Zoals jullie misschien gemerkt hebben is het uitzicht van onze blog een beetje veranderd. In samenspraak met onze vaste webmaster Geert zijn we overeengekomen dat ik (jullie vaste doelman) de eer heb Geert te assisteren bij het beheren van onze blog.
Het gastenboek is ook terug geactiveerd (wees gerust Geert, ik heb ervoor gezorgd dat je niet steeds een mailtje krijgt). Gebruik dit gerust om al het sportieve nieuws op te verzamelen en er een soort forum van te maken. Indien er ideeën zijn om onze blog leuker/interactiever/enz te maken, elke tip is welkom!!
Na een goede seizoenstart met winst in de beker en een goed resultaat in de eerste "topper" stond vandaag Los Amigos op het programma. Steeds een lastige en moeilijke verplaatsing en dat was deze keer niet anders.
De aftrap was nog niet goed en wel gegeven of the thuisploeg stond al op voorsprong. De uitspraak "lucky goal" was zeer veel gehoord, echter lucky of niet het stond 1-0. Na dit doelpunt waren we toch wakker geschoten. We hadden balbezit zonder echt te dreigen. Vooral onze voorlinie werkte zeer hard om kansen af te dwingen en achter de bal te jagen. Na ongeveer een 20 minuten (aangezien ik zelf in de goal sta, kan ik er qua tijdsbeleving iets naast zitten), gebeurde dan naar mijn insziens iets wat de match had kunnen doen kantelen. Een zware slag aan onze rechtsback werd slechts bestraft met geel... Achteraf gezien is deze beslissing te begrijpen aangezien de scheids niet de ideale positie had om dit te beoordelen. Niet vergeten dat de man in het zwart ook maar alleen is.
Des te jammer was het toen kort daarna de 2-0 viel, net door de speler die eigenlijk al had moeten aangekleed zijn. Een knappe aanval werd sterk afgerond. Als keeper opteerde ik om te blijven staan, achteraf bekeken had ik inderdaad beter uitgekomen, maar gedane zaken nemen geen keer.
Na dit tweede tegendoelpunt, was het al Kalishoek dat de klok sloeg en net voor het rustsignaal kregen we dan wat we verdienden, de aansluitingstreffer. Fjotr (schrijf ik dat goed??) werkte zeer beheerst en koelbloedig af op een knappe doorsteekpas van Johan.
In de tweede helft namen we dan het heft helemaal in handen. We vergaten eigenlijk maar 1 ding, zijnde voetballen... De bal ging over en weer. Ik denk dat iedereen zich even waande op een ping-pong wedstrijd ipv een voetbalmatch.
Kansen bleven wel komen, echter steeds bij de afwerking liep er iets fout, de keeper met een ultieme reflex, een been, een arm enz, met andere woorden steeds net niet. En op dat ogenblik gebeurt hetgene wat op dat ogenblik door niemand werd verwacht... 3-1; again ging de term "dat mag hij nog 100 keer doen, dat lukt nooit meer" maar zoals reeds eerder gezegd, dit telt niet. Het stond 3-1. De laatste 20 minuten was het al Kalishoek wat de klok sloeg, we kwamen nog op 3-2 via penalty en we kregen nog de kansen om gelijk te maken. Echter voorgaande bleef duren.
Laat ons stellen dat het vandaag niet mocht zijn. Als we een beetje geluk hadden, hadden we deze wedstrijd waarschijnlijk winnend afgesloten.
Volgende week gaan we er weer met frisse moed tegenaan en zorgen we ervoor dat we de 3 punten in ons bezit houden.
Op zaterdag 4 september vindt de 2de grote wielerwedstrijd voor verenigingen plaats in Melsele. Start en aankomst zijn aan café Svelta. Omdat hier vorig jaar een massa volk naar toe kwam zijn er dit jaar onderweg eet- en drankgelegenheden voorzien. Kalishoek zal één van die voorzieningen voor zich nemen. We zullen een kraampje opzetten aan het kapelleke van t'Kalishoek. Vanaf 13 uur mogen de kraampjes opgesteld worden. We zullen drank verkopen en we krijgen stroom van kolenhandelaar Felix. Ook van zijn parking mogen we gebruik maken. Alle hulp voor dit evenement is natuurlijk welkom.
Dat we dit jaar een moeilijk seizoen doormaken is geen geheim meer. De laatste weken hebben we ons al vaak afgevraagd of het soms nog de moeite is om verder te doen. Veel jongens van de huidige spelersgroep zijn er bijgekomen in de hoogdagen van Kalishoek en hebben nooit veel anders gekend dan winnen. Na nieuwjaar worden we echter bijna wekelijks geconfronteerd met verlies en dit weegt natuurlijk op de moraal. Niet alleen voor de spelers maar ook voor het bestuur en de supporters. Het is nu eenmaal logisch dat alles vanzelfsprekender gaat als de wedstrijd gewonnen worden en je tegen Jan en Alleman met fierheid kan zeggen dat je lid bent van SK KALISHOEK. Al wie ook maar een beetje van cafévoetbal kent weet namelijk dat dit niet zomaar een ploeg is. Zij waren steevast terug te vinden in de top van het klassement. De laatste 5 jaar kwamen er ook een heel aantal prijzen bij in de kast.
Doch had dit ook een keerzijde van de medaille. Menig speler die een goed seizoen kende werd het hoofd op hol gebracht door ploegen die in provinciale speelden. Voor hen was dat een mooie verbreding van de kern, voor ons spijtig genoeg telkens een verzwakking en meestal een speler minder daar het aarstmoeilijk is om op zondagmorgen nog nieuwe spelers te vinden. Zo kwamen we steeds met een smallere kern aan de start van een nieuw seizoen. Doch deden we nog altijd mee voor de prijzen. Toen echter begin 2010 maar liefst drie spelers richting provinciale trokken zaten we ineens diep in de problemen. Spelers moesten op andere posities spelen, en het spel moest gemaakt worden door spelers die vroeger in dienst van andere spelers speelden. Komt daar nog bovenop dat enkele anciens gekwetst uitvielen of andere verplichtingen voorrang gaven op hun wekelijks potje voetbal. En aangezien dat we de laatste jaren een heuse babyboom kenden die naar ik vandaag gehoord heb nog niet voorbij is, werd het voor sommige spelers heel moeilijk om na de wedstrijd nog een verplaatsing naar het café te doen.
Maar mag dit HET EINDE VAN SK KALISHOEK BETEKENEN. Nee, natuurlijk niet. We hebben veel te veel mooie dingen meegemaakt samen om dit zomaar op te geven. Iedereen herinnert zich wel een mooie anekdote of een lachwekkende situatie. Wie heeft er nooit gelachen met de moppen van het bestuur of een speler. Jaren aan een stuk werd waar we ook binnenkwamen een partij plezier gemaakt. Elke ploeg zag ons na de wedstrijd graag binnenvallen in de kantine. Menig pintje werd dan ook gehesen. Waarom zou dit niet kunnen terugkomen. Daarom heeft het bestuur beslist om reeds een eerste stap te zetten naar een herboren Kalishoek. Vanaf volgend seizoen spelen we op het terrein van de Rode Duivels in de Lindenlaan. Beter gekend als "da grooaat plaaaain" We zullen daar eindelijk een eigen kantine hebben zodat we zowel tijdens en na de wedstrijd direct onze dorst kunnen laven. En wegens de afmetingen die dat plein heeft zal dat zeker nodig zijn. Ook de spelersvrouwen kunnen met de kroost langskomen want zowel het afdak als de warme kantine bieden hen een onderdak. Er zal niet meer gesleurd moeten worden met ballen en verzorgingstassen enz... Kortom dit zal voor iedereen een verbetering zijn.
Natuurlijk mogen we niet vergeten dat we ook terug een ploeg tussen de lijnen moeten krijgen. Daarom ook een oproep aan al onze huidige en nieuwe spelers. Help terug te bouwen aan een ploeg die door iedereen gevreesd wordt. Probeer zo veel mogelijk aanwezig te zijn en als je spelers kent die goed kunnen sjotten overtuig hen dan om naar Kalishoek te komen. We mogen misschien dit seizoen een glorie zijn die het moeilijk heeft maar we zijn nog altijd geen vergane glorie. Daarvoor bestaan we reeds veel te lang en hebben we samen veel te mooie jaren gekend. En wat mezelf betreft, ik zal één van de eersten zijn om aan de kar te trekken en verwacht dan ook van al diegenen die volgend seizoen nog bij Kalishoek spelen hetzelfde. Zo zullen we weer met fierheid kunnen zeggen dat we bij Kalishoek spelen.
Daar we vorige week ons recent spelersverlies nog enigszins konden verbergen werd het vandaag pijnlijk duidelijk dat we nog heel wat werk voor de boeg hebben om te wennen aan onze volledig anders samengesteld ploeg. En dit is zonder verwijten te maken want inzet en werklust zijn gedurende heel de wedstrijd aanwezig. Dankzij een uitmundende Stijn hadden we zelfs gedurende lange tijd hoop om op een diefje een punt te pakken. Het laatste half uur was er echter te veel aan. Om met juist geteld 11 spelers (waarvan er nog minstens 2 last hebben van oude blessures) een wedstrijd winnend af te sluiten moet je echter al héél goed zijn. Waarschijnlijk kunnen we volgende week over iets meer spelers beschikken zodat we de leider hopelijk geen vrije baan naar winst zullen geven.
Deze morgend kregen we het spijtige nieuws dat maar liefst 3 spelers tijdens de winterstop de overstap maakten naar Vk Tielrode in 2de provinciale. Wij wensen Amadou, Steven en Olivier veel succes bij hun nieuwe club. Voor Kalishoek is dit een zware aderlating en meteen zullen de ambities wat moeten bijgeschroefd worden. We hopen dan ook dat iedereen zoveel mogelijk elke week aanwezig kan zijn zodat we toch elke keer de tegenstander het vuur aan de schenen kunnen leggen.
Deze wedstrijd werd gewonnen op wilskracht en vechtlust. Het doelpunt van Franky De Schepper in de eerste helft volstond om de drie punten te behouden.
Ook dit jaar mag Kalishoek de ooievaar een paar keer verwachten. Heidi en Wim Smet werden in januari de trotse ouders van een zoontje waarvan de naam mij ontsnapt is. Alvast een dikke proficiat voor Wim, Heidi, Cato en Senne met hun nieuwe aanwinst.
Dankzij een gouden tip van Steven Somers weet ik de naam weer van het kindje, Robbe Smet. Dank u wel Steven.
Wederom was het voor Kalishoek moeilijk om aan 11 spelers te komen. Na wat rondgebel en de bereidwilligheid van Rudy om voor een kwartiertje de schoenen aan te binden hadden we toch een ploeg tussen de lijnen. Asfaltboys liet soms enkele mooie acties zien maar meestal liep het wel ergens fout. Doch konden zij 3 x scoren voornamelijk door onze honger naar doelpunten waardoor de organisatie soms wat wegviel. Niet abnormaal natuurlijk tegen deze tegenstander.
De doelpunten werden gescoord door :
Steve Van Overmeire ? Robby Van de Voorde 3 Geert De Bock 1 Johan Somers ? Erik Van Goethem?
Met Franky De Schepper terug op het plein komen we juist aan 11 spelers. De wedstrijd begint voor ons al niet goed wanneer we op achterstand komen na een duidelijk buitenspeldoelpunt dat niet gezien wordt door de scheids. We zijn even de kluts kwijt en komen zeer moeilijk aan voetballen toe op het voor ons zeer kleine veld. We slikken zelfs een 2de doelpunt maar vinden toch de moed in onze onverminderde inzet en zo kunnen we de situatie ombuigen en staan de bordjes weer in evenwicht. We zijn nu duidelijk de betere ploeg en ook al volgen er soms gevaarlijke prikken van Blue Boys, de goal hangt eerder voor Kalishoek in de lucht.
Maar dan gebeurt er iets wat ik in mijn toch al niet meer zo prille spelerscarriere nog nooit heb meegemaakt. Blue Boys krijgt een volledig terechte vrijschop, deze wordt keihard in de muur geschoten en één van de Kalishoek-spelers valt (geraakt door de bal) gekwetst op de grond terwijl de bal terug in de voeten komt van de vrijschopnemer. Deze vindt het onnodig om de bal buiten te duwen en trapt een voorzet richting doel. Terwijl geen enkele speler van Kalishoek nog deelneemt aan het spel wordt de bal bovendien nog in doel gewerkt. Een zelden gezien staaltje van unfair spel wat de wedstrijd eigenlijk in enkele seconden herleidt tot een gebeuren wat nog weinig met voetballen te maken heeft.
Wat het alleen nog maar erger maakt is dat er bij Blue Boys langs de lijn steeds een individu rond loopt die de spelers wat staat op te jutten en het nog nodig vindt van de tegenstander uit te dagen. Tot zelfs na de wedstrijd toe. Niet nodig van te zeggen dat niet alleen wij hier mee geconfronteerd worden want elke wedstrijd is het weer hetzelfde liedje en maakt zo dat elke wedstrijd in een gespannen sfeer plaats vindt. Oh en Blue Boys scoorde overigens nog een doelpunt, ditmaal op faire wijze.
Smoutpot stond voor deze wedstrijd op een mooie vijfde plaats en dit wou toch wel iets zeggen want er stond een zeer jonge ploeg tussen de lijnen. In de eerste helft kwamen we op voorsprong via een mooie rush van Steven Van Overmeire wiens voorzet door Amadou Koneh in doel kon worden gewerkt. Daarna werd het echter stil aan beide kanten. Wij gaven mits uitstekend verdedigend werk bijna geen enkele doelkans weg. In de 2de helft kon Geert De Bock na terugleggen van Dennis Buys de bal in het zijnetje leggen en nadien diepte Amadou de score verder uit toen de keeper zich inhield bij het zien van zijn imposante gestalte. Dennis Buys kon uiteindelijk de eindscore van 4-0 op het bord zetten en zo werd deze wedstrijd met een mooie uitslag voor ons afgehaspeld. Enig minpuntje van deze wedstrijd was het soms iets te verbale en vooral onnodige geklaag tgo de scheids in deze faire wedstrijd. Komende 2 weken wacht nu Blue Boys en Kliekske, 2 ploegen die in onze buurt staan en met de inzet van de laatste weken kunnen we er hopelijk telkens weer een mooie wedstrijd van maken. Want tenslotte spelen we toch ook voor het plezier van onze supporters die elke week talrijk komen opdagen en vaak achter de schermen bergen weg verzetten. De mooiste manier om hem te bedanken is mooi voetbal brengen en dit met een uitstekende groepssfeer steeds in gedachten.
Prachtige wedstrijd met een beter Vanhoecke maar ook een Kalishoek dat 90 minuten meedeed. Een magistrale Stijn hield ons enkele keren recht en binnen de rest van de ploeg volbracht ieder zijn taak uitstekend. Op het laatst had we zelfs nog kunnen winnen maar we mogen terugblikken op een puike wedstrijd waar we dan ook met dit punt beloond werden.
