Hier zijn we weer...
Onder een stralende winterzon vertrokken we blijgezind naar Woubrechtegem.
Woubrechtegem is een landelijk dorp in Oost-Vlaanderen. Het is een deelgemeente van Herzele. Dit dorp telt ongeveer 850 inwoners.
Het is een landelijk en rustig gebied waar het mooi wandelen is langs veldwegen en graspaden met uitgestrekte vergezichten.
Onderschrift bij dit standbeeld : Woubrechtegem aan Christus Koning.
Hier vonden we nog een buurtwinkeltje.
En ook een volkscafé, waar de prijs voor een Leffe en een Rodenbach slechts 3,50 euro is... Vind dat maar eens waar wij wonen !
Op deze wandeling heel veel kapelletjes en ingebouwde grotjes gezien aan de huizen.
De 4 vorige foto's gaan over de kapel die gebouwd werd door Marie Virginie De Braeckerleer en dateert al uit 1875.
Wat we dus niet verwacht hadden in dit landelijk dorpje : een relaxcenter. Voor ons zou in zo'n prachtige omgeving wonen al relaxerend genoeg zijn.
Ja, en jullie kennen mijn vrouwke, hé... als er een dier komt kijken, moet ze het aaien... en deze keer was het een hele lieve Berner Sennen.
Kapel Onze-Lieve-Vrouw van bijstand.
Prachtig vergezicht. Hier kan je nog ver kijken en genieten van de natuur.
Dit kwamen we ook op onze tocht tegen : een paardenmelkerij. http://www.paardenmelkerijhellehof.net/
Prachtige bomen, helaas mij niet bekend welke soort.
In de verte zagen we ook een windmolen staan.
Blijkbaar mag er in dit gebied ook gejaagd worden. Deze huls is het bewijs.
En genieten maar van de uitgestrekte vlakte.
Een authentieke boerderij. Roept herinneringen op aan mijn vrouwtje haar kindertijd, een oude boerderij en de geur van koeien..
Nog een mooie boom, de moeite waard om er een foto van te nemen.
Eén van de vele boerderijen.
Een kunstig gemaakte pomp, en ze werkt nog ook.
Vele verzorgde tuinen gezien.
Hier houdt een lieve King Charles Cavalier Spaniel de wacht. Goed kijken, het is een echte, hé...
Beeld van de Heilige Antonius van Padua.
Als Sint-Antoon de zon doet schijnen, ziet de boer zijn zorgen verdwijnen.
Is Sint-Antonius nat, dan drinkt de boer zich zat.
Sint-Antonius schoon en helder, vult 't vat en ook de kelder.
Nog een grotje aan een huis.
De kerk van de HH. Bernardus en Martinus in neoclassicistische stijl dateert van 1842. Toen liet pastoor Brisard het romaanse kerkje van 935 afbreken omdat het in een te slechte toestand was. Helaas was de kerk gesloten, dus een kaarsje branden zat er deze keer niet in.
De wiskundige Italiaanse markies, Gasparo Pagani, was professor aan de universiteiten van Leuven en Luik. Hij overleed in het kasteel van Woubrechtegem en ligt hier op het kerkhof begraven.
Zo, beste bloggers, jullie zien dat deze wandeling deugd gedaan heeft, ik hoop dat jullie er ook van genoten hebben.
Tot de volgende keer.
Bron : wikipedia
23-02-2010 om 00:00
geschreven door Chris
|