenzijn dat ik voel wat jij voelt dat is ons innig samenzijn dat jij onderhuids in mij bent dat ik mijn weg vind in jou dat is ons welzijn dat jij hurkt en ik sta dat is ons anders zijn
Als ik een kleine God was en scheppen kon hoe zou je beeld dan zijn welke toets zou ik je geven welke glans hoe zou de fluister van je stem zijn je zingen je dans je lach hoeveel mooier beter liever zou ik je maken je zou nog dezelfde zijn
Het varken krijst zo fel als 't wordt gekeeld en het het leven laat ook wij krijsen schel als het laatste loodje ligt en wij verscheiden gaan maar ze eten ons niet op ze stoken ons tot as ik krijg een plaatsje op de schouw zodat ik de kamer zie wijl men 't varken eet en men mij vereert hoewel we beiden zwijntjes zijn.
Als ik God ben ben ik dan goed is noch leed noch kommer plaats ik hebzucht in het hart of mildheid zijn mijn schepsels vredig dogen zij elkaar is er vrede ben ik rechtspraak krijgt men zijn deel of ween ik om mijn schepping
Banieren strak in wind de hopman rijdt ons voor op schimmelros de scharen volgen een prieter sluit de rij gedragen door een ezel hij zal ons zonden wassen voor ons bidden de ogen sluiten als het voorbij is en men ons wegstopt in een deken onder zoden met een lans in grond gespietst de koele aarde waarin we rusten wat resten blijven nog
En dus moet hij dan zo snel hij kan naar huis naar 't warme bed hij kruipt lanszij en knort tevree dat warme lijf zijn eigen wijf niets mis daarmee zijn voeten warmen aan dit stoofken oh zaligheid dit lapke vlees de vette borstjes een kontje als fluweel een beetje goesting wel een stapke verder gaan hmmmm hij boert een keer en doet zijn oogkens toe zo moe
De Kardinalen.
Mensen hullen zich in gewaden en maken verheven gebaren. Doordrongen van hun eigen belangrijkheid.
WACHTEN
Wachten op liefde
De komst van hem van haar die streelt en kust en lief heeft Eén moment
Mijn dierbare die hoopt en wenst en biddend vreest dit kort moment is al
