Wat heb ik altijd een hekel gehad aan die rotkinderen (en hun ouders) die in de supermarkt hun zin niet krijgen en dan beginnen te zaniken..... Gisterochtend heeft mijn kleindochter mij het zelfde geflikt. In de supermarkt, bij de kassa, liet zij zich op de grond vallen en begon luidkeels te krijsen omdat ze haar zinnetje niet kreeg. Haar oogjes waren gevallen op een doosje Kinder chocolade reepjes en ik weigerde haar die, op dat moment te geven. Ondertussen ging ik (mijn ergernis verbijtend) door met het op de band leggen van mijn aankopen. Want nee is nee en blijft nee in zo'n geval, zelfs bij mij.....Ondertussen bedacht op de een of andere vervelende opmerking. Want er moest bij de rest van het winkelende publiek maar één toeschouwer gezeten hebben met een arm kind opmerking en ik geloof dat, dat... de supermarkt te klein zou zijn geweest. Gênant was het wel..... Even heb ik gedacht wat de Nanny in dit geval zou doen en ook heel even heb ik nog getwijfeld om zoals die vrouw in de een of andere televisie reclame, die mij nu even ontschiet, zelf op de grond te gaan liggen en nog harder te krijsen.
Mijn kleindochter is uiteindelijk opgestaan en achter mij aangekomen toen ik betaald had en aanstalten maakte om de supermarkt uit te lopen... Toen wilde ze het winkelwagentje duwen.....
|