Homeopathie werkt niet beter dan neppilletjes. De effecten van homeopathie zijn placebo-effecten: het gevolg van de aandacht die de patiënt krijgt, en niet van het pilletje, zeggen Zwitserse wetenschappers. De homeopaten gaan in het verweer.
Matthias Eggers van de Universiteit van Bern en zijn collega's testten de homeopathische middelen niet zelf bij patiënten. Wel legden ze de resultaten van 110 eerdere studies met homeopathische middelen naast die van 110 andere studies met conventionele geneesmiddelen. De resultaten staan in het gezaghebbende medische vakblad The Lancet. Bij het vergelijkend onderzoek - een meta-analyse heet zoiets - maakten de onderzoekers onderscheid tussen kleinschalige studies of studies van lage kwaliteit, en grootschalige studies van hoge kwaliteit. Kleinschalige studies of studies met methodologische zwakten toonden meestal een groter effect van het geteste geneesmiddel dan de grootschaliger en betere studies. Dat was zowel bij de homeopathische als bij de conventionele behandelingen het geval. Volgens de onderzoekers komt dat door methodische fouten in de studies van mindere kwaliteit. Gemiddeld genomen waren de homeopathische studies beter uitgevoerd dan de conventionele. Maar de resultaten van die betere studies pleiten niet in het voordeel van de homeopathie.
,,Wanneer we alleen keken naar de grootschalige studies van hoge kwaliteit (acht homeopathische en zes conventionele), zagen we geen overtuigend bewijs dat homeopathie beter scoort dan neppilletjes (placebo's)'', schrijven de onderzoekers. ,,Bij de conventionele geneesmiddelen bleef er wel een belangrijk effect zichtbaar bij de grote en goede studies.''
Dat de homeopathische behandelingen ongeveer hetzelfde scoorden als placebobehandelingen, wil niet zeggen dat ze helemaal geen effect hebben. Placebo's blijken in sommige gevallen immers een meetbare lichamelijke reactie bij de patiënt teweeg te brengen (zie elders op deze pagina). Ook conventionele artsen schrijven soms - zonder medeweten van de patiënt - neppillen voor, tegen 'moeilijk te behandelen klachten'.
,,De studie in The Lancet zegt dat de homeopathische pilletjes zelf niet werken'', zegt Jan Vandenbroucke, klinisch epidemioloog van de universiteit van Leiden. Vandenbroucke schreef in The Lancet een commentaar over het onderzoek. ,,Maar de context van de behandeling heeft mogelijk wel een effect, bijvoorbeeld de aandacht die de patiënt krijgt tijdens het gesprek met de homeopaat. De reguliere geneeskunde kan daar misschien nog iets uit leren. Dat wil niet zeggen dat gewone huisartsen aan hun patiënten meer placebo's moeten geven. Dat is niet meer van deze tijd. De patiënt heeft recht op eerlijke informatie over de werking van de middelen die hij krijgt. Maar misschien helpt het, de patiënt met meer aandacht te bejegenen. Het is nog niet duidelijk wat het context-effect precies is of hoe het werkt.''
,,Verder onderzoek moet uitzoeken hoe de context bijdraagt aan het effect van de behandeling, en wat de plaats is van homeopathie in de gezondheidszorg'', besluiten Matthias Eggers en zijn collega's in The Lancet. De redactie van het tijdschrift zelf gaat in een bijhorend editoriaal ('Het einde van de homeopathie') nog een stap verder: ,,Hoe dunner de bewijzen van de homeopathie worden, hoe populairder ze lijkt te worden. Te lang is tegenover homeopathie een politiek correcte houding van laisser faire in stand gehouden. Artsen moeten moedig en eerlijk zijn tegenover hun patiënten over het gebrek aan voordeel van homeopathie, en ze moeten eerlijk zijn met zichzelf over het falen van de moderne geneeskunde om de patiënten de persoonlijke zorg te geven die ze nodig hebben.'' (BRON : De Standaard & Medinews.be).
Nieuwe studie zorgt voor nieuwe woordenstrijd: 'Homeopathie werkt niet' Homeopathie is kwakzalverij. Er is geen enkel bewijs dat het gebruik van sterk verdunde middelen effect heeft, zo blijkt uit een grote metastudie. Als homeopathie al klachten verlicht, dan gaat het om een placebo-effect. Wij weten dat al heel lang, zegt professor Willem Betz van Skepp. 'Niet dat we homeopathie willen afschaffen, maar er moet een einde komen aan de fabeltjes.' (BRON : De Morgen)
Decubitus kan genezen worden met elektrostimulatie
Doorligwonden kunnen genezen worden met elektrostimulatie. Dat blijkt uit onderzoek. Een team van wetenschappers uit Belgisch Limburg heeft een techniek ontwikkeld om doorligwonden met elektrostimulatie te genezen.
De techniek wordt vanaf volgend jaar op grotere schaal toegepast, nu gebleken is dat de resultaten erg succesvol zijn, aldus teamleider professor Raf Meesen.
Onderzoek heeft aangetoond dat stroom het herstellingsproces van de cellen en de celdeling versnelt. Daarom kreeg een klein aantal patiënten met chronische open wonden de afgelopen 2 jaar een therapie met elektrostimulatie.
De wetenschappers slaagden erin met deze techniek wonden die met de bestaande behandelingstechnieken 4 jaar open bleven, in enkele weken tijd te dichten. Een volgende stap vormt het verfijnen van de therapie en het ontwikkelen van een toestel, zo zegt Meesen in de Gazet van Antwerpen. (BRON : De Zorgkrant)
De COX 2-selectieve niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca worden vanaf 1 september 2005 niet meer terugbetaald
De COX 2-selectieve niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca (NSAIDs) worden vanaf 1 september 2005 niet meer terugbetaald. Het gaat om volgende specialiteiten: Arcoxia® (op basis van etoricoxib), Bextra® (op basis van valdecoxib), Celebrex® (op basis van celecoxib) en Dynastat® (op basis van parecoxib).
De beslissing om de terugbetaling van de COX 2-selective NSAIDs te schrappen, is genomen na evaluatie van de kosten-batenverhouding van deze klasse van geneesmiddelen. Deze evaluatie was gestart na de terugtrekking van de specialiteiten op basis van rofecoxib (Vioxx®, VioxxDolor®) in september 2004, en het beschikbaar komen van gegevens over een cardiovasculair risico met andere COX 2-selectieve NSAIDs.
De terugbetalingsvoorwaarden van de klassieke, dus niet COX-selectieve NSAIDs, veranderen niet. (BRON : BCFI-CBIP)
Door het vervroegen van de syndicale verkiezingen houdt minister Demotte in zijn eentje de huisartsen in de wurggreep van de gemengde syndicaten. hun terechte eis voor erkenning als huisartsensyndicaat en recht op eigen beroepsverdediging zetten de huisartsen nu kracht bij in een petitie die ook door patiënten kan ondertekend worden op www.svh.be (BRON : http://www.medinews.be)
Onderzoekers van het UMC St. Radboud en het Donders Centrum hebben door MRI-opnamen van de hersenen kunnen aantonen dat patiënten met het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) minder grijze stof in de hersenen hebben.
Ze hebben de hersenen van gezonde proefpersonen vergeleken met de hersenen van CVS-patiënten. Het resultaat van dit onderzoek bevestigt de stelling dat er bij CVS sprake is van een afwijking in de hersenen. Het is echter volgens de onderzoekers nog niet duidelijk of het waargenomen verschil wel de oorzaak is van CVS dan wel het gevolg. Prof. dr. J. van der Meer (Hoogleraar interne geneeskunst die deel uit maakte van het onderzoeksteam) is van mening dat de Nederlandse minister Hoogervorst van Volksgezondheid niet meer kan volharde in zijn stelling dat CVS geen ziekte is. Het is nu duidelijk, dat er een duidelijk lichamelijk verschil is aangetoond tussen mensen zonder en met CVS. In de Tweede Kamer heeft zich een meerderheid voorstander getoond van erkenning van CVS als een officiële ziekte. De kamer heeft het standpunt van de gezondheidsraad gevolgd. Hoogervorst heeft herhaaldelijk deze erkenning geweigerd. Hij heeft zijn weigering meer gebaseerd op het standpunt van de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie).
Over het algemeen genomen vindt de kamer dat de minister het advies van de gezondheidsraad ten onrechte naast zich neer heeft gelegd. Erkenning van ME (zo staat het syndroom bekend) zou leiden tot duizenden WAO-aanvragen, wat weer miljoenen kan gaan kosten. (BRON : Zorgkrant.nl)
Intravaginale electro-stimulatie helpt bij chronische bekkenpijn
Uit een klinische trial, gepubliceerd in J. Reprod. Med. (2005 Apr., 50-4: 267-72), blijkt dat intravaginale electro-stimulatie zeer effectief is met betrekking tot de pijnbestrijding bij vrouwen met chronische bekkenpijnen (Chronic Pelvic Pain - CPP).
Het onderzoeksteam van het "Department of Obstetrics and Gynecology" van de Universidade Estadual de Campinas (Brazilië) evalueerden tussen mei 2002 en februarie 2004, 24 vrouwen met CPP. De behandeling bestond uit 10 behandelings-sessies van een 30-minuten durende intravaginale electro-stimulatie, en dit met een frequentie van 2 à 3 behandelingen per week. De pijn werd steeds vóór en na de behandeling geëvalueerd aan de hand van "visual analog scale". Tevens werd de pijn geëvalueerd na 2 weken, 4 weken en 7 maanden na het beëindigen van de behandelings-sessies. Het onderzoek toonden aan dat deze vrouwen significant minder klachten hadden na de behandeling.
Wenst u meer informatie over bekkenbodem-rëeductie, neem dan gerust een kijkje op de website van de kinesitherapeuten, gespecialiseerd in pelvische reëducatie : B.G.K.V.G.P.R.
Uit een gerandomiseerde studie van de British Medical Journal (BMJ) blijkt dat patiënten met spanningshoofdpijnen baat hebben bij acupunctuur doch daarbij hoeven niet persé de klassieke acupunctuurpunten aangeprikt te worden.
In het onderzoek kregen 270 patiënten óf acupunctuur óf oppervlakkige acupunctuur op 'niet-acupuntuurplaatsen' óf patiënten werden op een wachtlijst geplaatst. De patiënten uit de eerste twee groepen hadden in 9 tot 12 weken na randomisatie respectievelijk 10 (acupunctuur) en 11 (nep-acupunctuur) dagen hoofdpijn, terwijl de patiënten op de wachtlijst gemiddeld 16 dagen hoofdpijn hadden. De onderzoekers verwachten dat deze acupunctuur toch een rol speelt bij het effect op spanningshoofdpijnen waarschijnlijk als gevolg van het placebo-effect.
De studie stond onder leiding van Klaus Linde van het Centrum voor complementair onderzoek van de Technische Universiteit München.
Uit een eerdere studie van Linde (MC 19/2005: 809) blijkt dat bij patiënten met migraine nep-acupunctuur even goed werkt als echte acupunctuur. BRON : www.zorgkrant.nl
In de media is de laatste tijd aandacht besteed aan cafeïne. Het Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA) zou de overweging hebben om cafeïne weer op de dopinglijst te zetten. Dit omdat aan het licht was gekomen dat een aantal Australische sporters cafeïne inneemt om prestaties te verbeteren. De discussie laait weer op: Moet cafeïne toch weer terug op de dopinglijst?
Wat is cafeïne? Cafeïne vormt een natuurlijk bestanddeel van diverse producten die we dagelijks consumeren, met name koffie, thee en cola, maar ook chocola en bepaalde energiedrankjes. Cafeïne is ook bekend onder de benamingen coffeïne, guarana en 1,3,7-trimethylxanthine. Daarnaast wordt het regelmatig in voedingssupplementen verwerkt, vaak als kolanoot of groene thee extract. Meer informatie over cafeïne kun je vinden op: http://coffeefaq.com/caffaq.html
Werking Veel mensen hebben een kop koffie nodig om wakker te blijven. Dit komt omdat de stof een stimulerende werking op het zenuwstelsel heeft. Cafeïne behoort tot de groep van stimulantia. De meest gerapporteerde effecten zijn een verhoogde alertheid en waakzaamheid alsmede een verminderd vermoeidheidsgevoel en een verkorte reactietijd. Cafeïne wordt snel in het bloed opgenomen en heeft tevens een vochtafdrijvende werking. Het vormt vaak een onderdeel van afslankproducten ook vanwege de stimulerende werking. Voor duursporters kan cafeïne interessant zijn vanwege de verhoogde afbraak van vrije vetzuren en het daarmee samenhangende glycogeensparende effect. Onlangs is er ook onderzoek met cafeïne uitgevoerd, waarbij de resultaten aangaven dat cafeïne het tempo versnelt waarin het menselijk lichaam koolhydraten opneemt. Kortom, cafeïne kan prestaties verbeteren.
Cafeïne en de dopinglijst Uit verschillende studies is gebleken dat cafeïne prestatiebevorderend is, maar betekent dit ook meteen dat het op de dopinglijst hoort? Tot januari 2004 stond cafeïne op de dopinglijst. Het International Olympisch Comité (IOC) stelde toen een limiet aan het gebruik van cafeïne door sporters vast. Op de IOC-lijst was een grenswaarde vastgesteld voor cafeïne waarboven een urinemonster als positief wordt aangemerkt. Deze grenswaarde was 12 µg/ml. Deze grenswaarde gaf bij sporters onduidelijkheid. Sporters konden door verschillende redenen boven deze grenswaarde uitkomen. Wanneer iemand van 80 kilo drie koppen koffie dronk, was de kans klein dat hij positief werd getest. Maar de kans dat iemand van 50 kilo drie koppen koffie dronk en positief testte was een stuk groter. Er is zelfs een atlete na één kop koffie positief bevonden. Niet alleen doordat ieders metabolisme anders is, maar ook door geslacht, rookgedrag, lichaamsgewicht kan de grenswaarde bereikt worden. En zelfs omdat ieder kopje koffie anders wordt gezet en daardoor het cafeïnegehalte varieert. Uit een urinetest kan daarnaast ook niet opgemaakt worden of iemand opzettelijk of onopzettelijk cafeïne heeft ingenomen. Mede om deze redenen is cafeïne van de dopinglijst afgehaald, maar de belangrijkste reden volgt hieronder.
Geen doping Cafeïne voldoet eigenlijk niet meer aan de criteria voor doping, zoals die staan in de Wereld Anti-Doping Code. Deze criteria zijn prestatiebevordering, schadelijkheid voor de gezondheid, en in strijd met de sportethiek. Wat blijkt nu? Bij kleine hoeveelheden is cafeïnegebruik onschadelijk voor de gezondheid, maar kan wel prestatiebevorderend zijn. Bij grotere hoeveelheden begint cafeïne wel de gezondheid negatief te beïnvloeden, maar bij die doseringen draait het effect op de sportprestatie juist om en werkt het negatief.
Nu blijkt dat sporters in Australië cafeïne gebruiken als middel om prestaties te verbeteren, blijken er toch weer vraagtekens te ontstaan. Maar zoals gezegd, cafeïne maakt deel uit van vele alledaagse producten en dat maakt ook de handhaving lastig. Het laatste woord over cafeïne en de dopinglijst is echter nog niet gerept. WADA is op dit moment cafeïne aan het monitoren en houdt zich het recht voor om cafeïne in de toekomst eventueel op de dopinglijst te zetten. BRON : www.nieuwsbank.nl
Lichaamsbeweging verkleint risico op eierstokkanker
Uit een recent Canadees onderzoek blijkt dat lichaamsbeweging de kans op eierstokkanker verkleint. De onderzoekers ondervroegen in totaal 442 vrouwen met deze aandoening en 2.135 gezonde vrouwen over het niveau van hun lichaamsbeweging. De resultaten werden recent gepubliceerd in het International Journal of Cancer en staan ook te lezen in het magazine Test-Gezondheid.
Uit de resultaten blijkt dat een regelmatige lichaamsbeweging gepaard gaat met een lager risico op eierstokkanker. Het gaat hier wel om "normale inspanningen" en niet om topsportactiviteiten. Ook vrouwen met een baan die fysieke inspanningen vergen, hadden een lager risico op eierstokkanker dan vrouwen met een zittend beroep.
Hevige sportinspanningen boden geen bescherming, wellicht omdat deze het immuunsysteem kunnen verzwakken en de aanmaak van de schadelijke 'vrije radicalen' bevorderen. (Belga)
Op Teletekst van "Eén" (het vroegere Vrt) stond vandaag het volgende te lezen : "Dokters, tandartsen, kinesisten en andere zorgverleners doen patiënten elk jaar zo'n 4 miljoen euro te veel betalen, schrijft Het Belang van Limburg. Dat blijkt uit controles door het Riziv, het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. Iedere zorgverlener houdt een register bij waarin elke ingreep die hij doet, moet worden vermeld. In heel wat gevallen stemt de rekening die aan de ziekenfondsen wordt overgemaakt niet overeen met de geleverde prestaties. Zorgverleners die in de fout zijn gegaan, krijgen een boete en moeten het ontvangen geld terugbetalen."
Persoonlijk vind ik dit artikel nogal ongenuanceerd ... men zou bijna gaan denken dat alle zorgverleners "sjoemelaars" zijn. Waarom vermeldt men geen concrete cijfers, met onder andere de percentages van het aandeel van de verschillende zorgverstrekkers ? En het percentage van de "sjoemelaars" binnen iedere groep van zorgverstrekkers ? Dit zou de lezers een reeëler beeld geven van deze betreurenswaardige situatie. De "patiënten" mogen nog steeds op hun beide oren slapen, want de meeste zorgverleners werken nog steeds "volgens het boekje". De zorgverleners, bedoeld in Het Belang van Limburg, zijn slechts een zeer kleine minderheid in de totale zorgverleners-populatie. Zij die in de fout zijn gegaan moeten inderdaad gestraft worden, laat ons besluiten met volgende waarheid : "eerlijkheid duurt het langst".
Mocht u meer informatie wensen over de tarieven bij de kinesitherapeut(e), dan kan u terecht op onze website en forum : www.kinesitherapie.be.
Voor het eerst is het in ons land gelukt om longen te transplanteren van reeds overleden donoren. Normaliter worden organen getransplanteerd van hersendode patiënten.
Het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) heeft als eerste ziekenhuis van Nederland deze longtransplantaties uitgevoerd. Donoren die, voordat ze getransplanteerd worden reeds overleden zijn, worden 'non-heart-beating' donoren genoemd. De longen moeten binnen een halfuur na het overlijden van de patiënt uit het lichaam worden gehaald.
Tot nu toe konden in Nederland alleen de longen van hersendode patiënten worden getransplanteerd.
Er zijn twee transplantaties op deze manier uitgevoerd. Het eerste paar longen is gebruikt
voor een ernstig zieke patiënt met taaislijmziekte (Cystic Fybrosis) Het tweede paar longen is getransplanteerd bij een patiënt met longemfyseem.
Gehoopt wordt op een jaarlijkse verhoging van het aantal transplantaties. Nu vinden er in Nederland veertig longtransplantaties plaats en door deze nieuwe techniek kan dit aantal oplopen tot vijftig per jaar. Op dit moment wachten er 95 mensen op een transplantatie, dat is 44 procent meer dan het jaar ervoor. BRON : Zorgkrant NL.
De Belgische mannen halen de vrouwen in wat de gemiddelde levensverwachting betreft. Dat blijkt uit een studie van de Dienst Demografie van de Afdeling Statistiek. De gemiddelde Belgische man leefde in 2003 99 dagen langer dan in 2002. Bij de Belgische vrouwen bleef de situatie ongewijzigd.
De gemiddelde levensverwachting bij mannen steeg van 75,58 jaar in 2002 naar 75,85 jaar in 2003. Dit is een stijging van 0,27 jaar of 99 dagen. Bij vrouwen bedroeg de levensverwachting 81,69 jaar in 2003. Dat is net hetzelfde als in 2002. Daarmee wordt het verschil in levensverwachting tussen beide seksen in België kleiner: 5,84 jaar verschil in 2003 tegenover 6,11 in 2002.
De gemiddelden in Vlaanderen (76,92 jaar voor mannen en 82,32 voor vrouwen) liggen hoger dan in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (75,75 en 81,12) en in Wallonië (73,96 en 80,76). Professor Etienne Van Hecke van de KU Leuven is niet verrast. «De gemiddelde Waal kent een lagere sociale status dan de Vlaming. Iemand met een lager inkomen zal minder vlug een beroep doen op gezondheidszorg, wat de levenskansen verlaagt.» In vergelijking met andere landen binnen de EU scoort België niet slecht. De levensverwachtingen voor mannen gaat van 64,8 jaar in Letland tot 77,7 jaar in Zweden, voor vrouwen van 76 jaar in Letland tot 83,5 jaar in Spanje. BRON : Het Laatste Nieuws.
Vandaag brachten we een "huisbezoek" aan VZW-Whiplash. Deze Belgische vereniging bestaat bijna 10 jaar en heeft als doelstellingen : 1. Informatie en contactmogelijkheden bieden aan patiënten en hun gezinsleden 2. Streven naar erkenning van het letsel door de publieke opinie, de medische wereld verzekeraars, ... 3. Herkenning van het syndroom bij medici en paramedici bewerkstelligen, zodat samen met de patiënt onmiddelijk de juiste stappen gezet kunnnen worden voor een spoedige genezing of een aangepaste begeleiding in geval van een chronisch letsel.
Wat is een "whiplash" ? De vereniging definieert het als volgt : "Een whiplash onstaat wanneer de nek een snelle voor-achterwaartse beweging ondergaat door een plotse versnelling van het lichaam t.o.v het hoofd. Dit gebeurt meestal bij aanrijdingen (kop-staart-botsingen). Daarbij kunnen beschadigingen optreden aan de weke delen, spieren en gewrichten in de nekstreek maar ook het gebied van de hersenstam. Deze zorgen voor een scala aan klachten."
Symptomen : Dikwijls gaat het om een schijnbaar banaal ongeluk met beperkte blikschade en zal het slachtoffer onmiddellijk na het ongeval weinig last ondervinden, buiten wat lichte hoofdpijn en wat duizeligheid. Vaak stort de patiënt met een whiplash-trauma pas na enkele dagen of weken in. De pijn in nek, hoofd en schouders en de vermoeidheid zijn dan zo toegenomen dat normaal functioneren niet meer mogelijk is. De meest voorkomende symptomen zijn nekpijn (85%), hoofdpijn (42%) psychologische storingen (30%) (BRON : VZW-Whiplash).
De website van VZW-Whiplash biedt u nog meer informatie aan : medische vragen, juridische vragen, ... U kan tevens de zeer interessante kennismakings-brochures online raadplegen of downloaden.
Uw moderator van dit blog is "terug van weggeweest", met andere woorden mijn verlof zit erop. Volledig uitgerust en barstensvol energie kunnen we er terug "invliegen", U kan dan terug regelmatig nieuwe berichten verwachten in verband met de kinesitherapie.
Mocht u, als lezer van dit blog, met bepaalde vragen zitten of had u graag wat meer informatie verkregen over een welbepaald kinesitherapeutisch onderwerp ... laat het ons gerust weten, wij staan te popelen om uw geest te verlichten ... zoals u ziet : kinesitherapie is goed voor lichaam en geest !
In onze nieuwe rubriek "Huisbezoek" bezoeken we de website van een Belgische patiënten-vereniging. Aangezien 80% van onze bevolking vroeg of laat te maken krijgt met rugklachten en vele van deze rugpatiënten bij een kinesitherapeut terecht kunnen, viel de eer voor ons eerste "huisbezoek" voor de vzw Ruggensteun.
Het doel van Ruggensteun vzw (lid van de Vlaamse Pijnliga) : "De geneeskunde is sterk verdeeld in specialiteiten. Elke specialist is een kei in zijn vakgebied, maar laat de patiënt los als de mogelijkheden in zijn specialisatie uitgeput zijn. Op dat moment moet men terug naar alternatieven die zich meestal niet aanbieden. Hier komt onze patiëntenvereniging op de proppen. Men heeft nood aan informatie en ondersteuning. Dat is trouwens onze rol. We houden ons niet bezig met betutteling, maar met verantwoorde informatie. Onze voornaamste doelstelling is, leden verantwoorde informatie geven en hen bijstaan in een moeilijke periode. Rugpatiënten hebben vooral nood aan erkenning dat er bij hen daadwerkelijk een lichamelijke disfunctie aanwezig is. Onbegrip ligt elders voldoende voor het grijpen. Als je weet dat rugproblemen bijna bij 80% van de bevolking voorkomen, is informatie geen overbodige luxe. Ongeveer 15% van de rugproblemen kunnen niet worden opgelost." (bron : http://www.ruggensteun.be/info.htm)
De website is zeer informatief, men vindt er tal van teksten, een activiteiten agenda, vraag en antwoord, gedichten, informatie over patiëntenrechten, ...
Op 19 november 2005 organiseert deze vereniging tevens een symposium te Brugge : "Rugproblemen en Pijnbestrijding".
Tenzij je bij de 20% gelukkigen behoort die nooit te maken zullen hebben met rugklachten, is deze website zeker een bezoekje waard !!
Pasafgestudeerden van 2005 krijgen een voorlopige erkenning van het RIZIV! Hierdoor kunnen ze, vanaf begin juli, werken in het kader van de nomenclatuur.
1. Vanaf 15/06/2005 kan men op Volksgezondheid dit voorlopig identificatienummer aanvragen. In principe wordt dit door de opleidingen gedaan.
2. De brief met details wordt vanaf volgende week, door de overheid, aan de pasafgestudeerden en de opleidingen bezorgd.
3. Deze erkenning blijft geldig tot de uitslag van het examen voor de definitieve erkenning bekend gemaakt is (december?)
4 De toegelaten kinesitherapeuten kunnen dan pas een verklaring op erewoord naar het RIZIV sturen waarin staat dat ze voldoen aan de praktijkvoorwaarden en krijgen dan hun definitief RIZIVnummer.
5. De erkende kinesitherapeuten die niet weerhouden zijn na het examen krijgen een code die hun niet toelaat als zelfstandige verstrekkingen te attesteren. Dan bent u erkend als kinesitherapeut zonder RIZIV nummer.
De beroepsvereniging (VKV-AKB) heeft er eens te meer voor gezorgd dat de pasafgestudeerden dadelijk kunnen werken, dat ze daardoor praktijkervaring kunnen opdoen én vervangingen bij gevestigde kinesitherapeuten kunnen gedaan worden.
Na jaren oorlog eindelijk ééngemaakte kine-opleidingen.
Nog niet zo lang geleden (in het tijdperk-Colla) stonden de studenten en docenten nog met het mes tussen de tanden op de barricades : aan de ene kant de universiteiten en aan de andere kant de hogescholen. Deze revolutionaire periode kenmerkte zich door een op wereldvlak zeer ongewone situtie : het Belgisch onderwijs-systeem leverde twee soorten kinesitherapeuten. We hadden licentiaten in de kinesitherapie en gegradueerden in de kinesitherapie ! Voor de patiënten en voor de honorering was er geen verschil ... maar voor bepaalde kinesitherapeuten blijkbaar wel. En plots lijkt het alsof de strijdbijl begraven wordt ... hopelijk voor altijd. De Gentse Universiteit en de Arteveldehogeschool enerzijds en de Leuvense Universiteit en de KHBO (Brugge-Oostende) anderzijds, hebben voortaan besloten om samen te werken. De kers op de taart is de Gentse situatie : een Rijks Universiteit gaat samenwerken met een Katholieke Hogeschool (en omgekeerd), een lovenswaardig net-overschrijdend initiatief !!!
Eengemaakte kine-opleiding krijgt huisvesting in UZGent
In 2004 sloten de Universiteit Gent en de Arteveldehogeschool een overeenkomst voor de gezamenlijke inrichting van hun kinesitherapieopleiding. Vanaf volgend academiejaar volgen kine-studenten van de twee associatiepartners hetzelfde opleidingsprogramma en krijgen ze samen les.
Vanaf academiejaar 2006-2007 worden de studenten uit de gezamenlijke opleiding ondergebracht in blok B3 op het campus van het UZ. Aangezien dit gebouw momenteel nog een grondige renovatie ondergaat, wordt tijdelijk een deel van gebouw K4 in gebruik genomen. De UGent investeert de komende maanden in enkele aanpassingswerken aan dit kliniekgebouw zodat er vanaf 1 oktober lessen en practica kunnen plaatsvinden. BRON : UGent 26/05/2005
De KHBO en de K.U.Leuven organiseren samen een bacheloropleiding kinesitherapie
De faculteit bewegings- en revaliddatiewetenschappen van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL) en het departement gezondheidszorg van de Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende (KHBO) organiseren volgend academiejaar voor het eerst samen een 'bachelor' in revalidatiewetenschappen en kinesitherapie. Studenten kunnen de opleiding aan de KUL starten of de eerste twee jaren volgen aan de KHBO, waarna het derde jaar kan gevolgd worden in Leuven. De inhoud van de opleidingen wordt gelijkgeschakeld en op onderwijs- en onderzoeksvlak werd een samenwerking gestart. Beide onderwijsinstellingen reiken het diploma samen uit. BRON : Het Laatste Nieuws 25/03/2005
Begin mei hechtte alle media plots veel aandacht aan het Joint Care programma van het Brusselse ziekenhuis Sint-Jan (zie bijgesloten artikel van Medinews, d.d. 09/05/2005). Het werd met veel heisa voorgesteld als iets "nieuws" ... maar zo nieuw blijkt dit programma in België niet te zijn. De dienst orthopedie van het Stedelijk Ziekenhuis te Roeselare doet het onder andere reeds 6 jaar met dit programma ... blijkbaar werkt hun PR-dienst minder efficiënt ofwel houden zij zich (gelukkig) niet bezig met publicitair gestunt.
Een heup- of knieprothese wordt een vijfdaagse groepsreis! Sint-Jan stelt voor: JOINT CARE®. JOINT CARE is een zorgpad waarbij het de bedoeling is om patienten die een heup-of knieprothese nodig hebben samen in groep te behandelen. Het gaat hier dus niet over een nieuwe operatietechniek, maar over een nieuwe filosofie om patiënten te behandelen. Bron : www.medinews.be09/05/2005
Joint Care : Heup- en knieprothese In 1999 werd door de dienst orthopedie en physiotherapie een gezamenlijke procedure opgezet voor het bevorderen van de informatie en revalidatie van patiënten na prothese-chirurgie (gewrichtsvervangende heelkunde) van heup en knie. Dit maakt het mogelijk voor geselekteerde patiënten de verblijfsduur in het ziekenhuis aanzienlijk te beperken ten opzichte van de klassieke hospitalisatieduur. Er wordt een infodag georganiseerd voorafgaand aan de operatie, met video en uitleg over de ingreep, toelichting omtrent de zorgen na de ingreep, zowel in als buiten het ziekenhuis. Hierdoor streven we ernaar de patient zo goed mogelijk in te lichten over alle aspecten van de ingreep en de herstelperiode. De herstelfaze in het ziekenhuis wordt gestimuleerd door de groepsgeest van de verschillende patienten die op eenzelfde dag een gewrichtsvervangende operatievan heup of knie ondergaan. De aanwezigheid van lotgenoten helpt de patient zijn eerste drempels overwinnen, en draagt bij tot een sterkere motivatie naar een succesvol herstel. Nog voor ontslag wordt een goede thuiszorg gepland, zowel op sociaal, verpleegkundig en kinesitherapeutisch vlak, en dit in nauwe samenspraak met huisarts, thuisverpleegkundige, en kinesisten. Zo wordt op ieders maat thuis een aangepaste opvang voorzien voor een zorgeloos ontslag uit het ziekenhuis. Dit systeem heeft al duidelijk zijn vruchten afgeworpen, en zo kunnen deze patiënten doorgaans 6 dagen na de ingreep het ziekenhuis verlaten. Bron : www.orthopedie-roeselare.be
Kinesitherapie studenten "mogen" van Minister Demotte een extra examen afleggen
Om het overaanbod aan zelfstandige kinesitherapeuten in te dijken, komt Minister Demotte (PS) met een onpopulair plan op de proppen. Vanaf het bijna afgelopen academiejaar "mogen" de studenten in de kinesitherapie een extra examen afleggen om een erkenning als zelfstandig kinesitherapeut te verkrijgen. Wat Vlaanderen betreft zullen er slechts 270 afgestudeerden deze erkenning kunnen krijgen, dit wil tevens zeggen dat een groot aantal geslaagden aan onze universiteiten en hogesholen 4 of 5 jaar gestudeerd hebben ... voor niets ! Normaliter kunnen de niet-geslaagden in het "staats-examen" te werk gesteld worden in rusthuizen en ziekenhuizen als loontrekkende kinesitherapeuten ... maar deze plaatsen waren en zijn nog steeds zéér dun bezaaid. Had dit "staats-examen" niet beter bij aanvang van de studies georganiseerd geweest, als een soort van "ingangs-examen" ? Waarschijnlijk had een beter overleg met de beroepsverenigingen, universiteiten en hogescholen een betere oplossing met zich meegebracht ... maar ja, iedere Minister komt graag in de geschiedenisboekjes.
Erkende kinesitherapeuten Op voorstel van de heer Rudy Demotte, Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, keurde de Ministerraad, in derde lezing en na advies van de Planningscommissie, een ontwerp van koninklijk besluit (*) goed, tot vaststelling van de criteria en de regels voor de selectie van de erkende kinesitherapeuten. Het gaat om de kinesitherapeuten die het recht bekomen, om verstrekkingen te verrichten die recht kunnen geven op de tussenkomst van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen.
Het ontwerp bepaalt dat de kinesitherapeuten die het recht verkrijgen om verstrekkingen te verrichten, die in aanmerking komen voor terugbetaling vanwege de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, op basis van een vergelijkend examen worden geselecteerd. Het examen onderzoekt de kennis, bekwaamheid en attitudes die noodzakelijk zijn om de verstrekkingen te verrichten. Verder kent het ontwerp de bevoegdheden toe, voor het vaststellen van de inhoud en de organisatiemodaliteiten van het examen. Ook de inschrijving en organisatie van het examen komen aan bod. Ten slotte stelt het ontwerp het maximum aantal kinesitherapeuten, die in aanmerking komen, vast op 450 voor de jaren 2005, 2006, 2007, 2008, 2009. Hiervan hebben 270 een diploma van de Vlaamse gemeenschap en 180 een diploma van de Franstalige Gemeenschap.
Het ontwerp wordt voor advies aan de Raad van State voorgelegd.
(*) tot uitvoering van het artikel 35 novies, §1, 2° en 4° van het koninklijk besluit n°78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen.
Kinesitherapeuten denken in de eerste plaats aan hun patiënten
De kinesitherapeuten zijn voorstander van een verlaging van het remgeld (= het persoonlijk aandeel van de patiënt, of met andere woorden de "opleg"), maar Minister Demotte (PS) zegt "njet". Enkele krantenknipsels :
Kinesisten vragen verlaging remgeld De kinesisten protesteren tegen de daling van hun budget als gevolg van de huidige nomenclatuur. Ze vragen ook dat minister van Sociale Zaken Rudy Demotte (PS) de nodige ingrepen doet om het remgeld te verlagen. De representatieve verenigingen het Kinesitherapeutenkartel en de Algemene Kinesitherapeutenvereniging van België hebben dinsdag een protestactie gevoerd. Ze besloten niet aanwezig te zijn op de vergadering van de overeenkomstencommissie van de kinesitherapeuten binnen het RIZIV. Ze verwachten van minister Demotte een "krachtig en positief" signaal alvorens ze het overleg hervatten. De organisaties stellen dat de minister in november had beloofd geen besparingen op te leggen aan de kinesitherapiesector. "Nochtans stellen wij eens te meer vast dat de structurele gevolgen van de huidige nomenclatuur het overeenkomstige budget in belangrijke mate doen krimpen, en dit voor het derde jaar op rij", luidt het. Bron : GVA 17.05.05
Kinesisten eisen verlaging remgeld De kinesisten protesteren tegen de daling van hun budget als gevolg van de huidige nomenclatuur, de regels die werden vastgelegd in de kinesitherapiesector. Volgens hen is het budget voor de derde jaar op rij gekrompen, en had minister van sociale zaken Rudy Demotte in november nochtans beloofd geen besparingen op te leggen aan de sector. Daarom eisen de kinesisten een verlaging van het remgeld dat de patiënten moeten betalen. De PS-minister spreekt de beschuldigingen tegen: zijn kabinet laat weten dat de kinesisten niet meer door de besparingsmaatregelen getroffen zijn. Daarbij geven de kinesisten ook minder uit dan in de begrotingsenveloppe voorzien is, aldus Demotte. Hij vindt dan ook dat de voorgestelde maatregelen «niet aan de orde» zijn. Bron : Metro en www.medinews.be18.05.05
Een antwoord van de Minister ? De kinesisten protesteren tegen de daling van hun budget in het RIZIV. Zij wijzen erop dat het hoge remgeld hen belemmert de zorgen tot het eind van de behandeling voort te zetten, en vragen dat minister van Sociale Zaken Rudy Demotte maatregelen treft om het remgeld, ten laste van de patiënt, te verlagen. Het kabinet van Demotte reageert dat de sector van de kinesisten niet méér door besparingsmaatregelen is getroffen dan andere sectoren, en dat verlaging van het remgeld niet aan de orde is. Bron : GVA 18.05.05
