Poëzie en gedichten

HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
11-04-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De liefde
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Over de liefde              Rudger Kopland

 

Het is dus gezien alle voorafgaande

Argumenten onmogelijk zonder de

Liefde te kennen de liefde te

Herkennen als het over de

Liefde gaat tenminste

Zijn wij zo verdomd voorzichtig

En toch nog zijn er altijd wel

Beesten die toekijken als je

Dan eindelijk in het gras

Ligt is het dus gezien de

Menselijke natuur onmogelijk zonder .

11-04-2006 om 23:02 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
08-04-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Donker is het in mijn hart                George Gordon Byron

 

Donker is het in mijn hart ,-

Stem de harp en streel mijn oren ;

Want ik wil , bij zoveel smart ,

Anders niet dan toonval horen .

Klinke uw speeltuig zacht en zoet !

Zo er dan in mijn gemoed

Nog één vonk van hoop mag blaken ,

O , gij zult die neer doen vloeien ,

Tot mijn pijn en leed vergaan .

 

Maar dat eerst uw melodie –

Wilt ge mij niet troostloos laten –

Droef en stroef en somber zij ,

O , geen vrolijk lied zou baten !

Wenen wil ik in mijn smart ,

Harpnaar ! anders breekt mijn ’t hart ;

Lang verdriet verteert mijn krachten ,

Zorg en slapeloze nachten

Ondermijnen mij sinds lang,-

Kom en klinke uwe snarenklang !

Laat mij ’t hart op eenmaal breken ,

Of mijn trage tranen leken ,

En ‘k hersteld zijn door uw zang .

 

 

08-04-2006 om 15:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
05-04-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ode aan de merel
Klik op de afbeelding om de link te volgen Ode aan de merel                   C.Buddingh

In mijn jonge jaren was je een rara avis ,
dat wil zeggen ; men zag je weinig , misschien
dat je meer huisde in al dat vanzelfsprekend groen
waarin stadjes en dorpen maar stippen waren ,
enkel bij regenweer strooide je soms uit de top
van een iep of de rand van een villa-dakgoot
je fonkelende kraaltjes geluid over de klinkers
en kolen-geruis neer .

"Hoor je de merel ?" zeiden we tegen elkaar ,
zoals we naar buiten stormden wanneer er
een vliegtuig boven de stad kwam : "kijk ,
kijk , daar gaat het !" En jou fluiten had zoiets 
feestelijks , als het bruisen van de gazeuse 
in een kogelflesje , maar ook iets heel triests 
en melancholieks als een zondagmiddag 
wanneer het voetballen afgelast was .

Nu , een halve eeuw later , hebben snelwegen , 
fabriekscomplexen , woonwijk na woonwijk na 
woonwijk in al dat groen huisgehouden , als
eertijds de Inquisitie in Mexico ,
maar jij hebt , merkwaardig genoeg , niet 
de wijk genomen , maar juist bij de mens 
je toevlucht gezocht : jij schijnt te floreren 
bij staal en beton , uitlaatgassen en insecticiden .

Ik kom je wel honderd keer per week tegen : in bosjes , in struiken , op televisie-antennes , in tuintjes ,waar ik soms bijna op je trap - O , natuurlijk schiet je toch op het allerlaatst weg , maar soms denk ik : nog eventjes en je nestelt (bij wijze van spreken dan)in mijn haar ! En hoe moet dat dan , vriend - ik bedoel : je bent altijd welkom natuurlijk , maar toch niet op de badkamerkraan ?

En daar komt de aap dan weer levensgroot uit
de mouw : we noemen je vriend , zo lang jij je 
op een afstandje houdt - O , er is best een plekje voor je , maar dan in ons hart , niet aan onze 
tafel : neen stel je voor : misschien kak je wel 
in onze soep - heus , laten we eerlijk blijven : wij 
zijn de vorsten en jij wordt getolereerd om je trillers , maar daar blijft het dan ook bij .

De mens is , helaas , niet romantisch : ook al 
zong jij nog tien keer zo fraai als je doet , als je vier of vijfmaal zoveel vlees aan je lijf had , was je waarschijnlijk al uitgestorven , of werd je bij miljoenen vetgemest op een merel-farm : zo zie je maar weer : een zanger kan 't best vel over been  
zijn - misschien dat er dan ook voor hem hier en 
daar een paar kruimeltjes overschieten .
  
 

05-04-2006 om 15:43 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
31-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het zelfde anders

Het zelfde anders                           J Bernlef 1988

 

In het vruchtvlees van het vergeten

Rust de pit van de herinnering

Een harde kern die eenmaal zelf

Op het dode punt in aarde teruggevallen

Ongeweten al het vergetene naar

Boven roept totdat opnieuw

Wortel geschoten , tak vertakt

Het blad zich aarzelend openvouwt

Waarop hetzelfde anders staat geschreven .

 

31-03-2006 om 20:43 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
28-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Cinque                   Anna Achmatova

 

Autant que toi ,il te sera fidéle

Et constant jusques à la mort . Baudelaire

 

Als vanachter een wolk staan mij

Jouw woorden en spreekwijze bij .

 

En de mijne hebben jou nacht

Feller licht dan de dag gebracht .

 

Zo , ontrukt aan het aards bestaan ,

Zijn wij hoog , als sterren , gegaan ,

 

Hebben wanhoop noch schaamte gekend ,

Die noch dat , noch enig moment .

 

Maar mijn roep wordt door jou gehoord

Die de droom noch de dood behoord

 

En de deur op een kier liet staan –

‘k Ben te zwak om hen dicht te slaan .

 

28-03-2006 om 20:52 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Einde maart ...
Klik op de afbeelding om de link te volgen

De kinimatopuk        c.buddingh

 

Als maart zijn staart roert en april

Wenkt met zijn witte hoed ,

Dan krijgt de kinimatopuk 

de kriebels in zijn bloed .

 

Vier maanden lang was hij gedoemd

Tot doffe hibernatie ,

Maar nu daagt weer een blij seizoen

Van re_en procreatie .

 

Zo valt in ieders aards bestaan

Wel een een muf hiaat ,

Zo’n tijd dat lijkt of het geluk

Jou deur steeds overslaat .

 

Maar als je maar blijft denken aan

Het Grieks beleg van Troje ,

Moet je , als de kinimatopuk

(en wens jezelf daarmee geluk !)

Het leven kunnen rooien .

28-03-2006 om 20:40 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
27-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrouwenliefde .
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Vrouwenliefde            Adelbert von Chamisso

 

Sinds ik hem gezien heb ,weet ik niet waarheen ;

Waar mijn blikken waren zie ik hem alleen .

Of ik wakend droomde , zweeft zijn beeld mij voor ,

Uit de donker straalt het met te heller gloor .

 

Zonder dat is alles kleurloos als weleer ,

Naar der zustren spelen taalt mijn hart niet meer .

‘k Zoek een eenzaam plekje waar ik zit en ween
Sinds ik hem gezien heb zie ik hem alleen

     

27-03-2006 om 13:09 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
24-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een aardig ventje .
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Een aardig ventje                   J. Van Lennep

 

Daar ging eens een ventje al over de straat ,

En hij droeg op zijn borst een ruiker .

Hij had er een hoedje van chocolade ,

En zijn haar was gespoten suiker .

En zijn wangen die waren van appelmoes ,

Zijn lippen morellen , zijn neus een soes ,

Elke tand een pepermuntje .

Zijn ogen sukaden , in ijs gevat .

O ! wat een aardig ventje was dat ,

O ! wat een aardig ventje .

 

Wel kinderen ! was ‘t niet de pijne waard,

Dat ventje eens op te zoeken ?

Zijn hals was een abrikozentaart ,

Zijn armen twee deventerkoeken .

En halletjes waren zijn handjes zo fraai ,

En hij liep op twee benen van taai , taai .

Voorzeker ik wed om een centje ,

Je mocht er om lopen door dorp of stad ,

Nooit zag je zo’n aardig ventje als dat ,

Nooit zag je zo’n aardig ventje .

 

Hij wandelde voort op zijn dooie gemak ,

Al met zijn bijzondere gratie :

Hij droeg een rokje van wafelgebak ,

Met knopen van speculaas .

Zijn schoenen die waren van witte drop ,

En er blonken zwarte knoopjes op ,

En elke knoop was een krentje .

‘k Wou , ik zijn adres maar geweten had .

Want nooit zag ik ’n aardiger ventje dan dat ,

Neen , nooit zag ik ’n aardiger ventje .

 

24-03-2006 om 19:28 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
23-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kranige koekenman .
Klik op de afbeelding om de link te volgen

De kranige koekenman              tante lize

 

Er was eens een bakker , hij hete Jan Klaas ,

Die bakte veel poppen van broos speculaas ;

En toen , nu zijn oven eens open stond

Wipte één van de poppen vlug op de grond

En sprong in de winkel en riep tot de baas :

“Zeg , pak ‘m als je kunt nu , meneer speculaas .

Loop , loop , oude jongen , zo hard als je kan ;

Nooit , nooit vang je een kranige koekenman !”

 

De bakker werd boos en hij liep als een haas .

Zijn vrouw liep hem na en hun kleine Jan-klaas ,

De poes roept ‘miauw’ en de hond ‘waf , waf !’

En zo galoppeerden ze voort op een draf .

En de zwart bonte koe en het oude paard

Ijlden weg uit de stal in een dolle vaart .

En zo renden ze voort onder veel geraas

Achter ’t vluchtende ventje van speculaas ,

Dat lachte en riep luid :”loop zo hart als je kan …

Nooit , nooit ,vang je een kranige koekenman .”

 

Toen kwam er een wolf uit het dichtst van ’t bos

En snelde op de pochende vluchteling los ,

En hapte pardoes , zo maar één , twee , drie ,

Een verbazend stuk uit zijn linkerknie .

Toen greep hij op eenmaal zijn rechterbeen

En slokte dat in , plus zijn kleine teen .

En de rest volgde spoedig , en nimmermeer

Zag Jan Klaas zijn kranige koekenman weer .

 

23-03-2006 om 20:49 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
22-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moeder
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Ik ken een vrouw , een brave vrouw;

Ze is altijd om me heen:

Ze is vrolijk als ik vrolijk ben,

En treurig als ik ween.

 

Ze zorgt; ze slaaft; ze werkt; ze zwoegt;

En rust soms dag noch nacht ;

Ze geeft me al wat ik nodig heb;

Ze schud mijn bedje zacht.

 

Het eerste kusje geeft ze mij

Vroeg in de morgenstond;

De laatste zoen die ’s avonds krijg,

Drukt ze mij op de mond.

 

En ben ik ziek , dan zie ik wel

In ieder oog een traan,

En haar, trouw zorgend, vroeg en laat

Vlak bij mijn bedje staan.

 

Wie kent die vrouw, die lieve vrouw,

Die mij zo teer bemint?

Dat is mijn allerbeste Moe ,

En ik, ik ben haar kind! 

 

 

22-03-2006 om 13:37 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
21-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Ik ben …                 Jhon Clare

 

Ik ben ; maar wat , wie die het vraagt , of weet ?

Verloren heugnis , ként geen vriend mij meer .

Ik ben de alleen verbruiker van mijn leed .

’t Verrijst , ’t verdwijnt , een dwaalzieke schaduw-hier ,

In liefde en doods vergetelheid teloor.

En toch , ik ben , en leef in schimmen door ,

 

In ’t niets geslingerd van rumoer en smaad ,

De branding in van schijngedroom bij dag ,

Waar noch gevoel van zijn , noch vreugd bestaat ,

Maar schipbreuk leed àl wat ik ’t liefste zag ;

En zelfs het dierste – wat ik ‘t meest en ’t best

Liefhad – vreemd is , ja vreemder dan de rest .

 

Ik haak naar landen waar geen man ooit liep ,

Geen vrouw ooit heeft geglimlacht of geschreid :

Om daar met God te wonen die mij schiep ,

Te slapen , zacht , als in mijn kindertijd :

Waar ik neerlig , niet gestoord , niet storend zelf ,

Onder mij ’t gras – omhoog het lucht – gewelf .

 

 

21-03-2006 om 21:39 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
20-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eee
Klik op de afbeelding om de link te volgen Wanneer je een beetje anders bent,
krijg je van de mensen al gauw
een stempel, ze steken je in een
gekooide tempel.
Maar wat is goed en wat is slecht,
die vraag houd me bezig echt.
Je bent te dik, te dun, te groot, te oud,
alles in dit wereldje loopt
grondig fout.
Een zichtbare handicap, die mensen
krijgen het nog harder te verduren,
de meeste verschuilen zich
dan ook tussen hun vier muren.
Een beetje begrip en respect
was hier wel op zijn plaats,
Die plagerijen zijn zo ondermaats.
mensen kunnen elkaar hard raken,
botten laten kraken.
Leer toch aanvaarden, de persoon
zoals ze zijn,
kan alles zo veel beter zijn.
als de mens dat eens zou willen,
beseffen, zonder elkaar steeds,
te kwetsen.

20-03-2006 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
19-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Het verstandige kind                 K.W.Bilderdijk

 

Eens viel Jan ,door wilt te lopen

Op een grote steenklomp neer :

Hoe bloedde Jantjes hoofdje ,

En wat deed zijn knietje zeer !

 

Gauw kwam Willem aangelopen ,

En hij hielp hem spoedig op ;

“daar ,daar,(riep hij )is een stokje ,

Geef die stoute steen een klop”.

 

Kleine Willem wist niet beter ,

Daarom deed hij zo verkeerd :

Want , met langs de straat te spelen

Had hij niets dan kwaad geleerd .

 

“Foei ! dat ik zo dwaas zou wezen”,

Zei de zoete , brave Jan :

“Immers weet ik , lieve Willem ,

Dat die steen ’t niet helpen kan .

 

En zo hij al schuld kon hebben ,

Weet je niet wat vader zegt ?

Kwaad met kwaad te willen lonen ,

Is ondeugend ; ja is slecht !

 

Neen , ik zal voortaan in ’t lopen

Liever meer voorzichtig zijn ,

En , daar dit mijn eigen schuld is ,

Ook niet klagen over pijn”.

 

19-03-2006 om 20:52 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
18-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het kinderlijk geluk.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Het kinderlijk geluk      Heromynus van Alphen

 

Ik ben een kind ,

Van God bemind ,

En tot geluk geschapen .

Zijn liefde is groot ;

‘k Heb speelgoed , kleed’ren , melk en brood ,

Een wieg om in te slapen .

 

Ik leef gerust ;

Ik leer met lust ;

Ik weet nog van geen zorgen .

Van ’t spelen moe ,

Sluit ik mijn oogjes ’s avonds toe ,

En slaap tot aan de morgen .

 

18-03-2006 om 20:57 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
16-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het nieuwe leven .
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Het nieuwe leven                     Gottfried August Bürger

 

Ha! Nu ken ik zorg noch druk ,

‘k smaak een nieuw en vrolijk leven !

Welk een zonne van geluk

heeft de droeve nacht verdreven !

Welk een blijde morgengroet

voert mij de ochtend tegemoet !..

 

Hoe ! ziet mijn verheldert oog

paradijse dreven bloeien !

Welke tonen !...’k hoor omhoog ,

Hemelmelodieën vloeien !

In elk koeltje , dat hier zucht ,

streelt mij Edens balsemlucht .

 

Wijngod ! zijt ge mij zo na

met uw schuimende pokale ?

Vult ge met ambrosia

en met nectar ied’re schale ?

Nectar en ambrosia !...

Wijngod ! zijt ge mij zo na ?

 

Liefde schenkt uw toverkracht

mij een nieuw en vrolijk leven ?

Wilt ge in ’s aardrijks duistre nacht

mij reeds hemelwellust geven ?

Eeuwig jong en eeuwig blij !...

O verrukking ! blijf me bij .

 

16-03-2006 om 23:38 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
15-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een tuin in de avond .
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Een tuin in de avond            Rudger Kopland

 

Er gebeuren dingen hier en ik ben

De enige die weet welke ,

 

Ik zal ze noemen en ook zeggen waarom

 

Er staat een oude tuinbank onder de

Appelboom er ligt een oude voetbal

In het gras er komen oude geluiden

Uit het huis er is oud licht in de lucht

 

Dit gebeurt hier : een tuin in de avond

 

En wat je niet ziet hoort en niet ziet –

De plekken waar we kuilen groeven en

Die huilend dichtgooiden

 

Ik vertel dit omdat ik niet alleen

Wil zijn voordat ik het ben .

 

 

 

 

15-03-2006 om 22:26 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
14-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De verschijning
Klik op de afbeelding om de link te volgen

De verschijning          Alfred de Musset

 

Mijn vriend , uw vader hoort ook mij ,

Ik ben geen engel aan uw zij ,

Geen kwade geest die u zal deren ,

‘k Weet niet waarheen uw leven leidt ,

Ik heb nog kwaad noch goed bereid

Op ’t glibbrig pad , waar wij verkeren ;

 

Ik ben noch God noch duivel , neen !

‘k Verhoor uw klachten noch gebeên ,

Toch broeder kunt ge mij wel noemen ,

Waar gij zijt zal ik bij u zijn,

Ook als gij rust van zorg en pijn

Te midden van de kerkhofbloemen .

 

God zelf vertrouwde mij uw hart ,

En , voelt ge u neergedrukt door smart ,

Ik zal als gij uw zorgen weten

Ik volg u over zee en land ,

Toch grijp ik nimmer uwe hand ,

Vriend , ik ben eenzaamheid geheten !

 

14-03-2006 om 20:38 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
11-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De ratelsnoek      c. Buddingh

 

Wanneer je aan een beekje woont ,

Een sloot , een plas , een ven ,

Hoor je soms ‘s nachts , heel onverwachts ,

Zachtjes iets ratelen .

 

Het klinkt niet blij en niet echt droef

Niet dreigend of dramatisch ,

Niet nijdig ,niet rebels , nee , eer 

Wat tobberig , wat apathisch .

 

Maar stel je ’t ook eens even voor

Zo’n ratelsnoekbestaan .

Ben ik blij dat ‘k niet elke nacht

uit ratelen hoef te gaan .

11-03-2006 om 20:14 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
10-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik las het je voor
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Ik heb het je toen voorgelezen                  Rutger Kopland

 

Ik schreef een vers over jou gezicht ,

Dat het zo afwezig was , ik vergeleek het

Met water waarin ik het gezicht zag

 van een paard , en toen ik opkeek

 

Was de overkant verlaten .Ik vergeleek

Het met wind waarin ik de adem hoorde

Van een dode hond , en toen ik luisterde

Was het zo godvergeten stil in huis .

 

Ik heb het vergeleken met veel , met veel

Meer , meer dan ik mij herinner , maar

Ik kan het vers niet meer vinden .

 

Het was niet alleen maar water , wind ,

Je ziet me nog als ik niet kijk , je ademt

Als ik niet luister , leest wat ik niet schrijf .

 

Ik heb het je toen voorgelezen .

De ramen stonden open , op het terras

Dronken de vrienden limonade , de appelboom

Bloeide . Ik heb je voorgelezen

 

Wat ik wilde : weg , met jouw . Naast mijn bed

Een prachtige fruitmand . Geen druif

Nam je , geen sinaasappeltje , nee , nee ,

Die waren allemaal voor mij , voor mij

 

Alleen . Ik moet in slaap gevallen zijn ,

De ramen waren dichtgedaan , alsof er

Iemand was geweest , de wekker tikte

De maan scheen op het grijze fruit .

 

Ik heb de volgeschreven papieren waarvan

Ik voorlas , gevonden en verscheurd .

 

 

10-03-2006 om 20:57 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
08-03-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Hans Lodeizen

God zijn spiegel .

Toen God de wereld had geschapen ,

En ze daar klaar voor hem lag –

Rustig als een baby aan het slapen –

Was hij niet blij met wat hij zag .

 

Men zou toch zeggen hij had alles

Zelf naar zijn eigen wens gemaakt :

Wij zaten parterre , hij zat stalles ;

De film werd als hij wou gestaakt .

 

Maar nee , in een geweldig pesthumeur

Zat hij alleen in zijn stoel te kniezen ;

Hij keek aanhoudend naar de deur ,

Men dacht : straks pakt hij nog zijn biezen .

 

De wereld was naar zijn evenbeeld

En precies als hijzelf geworden

En daarom keek de Heer zo verveeld :

Hij was niet gevleid met de horde .

 

Caïn sloeg Abel in een kwaje bui ,

De zondvloed kwam , een beetje later ,

De toren van Babel verwarde de lui

En tenslotte sloeg Jezus een flater .

 

Eén ding was duidelijk: het was niet goed

Wat hij gedaan had met zijn vrije uren .

Hij herkende overal zijn eigen snoet

En de mensen bedreven zijn dolste kuren .

 

Nu is god van de wereld gegaan ,

Maar een fout is er om een les te leren

Kijkt mijn spiegelbeeld me met liefde aan

Dan wil ik het de rug toekeren

08-03-2006 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)

Foto

Inhoud blog
  • Zoals...
  • De Kat
  • sterven doe je niet
  • Helaas droomde ik het maar
  • Vrijdag 8 februari
  • Waarom
  • Een verhaal
  • Je verdriet
  • Slaap...
  • Onze zondag
  • Uit mijn verhaaltjes boek
  • uit mijn gedachten boek
  • uit mijn gedachten boek

    Over mijzelf
    Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
    Ik ben een vrouw en woon in de kempen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
    Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
    Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon

    Mijn ander blogske
  • Belevenissen(Mamalou)

  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • onze accordeonclub

  • Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ?            J.C.Bloem


    E-mail

    heb je een persoonlijke vraag of boodshap aan mij , mail dan gerust een antwoord krijg je .


    Foto

    *

    Bedankt voor wie je bent

    Voor alles wat je doet

    Altijd recht uit het hart

    Nooit omdat het moet .


    Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 06-2009
  • 04-2009
  • 02-2009
  • 06-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006

    als een boom die bloeit en overwintert
    als een lamp die uit- en aangaat
    zo gaat mijn liefde maar waarheen
    weten alleen de jaargetijden .

    Foto

    Zeer kleine ode aan de slaap

    +=+=+=+=+=+=+

    Het is nacht en het regent .

    In mijn slaap heb ik een paar uiterst zonnige dromen


    Foto

    Er is geen groter zuiverheid dan die van morgen .
    Er is geen langer liefde dan die van de glimlach .

    *

     

    Zomaar voor iemand aardig zijn

     

    Is voor jezelf , maar ook voor een ander fijn .

     


    Foto

    Foto

    Foto

    Verdriet en klagen

    Maken bange dagen

    Maar boze gedachten

    Maken lange nachten
    Foto

    Verklaar je liefde

    Zoals vogels zingen

    Zoek geen verklaring

    Zoals mensen doen
    Foto

    Roos       

    geurige, prachtige bloem
       verwelken is je lot maar  
       binnenin blijf je de mooiste

     


    Woorden zullen nooit in staat zijn

    Gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn

    Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn .

     


    Mijn favorieten
  • seniorennet.be

  • Foto

    Mooi plaatje van Anton Pieck
    Foto

    Liefde het mooiste wat bestaat
    Foto

    Liefde is ...
    Categorieën


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!