Ik ben Chris en hou van reizen, wandelen, een goed glas wijn, lekker eten, Status Quo, lezen (thrillers).
Ik ben geboren op 1 februari 1962.
Hier kun je meegenieten van onze wandelingen. Sinds ik in augustus 2009 een hartinfarct kreeg, ga ik er samen met mijn vrouw Annick dikwijls op uit om een gezonde wandeling te maken.
Prachtige bomen, helaas mij niet bekend welke soort.
In de verte zagen we ook een windmolen staan.
Blijkbaar mag er in dit gebied ook gejaagd worden. Deze huls is het bewijs.
En genieten maar van de uitgestrekte vlakte.
Een authentieke boerderij. Roept herinneringen op aan mijn vrouwtje haar kindertijd, een oude boerderij en de geur van koeien..
Nog een mooie boom, de moeite waard om er een foto van te nemen.
Eén van de vele boerderijen.
Een kunstig gemaakte pomp, en ze werkt nog ook.
Vele verzorgde tuinen gezien.
Hier houdt een lieve King Charles Cavalier Spaniel de wacht. Goed kijken, het is een echte, hé...
Beeld van de Heilige Antonius van Padua. Als Sint-Antoon de zon doet schijnen, ziet de boer zijn zorgen verdwijnen. Is Sint-Antonius nat, dan drinkt de boer zich zat. Sint-Antonius schoon en helder, vult 't vat en ook de kelder.
Nog een grotje aan een huis.
De kerk van de HH. Bernardus en Martinus in neoclassicistische stijl dateert van 1842. Toen liet pastoor Brisard het romaanse kerkje van 935 afbreken omdat het in een te slechte toestand was. Helaas was de kerk gesloten, dus een kaarsje branden zat er deze keer niet in.
De wiskundige Italiaanse markies, Gasparo Pagani, was professor aan de universiteiten van Leuven en Luik. Hij overleed in het kasteel van Woubrechtegem en ligt hier op het kerkhof begraven.
Zo, beste bloggers, jullie zien dat deze wandeling deugd gedaan heeft, ik hoop dat jullie er ook van genoten hebben.
Beste bloggers, deze keer waren we op stap in het Pajotteenland, meerbepaald Oetingen.
Het was een tocht langs goed begaanbare wegen.
Oetingen is een deelgemeente van Gooik. Het dorp is gelegen in het Pajottenland en heeft zijn landelijk karakter vrij goed bewaard. In 1997 diende dit dorp als decor van de film "Oesje" van Chris Van Den Durpel.
De Sint-Ursmaruskerk.
De heilige Sint-Ursmarus, die aanroepen wordt tegen de koorts.
De biechtstoel met mooi houtsnijwerk.
Op pad langs landelijke veldwegen.
Genieten van het uitzicht en de rust die hier heerst.
Onze vrienden "de dieren" krijgen ook onze aandacht.
Nog vele knotwilgen langs het parcours tegengekomen, die men in onze streek nog zelden ziet.
De watertoren op het hoogste punt van de wandeling.
Een dreef in het Hellebos (privaat eigendom).
Een van de vele kapelletjes onderweg.
Het kasteel van Heetvelde.
Het kasteel van heetvelde of in de volksmond Waterkasteel genoemd, is een oude waterburcht als vroegere schakel in de verdedigingsgordel van versterkte kastelen die werden opgebouwd door de graven van Henegouwen. De oudste delen van het kasteel, de funderingen en laagste bouwlagen dateren uit ca. 1600. Het huidge complex, opgetrokken in Brabantse renaissancestijl, werd gebouwd in opdracht van Pieter Collins, heer van Heetvelde.
Het waterkasteel is momenteel in privé-handen.
Terug aangekomen op het kerkplein, zijn we er enen gaan drinken waar destijds de film "Oesje" met Chris Van Den Durpel werd opgenomen.
We hadden allebei wat extra vitamientjes nodig.... Groetjes en tot een volgende uitstap.
Ditmaal zijn we naar het Pajottenland vertrokken, om even halt te houden in het landelijke Galmaarden. Langs een glooiend landschap kan de wandelaar hier in alle stilte ten volle genieten van het landschap.
Het huidige Baljuwhuis kreeg in de loop der jaren verschillende namen mee. Het gravenhuis kasteel heeren huys dateert vermoedelijk van de eerste helft van de 17de eeuw. Het gebouw met de grote tuin en de stallingen kreeg mettertijd ook verschillende functies. Vast staat dat het in de periode 1833 1973 eigendom was van de familie Olemans. In die periode deden de gebouwen dienst als brouwerij. De provincie Brabant (later Vlaams-Brabant) bouwde deze locatie tussen 1977 en 2003 uit tot een provinciaal trefcentrum.
Kort na het vertrek bereiken we het houten brugje over het beekje de Mark. Vanaf hier volgen we de loop doorheen het beboste gebied tot aan de oude watermolen.
Zicht vanaf de oever van het beekje.
Aangekomen bij de oude watermolen waar we het pad verlieten en het open veld introkken.
Langsheen het parcours viel onze blik op dit mooi exemplaar, een Schotse Hooglander. Een ras dat vooral als hobby wordt gekweekt.
Onlangs kozen we voor een uitstap naar de Westhoek, en meer bepaald Westvleteren. Bij sommigen onder jullie zal er misschien een belletje gaan rinkelen.
De route start aan de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren en loopt door landbouwgebied dat van oudsher deel uitmaakt van de hoppestreek rond Poperinge. Het landschap is lichtglooiend en de wandelroute maakt gebruik van kerkwegels, graspaden en landelijke wegen. Het parcours gaat door bossen, hoppevelden, akkers en weiden. Een Brits militair kerkhof herinnert aan de Eerste Wereldoorlog.
De abdij en de brouwerij zijn voor het publiek niet toegankelijk. Geïnteresseerden kunnen altijd terecht in Het Claustrum. Deze informatieruimte bevindt zich in het ontmoetingscentrum De Vrede, gelegen recht tegenover de abdij. Via een virtuele rondleiding bieden de monniken van de abdij u een inkijk in hun kloosterleven aan.
Ontmoetingscentum 'de Vrede'.
Hier vloeit de Westvleteren rijkelijk.
Vóór onze start wat extra vitamientjes opdoen.
Plattegrond van de wandeling.
Spijtig, ik mocht niet binnen, was nog te jong om pater te worden.
Genieten van het winterzonnetje in de dreef.
De grot van Onze-Lieve-Vrouw waar we een kaarsje hebben aangestoken.
Eén van de beelden die de kruisweg voorstelt.
Nog zeer landelijke streek met vele kleine boerderijtjes.
We naderen stilaan het einde van het jaar en dat zie je ook op de wandelkalender. Het aanbod is beperkter, redenen genoeg om er dan zo maar eens op uit te trekken. Ons oog viel dit keer op Sint-Kwintens-Lennik gelegen in het zuidwesten van de provincie Vlaams-Brabant.
"Prins" een brabants trekpaard... en ikke
Wat historische info :
Gedurende de periode van de Merovingers (van de 5de tot de 8e eeuw) werden in deze streek, naast de eigendommen van de koning ook uitgestrekte domeinen gevormd die door de hogere adel en dienaars van de koning werden in gebruik genomen.
Lennik zou samen met met Gaasbeek, Gooik en Wambeek een domein gevormd hebben dat toebehoorde aan Ida, vrouw van Pepijn van Landen, en aan haar dochter de latere Heilige Gertrudis. Zij zouden het domein aan de abdij van Nijvel schenken waarvan Gertrudis de eerste abdis was.
In 978 bekwam abdis Adalberina van keizer Otto II niet alleen het officiële marktrecht voor Lennik, maar ook het uitsluitend recht om de beschermer van het Lenniks domein te mogen kiezen. De abdij van Nijvel was aldus verzekerd van de opbrengsten van de markttaksen.
De abdis van Nijvel liet het domein van Lennik besturen door de heren van Lennik als voogden van de abdij.
De heren van Lennik werden op een gegeven ogenblik opgevolgd door de heren van Aa. Zij waren na de hertogen van Brabant de machtigste heren. Maar het werd in de 13de eeuw duidelijk dat Lennik moest uitgerust worden met een versterkte post voor het oostelijk deel van het hertogdom, vlak bij de rivaliserende graafschappen Vlaanderen en Henegouwen.
Omdat Lennik strategisch gezien minder geschikt was voor de inplanting van een waterburcht, werd de militaire functie naar het naburige Gaasbeek overgeheveld en werd Lennik een onderdeel van het Land van Gaasbeek.
Tot het domein van Lennik behoorden St.-Kwintens- en St.-Martens-Lennik met Schepdaal, Gaasbeek en Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek. De hoofdschepenbank van Lennik velde vonnis in alle zaken die door de plaatselijke schepenbanken niet konden worden beslecht. Naast de hoofdschepenbank had het domein Lennik zijn eigen schepenbank met een meier en zeven schepenen. De galg en de schandpaal werden de symbolen van de rechtspraak.
Bij de verkoop van het Land van Gaasbeek kwam de heerlijkheid der beide Lenniken in handen van Corneille de Man dAttenrode en het zijn ook zijn afstammelingen die over de beide Lenniken bleven heersen tot en met de Franse Revolutie, waardoor een einde werd gesteld aan de voorrechten van de adellijke families. Toen Corneille de Man in 1691 in het bezit kwam van de heerlijkheid liet hij een nieuw zegel maken met het wapen van zijn familie ( met drie morenkoppen). Dit wapen werd op 23 maart 1948 toegekend aan de gemeente Sint-Kwintens-Lennik en nadien aan de fusiegemeente Lennik.
In 1845 werd het vredegerecht overgebracht van Sint-Martens-Lennik naar Sint-Kwintens-Lennik, maar er was geen enkel gebouw dat kon aangewend worden voor het onderbrengen van de openbare diensten en evenmin over een terrein waarop een gemeentehuis, school en schoolhuis zouden kunnen gebouwd worden. Na veel problemen besloot men op de markt een gemeentehuis te bouwen dit zou gefinancierd zijn door F.J. De Gronckel. Alles wijst erop dat de gebouwen gebruiksklaar waren in 1866.
Het gemeentehuis.
Sint-Kwintenskerk buiten..
...en binnen.
Ik doe een kaarsje branden voor iedereen die ik ken.
Geschiedenis van de kerk.
Een gerestaureerd herenhuis.
Een huis van adel, dat nu dienst doet als schooltje.
We hebben deze week geprofiteerd om op een zonnige dag er nog eens op uit te trekken. Onze bestemming was het domein : De Ghellinck in Wortegem-Petegem.
Het gemeentelijk domein de Ghellinck is een oud kasteelpark dat in het jaar 1718 aangekocht werd door de familie De Ghellinck.
Jean-Baptiste X De Ghellinck koopt een aantal heerlijkheden, onder meer 'Ten Doorne' en 'Ter Schelden'. Ook het feodale kasteel wordt zijn eigendom. Aangezien hij en zijn familie nu het grootste deel van Elsegem bezitten, worden zij Heren van Elsegem. De familie blijft tot in de 20ste eeuw verbonden met Elsegem.
Enkele fotos van vroeger.
Het kasteel onderging door de jaren heen verschillende verbouwingswerken : einde 18de eeuw in classicistische stijl en midden 19de eeuw in neoVlaamse renaissancestijl.
Het park werd in 1912 in Franse stijl ontworpen en reikte tot de Schelde. Gedurende wereldoorlogen I en II werd het kasteel ernstig beschadigd en tot overmaat van ramp brandde het in 1973 af. Later werd het gesloopt. Het domein werd in 1974 aan de gemeente verkocht en op vereenvoudigde manier opgefleurd.
De vroegere bijgebouwen van het kasteel met de hoeve, de archiefzaal en de bibliotheek worden stelselmatig gerestaureerd en met een nieuwe bestemming bedacht. De gerestaureerde hoeve dateert van 1893 en is gedeeltelijk in gebruik genomen als tavernerestaurant. Het 28 ha grote domein is voor de rustzoekende wandelaar een uiterst genietbaar oord.
Het voorbije week-end zijn we er nog eens op uit getrokken, meerbepaald naar Heldergem voor de ijsbrekerstocht. Een organisatie van de plaatselijke wandelvereniging de ijsbrekers.
Samen met Aaigem, Haaltert, Denderhoutem, Kerksken en vlekkem behoorde dit dorp tot het Land van Rotselaer. Dit dorp heeft zeker zijn landelijke karakter bewaard. De dorpelingen werkten vooral in de landbouw en de vlasnijverheid. In de 20ste eeuw telde het 25 weefgetouwen en 180 landbouwbedrijven.
Het dorp werd vroeger ook het Fransmansdorp genoemd omdat het grootste gedeelte van de werkende klasse in Noord-Frankrijk aan de slag was. Getuige daarvan is het standbeeldje dat de seizoenarbeider voorstelt.
Het was een leuke wandeling onder een stralend zonnetje langsheen allerlei veldwegeltjes.
We vertrokken s morgens, bij een licht bewolkte lucht en hevige wind, voor onze 2e wandeltocht . Daar aangekomen een poosje moeten zoeken naar een parkeerplaats, want er was al veel volk op de been. Uiteindelijk vonden we een plekje op het dorpsplein.
De tocht in Velzekewas een organisatie van WSV Egmont Zottegem met als thema het Jan De Lichtepad.
De naam van het pad verwijst naar de beruchte 18e-eeuwse struikrover Jan De Lichte, een bendeleider die al op 23-jarige leeftijd op de Grote Markt van Aalst werd geradbraakt.
Velzeke is een deelgemeente van Zottegem. Het landelijk dorp bestond aanvankelijk uit twee gemeenten, die in 1825 verenigd werden tot Velzeke-Ruddershove. Het centrum en de kerk bevinden zich in Velzeke. Hier bevind zich ook het Provinciaal Archeologisch Museum dat de prehistorie en de Gallo-Romeinse tijd in deze streek belicht.
Het was een aangename wandelroutelangsheen veldwegen in een glooiend landschap tussenhoge kouters en klaterende beekjes.
Geniet even mee van onze fotos.
Standbeeld Julius Caesar op het dorpsplein.
Langs het traject stonden borden met informatie over natuurbeheer.
Eén van de vele mooie landelijke vergezichten in deze streek.
Eindelijk, na enkele weken van geduld en opoffering was het zaterdag voor ons D-Day. Een dag waar we al lang naar uitkeken maar die om allerhande redenen steeds diende uitgesteld te worden.
Wandelschoenen aangetrokken en de vrije natuur in, zalig. Voor onze eerste uitstap hadden we geopteerd voor de kleinste afstand (6 km), om zo toch even onze fysieke conditie te kunnen inschatten.
Al bij al viel dit goed mee en waren we vroeger binnen dan verwacht.
De wandeltocht was een organisatie van ATB De Natuurvrienden uit Deinze.
Het beginpunt was de distilleerderij van Filliers. Van hieruit loodste het parcours ons naar de Leie en via landelijke paadjes naar Astene om van daaruit de terugtocht aan te vangen. Bij onze terugkomst werd ons in de cafetaria een gratis "druppelken" zoals ze hier bij ons zeggen aangeboden.
We hadden de keuze uit een citroenjenever, een speculoosjenever of een graanjenever.
Voor de wandelingen echt van start gaan, laat ik jullie graag eerst nog even meegenieten van ons uitstapje naar Aalst.
Aalst is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen.
De stad telt ruim 78.000 inwoners, die Aalstenaarsworden genoemd. De spotnaam voor de Aalstenaars is over heel Vlaanderen bekend. De oorsprong van de spotnaam "ajuinen" ligt in de 19e eeuw, toen in Aalst en omstreken de uienteelt enorm floreerde. Naast de grote hopmarkt bestond er vroeger te Aalst ook een vermaarde uienmarkt.
De stad is niet alleen bekend voor zijn carnaval, maar beschikt ook over een waardevol patrimonium. Ook kende deze stad in zijn verleden belangrijke historische figuren zoals kunstschilder Valerius De saedeleer, schrijver Louis Paul Boon, de sociaal bewogen Priester Daens en de boekdrukker Dirk Martens.
Plezierboten langs de kade.
Het Stadhuis.
Het Schepenhuis van Aalst zoals het nu bestaat is een gebouw uit de 15e eeuw en wordt ook wel het Belfort van Aalst of Oud-Schepenhuis genoemd. Het staat op de Grote Markt en bestaat uit drie delen, namelijk het schepenhuis zelf, het belfort en het gebiedshuisje.
Het vooruitspringend laatgotisch gebiedshuisje (1474) werd in 1543 afgebroken en herbouwd. Heeft bovenaan vijf beelden uit de 19e eeuw : Keizer Karel, Dirk van Aalst, de Latijnse dichters Jan en Korneel de Schrijver en de schilder Pieter Coecke van Aelst. In het gebiedshuisje werden door de baljuw of de stadhouder wetten afgekondigd.
Het Belfort werd pas in 1460 gebouwd met daarin een beiaard. Op de voorzijde staan twee beelden die de Graven van Vlaanderen en van Aalst voorstellen. Daartussen hangt een zonnewijzer uit 1600.
De nog werkende beiaard herinnert elk kwartier aan de eeuwenoude aanwezigheid van het belfort op de Grote Markt. De neogotische cijfers van het uurwerk op de toren werden in de jaren 1960 vervangen door een wijzerplaat met halve bollen, de Aalstenaars noemden van toen af het belfort "de tettentoeren".
Het belfort staat als onderdeel van de Belforten in Belgiê en Frankrijk op de lijst van het UNESCO-wereldcultuurerfgoed.
De Borse van Amsterdam.
Gebouw in bak- en zandsteen, opgetrokken tussen 1630 en 1634 in Vlaamse laat-renaissance op de plaats van het vroegere Vrije Vleeshuis. De naam verwijst naar de afspanning op de handelsroute Rijsel-Amsterdam. In dit gebouw is een café - restaurant gevestigd.
Drukker Dirk Martens.
Dirk Martens (Aalst, 1446 of 1447 - vermoedelijk aldaar, 2 mei 1534) was een brabantse drukker en uitgever. Hij was de zoon van een poortersfamilie.
Dirk Martens was een humanist die na 25 jaar experimenteren de eerste Griekse tekst drukte die in de Lage Landen verscheen. Hij gaf vele belangrijke teksten uit, zoals een Latijns-Nederlands woordenboek en Columbus eerste brief over de ontdekking van de nieuwe wereld. Hij gaf vele bekende werken uit van talloze humanisten, onder andere die van de jonge Erasmus en Thomas More (Utopia, 1516). Zij bleven dan ook voor de rest van hun leven vrienden.
Eén van de verkeersvrije straten waar het gezellig flaneren is.
Het station van Aalst met zijn historische fituur. Hier worden al frieten verkocht sinds 1932. De huidige uitbaters zijn al de vierde generatie.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
