|
Deze keer op stap in Affligem, een gemeente in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. De gemeente telt ruim 12.000 inwoners. Grensgemeenten zijn: Aalst (Noorden en Westen), Denderleeuw (Zuid-westen), Liedekerke (Zuiden), Ternat (Zuid-oosten) en Asse (Oosten).
Affligem weerklinkt bijna dagelijks op de radio als knelpunt waar de files op de E40 Oostende-Brussel ontstaan.
Onze tocht vertrok aan de abdij van Affligem.
De abdij van Affligem mag beschouwd worden als de meest imposante abdijstichting van de benedictijnen in de Lage Landen. Als huisabdij van de hertogen van Brabant werd ze Primaria Brabantiae (de voortreffelijkste van Brabant) betiteld. In de rijmkroniek van Sinte-Lugartde (circa 1200) wordt ze Spiegel voor alle abdijen genoemd.
De abdij is ontstaan uit een eremitische gemeenschap die vermoedelijk op 28 juni 1062 werd opgericht. Haar grote weldoener is paltsgraaf Herman II van Lotharingen ( 1085). Via zijn minderjarigheidsvoogd, aartsbisschop Anno II van Keulen (1056-1075), gaf hij toelating aan de eremieten om op zijn domein te Affligem een gemeenschap te stichten.
Wellicht is deze paltsgraaf ook de beschermheer van de eerste Sint-Pieterskerk geweest (1083). Op de dag van de kroning van de Duitse keizer Hendrik IV te Rome (31 maart 1084) schonk hij bovendien zijn eigengoed te Affligem voor de formele oprichting van de abdij met een reguliere orde. In 1086 werd de stichting nogmaals rijk begunstigd door de landsheerlijke opvolger van paltsgraaf Herman II van Lotharingen in Brabant, graaf Hendrik III van Leuven. Zodra deze inkomsten voorhanden waren, werd overgegaan tot de formele inwijding door bisschop Gerardus II van Kamerijk.
Wie graag meer weet... http://www.abdijaffligem.be/
Rechtover de vroegere Bospoort van de abdij gaan we een bosje in.
Eens door het bosje zien we links een weiland met schapen...
... met in de verte de Abdij van Affligem...
... en rechts zien we een nieuw aangelegd hopveld als eerbetoon aan de teloorgegane hopteelt. Hier een draadveld...
... en hier een staakveld met kleine staakjes...
... en grotere staken.
We gaan verder tot aan de Weimeersbeek, die we oversteken. We zien grote planten aan de kant van de beek, maar helaas kennen we de naam niet.
Wat verder zien we het graan al staan.
Even stoppen voor een mooie roze bloemetjesfoto...
... en om even een mooie streepjespoes te begroeten.
We stappen verder voorbij de lokalen van de scouts.
WBE : Wildbeheer Eenheid.
De wildbeheereenheid Land van Aalst zet zich in voor een weidelijke jachtbeleving, met oog voor een verrijking van fauna en flora en met respect voor natuurliefhebbers, grondeigenaarsen aanbelangende verenigingen.
Meer dan 40 jachtgroepen beheren meer dan 12000 Ha bos, weilanden en velden in de regio van Aalst. 150 actieve leden streven naar een verbetering van het biotoop waarin wild en andere dieren zich thuis voelen.
www.wbe-land-van-aalst.be/
We gaan verder over de Steense Meersbeek.
Als je op dit bankje even wil rusten moet je eerst onkruid wieden :)
Een weiland met mooie geitjes en bokjes. Deze vooraan heeft een mooi frou-froutje.
Ook dit paard vroeg om wat aandacht, en dat kreeg het dus ook. Een wrijfje en een suikerklontje hadden we voor hem bij.
Wat verder zagen we allemaal stukjes bewerkt veld, en hier stonden hele mooie aardbeien.
En we gingen verder tot aan de Kluiskapel, gelegen in de Kluisdreef, die helaas gesloten was. Het huidige gebouw (koor van een verdwenen groter gebouw) werd gebouwd in 1758, maar haar geschiedenis loopt terug tot de eerste tijd van het Christendom in deze streek. In de kapel troont het beeld van Onze-Lieve-Vrouw tussen zwevende engelen; het wordt speciaal vereerd ijdens de begankenis (met Beloken Pasen) en in de meimaand.
De Kluiskapel staat bij een geneeskrachtige bron, het "Kluizeputteken", dat hoogstwaarschijnlijk een Keltisch relict is. Hieraan bindt men de legende van de Affligemse monnik, Radulphus, die hier gestorven zou zijn in 1130. Zijn lichaam werd begraven in de kapel, waar zijn aandenken levendig is. Uit de bron spruit water waarvan een dronk de koortslijders genas. Dit water zou ook de vruchtbaarheid bevorderen. Deze bron noemt men ook de "Kinderbron", waaruit de Hekelgemse borelinkskens vandaan komen. Rond de bron liet het gemeentebestuur van Hekelgem in 1971 een sierlijke put metselen.
Sinds 1976 werd de Kluizekermis in ere hersteld en door "De vrienden van de Kluis" werd een actie ondernomen om de kapel te herstellen (1977). De stichting van de Kluiskapel kunnen wij situeren rond het einde van de 7de eeuw of het begin van de 8ste eeuw. Het ontstaan wordt toegeschreven aan de Heilige Ursmarus, abt van Lobbes bij Thuin, bekend voor zijn kerstening van onze streken. Deze kapel kwam in het bezit van de abdij Affligem in 1085.
In de verte zagen we het gewezen Benedictinessenklooster "Maria Mediatrix", dat volledig ommuurd is.
De stichting dateert van 1921, maar de sobere gebouwen werden pas betrokken in 1932. In de relatief kleine gemeenschap traden heel wat intellectueel hoogstaande Nederlandse vrouwen in. Zij hadden vaak al een leven als religieuze achter de rug in apostolische congregaties en zochten naar een meer contemplatief leven. Zij voelden zich aangetrokken door de benedictijnenorde, die op dat ogenblik een tweede opleving kende dankzij het oecumenische gedachtegoed (dom Lambert Beauduin, Keizersberg; Chevetogne), de liturgische beweging (Keizersberg, Affligem) en de vernieuwing van de religieuze kunst (Keizersberg met de kunstenaarskring La Croix Latine, Zevenkerken met L'Artisan Liturgique, dom Bosschaerts en Vita et Pax in Schoten).
Af en toe verborg de zon zich achter de bomen.
We kwamen aan het eind van onze tocht, en met een laatste foto van de klaprozen aan de kant van de straat stonden we weer aan ons beginpunt. Een lekkere Affligem drinken zat er helaas niet in, want de taverne op de binnenkoer is enkel open op vrijdag en in het weekend. En laat ons nu net een andere dag uitgekozen hebben :)
We hopen dat jullie genoten van onze wandeling en tot de volgende keer maar weer.
Bron : www.affligem.be
Bron : www.odis.be
01-06-2012 om 00:00
geschreven door Chris
|
