Na een paar weken van verplichte rust stond er een wedstrijd tegen Los Amigos op het programma, steeds goed voor een beetje ambiance.

De eerste helft ging vrij rustig van start, al was het wel Los Amigos dat op kousevoeten de match in handen nam. Buiten af en toe een gevaarlijke prik kwamen ze echter niet. Op het moment dat het toch wel duidelijk was dat onze tegenstander sterker en sterker begon te worden, besloot Fjodor van er dan maar 1-0 van te maken. Op dat ogenblik misschien wel tegen de gang van het spel in, maar dat telt uiteraard niet.

Na dit doelpunt kwamen we iets beter in de wedstrijd en leek Los Amigos toch wat van slag. Opnieuw toch wel enigzins onverwacht zorgde Kristof voor een 2-0 stand. Iedereen dacht dat we met deze stand gingen rusten. Bij de laatste aanval van Los Amigos echter, werd er een penaltyfout gemaakt. De strafschop werd niet goed, maar wel hard binnengetrapt. Een handje van u auteur kon er nog bij, maar dat was ruim onvoldoende. 2-1 ruststand dus.

Tweede helft ging gelijk op. Beide ploegen kregen goede kansen en werkten allebei niet af of stootten op de doelmannen. Echter, Olivier kreeg een geniale ingeving en met een doorsteekpass zoals alleen Messi (of nu dus Olivier) kan geven zette hij Fjodor op weg naar de 3-1. Ondertussen is het ook wel geweten dat onze beide spitsen, als ze voor de doelman verschijnen, er 9 op de 10 binnentrappen en dat was dus nu niet anders.

Quasi onmiddellijk echter scoorde Los Amigos de 3-2, dus het bleef een beetje bibberen. In minuut 80 gebeurde er dan iets ongelooflijk!! Kalishoek kreeg een strafschop en Johan legde de bal neer. Op dat moment staat het eigenlijk al 3,5 - 2... maar Johan miste! Jaja, voor velen een verassing!! Het bleef dus 3-2, maar we hielden al bij al vrij makkelijk stand.

Misschien was een gelijkspel wel eerlijker geweest, maar dat is natuurlijk praat na de vaak.