Woensdag. De eerste dag van de grote vakantie. Mijn zoon heeft zijn schooljaar met succes afgesloten, geen herexamens dit jaar, hij gaat in september aan zijn zesde en laatste jaar middelbaar beginnen. Zijn plannen voor daarna zijn nog een raadsel, misschien verder studeren? Want met alleen een diploma middelbare school kom je tegenwoordig blijkbaar niet ver. Woensdag was het ook de dag van mijn kleindochter Camille. Om de zomer goed te beginnen heb ik een plastic zwembadje voor haar gekocht en in de tuin geïnstalleerd, goed ingesmeerd en onder de parasol is ze druk bezig geweest rond dit watergebeuren met haar emmertje, gietertje, zeefje en schepje. Ondertussen viste ik de grassprietjes uit het water, die aan haar voetjes waren blijven plakken, want mademoiselle wilde er na 5 minuten, door die grassprietjes al niet meer in, zucht
.....! s Middags tijdens haar middagslaapje heb ik mij met mijn boek in de schaduw geïnstalleerd. Het boek, mannen die vrouwen haten van Stieg Larsson heeft 560 bladzijden en ik ben vast van plan het deze zomer (uh deze week) uit te lezen. Het maakt deel uit van de Millennium trilogie, nog 2 net zulke dikke boeken van dezelfde schrijver, die naar het schijnt net zo goed zijn. Ik heb mij dus voorgenomen het computeren wat te verminderen, tenminste, zolang de zon schijnt, en mijn tuin mij blijft lokken. Het was er zalig, eventjes, op dat plekje in de schaduw onder de bomen met een heel zacht briesje en alleen het geluid van kwetterende vogels
Dan hoor ik ineens geluiden uit het huis van de buren, de ramen staan open en ze hebben ruzie, voor de zoveelste keer. De buurvrouw schreeuwt en begint met veel gevoel voor drama te gillen. De deur gaat open en slaat even later met een harde slag weer dicht, weer gestommel, weer geschreeuw. Even later is de rust weergekeerd. Ik hoor de vogeltjes weer en ik probeer verder te lezen, maar dan, weer geluiden, een gekreun dit keer, geen gekreun van pijn of verdriet, maar een oooooooh aaaaaaaah gekreun!!! De ruzie is blijkbaar weer bijgelegd!.... Van lezen komt er nu niets meer. Mijn kleindochter is weer wakker geworden en heeft zin in een nieuwe duik in haar privé zwembad. Met mijn dochter en schoonzoon afgesproken die avond na het werk samen in de tuin te eten. De witte wijn staat al uitnodigend te wachten in de koelkast
..xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|