"Geen terrasjes weer" las ik in mijn gastenboekje. En dat is nu juist, wat ik de afgelopen week in Amsterdam wel heb gedaan. Daarbij de Molen, aan de Zeeburgerdijk. In het zonnetje, in de sneeuw, genietend van een heel warm drankje, met een klein beetje leedvermaak gekeken naar langskomende mensen die moeite hadden zich staande te houden, vanwege de glibberige gladheid. (of was het nu gladde glibberigheid?) Af en toe kreeg ik zowaar inspiratie en kwamen er prachtige zinnen en gedachten in mij op. Had ik maar een soort van recordertje in mijn hoofd. Zodat ik ze, eenmaal thuis, door even aan mijn oorlelletje te trekken heel gewoon kon downloaden...
|