Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    15-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.328. vasten >< diëten

    die twee hebben niks gemeen
    helemaal niks 

    DIËTEN, of van voedingsgewoonte (moeten) veranderen,
    is een gedragswijziging waarbij de betrokkene
    welwillend omgeven wordt met geschreven of gesproken raadgevingen,
    begeleid wordt door deskundigen -die zich daar al dan niet voor laten betalen-
    en wier voornaamste bekommernis het is de betrokkene te laten weten
    dat diëten geen pijn doet. Dat diëten geen vasten is.

    Er zijn immers drie hoofdmaaltijden en drie à vier tussenmaaltijden,
    die elk moeten dienen om het hongergevoel te vermijden 
    kwestie van te voorkomen
    dat men bij de volgende hoofdmaaltijd begint te bunkeren.
    Diëten is Anders Eten, zonder zich fysiek iets tekort te doen.

    Psychisch wordt men begeleid en
    na een struikeling wordt men opgetild en volgetoeterd met peppraat.
    Met wordt omringd met  goede raad in overdaad.

    Besluit: ook al lijkt een dieet een calvarie,
    1/ diëten = blijven eten
    2/ het mag géén pijn doen en
    3/ er is altijd steun of compensatie in het vooruitzicht.

    VASTEN is zichzelf bewust & gewild iets ontzeggen
    zonder dat  er iets tegenover staat.
    Dus
    niét uit spaarzaamheid omdat het crisis is of omdat  andere bestedingen knipogen,
    niét opdat men zou afslanken & wegslinken en zich beter in 't vel zou voelen,
    niét omdat moet van de huisarts ivm BMI, de cholesteroll of het suikergehalte.
    Dat telt niet als vasten.
    Wanneer er een compensatie in het vooruitzicht is, telt-het-niet.

    Gezond & sober eten is geen equivalent  van vasten.
    Gezond & sober eten is gewoon gezond & sober eten,
    met welgevoelen in het vooruitzicht.
    Diëten is niet meer dan dat.

    Vasten
    is zichzelf iets ontzeggen zonder compensatie enigerlei,
    rechtstreeks of onrechtstreeks, nullerlei.
    Vasten heeft iets spartaans.

    Voor godsdienstige en voor religieuze mensen heeft vasten zeer zeker nog andere dimensies
    maar persoonlijk hou ik het op een oefening in soberheid of een oefening in karaktersterkte.
    En natuurlijk evenzeer zónder dat daar een compensatie tegenover staat. 
    Tenzij, in mijn geval dan, een soortement voldoening. IJdelheid, ja 'kweetet …

    Zichzelf iets ontzeggen. Vrijwillig en bewust. En 't mag prikken. 
    Wat zou voor mij vasten zijn? Wat zou ik mezelf ontzeggen, wat  zou prikken in mijn comfort? 
    Oefening in karaktersterkte, - ikke - houduvast:

    Veertig dagen geen TV hebben aan staan.
    'k Kijk niet echt, maar ze moeten wel allebei aan want ik luister.
    De TV'tjes uitzetten? Veertig dagen?
    Geen nieuwsberichten, geen duidingsprogramma's.
    Zowel in de woonkamer als hier in het bureautje een muur van stilte.

    Lezen.
    Veertig dagen geen boek of tijdschrift lezen.
    Dán loop ik met mijn hoofd tegen de muur.

    Veertig dagen zonder blog. Juicht niet, dat gebeurt toch niet. 
    En veertig dagen zonder Internet? Dat gebeurt al helemaal niet.

    Alhoewel, geen TV, geen boeken of verplichte lectuur, geen Net …
    Die stilte, hoofd helemaal leeg. Een Zee van Stilte.
    't Klinkt  wel verleidelijk hé die rust, back to basics. 
    Neenee, niks van.
    Oefening in soberheid? 'k Zen nog niet voldoende.
    Niet voldoende om veertig dagen te overbruggen, bedoel ik.

    Chapeau voor mensen die willen vasten, want
    van vasten wordt men niet onmiddellijk of direct 'beter'. Misschien enkel ruimer. 
    Maar ik nog niet. 

    m – voor MVS, EZW-02/2012, HiH-02/2015, herzien

    15-02-2018 om 03:50 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.327. Jan Delvaux

    te gast bij Wim Helsen, Jan Delvaux
    met een tekst van Marcel Vanthilt

     Ik sta scherp
    Ik sta scherp

    Sirenes, sirenes, ik hoor ambulances
    De diplomatie, ze rijdt met zwaantjes
    Signalen, signalen ik moet ze halen
    Cassettes, cassettes – cassettes vol trompettes

     Ik sta scherp
    Ik sta scherp
    Ik sta scherp

    De middelmaat is stil
    En de ondergrond is kil
    De elite mist de spil
    Ik zal fluiten, naar hun koppen spuiten

    Ik sta scherp
    Ik sta scherp
    Ik sta scherp

     Marcel Vanthilt,
    1981 ?

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Delvaux in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a58/ 
    12min42



    Over Jan Delvaux : Volgens Bart Peeters weet hij meer over Belgische popmuziek dan Wikipedia.
    Jan Delvaux (1962) is op jonge leeftijd in een vat met BelPop-verhalen gevallen. Hij fabriceert er theater, radio, televisie en boeken mee.

    Over Marcel Vanthilt : https://nl.wikipedia.org/wiki/Marcel_Vanthilt ,
    Over Ik sta scherp : https://www.youtube.com/watch?v=EWu8DVeUIks , 03min30

    15-02-2018 om 03:50 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    14-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.326. 'la p'tite amie'

    nodig eens een eenzame uit
    ook op Valentijn

    Valentijnsdag is normaal een hoogdag voor de afzet bij chocolatiers, parfumeriezaken, intieme restaurants en bloemisten.
    Maar niet vandaag! Neen! Vandaag is het zaterdag en weekenddag dus huisgezinnetjesdag.
    Het weekend is immers voor de huwelijkspartner.

    De weekdagen, de werkdagen zijn voor la p'tite amie volgens de
    tijdelijk relationeel monogamen, zij die tussen twee weekends buiten de pot pissen.

    Wat dit te maken heeft met 'een eenzame uitnodigen'? Ik zal het jullie vertellen.
    Vanavond komt Mariette bij ons langs. Wij nodigen haar regelmatig uit, meestal in het weekend.
    Mariette is zo'n p'tite amie, nou ja eerder een vieille amie.
    In haar geval kan je moeilijk van maîtresse of minnares spreken, eerder van een steunzool.
    Altijd uitlaatklep, opvanghuis, hemdenstrijkster,
    hondenbewaakster tijdens de vakanties en city-trips,
    onbezoldigde oppas voor de kinderen van zijn kinderen.

    Inderdaad! Gans de familie heeft weet van het bestaan van Mariette. Het deert hen niet, niet meer.
    Vroeger was er ooit een ietsje heibel binnenskamers. Vroeger da's veertig jaar geleden.
    Vroeger da's de tijd toen Mariette nog dromen had, toen zijn woorden nog klonken als hemelse muziek.
    Jarenlang heeft de sukkel zich opgetrokken aan die twee woordjes van hem: GEDULD en OOIT

    Na vele jaren, nog meer grijze haren en liters tranen besefte ze dat OOIT eigenlijk NOOIT inhield.
    Of we dan al die tijd op haar niet hebben ingepraat? Haar geen spiegel hebben voorgehouden?
    Natuurlijk wel twintig jaar lang, ons suf gepraat. Geen avance.
    Onze messen sneden niet op iemand als Mariette.
    Vijftien was ze en hij was haar eerste grote liefde.
    Bakvissengedoe dat waanzinnige proporties aannam.

    Gerelateerde afbeelding


    Hij ging naar de unief en zij ging tikles nemen bij Meysmans.
    Hij koos voor een huwelijk met een welgevulde effectenportefeuille,
    zij werd typistje in zijn makelaarskantoor en bleef hem trouw want Mariette had geduld en ooit …

    Toen kwamen zijn vier kinderen
    en hun studies
    en hun verlovingen
    en hun huwelijken
    en nadien de kinderen van zijn kinderen, maar ooit, ooit …

    Daarom komt zij vanavond langs, voor haar heet dat eventjes 'ontsteken'.
    Wij zijn van de weinigen die haar levensgeheimen kennen en bovendien, Mariette praat zo graag.
    Niet zozeer over hem, alleen over die andere, die rond deze tijd vijfendertig had moeten zijn.

    Juist, had moeten zijn en zij, Mariette, heeft hem of haar die kans ontnomen.
    Overwegend uit liefde, die waanzinnige alles opofferende liefde van haar.
    Deels uit angst, de dwang was té groot.
    Het was hun eerste buitenlandse reis samen. Zwitserland!
    In dat steriele privékliniekje heeft ze de zin van haar leven achtergelaten.
    Daar gaan wij deze avond over praten, de zoveelste keer al …

    TP
    Valentijn 2009 - TiTiPoes - bovenstaande tekst is geplaatst met toestemming van de auteur - de illustratie is van John Holcroft, UK

    14-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.325. Caroline Pauwels

    te gast bij Wim Helsen, Caroline Pauwels
    met een tekst van Sándor Márai

    'Ik zou graag willen weten' vervolgt hij zo zacht, alsof hij bang was dat
    iemand achter zijn rug stond en zijn woorden afluisterde,
    'wat jouw mening hierover is. Denk jij ook dat het leven geen andere zin heeft dan de passie,
    die op een dag ons hart, onze ziel en ons lichaam doordringt,
    en dan eeuwig blijft branden, tot de dood? Wat er intussen ook gebeurt?
    En dat we, als we dat hebben beleefd, we niet voor niets geleefd hebben?
    Is passie zo diep, zo wreed, zo groots, zo onmenselijk.
    En geldt zij misschien niet eens voor een persoon, maar voor het verlangen zelf?
    Dat is de vraag.'

    Gloed - 1942, Sándor Márai

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Pauwels in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a57/ 
    11min10



    Over Caroline Pauwels : https://nl.wikipedia.org/wiki/Caroline_Pauwels 
    Over Sándor Márai : https://nl.wikipedia.org/wiki/S%C3%A1ndor_M%C3%A1rai 
    Over Gloed, 1942 : http://www.leestafel.info/sandor-marai 

    14-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    13-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.324. beste god, -

    taak voor school : schrijf een brief aan god

    Morgen begint de vasten en mag er zoal eens iets besproken worden met god.
    Want sinds Kerstmis is er allerlei gebeurd waarvan hij op de hoogte gesteld moet worden.
    De feiten op tafel :

    Beste God,
    Dank u voor het klein broertje
    maar ik had gebeden voor een klein hondje.
    Joyce


    Dear God, © Stuart Hample, Eric Marshall

    Dit meisje denkt dat bidden een soort bestellen is, god is de opper-Amazon en
    de hemel ziet er uit als het magazijn van de kerstman, maar dan anders :

    Afbeeldingsresultaat voor how much you spent on amazon

    In die overvloed van aanbod kan al eens een vergissing gebeuren.

    En god kan niet overal tegelijk aan denken, mama kan dat ook niet zegt ze.
    Zo kwam er dat klein broertje ipv het klein hondje.
    Joyce is daarover niet boos op god hoor, maak ik op uit haar briefje.
    Ze bedankt hem zelfs beleefd voor het broertje.
    Dat pleit voor haar, zij is waarschijnlijk een verduldig meisje.
    Maar ze wou het god toch efkes laten weten dat er een vergissing gebeurd is.

    Joyce heeft zich intussen verzoend met de aanwezigheid van de nieuweling
    en wat het hondje betreft , wel … wat niet is kan komen hé.
    Daarom blijft ge best vriendjes met god, want men weet nooit.
    Dat is zeer schrander van Joyce, iets in die aard dacht Blaise Pascal ook al, in 1669.

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Gok_van_Pascal 

    m - blog, 02/2018

    13-02-2018 om 06:57 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.323. M. Borremans

    te gast bij Wim Helsen, Michaël Borremans
    met een tekst van Jan van Rheenen uit 1964 

    Zowel in America als in Duitsland vervaardigt men sinds enige tijd
    halsbanden met een ingebouwde apparatuur die de africhter in staat stelt
    met een klein en zeer licht draagbaar zendertje de hond op een afstand
    een lichte elektrische schok toe te brengen.
    Een dummy halsband van precies hetzelfde gewicht maakt het de hond onmogelijk
    er achter te komen wanneer hij wel en wanneer hij niet
    een dergelijke correctie kan verwachten.
    Deze apparaten zijn echter zo duur
    – de Duitse komt op ongeveer 900 mark, de Amerikaanse op rond 180 dollar –
    dat aanschaffing hoogstens in verenigingsverband kan plaatsvinden.
    De reikwijdte bedraagt ruim 600 meter.

    Meer kennis van uw hond, 1964 - Jan van Rheenen

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Borremans in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a56/ 
    12min00

     

    Over Michaël Borremans : https://nl.wikipedia.org/wiki/Micha%C3%ABl_Borremans 
    Over Jan van Rheenen : http://www.nederlandsepoezie.org/dichters/r/rheenen.html <-- zéér verhelderend artikel
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_van_Rheenen
    vertelt maar een fractie van wat er geweten moet zijn.

    13-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    12-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.322. blind date '60s

    Hieronder het relaas van een blind date, anno ‘60s. Op sommige plaatsen bestond het allemaal nog.   

    een blauwtje met wederzijdse toestemming

    Toen ik 15 was, hadden de moeder (weduwe) van een jongen en mijn vader
    besloten dat hun kinderen samen zouden trouwen.
    Rond die leeftijd hechtte ik daar niet veel belang aan, vermits ik toch
    geen voet mocht buiten zetten, en dus onmogelijk aan een vriendje kon geraken.
    Wat zeg ik : ik hoefde niet aan een vriendje te geraken, ik was al uitgehuwelijkt.
    Vanaf mijn 17de begon die 'keus' te knagen : het kon toch niet
    dat ik zou moeten trouwen met iemand die mij opgedrongen werd ?
    Rond mijn 18de -die jongen zat toen op unief- moest ik eens meegaan om kennis te maken. (1961)

    Daar zaten we dan : mijn ouders, die moeder, die jongen ('k ben zijn naam zelfs vergeten) en ik.
    Na de koffie deden we allemaal samen een lange wandeling. Hij woonde in Knokke.

    Tijdens die wandeling kregen we de kans met elkaar te praten. Ik waande mij in de 19de eeuw.
    En toen vertelde die jongen mij heel braafjes en zich excuserend,
    dat hij de wil van onze ouders niet zou nakomen, omdat hij iemand had leren kennen.
    Wat een opluchting : toen ik hem vertelde dat ik het zelf ook niet zag zitten, leek hij opgelucht.

    We babbelden over vanalles, tot grote vreugde van mijn ouders en die moeder,
    die toen helemaal niet wisten wat we gezegd hadden.

    Grote ontgoocheling, toen we naar huis gingen : ondankbaar wicht,
    een huwelijk met zo’n goeie kandidaat weigeren ! Een hele periode wrevel thuis.

    Nu komt het : ik ben maar beginnen uit gaan vanaf mijn 22ste,
    want eigenlijk was dat verboden van thuis. En van iedere jongen die mij ooit thuis
    zou komen afhalen, eiste mijn vader de naam en het adres.

    Dan telefoneerde hij naar de pastoor van die parochie, om inlichtingen in te winnen.

    Van mijn ouders kreeg ik de keuze tussen
    huwen met iemand die zij zouden uitkiezen, of
    naar het klooster gaan, of
    eeuwig thuis blijvenzodat ik hen zou kunnen verzorgen in hun oude dag.
    Omdat ik opgroeide zonder ander sociaal contact dan de school, bleef ik lang héél gehoorzaam. 

    Het klooster ?
    Oké, dan zou ik naar de missies gaan, zorgen voor al die arme kindjes.
    Oei, dat was niet wat ze verwacht hadden.

    En toen ik de school verliet, ging ik mijn Engels vervolmaken over de plas.
    Daar logeerde ik bij verre familie en keerde na een jaartje naar huis.
    ‘k Vond heel vlug een baantje als bediende in een bedrijf waar talenkennis een must was.

    Het gezaag over dat heerlijke kloosterleven herbegon, tot ik eens uitvloog:
    "Als jullie vinden dat het kloosterleven zo ideaal is, waarom gaan jullie niet
    elk afzonderlijk naar een klooster ? Ik blijf wel hier wonen !"
    En het was eindelijk gedaan met dat victoriaans gedoe over mijn toekomst,
    ondertussen was ik wel al 22 jaar! Al redelijk oud voor de huwelijksmarkt in 1965.  

    Ah, wat waren mijn ouders blijven steken in het verleden, nog van voor hún tijd !
    Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden.

    MPC - ontvangen 10/2014, HiH-11/2015,  tekst geplaatst met toestemming van MPC, de auteur

    12-02-2018 om 03:24 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.321. rood van Kohn

    een beetje kleur voor februari

    Door de aard van de onderwerpen
    dacht ik dat hij een Argentijn was, iets met tango en zo, maar nee,
    André Kohn is een Rus die in Arizona leeft, als ik goed gelezen heb.

    Over de kunstenaar : http://www.andrekohn.com/BIOGRAPHY.htm 

    Voor wie soms grafisch bezig is -en voor alle anderen-
    dit is het bekijken en misschien ook iets van uw tijd waard: Afbeeldingen van andre kohn.  
    Veel rood was dat hé. Veel.
    Er is altijd een tint van rood te vinden in een werk van Kohn.
    Soms enkel een schaduw.

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist

    Of de schaduw met gestifte lippen.

    Gerelateerde afbeelding

    Soms een heel klein accent, miniem.
    Hier beschrijft enkel een rood oortje de situatie, geen rode konen:

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist cook

    De roodaccenten in het werk van vanmorgen (zie onder) zijn duidelijker dan een oortje.
    Ik kan de sfeer van het werk niet omschrijven, maar ik zou er wel een verhaaltje kunnen bij verzinnen. 
    CC heeft dat allemaal niet nodig, zij vat het schilderij in twee zinnetjes,
    waarschijnlijk dacht ze aan haar kleindochter: 

    Regent het ? Zingen helpt !  

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist


    En deze montage is er ook nog, https://www.youtube.com/watch?v=-iW6u_n5D_w ~ 05min57

    m - met dank ³ aan CC - EZW-02/2014, herwerkt

    12-02-2018 om 03:04 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    11-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.320. babyboomers !

    waarom betogen niet meer werkt 
    de analyse van Kaandorp

    Op ’t blog blijf ik weg van de actualiteit,
    daar bestaan kranten, nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma’s voor.
    En ik begin ook niet over politiek,
    daar zijn kundiger mensen mee bezig op velerlei blogs en op de mailgroep Politiek.

    Maar déze uitleg wou ik toch onder uw aandacht brengen,
    omdat ze haar maatschappelijke analyse gedreven weet te brengen.

               Afbeeldingsresultaat voor brigitte kaandorp babyboomers

    Brigitte Kaandorp (°1962) brengt een fragment uit haar zaalshow '' (2007-2009).
    Naarmate haar verontwaardiging stijgt praat ze sneller.
    Dat tempo zakt gelukkig weer, omdat ze moet ademhalen.

    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=Dvud6ZXysNU 
    04min18 van uw tijd voor de kijk van Kaandorp

    m – blog-02/2018

    11-02-2018 om 01:30 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.319. betoging

    ~ en de cel in

    De eerste keer dat ik met een politietussenkomst te maken kreeg was in mei ’68.
    Het jaar dat ik 16 werd. Sweet sixteen, een heel ontvankelijke leeftijd.
    En empathisch als ik ben, stond ik mee waar ik niet moest staan:
    wij scholieren zouden massaal dat gedoe over Leuven in orde brengen
    van op de trappen van de Basiliek van Koekelberg. 

    Afbeeldingsresultaat voor basiliek koekelberg bativox

    Toen loeiden er sirenes en waren er ineens overal flikken met vervoer, voor ons.
    Hoe een politiecombi toen genoemd werd weet ik niet meer. Een flikkenbakske?
    Ik belandde in een van de bakskes die naar Jette reden.

    Er werden een aantal buskes afgeladen in het politiekantoor van Jette.
    Gedreven scandeerden wij wat er aan dat lieflijk pleintje moest meegedeeld worden.
    Dat charmant pleintje werd bevolkt door mensen die met hun eigen zaakjes bezig waren.
    De cafébazen en de garçons keken eens op en dachten kassa!
    Zoveel scholieren, dat betekent straks zoveel frisdranken.

    In de cellen zongen wij. We zaten met veel per cel en wij zongen naar de andere cellen,
    want op TV deden ze dat ook zo. Wij zongen niet zomaar liedjes, wij zongen liéderen :
    We shall overcome. One day. 
    ’t Is nog waar geworden ook, maar niet door die ene dag in Jette.
    Door veel dagen in veel Jettes?

    Wij zouden samen vrijgelaten worden, waarop wij dan in triomf een tocht houden over het plein …
    W
    ij waren minderjarig en wij werden een voor een afgehaald door ouders die
    eh, niet zo gedreven waren als wij.
    De groep werd kleiner, het samenhorigheidsgevoel brokkelde weg en
    de laatste die werd afgehaald was ik. Om 19h30 of 20h of zo.

    Mijn Pa wou zijn winkel (centrum Brussel) niet sluiten om zijn dochter uit de bak te halen.
    Hij had geen tijd voor dat soort flauwe kul. En dat ik die paar uren wel kon gebruiken om af te koelen.
    Maar ik moest helemaal niet afkoelen! Ik moest gewoon neerdalen van de wolk.
    Wat ook gebeurd was. Maar die wolk bleef wel vlak bij mij.

    Het enige dat ik onthouden heb van het gesprek in de wagen, die avond
    was dat ik er alleen voor stond. Vanaf toen wist ik dat.
    En het is later nog een aantal keren juist gebleken ook. 
    Dank zij die politie-interventie heb ik intijds beseft wat voor soort mens mijn vader was.
    Dat heeft me later voor twee zware vergissingen behoed. 

    m - EZW-02/2014, bijgewerkt

    11-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    10-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.318. overleven

    op datzelfde onbewoond eiland (vervolg van tekst 317)

    Een pincet, een epileertangetje. Dat wil ik ook bijhebben. 
    Niet om ongewenste haargroei te verwijderen, er is toch geen
    vergrootspiegel op een onbewoond eiland. En geen gewone spiegel ookni. 
    Het pincet moet dienen om splinters uit handen en voetzolen te halen.
    Want men spoelt aan zonder schoenen, veronderstel ik.

    Men kan in een reddingssloep stranden of stuklopen op de riffen, al naargelang het scenario.
    En dan zou er een pincet in het EHBO-kistje van de sloep moeten zitten. 
    Maar wat als een Schettino* met de sloep weg is en men spoelt aan met een stuk drijfhout?
    Daarom zou ik zelf een pincet op zak hebben.
    Wanneer ik op het eiland een regenwatervat aan het bouwen ben met boomschors en
    ik krijg een houtsplinter in mijn hand, dan haal ik die splinter er uit met … mijn pincet ! 
    Als ik een splinter in een voetzool krijg : pincet !

    En tegen het ontsteken : spoelen in zout water. In de hoop dat het zeewater daar nog niet te gepollueerd is.
    Want in geval van onbewoond eiland kan men ontstekingen missen. Elders eigenlijk ook. 
    Brein en koelbloedigheid zeggen : handen & voeten heeft men nodig.
    Daarom, tegen de splinters, snel & wel : een pincet !

    Dit is zeer in 't verkort weergegeven natuurlijk, want op een onbewoond eiland,
    -na een hele tijd zonder ook maar één medemens als klankbord- begint men in steno te denken. 
    Luidop de gedachten formuleren zou daartegen kunnen helpen.

    Behalve nuttig zou zo'n pincet ook een stukje troost zijn. Een metalen ding.
    Dat komt uit de bewoonde wereld, metaal. En over dat ontwerp is nagedacht.
    Het is een artefact. Men is dus niet alleen op de wereld.
    Ergens, ooit, hebben hoofden zich over het ontwerp van een pincet gebogen.
    Liefst het model met schuine uiteinden, niet die brede vlakke.
    Afgeschuinde uiteinden grijpen met meer precisie, volgens mij.

    m - * Schettino = https://nl.wikipedia.org/wiki/Costa_Concordia_(schip,_2006)#Aanhouding_kapitein , EZW-02/2012, bijgewerkt

    10-02-2018 om 01:54 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.317. onbewoond eiland

    tomhankscastaway2 Monuriki, Fidji 

    overleven

    Wat ik zeker zou willen bij hebben op een onbewoond eiland is het boek Survival for Dummies. 
    Dat bestaat. 'k Wist het niet maar ze hebben het.
    Nu ja, de reeks For Dummies is zo uitgebreid.
    't Was nogal een niche ook hé, iedereen op deze aardbol is wel in iéts een Dummy.
    Er is zelfs een boek Sex for Dummies. In hoeveel talen is het vertaald?
    Een paar jaren na het verschijnen ervan hebben we 
    de kaap van de zeven miljard soortgenoten overschreden.
    Van een niche gesproken …

    'k Zou Survival for Dummies zorgvuldig laten drogen in de schaduw.
    En er regelmatig lucht in bladeren want anders  kleven de bladen aaneen en
    dan wordt nuttige/vitale informatie onbereikbaar.

    Drinkbaar water vinden en dat boek redden zijn de eerste taken.
    Heeft men een leesbril bij wanneer men aanspoelt op een onbewoond eiland?
    Tom Hanks in Cast Away niet, maar ik dus graag wel.

    'k Hoop dat het een tropisch eiland is, want voor verkoeling zorgen
    lijkt me eenvoudiger dan voor verwarming zorgen.
    Met schaduw & bries & zeewater raakt men al een eind in verkoeling.
    Verwarming ... dan zou ik al gereedschap willen bijhebben.

    In afwachting dat ik drinkbaar water gevonden heb, moet ik regenwater opvangen. 
    Ik hoop dat tegen dan het boek droog is en dat mijn leesbril aangespoeld is,
    want over regenwater opvangen moet ik een en ander opzoeken. 
    En na drinkwater komt vuur maken. 
    't Begint te vlotten hé!

    Maar dat boek en mijn leesbril wil ik graag bijhebben.
    Onder andere.
    Hoeveel artikelen mochten we bijhebben?

    m - EZW-02/2012, bijgewerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Cast_Away , https://nl.wikipedia.org/wiki/Monuriki   

    10-02-2018 om 01:53 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    09-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.316. wraak is zoet

    decennia later, een chagrijn met een reden

    In het rusthuis was een nieuwe bewoonster gekomen. 
    Elke namiddag na het dutje zat zij in de gemeenschappelijke ruimte
    met luide stem aandoenlijke en triestige verhalen te vertellen
    over honden van wie men poten gebroken had,
    over hongerige drachtige kattinnen die met stenen opgejaagd werden,
    over kinderen die meer slaag dan eten kregen,
    over gruweltoestanden tijdens de oorlog …

    Die verhalen brachten de anderen uit hun doen, tegen dat hun bezoek er was
    zaten de bewoners en de bewoonsters van die verdieping hun tranen weg te snuiven.

    De vaste bezoekers waren daar na een paar dagen danig boos over, zelfs nijdig.
    Die sombere en deprimerende verhalen verstoorden de gemoedsrust van hun (dierbare) bejaarde
    en dat was nergens voor nodig. Daar kwam alleen maar meer medicatie van.
    Er volgden bij de directie klachten van de betrokken familieleden.

    De mensen van de verpleging gaven de dame in kwestie een hint,
    dat haar verhalen toch altijd zo triestig waren.
    - Dat is het leven hé kind, antwoordde ze, zo is het leven. Het leven is gene cadeau.

    Ja, ze waren realistisch genoeg, de verhalen, uit het leven gegrepen.
    Maar elke keer zo gruwelijk en triestig en droef! 

    De mensen van de verzorging lieten haar zijdelings verstaan dat
    die droeve verhalen toch niet altijd nodig waren.
    - Een mens mag toch nog een klapke doen zeker? antwoordde ze ruzieachtig.
     
    Dat is hier toch geen prison zeker! 

    De mensen van het onderhoud deden ook hun best om de dame met een dagelijks babbeltje
    tot een meer opgeruimde kijk te brengen. Het mocht niet baten.

    En de dame in kwestie was gaande en staande,
    haar weghouden uit de gemeenschappelijke ruimte
    was niet mogelijk. Ze stapte er zelf naar toe.

    De mensen van de verpleging, van de verzorging én die van het onderhoud hadden hun best gedaan. 
    Geen resultaat … De directrice werd erbij geroepen.
    Zij nam een stoel en dit gesprek zou een tijdje mogen duren, zag ik aan haar gezicht. 
    Met een omtrekkende beweging via 'hoe bevalt het u hier nu na twee weken?'
    kwam ze bij die droeve deprimerende verhalen.
    Of de dame dat nodig vond, dag na dag, dat soort verhalen.

    De dame produceerde een vreemd glimlachje, haar ogen werden spleetjes :
    - Ik zie de ouwe mannen zo graag wenen.
    - De oude mannen? vroeg de directrice, waarom?
    Ze was verbaasd.
    Ik ook.

    De ogen van de dame werden helemaal rond van zo’n domme vraag.
    Ze keek eens naar mij aan het andere tafeltje of ik nog zat te luisteren.
    Toen boog ze zich quasi vertrouwelijk naar de directrice en fluisterde luid :

    - Ooit hebben mannen vrouwen doen wenen.
     
    Ooit hebben mannen míj doen wenen.
     
     Nu doe ik hén wenen. 

    Et sjlán! zeiden wij vroeger. Pak aan, mannen!   
    De rest van het gesprek ben ik niet blijven volgen,
    het was tijd voor mijn bewoonster om te gaan wandelen en ik reed haar naar buiten.

    Ooit hebben mannen mij doen wenen, nu doe ik hén wenen …     
    Het was misschien geen goede reden, maar het was háár reden.
    En dat was voor mij voldoende reden.

    m - EZW-03/2014 - HiH-02/2015, herzien

    09-02-2018 om 05:26 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.315. Ann Miller

    te gast bij Wim Helsen, Ann Miller
    met een fragment van Dietrich von Hildebrand uit 1927

    Reinheid & Maagdelijkheid : Analyse van een ideaal

    De liefde verlangt zich te uiten, de overgave te objectiveren die in haar besloten ligt.
    Ze verheugt zich over offers voor de beminde,
    ze wil hem tonen dat ze hem voor alles en boven alles bemint.
    De aardse bruid verlaat het huis van haar ouders en
    verbreekt de levensgemeenschap met degenen die haar tot nu toe
    met liefde hebben omgeven en tot wie ze behoort,
    om de man te volgen, die ze in liefde heeft verkoren.

    Zo verlangt de ziel die dronken is van liefde tot Jezus alles te verlaten uit liefde tot Jezus,
    'naakt voor Hem te staan’' om alleen te luisteren naar zijn stem, zijn blik te ontvangen in het hart,
    om met omgorde lendenen en brandende lamp te wachten op de Bruidegom.

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Miller in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a55/ 
    10min50



    Over Ann Miller : https://nl.wikipedia.org/wiki/An_Miller 
    Over Dietrich von Hildebrand, in ‘t Engels : https://en.wikipedia.org/wiki/Dietrich_von_Hildebrand 

    Over Reinheid & Maagdelijkheid : analyse van een ideaal - Oorspronkelijke titel : Reinheit und Jungfräuligcheit [!]
    Lezen op eigen risico : http://sieplex.com/article/dietrich-von-hildebrand 

    09-02-2018 om 05:23 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    08-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.314. fantasia

    van een kruisbestuiving gesproken
    Van Goethe naar Dukas naar Disney :
    in 1797 een verhalend gedicht, in 1875 een compositie en 1940 een tekenfilm.
    Dat idee heeft de tijd gehad om te evolueren hé. En te rijpen.

    "De tovenaarsleerling is een ballade van Goethe, geschreven tijdens diens verblijf in Weimar in 1797.

    Het verhaal begint met de oude tovenaar die zijn werkplaats verlaat.
    Hij laat zijn leerling achter met corvee, vervelende dagelijkse schoonmaakklusjes.
    De leerling wordt al gauw moe van het telkens water halen om een ketel te vullen, en
    hij
    betovert daarom een bezemsteel om het werk voor hem te doen.
    De leerling is echter nog niet volleerd en kan de bezemsteel niet in bedwang houden.
    Al gauw ligt de vloer helemaal onder het water.
    De leerling beseft dat hij de bezem niet kan doen stoppen, omdat hij de toverspreuk daarvoor niet kent.
    Wanhopig splijt de leerling de bezem in twee delen met een bijl, maar elk van de stukken
    pakt weer een emmer en gaat door met water halen, vlugger dan eerst.
    Als alles verloren lijkt te gaan in een enorme vloedgolf, komt de oude tovenaar terug.
    Hij breekt de betovering en alles komt weer goed.

    In de oude versies van het verhaal is de tovenaar heel boos en wordt de leerling door de tovenaar verbannen.
    In de versie van Goethe is de tovenaar geamuseerd door de les die de leerling heeft geleerd,
    dat met magie voorzichtig omgegaan moet worden, en krijgt de leerling een bolwassing." (…)

    "De ballade over de tovenaarsleerling inspireerde de Franse componist Paul Dukas in 1897
    om een symfonische versie te maken, getiteld L'Apprenti sorcier."

    "Deze muziek inspireerde vervolgens Walt Disney voor een van de delen uit zijn film Fantasia uit 1940.
    In deze film speelt Mickey Mouse de rol van tovenaarsleerling (…) "

    Na afloop van het filmpje schudden Mickey en dirigent Leopold Stokowski, beiden in silhouet, elkaar de hand.

    klank niet te luid zetten,
    https://www.youtube.com/watch?v=2DX2yVucz24 
    09min41

    'k Schat dat ik een jaar of twaalf was toen ik de film Fantasia voor een eerste keer zag en
    ik was toen danig onder de indruk van dit fragment, vooral door het slot,
    dat Mickey de hand van de dirigent kon schudden. De vermenging van magie en realiteit,
    die schemerzone vind ik nu nog altijd interessant terrein.

    Afbeeldingsresultaat voor mickey mouse stokowski


    https://nl.wikipedia.org/wiki/De_tovenaarsleerling_(ballade) , Goethe 1797
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_Dukas , symfonisch werk, 1875
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Fantasia_(film)#De_Tovenaarsleerling , fragment uit Fantasia 1940
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Leopold_Stokowski#Woordgrapje_van_Mickey_Mouse , deze scène werd er later uitgeknipt
    m blog-02/2018, voor YvL e.a.

    08-02-2018 om 02:20 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.313. Walter Damen

    te gast bij Wim Helsen, Walter Damen
    met In deze tuin van Ingmar Heytze

    Ik heb de wereld lang vertrouwd, mevrouw.
    Dat komt, ik had de wereld in mijn hoofd
    en alles was wel vreemd maar toch bekend
    genoeg en als ik iets vergeten was, wist ik het
    vaak een half uur later weer en anders deed
    het er niet toe. Er waren nog de grote vragen
    waarop niemand ooit een antwoord krijgt,
    Die keek ik aan van dag tot dag.

    Wat bleef ik goedgelovig toen mijn hoofd werd
    werd leeggestolen, recht achter mijn ogen,
    vreemde foto’s op de kast, wie ik nog kende
    was verdwenen. Berg uw camera maar
    op, u bent te laat; vanochtend moffelde
    een zuster, ik heb het zelf gezien, de laatste
    restjes van mijn wereld in haar binnenzak.

    In deze tuin, Ingmar Heytze

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Damen in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a54/ 
    11min50



    Over Walter Damen : advocaat-strafpleiter acteur, schrijver, … weinig documentatie gevonden
    Acteren zit Walter Damen in het bloed. Familieleden van de Antwerpse advocaat zijn onder meer
    Witse-acteur Hubert Damen, De Ridder-actrice Katelijne Damen en ex-K3-lid Karen Damen.

    Over Ingmar Heytze : https://nl.wikipedia.org/wiki/Ingmar_Heytze 

    08-02-2018 om 02:02 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    07-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.312. lokaal

    een stukje woordverklaring

    De oudste zoon van mijn zus Laura was toen 12, ongeveer.

    - Lokaal, wat wil dat zeggen?
    - Een ruimte met een bestemming, zoals een klaslokaal bvb of een stemlokaal, of een …
    - Jamaar!
    - Jamaar wat? (en ik typte verder aan waarmee ik bezig was)
    - Als ze zeggen 'mogelijk lokaal buien'.
    - Ah, dan betekent het plaatselijk, 'plaatselijk buien mogelijk'.
    - Hoe plaatselijk? Op het sportplein wel maar op de speelplaats niet?
    - Zoiets ja, een bui begint ergens en stopt ergens.
     
    Op zee kan men buien van ver zien hangen, met een scherpe scheidingslijn.
     
    Wanneer we een bui invaren zien we het deck van aan de voorpiek nat worden en iets later pas wordt …
    - Jaja, antwoordde hij ongeduldig. (van zeeverhalen nam hij enkel wat hem op dat moment van pas kwam)
     
    Kan het hiér regenen en aan de overkant van de straat niet?
    - Dat kan ja, een bui begint ergens en stopt ergens.

    Achteraf overlas ik het huiswerk.

    Vraag : Omschrijf de betekenissen van de term lokaal.
    Antwoord : Wanneer het aan de ene kant van de straat regent en op de onpare nummers niet.

    Het is toch nog goed gekomen met die jongen hoor. Hij is vorige herfst 31 geworden en geeft al een aantal jaren les.

    m HiH-02/2015

    07-02-2018 om 02:30 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.311. Natalia

    te gast bij Wim Helsen, Natalia
    met een brief van haar vader aan haar oudste zus

    Gent, 11 december 1980

    Patricia,

    Als deze brief in Knokke aankomt, zit ge waarschijnlijk vlak bij uw verjaardag.
    Achttien jaar! In jouw ogenwaarschijnlijk de drempel van de volwassenheid.
    32 jaar terug schreef ik bij deze gelegenheid een brief aan vader en moeder,
    die ik onlangs terug gevonden heb tussen oude paperassen,
    bij gelegenheid laat ik hem wel eens lezen.
    Ik kan hier zeggen dat ik een goede zoon geweest was voor goede ouders.
    En het leven gaat verder.

    Vandaag komt uw zusje Nathalie naar huis.
    In de euforie van de blijde dagen is dit een nieuw begin: een kindje geboren uit liefde.
    Om de beurt wordt ze door Arlette en mij verwend, vertroeteld en gewiegd.
    Wat een weelde.
    Dat ik dat nog mag beleven heeft me oneindig veel balsem gesmeerd op de troebelen van de laatste jaren.
    Maar bon, ieder leven heeft zijn ups en downs en binnenin moet ieder voor zichzelf uitmaken
    waarmee hij of zij als goed mens wil naar buiten treden.
    Mijn grootste dochter gaat nu een verjaardag vieren
    waar zeker een deeltje van haar hart bij papa zal zijn.
    Ik wens haar voor alles het beste, het mooiste en een gewetensvolle familiale rijpheid!

    Papa

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Natalia in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a53/ 
    08min03



    Over Natalia, Natalie Druyts : https://nl.wikipedia.org/wiki/Natalia_Druyts

    07-02-2018 om 01:58 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    06-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.310. ondanks de foon

    Roots

    Ze kijkt naar jou minzaam via het scherm,
    jouw achtergebleven mama,
    ginds in je verre vaderland
    Zo fier  toon je haar jouw kind
    in dit gelukkige moment

    Toch knaagt het heimwee
    dat de vreugde der dagen verteert,
    en jou laat dromen
    van een terugkeer
    naar je roots

    Je reist bijwijlen naar je thuisland,
    zoent lachend je mama,  oh feest !
    Het  afscheid met een traan
    die traag vloeit over je wang.

    Koester stil je heerlijke herinneringen,
    geworteld en open gebloeid in jouw land
    Wil je een blije toekomst zien
    waarin een liefdevol leven
    je heimwee overwint ?

    Elisa
    24/04/2014

    het land van belofte >< het land van herkomst

    Het licht, de geuren, de kleuren, de klanken, de smaken,
    alles was anders, alles was ongekend vreemd in het land van belofte.
    Andere kledij, gebruiken, gewoonten, omgangsvormen.
    Andere problemen met gans eigen oplossingen.
    Andere stiltes.
    Veel lawaai maar weinig geluid dat men kent.
    Er zijn dingen die wennen. Andere niet, nooit.

    Hoe voelde een kind zich dat blij naar het internaat vertrok, of
    hoe voelde een natuurmens zich die misschien opgelucht aan een paar dagen ziekenhuis begint.
    Hoe voelde een jongeman zich als hij van land verhuist, op weg naar de gouden toekomst.
    Hoe voelde een jonge vrouw zich die ooit de liefde gevolgd is naar een land van melk en honing.
    Hoopvol? Gedreven? Vol goede moed?

    Ontheemd. Na verloop van tijd, na de zoveelste situatie waarbij men weer geen aansluiting voelt
    is er plots die verlatenheid. Een gevoel van totale allenigheid. Het faliekant besef van leegte.
    De werkelijkheid heeft de euforie ingehaald.
    Het internaat is niet vrolijk, het ziekenhuis geneest niet, de toekomst is knokken, melk en honing hebben een prijs.
    De roes is over en het wakker worden is grauw want allenigheid is een handicap.
    Ontheemd. Definitief en onomkeerbaar weg van de herkomst.
    En dan kruipt de hunkering binnen, een hunkering die iemand uiteindelijk kan verteren.

    Schrijnend wordt het wanneer er kinderen komen, nu kán ze niet meer terug,
    al had ze er voor zichzelf wel aan gedacht, het voor zichzelf ook wel gewild.
    Maar ze is niet meer enkel zichzelf, er loopt nu een stuk van haar op eigen beentjes.
    Ze moet nu geloven in een toekomst die zijzelf zó niet meer ziet.
    De verantwoordelijkheid voor dat onafhankelijk eigen stuk veegt haar eigen verlangen brutaal opzij.
    Afbeeldingsresultaat voor Young Astronomer van Brian Kershisnik

    De dromen van vroeger zijn een juk geworden.
    De hunkering, die blijft.

    illustratie Young Astronomer van Brian Kershisnik - gedicht geplaatst met toestemming van Elisa, de auteur
    m- 02/2018, blog

    06-02-2018 om 06:50 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.309. Herman v Rompuy

    te gast bij Wim Helsen, Herman van Rompuy
    met de Inaugurele rede van J.F. Kennedy


    (…) de laatste alinea’s

    In de lange geschiedenis van de wereld was slechts aan een paar generaties de rol toebedeeld
    de vrijheid te verdedigen op het tijdstip van het grootste gevaar.
    Ik deins niet terug voor die mogelijkheid; ik verwelkom haar.
    Ik geloof niet dat iemand van ons van plaats zou willen wisselen met enig ander volk of generatie.
    De energie, het geloof, de toewijding die we aan dit streven bieden zal licht schenken aan ons land
    en aan iedereen die het dient - en zal gloeien van het vuur dat de wereld werkelijk kan verlichten.

    En dus, mijn mede-Amerikanen: vraag niet wat uw land voor u kan doen - vraag wat u kan doen voor uw land.
    Mijn medeburgers van de wereld: vraag niet wat Amerika zal doen voor u,
    maar wat we samen kunnen doen voor de vrijheid van de mens.

    Tenslotte, of u nu burgers van Amerika of burgers van de wereld bent,
    vraag van ons hier dezelfde hoge normen van kracht en opoffering die we vragen van u.
    Met een rein geweten als enige beloning, met de geschiedenis als eindoordeel voor onze daden,
    laat ons voortgaan het land te leiden waarvan we houden, Hem vragend om Zijn zegen en Zijn hulp,
    maar wetend dat Gods werk hier op aarde waarlijk ons eigen werk moet zijn.

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Van Rompuy in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a52/ 
    12min45



    Over Herman van Rompuy : https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_Van_Rompuy 
    Over John F. Kennedy : https://nl.wikipedia.org/wiki/John_F._Kennedy 
    Over de Inaugurele rede, volledige tekst : https://nl.wikisource.org/wiki/Inaugurele_rede_van_John_F._Kennedy

    06-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!