Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    12-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.138. lokaal lekkers

    Voor elke lekkernij ben ik te vinden, zolang het maar geen zoetigheid is.

    Dat heeft ooit vervelende situaties opgeleverd,
    wanneer ze ergens kwamen aandraven met lokum of met dadels moest ik bedanken
    en weigeren is in sommige landen juist heel onbeleefd.
    Dan heb ik er 'doctor’s orders' van gemaakt, no sweets.
    Dat gaf dan gegons bij de werkgever als zou ik diabetes hebben.
    Gelukkig kon de medische dienst dat weerleggen.

    ‘k Word gewoon wee & mottig van zoetigheid.
    Een proevertje, ok. Maar dat proevertje is dan het tipje van een hoekje.

    Alle andere lokale lekkernijen wil ik wél meegemaakt hebben.
    Zo hadden we op een avond een paar uren vrij aan de wal in Boma
    en de stalletjes met geitenvlees roken appetijtelijk.
    Daar moest ik iets van proeven.
    Onder zwakke peertjes ziet men niet hoe schamel dat allemaal is natuurlijk.
    Schamel qua hygiëne, bedoel ik.

    Ik stond me daar te verlekkeren terwijl de man van het stalletje met mijn bestelling bezig was.
    Ineens een tikje op mijn schouder.
    De chef steward.

    - Wilt gij morgen in uw cabine blijven misschien, zei hij tamelijk nors.
    - Eh, nee Chef.

    Ze hadden ons aan boord gebriefd dat we NIKS mochten eten aan de wal,
    op straffe van acute buikloop.
    En dat was ik toch wel vergeten zeker!
    Zo lekker rook dat geitenvlees.

    De chef trok verder, met zijn plaatselijke verloofde en
    ik ging mijn kant uit, met mijn bakje geitenvlees.

    Heel lekker en
    achteraf niks van ondervonden.

    En ik hoop voor de chef
    hetzelfde.

    m
    EZW-03/2013, HiH-11/2014

    12-11-2017 om 04:14 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.137. bloemen op 't bord

    Bloemen heb ik nog nooit gegeten, toch niet dat ik weet.
    Kappertjes en artisjokken niet meegerekend, dat zijn knoppen.

    Op Njam TV is een programma met Gert De Mangeleer
    en die chef gebruikt nogal wat bloemetjes is de afwerking.
    Hij staat buiten te koken, op de achtergrond ligt de moestuin.
    Tegen het einde van de bereiding brengt de tuinman Bart Praet
    de vers geplukte garnituur, de bloemekes.

    Die Twee met hun Bloemekes, noemt LM het programma.
    De Hofleverancier, heet het. Alle groenten en bloemen komen recht uit den hof. Vandaar.

    “Pure ingrediënten gecombineerd
    met zuivere eenvoud is zijn handelsmerk”

    De Mangeleer werkt af door omstandig te garnieren met kleine bloemetjes,
    tot er bijna een bruidssluier over de teloor ligt.
    Zuivere eenvoud?
    Gefrutsel en gefriemel!
    Misschien kan dat in een professionele keuken, met verwarmde borden
    op een verwarmd aanrecht en onder een infraroodlamp,
    maar buiten in de open lucht? Dat eten wordt koud.
    Oké, ’t is TV. We worden niet verondersteld dat bord leeg te eten.

    Wij hebben een gewone keuken. Borden warmen doen we ongeveer elke avond, maar
    we hebben geen verwarmd aanrecht en geen infraroodlamp zoals een professionele keuken.
    Ik weet zeker dat als ik die tijdrovende garneringen thuis zou proberen,
    het eten van de gasten zou koud zijn omdat ik met bloemekes heb staan friemelen.

    Eigenlijk zegt het me niet veel, bloemen op het bord.
    ‘k Heb er ook nog niks over opgezocht. Welke kunnen en welke niet?
    Waar moet men op letten? Mag men bloemen wassen en zwieren?
    Want pierekes en mierekes serveren, dat vind ik maar niks.

    Nee, bloemen op het bord, ‘k zou niet weten hoe ik er moet aan beginnen.
    Of hoe ik LM zou enthousiast krijgen om er van te proeven.

    m
    EZW-11/2014

    12-11-2017 om 04:06 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    11-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.136. illusie op biceps

    optische illusie in een tattoo ~
    tegen hoofdpijn bestaan pillekes

    Op het Net zijn er bij de vleet foto’s van mislukte tattoos te vinden.
    Klungelwerk, haastwerk, bedrog, spelfouten …
    in de Mensentuin heeft dit allemaal een plaats.
    Een tamelijk definitieve plaats als het over tattoos gaat.

    Er zijn op het Net ook meesterwerkjes van precisie te vinden natuurlijk.
    Hieronder een trompe l’oeil op de bovenarm.
    Vlak boven de vouw in de arm, door ene Paul O’Rourke.

    Afbeeldingsresultaat voor tattoo biceps optical illusion

    Dit is maar een foto, de arm staat stil en
    als ik langer kijk wemelt het mij voor de ogen.
    Wat moet dat dan zijn als die arm beweegt. Continue hoofdpijn?

    Maar die graduele schaduwen, die het hol effect veroorzaken,
    dat is wel héél knap precisiewerk.

    m
    EZW-11/2014 

    11-11-2017 om 03:17 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.135. afgunst, ~

    Aan de afgunst kun je ontkomen,
    als je de kunst verstaat in stilte blij te zijn van P²Ke

    De afgunst, dat valt nogal mee, vind ik voor mezelf.
    Ik ben niet zo'n dupe van die emotie.
    ‘k Weet eigenlijk niet of ik die emotie wel in mijn gamma heb.
    Er zijn mensen die met twee chihuahua's in een villa willen wonen,
    er zijn mensen die met vanalle geld vanalles doen en daarmee in het nieuws komen.
    De upper-class, BCBG, de jetset, de jeunesse dorée …
    Laat hen doen. Dat het hen moge bekomen.

    Als prille mens had ik ook geen last van afgunst of gelijkaardige impulsen.
    In het derde studiejaar was er een meisje die een groen gevlamde parelmoeren vulpen had.
    Die vond ik zó mooi, dat ik dacht dat er maar één van bestond.
    Dus blijft men er af.
    Vijftien jaar later kon ik zelf zo’n pen bekostigen, maar ik deed het niet.
    Dan zou het maar de zoveelste pen zijn, niet meer De Mooie Pen van Danielle. 

    Nu herinner ik me ineens de naam van het klasgenootje!
    Wat schrijven al niet doet …

    D
    us geen afgunst in de jonge jaren.
    Tenzij het om toestemmingen ging natuurlijk.
    Als iemand van de buurt langer mocht buiten spelen of langer mocht opblijven dan ik,
    dan was het 'alle kinderen van de buurt mogen …'
    Maar dat was eerder om aan mijn moeder duidelijk te maken dat zij een hardvochtig wezen was
    dan dat ik afgunstig was op wat elders, in andere huishoudens gangbaar was.

    Tenzij misschien als peuter in de zandbak van het park,
    dat had ik moeten vragen aan mijn Bevoegde Instantie.
    Misschien ging ik vormpjes roven en emmertje wegtrekken en zo …
    Maar misschien was ik gewoon eentje dat stilletjes zat te rijven en verder niks.
    'k Had het haar moeten vragen.

    Qua afgunst is het dus allemaal nogal meegevallen tot hiertoe.
    Soms ben ik wel een 'bitteke sjaloes'.
    Dat heeft niks te maken met jaloers, want jaloers is totaal iets anders dan afgunst natuurlijk.
    En sjaloes is ook nog iets anders.

    Sjaloes heeft te maken met bewondering.
    Sjaloes is wanneer iemand iets kan waarvan ik vind
    dat ik het ook zou moeten kunnen of had moeten gekund hebben.
    Dus niet Olympisch turnen of Koningin Elisabethwedstrijden spelen of zo,
    ik ken mijn beperkingen en bescheidenheid siert de mens. 
    Maar soms lees ik iets, een woordgebruik, een zinswending, een vergelijking, waarvan ik denk :  
    Waarom kom ík niet op dat soort dingen? Kermille, ik wou dat ik het zelf gevonden had.

    Waarom kan ik geen poëzie plegen?
    Of rijmelarijtjes maken waarvan de cadans klopt als een bus.
    Of kolderproza. Van kolder wordt ik helemaal blij en holderdebolder.
    LM en ik houden soms kolderieke conversaties, maar ik krijg ze niet geschreven.
    Anderen schrijven kolder alsof ze zo geboren zijn. Ze begeven zich
    in een verhaal vol chaos en houden dat dan nog in de hand ook.
    Dan ben ik een bitteke sjaloes want zo’n knappe dingen zou ik ook willen kunnen.

    Ja, bij sommige dingen proef ik een tipje afgunst tussen de bewondering.
    Als een snuifje cayenne bij de honing.
    Dat klein prikje en dat zoet geven samen 'sjaloes'.
    Eigenlijk een leefbaar mengsel hoor.

    m

    HiH-11/2015, herwerkt.
    Aan de afgunst van anderen ontkomen, dat is een gans ander verhaal natuurlijk.
    Een dat niks met schrijven te maken heeft. ~ Pour vivre heureux, cachons nos bonheurs …

     

    11-11-2017 om 03:08 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    10-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.133. Ruth Joos

    te gast bij Wim Helsen, Ruth Joos
    met een tekst van Hugues C. Pernath 

    Aan mijn vrienden die ik niet wil vernoemen
    Omdat het vernoemen de vriendschap vernedert,
    Er de vernedering de vreugde verbreekt
    Die tussen jullie en mij, tussen mij en jullie
    De jagende jaren draaglijk zal maken.
    Misschien omdat ik geen hitte vrees,
    Maar koude ken. Misschien de trage reizen
    Van het afdalen in elkanders nacht
    En onder kwade manen het morren van het morgenuur.

    Uit: Nagelaten gedichten, Huges C Pernath (1931-1975)

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Joos in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a7/
    10min24



    Over Ruth Joos, radiopresentatrice :
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Ruth_Joos en omdat het nog eens gezegd mag worden,
    https://www.demorgen.be/tvmedia/de-echte-reden-voor-het-afvoeren-van-joos-op-radio-1-b3202714/ 
    Over Hugues C Pernath :
    http://schrijversgewijs.be/schrijvers/pernath-hugues-c/
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugues_C._Pernath 

    m

    10-11-2017 om 01:42 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.134. está la vida

    “dat is het leven”

    In Zuid-Amerikaanse havens heb ik nogal wat mensen zien liggen in de goot.
    Niet in de beginjaren (1978) toen was er enkel drank en
    de zeelieden werden gewoonlijk wel door de verloofde van dienst
    terug op weg naar het schip geholpen.
    Er waren toen nog de vaste lijnvaarten met stukgoed, en
    de dames zouden een vaste klant niet zomaar dumpen hé.

    Later kwamen de goedkope straatdrugs.
    En toen zagen we mensen in de goot liggen. Slapen?
    Niet de zeelieden maar de autochtonen: de vaders, de broers, de zonen van de dames.
    Eerst de mannen. Later ook al eens een vrouw of een meisje.

    En wat doet men wanneer men daarlangs moet?
    Men rept zich naar boord.
    Laf?
    Ja. 
    Maar we waren daar voor ons werk, niet als toerist of als doe-goeder.
    Opzij stappen, recht vooruit kijken en hopen dat ge er straks niet van wakker ligt.
    Omdat ge er om 05h uit moet. 
    Dat er bij elke passage een mens in de goot ligt, mogelijk ligt te sterven?
    Dat is het leven, zei men ons toen. Está la vida.
    Alginder veel vaker dan hier.
    En bij het opstaan aan boord gingen we over tot de orde van de dag.

    Door de parlofoon naar de keuken: waar blijven (verdomme) de menu’s
    want ik moet hier intijds mijn tafels gedekt hebben ... 
    Na amper een paar uren nachtrust, en nog altijd op slechts een paar meter van mekaar:
    de thanatos op de kaai en de trivialiteiten aan boord. Verder werken, niet meer aan denken.

    DAT IS HET LEVEN, als dooddoener kon dat tellen ginder.

    m

    EZW-06/2011, HiH-11/2014

    10-11-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    09-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.132. foto ezel

    op krachten komen

    Onderstaande foto heb ik gisteren ontvangen en sinds gisteren
    ben ik aan het overdenken waarom die ezel op de kar gelegd werd.

    Gerelateerde afbeelding

    Hij is veilig vastgebonden
    en er ligt tussen zijn rug en de touwen
    een doek gefrommeld om de wrijving op te vangen.
    En hij krijgt nog eten ook.
    De ezel ligt daar zeker niet per abuus.

    Zoveel zorg besteedt men niet aan een gewone ezel.
    Dat doet men voor een ezel die hard gewerkt heeft en aan rust en versterking toe is.

    Het is een tamelijk solide kar. Die kan flink wat vracht vervoeren.
    Zakken rijst? Zakken graan?
    Misschien was de vracht hoog opgestapeld.
    Hoeveel kilo zou het geweest zijn? Veel.
    En waarschijnlijk in de hete zon en een paar heuvels over,
    wat zwaar werk is, ook in de afdaling.

    Dierenliefde? Misschien. Maar vooral een schrandere huisvader die het lastdier ontziet :
    morgen heeft hij de ezel opnieuw nodig, voor weer ander vervoer.

    Is het een drachtige ezelin?

    Ooit zag ik nog een foto van een kleiner ezeltje dat rustte op de kar, maar die foto vind ik nu niet terug.

    Daarom denk ik dat het niet ongebruikelijk is dat het lastdier
    zo snel mogelijk van alles ontlast wordt, water krijgt en
    mag op krachten komen, rusten met een zak eten voor de neus.
    De terugweg kan de baas wel alleen, zegt hij. De terugweg wel.

    m
    met dank aan Hily voor de foto, EZW-11/2011

    09-11-2017 om 04:13 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.131. Jens Dendoncker

    te gast bij Wim Helsen, Jens Dendoncker
    met een tekst van John Williams

    Alsof hij werd gewezen op een of andere kennis die hij al jaren was vergeten,
    dacht hij nu aan die oude ontdekkingsreizigers die naar een andere wildernis,
    zout en weids, waren vertrokken. Hij herinnerde zich dat hij had gehoord
    over het bijgeloof dat hun zei dat ze bij een scherpe rand zouden komen,
    waar ze overheen zouden zeilen, om voor altijd van de wereld te vallen,
    de ruimte en de duisternis in.
    Hij kende legenden waardoor ze zich niet hadden laten weerhouden.
    Maar hij vroeg zich af hoe vaak ze zich, tijdens hun eenzame zeiltocht
    in gedachten in de diepte hadden zien storten, en hoe vaak die gedachten
    zich in hun dromen hadden herhaald.

    Uit : Butcher’s Crossing, John Williams (1922-1994)

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Dendoncker in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a6/
    09min02

     

    Over Butcher’s Crossing, 1960 : http://cobra.canvas.be/cm/cobra/boek/2.19844/1.1836224 ~ korte inhoud.
    Dit boek is niét het boek dat volgt op Stoner, 1965. Het is omgekeerd. Huiswerk maken Dendoncker!

    Over John Williams : https://nl.wikipedia.org/wiki/John_Edward_Williams 
    Over Jens Dendonker : http://www.pretpraters.be/artiesten/jens-dendoncker 
    standup comedian, presentator ‘Hoe zal ik het zeggen’ VTM : https://www.youtube.com/watch?v=5TdkV9unTLU

    Geboren in 1991 werd Jens Dendoncker bij wijze van sociaal experiment eind 2013
    door een paar vrienden het podium opgeschopt. De gevolgen waren niet te overzien:
    hij werd als voorprogramma meegenomen door vaste waarden als Henk Rijckaert, Bas Birker en Michael Van Peel,
    sloeg en passant ook ineens zijn eerste boekingsagent aan de haak en
    werd een vaste gast tijdens de door zijn mentor Wouter Deprez verzorgde Avonden van de Luistervink.

    Dendoncker maakte een steile opgang in de comedywereld.
    Slechts een paar maanden na zijn stand-updebuut werd de West-Vlaming uitgeroepen tot
    winnaar van ‘De Humorklas’ van Radio 2. Het bleef echter niet bij die ene lachonderscheiding:
    in 2015 veroverde hij niet alleen de jury- en publieksprijs van de Nederlandse Culture Comedy Award,
    ook in eigen land nam hij datzelfde jaar de Lunatic Comedy Award mee naar huis.
    Als kers op de taart won hij een jaar later met veel verve Humo’s Comedy Cup,
    nog steeds de meest prestigieuze comedywedstrijd van Vlaanderen.

    http://www.pretpraters.be/artiesten/jens-dendoncker

    09-11-2017 om 04:11 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    08-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.130. ruggengraat

    de bomen tonen hun ruggengraat

    Nu november écht begonnen is zou ik graag iets gezelligs schrijven.
    Iets over de open haard en over onze pantoffeltjes die
    op de radiator van de hall lagen te warmen wanneer we thuis kwamen van school.
    En over warme vieruurtjes terwijl aan de andere kant van het glas
    november zijn eigen feestje hield.

    Het huis met de open haard is verkocht.
    Gelukkig maar.
    Pantoffels op de radiator zijn niet meer nodig, bij ontij gaan we de deur niet meer uit.
    En de kale bomen, weet ik nu, zijn niet dood,
    ze tonen gewoon hun ruggengraat
    om ons te laten zien hoe sterk ze zijn, ook als ze slapen,
    en dat we er op mogen betrouwen dat ze
    de komende seizoenen
    de botten & de bladeren en
    de bloesems & de vruchten zullen kunnen dragen, want
    zíj hebben ruggengraat.
    Ze zijn mooi en sterk, zoals ze daar staan.
    "Bekijk ze maar" roept november "Kijk er nú al naar".

    Hoe kon ik ooit denken dat de natuur dood ging in november.
    Ze slaapt.
    Meer is dat niet.
    En bomen hebben ruggengraat.

    m

    titel © Maria-Magdalena, 2012 - HiH- 11/2015

    08-11-2017 om 03:36 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.129. Th. Vanderveken

    te gast bij Wim Helsen, Thomas Vanderveken

    Vanderveken komt met een fragment van de Engelse natuurdichter William Wordsworth

    Vanaf een ruige richel werd ons op die dag ook,
    voor het eerst, de naakte top van de Mont Blanc onthuld.
    We verzonken in verdriet, met dit ontzield beeld dat een levende gedachte,
    voorgoed verzwonden, voor onze ogen had overweldigd.

    De magische vallei van Chamonix strekte zich ver beneden ons uit.
    Alras drong zich een roerloze weelde aan ons op, een weelde van machtige
    golven met verstomde watervallen en dode ijsstromen.
    Vijf rivieren, breed en groot, verstelden dit beeld rijkelijk.
    En verzoenden ons met de vele aspecten van onze werkelijkheid.

    1802, William Wordsworth
    Vertaling : Bart Stouten van Klara 

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Vanderveken in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a5/
    10min59



    dat de verbeelding sterker is dan de werkelijkheid

    Over William Wordsworth : https://nl.wikipedia.org/wiki/William_Wordsworth (1770-1850)
    1802 = toen georganiseerd toerisme nog niet bestond

    Over Thomas Vanderveken : https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Vanderveken
    dode ijsstromen = gletsjers Mont Blanc : https://nl.wikipedia.org/wiki/Mer_de_Glace

    de rivieren : http://www.reizen-langs-rivieren.nl/het-mont-blanc-massief.html
     

    m

    08-11-2017 om 03:34 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    07-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.128. cijfers & warmte

    romeinse cijfers & thermostaat

    Romeinse cijfers hebben we ooit moeten leren lezen op school.
    Eeuwen geleden dus. Veel nut heb ik er nog niet van gehad.

    Op oude stenen staan al eens romeinse cijfers, ja.
    Die getallen werden geschreven volgens de klassieke regels. 
    Wanneer er ook recentere romeinse notaties of andere romeinse schrijfwijzen gebruikt worden
    zoals die vermeld staan in Wikipedia, dan moet ik afhaken.

    Voor berekeningen lijkt het systeem van romeinse cijfers me zeer omslachtig.
    maar ik ben een reken–dommie.
    Reken-slimmies hebben er waarschijnlijk geen moeite mee. 
    De Romeinse bouwmeesters zetten er ooit het Colosseum mee neer, met romeinse cijfers,
    onderkeldering en funderingen inbegrepen.
    Dus het probleem is louter het mijne, want onze voorvaderen waren geniën.

    Verder zijn er of waren er romeinse cijfers in de aftiteling van films.
    Die aftiteling rolde dan te snel om het jaartal te kunnen ontcijferen
    en daar kon ik vroeger danig uit mijn humeur van raken.
    Sinds de komst van het Internet en de zoekmachines niet meer.
    Ik tik de filmtitel in bij Google en Google brengt me naar IMdb.
    Alle informatie wordt daar hapklaar aangeboden, jaartal inbegrepen.

    Romeinse cijfers, het is voor mij soms een plezant puzzeltje. Soms.
    Voor LM niet. Maar hij snapt wel een zonnewijzer en ik niet.
    Onze woonkamer ligt pal op het zuiden.
    We hadden een kompas bij toen we op woningjacht gingen.
    Bij het minste straaltje zon warmt het binnen op.
    In hartje winter, wanneer de middagzon op haar laagste punt hangt,
    wordt zelfs de achterste muur van de nachthal belicht, op meer dan 10 m van het raam vooraan. 
    Dat is natuurlijk maar een paar dagen zo.
    Het geeft een heel vreemd licht binnen, met schaduwen die hangen ipv liggen.
    Alsof het appartement zweeft.

    Aan de hand van zon en schaduwen heeft hij getracht mij uit te leggen hoe een zonnewijzer
    de tijd aanduidt. Soms heb ik het begrepen, en dan is het weer weg.
    Maar ik snap de datumlijn dan weer wel en hij niet.
    We zijn er nochtans dikwijls genoeg over gevaren. In de twee richtingen.

    Zonnige winterdagen, ze bestaan, ze zijn op komst.
    In afwachting wordt hier de strijd om de thermostaat gestreden.
    Nuja, strijd … 't is gewoon huisguerrilla hoor.

    Het gaat niet om de gevoelstemperatuur,
    want een trui is rap aangetrokken of een sjaal is rap omgeslagen.
    Het gaat om de ademlucht. Die moet voldoende droog zijn.
    En dan helpt geen trui of poncho, dan helpt enkel verwarming.

    De thermostaat gaat 's ochtends op 20°C.
    Meestal is dat voldoende voor een temperatuur van 21 à  22°.
    Behalve wanneer er vocht in de lucht hangt. En vocht voel ik, bij elke ademteug.
    Ook als er geen zichtbare mist hangt kan lucht te vochtig zijn.
    Mijn luchtpijp detecteert dat. Sneller en juister dan een hygrometer.
    En dan moet de thermostaat hoger. Liefst snel.

    Ik heb het afgeleerd om te praten over verwarming en een streepke bijgeven.
    Nu geef ik in het langsgaan de thermostaat een klein tikje, tot aan het klikje,
    bijna niet merkbaar en amper hoorbaar.
    Ondertussen ben ik heel goed geworden in toevallig langslopen.
    En in kleine tikjes & klikjes.

    Als ik nu eens een thermostaat met Romeinse Cijfers liet plaatsten,
    dan zou LM misschien … ach nee, ook niet.

    m
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Romeinse_cijfers , EZW-11/2012, 11/2013, herwerkt

    07-11-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.127. Connie Palmen

    te gast bij Wim Helsen, Connie Palmen
    met een tekst van Konstantínos Kaváfis

    Che fece … il gran rifiuto
    wat ze deed … de grote weigering

    Voor vele mensen komt een dag, waarop ze
    het grote Ja ofwel het grote Nee te zeggen hebben.
    En onmiddellijk wordt dan duidelijk wie het Ja
    al in zich heeft; en het uitend

    gaat hij verder in eer en zelfvertrouwen.
    Wie nee zei, hij heeft geen berouw. Werd het hem weer gevraagd,
    nee zou hij nog eens zeggen. En toch richt dat nee
    -het enige juiste- hem ten gronde voor zijn hele leven.

    K.P. Kavafis

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Palmen in gesprek met Helsen,
    klank aanzetten:
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a4/
    10min20


    Over Connie Palmen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Connie_Palmen
    Over Konstantínos Kaváfis: https://nl.wikipedia.org/wiki/Konstantínos_Kaváfis

    m

    07-11-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    06-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.126. Boris

    gaat het niet goed met Boris?

    - Het gaat niet zo goed met Boris hé.
    - Boris? Welke Boris?
    - Boris de hond, de hond van Wim Helsen.
     
    De hond die in Winteruur figureert. Groot, oud, blond.
    - Ah, dié hond?
    - Ja, dié hond. Boris van Winteruur, hij heeft zelfs een eigen facebookpagina zeggen ze hier.

    De TV-aankondiging in oktober
    https://www.youtube.com/watch?v=K1UOh7SDiW0
    00min32, niet meer.

    Oorspronkelijke tekst : Spleen
    Ik zit mij voor het vensterglas
    onnoemlijk te vervelen.
    Ik wou dat ik twee hondjes was,
    dan kon ik samen spelen.

    Dit gedichtje verscheen in 1954 in de verzamelbundel Ongerijmde rijmen van Michel van der Plas,
    waar het toegeschreven werd aan Godfried Bomans;
    later is vaak gesteld dat Van der Plas het zelf geschreven had
    De slotregels komen echter al voor in de Ballade der großen Müdigkeit,
    een gedicht van Friedrich Torberg uit 1938, en
    in een stukje in het Algemeen Handelsblad van 15 juni 1929. (wiki)

    In de eerste aflevering van het seizoen
    (het gesprek met Peter Vandermeersch, nr 113 in de kolom links)
    werd Boris twee maal misselijk, gelukkig voor hem buiten beeld.
    Dat bespaart hem decorumverlies in het zicht van half Vlaanderen.
    En een deel van Nederland. En Canada. En Lanzarote.

    De hond Boris is 16 jaar oud.
    Op het Net staan omreken-programmaatjes. Veel. Eentje van de BBC zelfs.
    De BBC is de betrouwbaarheid zelve, dus hun omrekenprogrammaatje heb ik gebruikt.
    Ras invoeren & leeftijd.
    Voor een Golden Retriever van 16 hondenjaren geeft dat 101,4 mensenjaren.
    Efkes rekenmachientje erbij want wat 101 mensenjaren zijn snap ik wel,
    maar wat is die 0,4 mensenjaren, wat zijn vier tienden van een jaar?
    365 x 0,4 = 146 dagen oké, en dan nu 146 : 30 = 4,8 maanden, zeg maar 5.
    Jawadde, Boris is 101 en 5 maanden.

    Geen wonder dat hij al twee jaargangen zo rustig blijft liggen.
    Honderdjarigen springen niet meer in en uit de sofa.
    Hij is oud, écht oud.
    En nu was hij dus ook ziekjes.

    Boris is co-gastheer in het programma.
    Op zijn dekentje op de sofa ligt hij te bekomen van leven & bestaan.
    Aan zijn rechterkant warmt gezelschap zijn hondehart.
    Links wacht zonder haast de eeuwigheid.

    m
    vanavond Winteruur op Canvas, morgen op dit blog

    06-11-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.125. herfstbladeren

    oma is niet gek

    Ze had een aankoop van meer dan 300€ gedaan en
    dat ding moest in de woonkamer komen.
    Ze had de strook naast het zijraam al vrij gemaakt

    voor L 1717 mm & D 725 mm. En H 1272 mm
    maar H speelde eigenlijk geen rol.

    De familie belde & mailde driftig over en weer
    en de algemene trend was "zot".
    Wat als ze valt?
    Iemand van 75+ die een loopband koopt en
    die dan nog in de woonkamer laat installeren ook, is gek of erger.
    Oma is zot of ziek.

    Oma was te voet naar de winkel op de Noorderlaan gestapt
    want een mens moet in beweging blijven.
    Het model dat ze zocht stond uitgestald en
    de verkoper was een vriendelijke jongen die alles
    drie keer nadrukkelijk uitlegde alsof zij het niet
    zou begrijpen na één keer,
    terwijl ze het allemaal al had opgezocht op internet.

    Ze kreeg het op haar heupen van dat manneke
    Ik ben alleen maar oud, niet achterlijk.
    Maar dat zei ze niet luidop, want Oma is van de
    charmante garde, men blijft welvoeglijk.

    De terugreis ging met De Lijn.
    De zon scheen flauwtjes, de bus zat niet te vol en
    ze bedacht dat binnen vier dagen de loopband
    in haar woonkamer zou staan.
    Een genoeglijk ritje. Blijdschap in november, niks winter blues ...

    De technieker die de loopband kwam leveren & installeren was ook
    een vriendelijke 'jongen’' pas opa geworden.

    - Ge weet hoe ze zijn hé, de kersverse opa's ...

    Nee dat weet ik niet, daarom knikte ik maar wat.
    En ze bleef stappen, aan 2km/h.

    - Ik stap tijdens mijn programmekes, anders is 't maar saai hoor.

    'k Knikte nog eens. De zapper lag op de console.
    Haar programmekes zijn lachedingen in de namiddag, gelijk welke zender.

    - Een mens moet in beweging blijven hé.

    En ik zei wat over osteoporose en preventie.

    - Weet ge dat mijn schoondochter haar pols gebroken heeft?

    Nee dat wist ik niet.

    - Gevallen. Uitgegleden. Op de Statielei in Morstel.
      Waar ze ooit zo moeilijk deden over peuken op de stoep.
     
    Peuken waaien toch weg. Of ze regenen weg ...

    Uitgegleden op een peuk?

    - Nee, met haar fiets aan de hand
     
    uitgegleden op natte herfstbladeren.
     
    En dat kan glad zijn hoor, herfstbladeren ...

    - Maar dít, ze tikte op de console van de loopband, noemen ze dan gek.

    m
    EZW-11/2010 – HiH-11/2014

    06-11-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    05-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.124. snibbig & kattig

    Blijkbaar word ik snibbig wanneer iemand mij doet schrikken. 
    En kattig word ik wanneer de situatie om domme redenen ongemakkelijk wordt.

    Een jaar of vier geleden toen ik eens een weekendje bij Tina logeerde,
    toonde ze me een nacht-ensemble dat ze gekocht had. 
    Het was een elegant & flou gedoe, met een lijfje, een lange rok en
    een halflange jas met 3/4 mouwen,
    dat alles in rokerige grijs/bruine kleuren en niet echt doorzichtig
    maar toch doorschijnend genoeg om de zwarte etiketten te zien zitten
    en die verbrodden het silhouet van het geheel.

    Die drie zwarte dingen ontsierden heel dat tenue, een in de nek van het lijfje, 
    een in de linkerzij van de rok en een in de  taille van de jas, ook links.
    Die moesten er uit hé.

    Vermits ik gezegd had dat de etiketten eruit moesten
    was ik degene die ze eruit mocht halen.
    Tina woonde toen in het  historisch centrum van Brussel.
    De winkels rondomrond zijn er gericht op toeristenconsumptie en verkopen eigenlijk niks nuttigs.
    Oja, er is 1 apotheker. Maar dat moet misschien van de stad, gezien het aantal hotels in de wijk. 
    Om een schaar of een schroevendraaier of
    een ander zinnig ding te vinden moet men de wijk verlaten.
    Dan moet men helemaal naar de Anspachlaan of naar de Nieuwstraat.
    En ik had een tornmesje nodig.

    Toen ik terug 'thuis' kwam was ik moe & rillerig van het haasten en van het heuvelachtig terrein.
    'k Zou nooit nog in Brussel willen wonen. Veel te heuvelachtig.
    En zeggen dat ik daar tot mijn 40ste met plezier rondgedarteld heb.
    Die tijd is duidelijk voorbij. 
    Handen wassen, polsen koelen onder de kraan, en aan het jobke beginnen.

    Tina kwam efkes de woonkamer binnen, zag me bezig
    en zei terloops dat ik voorzichtig moest zijn want
    die dingen hadden xyz € gekost. 
    Toen kreeg ik pas goed de bibber. En daarvan werd ik luid snibbig:
    - Waarom hebben zo’n dure stukken zo'n zichtbaar etiket?
     
    Aan die prijs mag dat toch wat discreter!

    Het is opgelost geraakt, de drie etiketten zijn er uit getornd
    zonder schade aan de dure chiffons.

    Er was wel nog één forse hobbel in het parcours.
    Terwijl ik voorzichtig en geconcentreerd bezig was,
    kwam Tina nog eens de woonkamer binnen, zag me bezig  en riep: oedoeddegijdanu? 
    Dat was schrikken.
    Toen was ik heel blij dat ik met een tornmesje bezig was en
    niet met een nagelschaartje zoals zij eerst voorgesteld had.

    'k Heb haar naar het gelijkvloers gestuurd,
    dat ze moest gaan werken in hare winkel
    en mij met rust laten!

    Mijn zusje weet veel en kan veel,
    maar af en toe, als ze op mijn terrein komt,
    doe ik kattig. Dat heeft sneller effect dan een uitleg.

    De uitleg : om het stiksel van de etiketten los te tornen
    werkte ik aan de kant van het etiket. Het etiket mag er uit, mag weg. 
    Tina redeneerde anders: Het etiket moet bewaard blijven.
    Wablieft?
    En langs de kant van de chiffon werken? Geen denken aan.
    In die dure spullen een snee riskeren zeker! Niks van.

    Aangezien ík er mee bezig was, zij het op haar verzoek,
    moest ze zich er niet mee moeien. 
    Tja, 't ging over duur materiaal hé.
    En ook al was het haar materiaal, 't was wel míjn werk.

    Kattig doen.
    S
    oms werkt het nog.

    Vandaag heb ik grote chance dat LM niet graag typt.
    Over dat kortaf en bitsig zou hij met alle plezier
    een weinig flatterend portret van mij intikken.
    Het zou overdreven zijn natuurlijk alsook compléét naast de werkelijkheid.
    'k Ben immers al jaren het zonnetje in huis.
    Maar toch, ja, vandaag is het een geluk dat hij niet graag typt.

    m
    EZW- 01/2012, 11/2013, herwerkt

    05-11-2017 om 03:50 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.123. mindere punten

    durf je mindere punten te erkennen van P²

    Mag dat in stilte gebeuren P²Ke, of moet het luidop? 
    Mijn mindere punten erkennen hoef ik niet te doen, zíj achtervolgen míj.
    ‘k Schiet er ’s nachts wakker van en lig dan te koekeloeren,
    te kijken op de heldere filmkes in mijn hoofd.

    Soms springen details tevoorschijn waarvan ik niet wist
    dat mijn geheugen ze bijgehouden had, maar ik herken ze.
    Dus moet ik ze wel erkennen. 

    Wanneer de schaamtekramp tot in mijn tenen zit sta ik op,
    het is dan toch gedaan met slapen.
    Op de sofa ga ik wat zitten kijken naar een nachtzender, Discovery Channel bvb.
    Met wat geluk is er een programma over mega-toestanden
    waar alles uiteindelijk toch nog goed komt, alles pico bello.
    Van ellende vind ik zo’n sensatie-documentaire dan hartverwarmend.

    m
    HiH-11/2015

    05-11-2017 om 03:23 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    04-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.122. thigmofilie !

    thigmofilie = TAST-baar geluk

    "Waarom kruipt een kat in een doos en trekt de mens zich graag terug?
    Dit fenomeen, thigmofilie genoemd, is het positief tegenovergestelde van claustrofobie.
    Volgens bioloog Midas Dekkers schuilt in ons allen een thigmofiel,
    en werkt in tijden van angst een lekker warm bed soms beter dan de psycholoog.

    Het is de plezierige tegenhanger van claustrofobie: thigmofilie,
    de liefde voor de kleine ruimte, het verlangen naar geborgenheid,
    grond onder je voeten, het gevoel dat wegkruipen de beste oplossing is. 

    De kat doet het wanneer hij in zijn kartonnen doos gaat zitten,
    de kakkerlak die wegschiet tussen spleten in het hout,
    en de mens, wanneer hij in foetushouding onder zijn dekbed gaat liggen
    of zich terugtrekt op de wc. (?)

    Midas Dekkers heeft begrip voor die kat, die kakkerlak, die mens.
    In een tochtige wereld vol licht, lucht en kale vlaktes, is het goed om je veilig te voelen.
    Dekkers schrijft en filosofeert met vertrouwde verve over het tastbare geluk op de vierkante meter."

    Luister met een dekentje op de sofa naar dit interview.
    geen beeld, enkel klank :
    http://www.radio1.nl/item/322611-'De-Thigmofiel'---Midas-Dekkers-over-tastbaar-geluk-op-de-vierkante-meter.html
    12min51, voor wie zin heeft in een luchtige portie ernst.

    Mij doet het idee thigmofilie ook denken aan Temple Grandin uit
    ‘Een Antropoloog Op Mars’ van Oliver Sacks.

    "Op 18-jarige leeftijd ontwikkelde ze een 'knuffelmachine' waar ze in ging liggen
    als er teveel prikkels op haar afkwamen.
    Ze kan verschillende onderdelen tegen haar laten aandrukken (knuffelen).
    Autisten houden er niet om aangeraakt te worden door anderen en dan is dit een prima vervanging.
    Ze kwam op dit idee toen ze in slachterijen zag dat koeien rustig werden als ze ingeklemd werden."

    Op de sofa liggen heeft ook zoiets. Heel anders dan in bed liggen.
    Een sofa heeft iets dat een bed niet heeft : een rugleuning. (zelf gevonden)
    Wanneer men in een sofa ligt heeft men rugdekking.
    Canapé is ook goed. Of divan. En dan het dekentje nog, pure thigmofilie !
    -----
    Het heeft efkes geduurd, maar ik heb het filmke gevonden.
    Het dateert van 2010.
    Hij heet Jonathan Okseniuk, hij is dan drie en hij dirigeert.
    Hij hoort/kent/beleeft muziek gans anders dan wij.

    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=0REJ-lCGiKU
    04min29 

    In de rechterhoek staat een tentje.
    Een tentje in de woonkamer?
    Tja, dacht ik toen, dat is voor als zijn hoofdje aan rust toe is.
    Dan moet hij efkes indrukken en omgevingsprikkels kunnen weren.
    Zich efkes afsluiten van de buitenwereld.
    En daarvoor dient dat tentje in de woonkamer, hij kan er in wegkruipen wanneer nodig.

    En wegkruipen wanneer men dat zo aanvoelt, heeft nu een naam :
    thigmofilie! dank zij Midas Dekker.

    Maar wat wou ik nog zeggen …
    Ah ja, die foetushouding, die lukt bij mij ook niet meer.

    m

    Nog ééntje, van 05/2015, hier is hij 8j en hij  speelt nu ook viool.
    https://www.youtube.com/watch?v=bJtqPtcnNMc - 06min52, voor wie tijd en zin heeft
    HiH-11/2015

    04-11-2017 om 02:03 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.121. moeilijke periode

    oprechte belangstelling >< platte nieuwsgierigheid

    Hoe steunt men iemand in moeilijke tijden.
    Dat vraag ik me ongeveer elke dag af.

    Indien de persoon in kwestie iemand is uit de eigen kring,
    dan weet ik ongeveer wat en hoe. Ongeveer maar.
    Het begint in elk geval met luisteren.

    Maar wanneer het gaat over iemand die verderaf staat,
    die men zelfs nog nooit ontmoet heeft
    en voor wie men evenzeer sympathie en empathie voelt,
    hoe moet het dan?
    Hoe formuleer ik het dan.
    Hoe maak ik dat belangstelling
    niet overkomt als nieuwsgierigheid. Want dat is mijn schrik.

    Kán men iemand moed inspreken inschrijven?
    Ik weet het niet.
    Geijkte formules schieten tekort en clichés zijn betuttelend.
    Het zijn zelfs beledigingen want ze bagatelliseren de pijn en de onrust.

    m
    HiH-11/2015, herwerkt

    04-11-2017 om 01:48 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    03-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.120. keien & geduld

    een kei uit Canada


    Hij heet Michael Grab en de enige kleefkracht die hij gebruikt is de zwaartekracht.
    Enkel de zwaartekracht houdt de delen van zijn constructies op hun plaats.
    Om helemaal Zen van te worden. 

     

    Bij bovenstaande foto's zou men nog denken : zoiets kan ik misschien ook, ooit.
    Maar Michael Grab bouwt ook bruggetjes. Hij overspant lege ruimtes met losse keien.
     art of rock balancing by michael grab gravity glue (1)

    http://twistedsifter.com/2013/01/rock-balancing-art-by-michael-grab/

    art of rock balancing by michael grab gravity glue (6)

    En lege ruimtes overspannen met woorden heet … mailen?

    In onderstaand filmke ziet ge hem aan het werk, heel geconcentreerd.
    Buiten dan dat filmisch grapje in reverse, de stenen die uit de rivier springen. 
    Kijk eens wat deze jongen kan!

    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=yGvddCPD-J0
    02min08

    art of rock balancing by michael grab gravity glue (15)http://twistedsifter.com/2013/01/rock-balancing-art-by-michael-grab/

    Die man heeft een meer dan gewoon gevoel voor evenwicht:
    Ge kijkt best zelf, vooral op  Afbeeldingen van michael grab en
    misschien ook op http://www.gravityglue.com/my-work/

    m
    EZW-11/2014, herwerkt

    03-11-2017 om 06:30 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.119. vogel vh jaar

    ze vragen ons gedacht!

    Er zijn twaalf foto’s. Van pietevogelkes. Dan ben ik er als de kippen bij.
    Men kan maar 1 keer stemmen, dus kies goed, want
    dit is een ernstige zaak, maar dat had ge al begrepen.

    “Met de verkiezing van de ‘Vogel van het Jaar’ zet Vogelbescherming Vlaanderen elk jaar twaalf soorten in de kijker.
    Hiermee wil de organisatie zoveel mogelijk mensen betrekken bij haar dagelijkse beschermingswerk.
    In tegenstelling tot voorgaande jaren selecteerden ze deze keer twaalf vogelsoorten
    die het voorbije jaar op de een of andere manier in het nieuws zijn geweest.
    Zij kregen dus al wat aandacht, maar misschien niet genoeg?
    Ze willen graag weten welke vogel u het meeste aanspreekt.
    Vindt ge hem gewoon mooi?
    Zijt van mening dat hij omwille van zijn zeldzaamheid meer aandacht verdient?
    Of vindt ge dat er meer moet worden gedaan om hem te behoeden voor uitsterven?
    Laat het hen weten!” 

    Eigenlijk ben ik een beetje bang van vogels en hun aangelegenheden.
    Ze zijn rechtstreekse afstammelingen van dieren met moeilijke namen
    die leefden in tijden met nóg moeilijker namen.
    Als ik bek & poten bekijk zie ik direct het verwantschap met Jurassic en zo.
    Maar ik bewonder vogels wel.
    En ik begrijp ze ook, de meeste soorten wonen graag hoger dan de begane grond.
    LM & ik ook.

    ’t Is in ieder geval een verkiezing zonder roering nadien
    want
    de vogels gaan achteraf geen ingewikkelde coalities aan.
    Die zekerheid alleen al is een reden om te stemmen.

    Links onderaan de foto’s kan men INFO aanklikken.
    De info over de vogel is kort en duidelijk, geen lang wetenschappelijk gedoe. 
    Rechts onderaan de foto klikt men STEM om te stemmen:

    http://www.vogelvanhetjaar.be/page=site.home
    stemmen kan t/m 19 november.

    Nu ga ik weer wat info’s lezen, want ik weet nog niet op welke vogel ik stem.

    m

    03-11-2017 om 06:29 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!