Een blauwdruk
Een andere manier van kopiëren was het gebruik van een blauwdrukbak.
Dit is eigenlijk een houten kistje, met op de bodem een houten plankje overtrokken met vilt. Bovenaan is er een raam met een glasplaat in.
Op de bodem van de kist legde men een lichtgevoelig papier met daarop de afgewerkte kant.
Glasraam, lichtgevoelig papier met de kant erop werden met spanveren stevig tegen de bodem gedrukt.
Het kistje werd dan een 15-tal minuten, afhankelijk van de lichtsterkte, in de zon gezet. Hierdoor kleurden de onbedekte delen van het papier blauw en bleven de delen onder de kant wit. Men noemde het ook een bleu.
Vervolgens dompelde men het papier in water om de foto te fixeren zodat de kopie aan het licht blootgesteld kon worden.
Deze techniek, in 1842 uitgevonden door de Engelsman John Herschel, werd vooral gebruikt in de drukkerswereld, speciaal voor bouwplannen.
De kantwereld maakte gretig gebruik van deze techniek.
Bron en foto : Filum naar de thesis van mevr. Ria Demeyere
14-03-2010 om 00:00
geschreven door Gisela
|