|
Ik hoef geen Christen te zijn om te genieten van de stilte in een kerk, het zingen van kerstliedje en mijn naasten lief te hebben. Ik hoef geen moslim te zijn om te genieten van tajines, Marokkaanse koekjes, Turks gebak en andere islamitische kunst. Ik hoef geen jood te zijn om klezmer muziek leuk te vinden en een menora in mijn huis te hebben. Ik respecteer de wet van drie zonder een (echte) heks te zijn en ik hoef geen boeddhist te zijn om te genieten van de vrede die uitstraalt van het serene gezicht van een Boeddhabeeld.
Met een vriendin het Tibetaans Instituut in Hoei bezocht, waar zondag het Feest van het Boeddisme werd gevierd. In de grote tempel woonden wij op blote voeten, een conference bij getiteld "Wat is geëngageerd boeddhisme?"
(n.v.d.r. Een onopgevoed joch van al even onopgevoede moderne ouders zorgde voor de nodige afleiding door constant te lopen klieren.)
Na een Tibetaanse maaltijd, waarvan ik maar de helft heb opgegeten, wegens in ene geen trek, nadat ik de maaltijd, volgens Boeddhistische gewoonte (een ietsie teveel) aandacht had gegeven, namen wij deel aan een inleiding tot meditatie. Op een matje met een koninklijk gestrekte rug en mijn benen gevouwen in een halve Lotushouding (n.v.d.r. wat op zich zelf al een héle uitdaging is) naast een pluizige dame in een gebatikte flodderbroek en een kaalgeschoren zweverige en naar zweetvoetenruikende man. Focuste ik mij met half gesloten ogen op mijn ademhaling en op het "nu" en het "zijn." Niet gemakkelijk voor iemand die stijf van de stress staat, maar bijna een makkie voor uw jonge vijftigster , onder invloed van het groen en gele pilletje.De kunst is om naderhand op een elegante manier weer recht te komen.
Bij het naar buiten gaan van de tempel werden wij bestormd en bijna opzij geduwd door het tegerlijkertijd naar binnen gaan van een groep andere gehaaste toekomstige "verlichten" en reeds "verlichten" met zo te zien, maar een heel klein lichtje in.Vervolgens bleef mijn vriendin vastzitten met haar schoenen in haar (te) lange wijde flodderbroek en donderde de onderste treden van de trap af "Misschien hebben je engelen (mijn gelovige vriendin heeft er twee, die altijd met haar meegaan) je een duwtje gegeven omdat je "vreemd" ging" grapte Uw jonge gedachtespinnendevijftigster in een mislukte poging om leuk te zijn. "Nee" antwoordde mijn gelovige vriendin ietwat geïrriteerd "Dat doen mijn engelen niet"
(n.v.d.r. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster heeft nog een lange weg te gaan!)
|
