Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    12-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.321. rood van Kohn

    een beetje kleur voor februari

    Door de aard van de onderwerpen
    dacht ik dat hij een Argentijn was, iets met tango en zo, maar nee,
    André Kohn is een Rus die in Arizona leeft, als ik goed gelezen heb.

    Over de kunstenaar : http://www.andrekohn.com/BIOGRAPHY.htm 

    Voor wie soms grafisch bezig is -en voor alle anderen-
    dit is het bekijken en misschien ook iets van uw tijd waard: Afbeeldingen van andre kohn.  
    Veel rood was dat hé. Veel.
    Er is altijd een tint van rood te vinden in een werk van Kohn.
    Soms enkel een schaduw.

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist

    Of de schaduw met gestifte lippen.

    Gerelateerde afbeelding

    Soms een heel klein accent, miniem.
    Hier beschrijft enkel een rood oortje de situatie, geen rode konen:

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist cook

    De roodaccenten in het werk van vanmorgen (zie onder) zijn duidelijker dan een oortje.
    Ik kan de sfeer van het werk niet omschrijven, maar ik zou er wel een verhaaltje kunnen bij verzinnen. 
    CC heeft dat allemaal niet nodig, zij vat het schilderij in twee zinnetjes,
    waarschijnlijk dacht ze aan haar kleindochter: 

    Regent het ? Zingen helpt !  

    Afbeeldingsresultaat voor andre kohn artist


    En deze montage is er ook nog, https://www.youtube.com/watch?v=-iW6u_n5D_w ~ 05min57

    m - met dank ³ aan CC - EZW-02/2014, herwerkt

    12-02-2018 om 03:04 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    11-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.320. babyboomers !

    waarom betogen niet meer werkt 
    de analyse van Kaandorp

    Op ’t blog blijf ik weg van de actualiteit,
    daar bestaan kranten, nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma’s voor.
    En ik begin ook niet over politiek,
    daar zijn kundiger mensen mee bezig op velerlei blogs en op de mailgroep Politiek.

    Maar déze uitleg wou ik toch onder uw aandacht brengen,
    omdat ze haar maatschappelijke analyse gedreven weet te brengen.

               Afbeeldingsresultaat voor brigitte kaandorp babyboomers

    Brigitte Kaandorp (°1962) brengt een fragment uit haar zaalshow '' (2007-2009).
    Naarmate haar verontwaardiging stijgt praat ze sneller.
    Dat tempo zakt gelukkig weer, omdat ze moet ademhalen.

    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=Dvud6ZXysNU 
    04min18 van uw tijd voor de kijk van Kaandorp

    m – blog-02/2018

    11-02-2018 om 01:30 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.319. betoging

    ~ en de cel in

    De eerste keer dat ik met een politietussenkomst te maken kreeg was in mei ’68.
    Het jaar dat ik 16 werd. Sweet sixteen, een heel ontvankelijke leeftijd.
    En empathisch als ik ben, stond ik mee waar ik niet moest staan:
    wij scholieren zouden massaal dat gedoe over Leuven in orde brengen
    van op de trappen van de Basiliek van Koekelberg. 

    Afbeeldingsresultaat voor basiliek koekelberg bativox

    Toen loeiden er sirenes en waren er ineens overal flikken met vervoer, voor ons.
    Hoe een politiecombi toen genoemd werd weet ik niet meer. Een flikkenbakske?
    Ik belandde in een van de bakskes die naar Jette reden.

    Er werden een aantal buskes afgeladen in het politiekantoor van Jette.
    Gedreven scandeerden wij wat er aan dat lieflijk pleintje moest meegedeeld worden.
    Dat charmant pleintje werd bevolkt door mensen die met hun eigen zaakjes bezig waren.
    De cafébazen en de garçons keken eens op en dachten kassa!
    Zoveel scholieren, dat betekent straks zoveel frisdranken.

    In de cellen zongen wij. We zaten met veel per cel en wij zongen naar de andere cellen,
    want op TV deden ze dat ook zo. Wij zongen niet zomaar liedjes, wij zongen liéderen :
    We shall overcome. One day. 
    ’t Is nog waar geworden ook, maar niet door die ene dag in Jette.
    Door veel dagen in veel Jettes?

    Wij zouden samen vrijgelaten worden, waarop wij dan in triomf een tocht houden over het plein …
    W
    ij waren minderjarig en wij werden een voor een afgehaald door ouders die
    eh, niet zo gedreven waren als wij.
    De groep werd kleiner, het samenhorigheidsgevoel brokkelde weg en
    de laatste die werd afgehaald was ik. Om 19h30 of 20h of zo.

    Mijn Pa wou zijn winkel (centrum Brussel) niet sluiten om zijn dochter uit de bak te halen.
    Hij had geen tijd voor dat soort flauwe kul. En dat ik die paar uren wel kon gebruiken om af te koelen.
    Maar ik moest helemaal niet afkoelen! Ik moest gewoon neerdalen van de wolk.
    Wat ook gebeurd was. Maar die wolk bleef wel vlak bij mij.

    Het enige dat ik onthouden heb van het gesprek in de wagen, die avond
    was dat ik er alleen voor stond. Vanaf toen wist ik dat.
    En het is later nog een aantal keren juist gebleken ook. 
    Dank zij die politie-interventie heb ik intijds beseft wat voor soort mens mijn vader was.
    Dat heeft me later voor twee zware vergissingen behoed. 

    m - EZW-02/2014, bijgewerkt

    11-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    10-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.318. overleven

    op datzelfde onbewoond eiland (vervolg van tekst 317)

    Een pincet, een epileertangetje. Dat wil ik ook bijhebben. 
    Niet om ongewenste haargroei te verwijderen, er is toch geen
    vergrootspiegel op een onbewoond eiland. En geen gewone spiegel ookni. 
    Het pincet moet dienen om splinters uit handen en voetzolen te halen.
    Want men spoelt aan zonder schoenen, veronderstel ik.

    Men kan in een reddingssloep stranden of stuklopen op de riffen, al naargelang het scenario.
    En dan zou er een pincet in het EHBO-kistje van de sloep moeten zitten. 
    Maar wat als een Schettino* met de sloep weg is en men spoelt aan met een stuk drijfhout?
    Daarom zou ik zelf een pincet op zak hebben.
    Wanneer ik op het eiland een regenwatervat aan het bouwen ben met boomschors en
    ik krijg een houtsplinter in mijn hand, dan haal ik die splinter er uit met … mijn pincet ! 
    Als ik een splinter in een voetzool krijg : pincet !

    En tegen het ontsteken : spoelen in zout water. In de hoop dat het zeewater daar nog niet te gepollueerd is.
    Want in geval van onbewoond eiland kan men ontstekingen missen. Elders eigenlijk ook. 
    Brein en koelbloedigheid zeggen : handen & voeten heeft men nodig.
    Daarom, tegen de splinters, snel & wel : een pincet !

    Dit is zeer in 't verkort weergegeven natuurlijk, want op een onbewoond eiland,
    -na een hele tijd zonder ook maar één medemens als klankbord- begint men in steno te denken. 
    Luidop de gedachten formuleren zou daartegen kunnen helpen.

    Behalve nuttig zou zo'n pincet ook een stukje troost zijn. Een metalen ding.
    Dat komt uit de bewoonde wereld, metaal. En over dat ontwerp is nagedacht.
    Het is een artefact. Men is dus niet alleen op de wereld.
    Ergens, ooit, hebben hoofden zich over het ontwerp van een pincet gebogen.
    Liefst het model met schuine uiteinden, niet die brede vlakke.
    Afgeschuinde uiteinden grijpen met meer precisie, volgens mij.

    m - * Schettino = https://nl.wikipedia.org/wiki/Costa_Concordia_(schip,_2006)#Aanhouding_kapitein , EZW-02/2012, bijgewerkt

    10-02-2018 om 01:54 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.317. onbewoond eiland

    tomhankscastaway2 Monuriki, Fidji 

    overleven

    Wat ik zeker zou willen bij hebben op een onbewoond eiland is het boek Survival for Dummies. 
    Dat bestaat. 'k Wist het niet maar ze hebben het.
    Nu ja, de reeks For Dummies is zo uitgebreid.
    't Was nogal een niche ook hé, iedereen op deze aardbol is wel in iéts een Dummy.
    Er is zelfs een boek Sex for Dummies. In hoeveel talen is het vertaald?
    Een paar jaren na het verschijnen ervan hebben we 
    de kaap van de zeven miljard soortgenoten overschreden.
    Van een niche gesproken …

    'k Zou Survival for Dummies zorgvuldig laten drogen in de schaduw.
    En er regelmatig lucht in bladeren want anders  kleven de bladen aaneen en
    dan wordt nuttige/vitale informatie onbereikbaar.

    Drinkbaar water vinden en dat boek redden zijn de eerste taken.
    Heeft men een leesbril bij wanneer men aanspoelt op een onbewoond eiland?
    Tom Hanks in Cast Away niet, maar ik dus graag wel.

    'k Hoop dat het een tropisch eiland is, want voor verkoeling zorgen
    lijkt me eenvoudiger dan voor verwarming zorgen.
    Met schaduw & bries & zeewater raakt men al een eind in verkoeling.
    Verwarming ... dan zou ik al gereedschap willen bijhebben.

    In afwachting dat ik drinkbaar water gevonden heb, moet ik regenwater opvangen. 
    Ik hoop dat tegen dan het boek droog is en dat mijn leesbril aangespoeld is,
    want over regenwater opvangen moet ik een en ander opzoeken. 
    En na drinkwater komt vuur maken. 
    't Begint te vlotten hé!

    Maar dat boek en mijn leesbril wil ik graag bijhebben.
    Onder andere.
    Hoeveel artikelen mochten we bijhebben?

    m - EZW-02/2012, bijgewerkt - https://nl.wikipedia.org/wiki/Cast_Away , https://nl.wikipedia.org/wiki/Monuriki   

    10-02-2018 om 01:53 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    09-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.316. wraak is zoet

    decennia later, een chagrijn met een reden

    In het rusthuis was een nieuwe bewoonster gekomen. 
    Elke namiddag na het dutje zat zij in de gemeenschappelijke ruimte
    met luide stem aandoenlijke en triestige verhalen te vertellen
    over honden van wie men poten gebroken had,
    over hongerige drachtige kattinnen die met stenen opgejaagd werden,
    over kinderen die meer slaag dan eten kregen,
    over gruweltoestanden tijdens de oorlog …

    Die verhalen brachten de anderen uit hun doen, tegen dat hun bezoek er was
    zaten de bewoners en de bewoonsters van die verdieping hun tranen weg te snuiven.

    De vaste bezoekers waren daar na een paar dagen danig boos over, zelfs nijdig.
    Die sombere en deprimerende verhalen verstoorden de gemoedsrust van hun (dierbare) bejaarde
    en dat was nergens voor nodig. Daar kwam alleen maar meer medicatie van.
    Er volgden bij de directie klachten van de betrokken familieleden.

    De mensen van de verpleging gaven de dame in kwestie een hint,
    dat haar verhalen toch altijd zo triestig waren.
    - Dat is het leven hé kind, antwoordde ze, zo is het leven. Het leven is gene cadeau.

    Ja, ze waren realistisch genoeg, de verhalen, uit het leven gegrepen.
    Maar elke keer zo gruwelijk en triestig en droef! 

    De mensen van de verzorging lieten haar zijdelings verstaan dat
    die droeve verhalen toch niet altijd nodig waren.
    - Een mens mag toch nog een klapke doen zeker? antwoordde ze ruzieachtig.
     
    Dat is hier toch geen prison zeker! 

    De mensen van het onderhoud deden ook hun best om de dame met een dagelijks babbeltje
    tot een meer opgeruimde kijk te brengen. Het mocht niet baten.

    En de dame in kwestie was gaande en staande,
    haar weghouden uit de gemeenschappelijke ruimte
    was niet mogelijk. Ze stapte er zelf naar toe.

    De mensen van de verpleging, van de verzorging én die van het onderhoud hadden hun best gedaan. 
    Geen resultaat … De directrice werd erbij geroepen.
    Zij nam een stoel en dit gesprek zou een tijdje mogen duren, zag ik aan haar gezicht. 
    Met een omtrekkende beweging via 'hoe bevalt het u hier nu na twee weken?'
    kwam ze bij die droeve deprimerende verhalen.
    Of de dame dat nodig vond, dag na dag, dat soort verhalen.

    De dame produceerde een vreemd glimlachje, haar ogen werden spleetjes :
    - Ik zie de ouwe mannen zo graag wenen.
    - De oude mannen? vroeg de directrice, waarom?
    Ze was verbaasd.
    Ik ook.

    De ogen van de dame werden helemaal rond van zo’n domme vraag.
    Ze keek eens naar mij aan het andere tafeltje of ik nog zat te luisteren.
    Toen boog ze zich quasi vertrouwelijk naar de directrice en fluisterde luid :

    - Ooit hebben mannen vrouwen doen wenen.
     
    Ooit hebben mannen míj doen wenen.
     
     Nu doe ik hén wenen. 

    Et sjlán! zeiden wij vroeger. Pak aan, mannen!   
    De rest van het gesprek ben ik niet blijven volgen,
    het was tijd voor mijn bewoonster om te gaan wandelen en ik reed haar naar buiten.

    Ooit hebben mannen mij doen wenen, nu doe ik hén wenen …     
    Het was misschien geen goede reden, maar het was háár reden.
    En dat was voor mij voldoende reden.

    m - EZW-03/2014 - HiH-02/2015, herzien

    09-02-2018 om 05:26 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.315. Ann Miller

    te gast bij Wim Helsen, Ann Miller
    met een fragment van Dietrich von Hildebrand uit 1927

    Reinheid & Maagdelijkheid : Analyse van een ideaal

    De liefde verlangt zich te uiten, de overgave te objectiveren die in haar besloten ligt.
    Ze verheugt zich over offers voor de beminde,
    ze wil hem tonen dat ze hem voor alles en boven alles bemint.
    De aardse bruid verlaat het huis van haar ouders en
    verbreekt de levensgemeenschap met degenen die haar tot nu toe
    met liefde hebben omgeven en tot wie ze behoort,
    om de man te volgen, die ze in liefde heeft verkoren.

    Zo verlangt de ziel die dronken is van liefde tot Jezus alles te verlaten uit liefde tot Jezus,
    'naakt voor Hem te staan’' om alleen te luisteren naar zijn stem, zijn blik te ontvangen in het hart,
    om met omgorde lendenen en brandende lamp te wachten op de Bruidegom.

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Miller in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a55/ 
    10min50



    Over Ann Miller : https://nl.wikipedia.org/wiki/An_Miller 
    Over Dietrich von Hildebrand, in ‘t Engels : https://en.wikipedia.org/wiki/Dietrich_von_Hildebrand 

    Over Reinheid & Maagdelijkheid : analyse van een ideaal - Oorspronkelijke titel : Reinheit und Jungfräuligcheit [!]
    Lezen op eigen risico : http://sieplex.com/article/dietrich-von-hildebrand 

    09-02-2018 om 05:23 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    08-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.314. fantasia

    van een kruisbestuiving gesproken
    Van Goethe naar Dukas naar Disney :
    in 1797 een verhalend gedicht, in 1875 een compositie en 1940 een tekenfilm.
    Dat idee heeft de tijd gehad om te evolueren hé. En te rijpen.

    "De tovenaarsleerling is een ballade van Goethe, geschreven tijdens diens verblijf in Weimar in 1797.

    Het verhaal begint met de oude tovenaar die zijn werkplaats verlaat.
    Hij laat zijn leerling achter met corvee, vervelende dagelijkse schoonmaakklusjes.
    De leerling wordt al gauw moe van het telkens water halen om een ketel te vullen, en
    hij
    betovert daarom een bezemsteel om het werk voor hem te doen.
    De leerling is echter nog niet volleerd en kan de bezemsteel niet in bedwang houden.
    Al gauw ligt de vloer helemaal onder het water.
    De leerling beseft dat hij de bezem niet kan doen stoppen, omdat hij de toverspreuk daarvoor niet kent.
    Wanhopig splijt de leerling de bezem in twee delen met een bijl, maar elk van de stukken
    pakt weer een emmer en gaat door met water halen, vlugger dan eerst.
    Als alles verloren lijkt te gaan in een enorme vloedgolf, komt de oude tovenaar terug.
    Hij breekt de betovering en alles komt weer goed.

    In de oude versies van het verhaal is de tovenaar heel boos en wordt de leerling door de tovenaar verbannen.
    In de versie van Goethe is de tovenaar geamuseerd door de les die de leerling heeft geleerd,
    dat met magie voorzichtig omgegaan moet worden, en krijgt de leerling een bolwassing." (…)

    "De ballade over de tovenaarsleerling inspireerde de Franse componist Paul Dukas in 1897
    om een symfonische versie te maken, getiteld L'Apprenti sorcier."

    "Deze muziek inspireerde vervolgens Walt Disney voor een van de delen uit zijn film Fantasia uit 1940.
    In deze film speelt Mickey Mouse de rol van tovenaarsleerling (…) "

    Na afloop van het filmpje schudden Mickey en dirigent Leopold Stokowski, beiden in silhouet, elkaar de hand.

    klank niet te luid zetten,
    https://www.youtube.com/watch?v=2DX2yVucz24 
    09min41

    'k Schat dat ik een jaar of twaalf was toen ik de film Fantasia voor een eerste keer zag en
    ik was toen danig onder de indruk van dit fragment, vooral door het slot,
    dat Mickey de hand van de dirigent kon schudden. De vermenging van magie en realiteit,
    die schemerzone vind ik nu nog altijd interessant terrein.

    Afbeeldingsresultaat voor mickey mouse stokowski


    https://nl.wikipedia.org/wiki/De_tovenaarsleerling_(ballade) , Goethe 1797
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_Dukas , symfonisch werk, 1875
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Fantasia_(film)#De_Tovenaarsleerling , fragment uit Fantasia 1940
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Leopold_Stokowski#Woordgrapje_van_Mickey_Mouse , deze scène werd er later uitgeknipt
    m blog-02/2018, voor YvL e.a.

    08-02-2018 om 02:20 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.313. Walter Damen

    te gast bij Wim Helsen, Walter Damen
    met In deze tuin van Ingmar Heytze

    Ik heb de wereld lang vertrouwd, mevrouw.
    Dat komt, ik had de wereld in mijn hoofd
    en alles was wel vreemd maar toch bekend
    genoeg en als ik iets vergeten was, wist ik het
    vaak een half uur later weer en anders deed
    het er niet toe. Er waren nog de grote vragen
    waarop niemand ooit een antwoord krijgt,
    Die keek ik aan van dag tot dag.

    Wat bleef ik goedgelovig toen mijn hoofd werd
    werd leeggestolen, recht achter mijn ogen,
    vreemde foto’s op de kast, wie ik nog kende
    was verdwenen. Berg uw camera maar
    op, u bent te laat; vanochtend moffelde
    een zuster, ik heb het zelf gezien, de laatste
    restjes van mijn wereld in haar binnenzak.

    In deze tuin, Ingmar Heytze

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Damen in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a54/ 
    11min50



    Over Walter Damen : advocaat-strafpleiter acteur, schrijver, … weinig documentatie gevonden
    Acteren zit Walter Damen in het bloed. Familieleden van de Antwerpse advocaat zijn onder meer
    Witse-acteur Hubert Damen, De Ridder-actrice Katelijne Damen en ex-K3-lid Karen Damen.

    Over Ingmar Heytze : https://nl.wikipedia.org/wiki/Ingmar_Heytze 

    08-02-2018 om 02:02 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    07-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.312. lokaal

    een stukje woordverklaring

    De oudste zoon van mijn zus Laura was toen 12, ongeveer.

    - Lokaal, wat wil dat zeggen?
    - Een ruimte met een bestemming, zoals een klaslokaal bvb of een stemlokaal, of een …
    - Jamaar!
    - Jamaar wat? (en ik typte verder aan waarmee ik bezig was)
    - Als ze zeggen 'mogelijk lokaal buien'.
    - Ah, dan betekent het plaatselijk, 'plaatselijk buien mogelijk'.
    - Hoe plaatselijk? Op het sportplein wel maar op de speelplaats niet?
    - Zoiets ja, een bui begint ergens en stopt ergens.
     
    Op zee kan men buien van ver zien hangen, met een scherpe scheidingslijn.
     
    Wanneer we een bui invaren zien we het deck van aan de voorpiek nat worden en iets later pas wordt …
    - Jaja, antwoordde hij ongeduldig. (van zeeverhalen nam hij enkel wat hem op dat moment van pas kwam)
     
    Kan het hiér regenen en aan de overkant van de straat niet?
    - Dat kan ja, een bui begint ergens en stopt ergens.

    Achteraf overlas ik het huiswerk.

    Vraag : Omschrijf de betekenissen van de term lokaal.
    Antwoord : Wanneer het aan de ene kant van de straat regent en op de onpare nummers niet.

    Het is toch nog goed gekomen met die jongen hoor. Hij is vorige herfst 31 geworden en geeft al een aantal jaren les.

    m HiH-02/2015

    07-02-2018 om 02:30 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.311. Natalia

    te gast bij Wim Helsen, Natalia
    met een brief van haar vader aan haar oudste zus

    Gent, 11 december 1980

    Patricia,

    Als deze brief in Knokke aankomt, zit ge waarschijnlijk vlak bij uw verjaardag.
    Achttien jaar! In jouw ogenwaarschijnlijk de drempel van de volwassenheid.
    32 jaar terug schreef ik bij deze gelegenheid een brief aan vader en moeder,
    die ik onlangs terug gevonden heb tussen oude paperassen,
    bij gelegenheid laat ik hem wel eens lezen.
    Ik kan hier zeggen dat ik een goede zoon geweest was voor goede ouders.
    En het leven gaat verder.

    Vandaag komt uw zusje Nathalie naar huis.
    In de euforie van de blijde dagen is dit een nieuw begin: een kindje geboren uit liefde.
    Om de beurt wordt ze door Arlette en mij verwend, vertroeteld en gewiegd.
    Wat een weelde.
    Dat ik dat nog mag beleven heeft me oneindig veel balsem gesmeerd op de troebelen van de laatste jaren.
    Maar bon, ieder leven heeft zijn ups en downs en binnenin moet ieder voor zichzelf uitmaken
    waarmee hij of zij als goed mens wil naar buiten treden.
    Mijn grootste dochter gaat nu een verjaardag vieren
    waar zeker een deeltje van haar hart bij papa zal zijn.
    Ik wens haar voor alles het beste, het mooiste en een gewetensvolle familiale rijpheid!

    Papa

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Natalia in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a53/ 
    08min03



    Over Natalia, Natalie Druyts : https://nl.wikipedia.org/wiki/Natalia_Druyts

    07-02-2018 om 01:58 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    06-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.310. ondanks de foon

    Roots

    Ze kijkt naar jou minzaam via het scherm,
    jouw achtergebleven mama,
    ginds in je verre vaderland
    Zo fier  toon je haar jouw kind
    in dit gelukkige moment

    Toch knaagt het heimwee
    dat de vreugde der dagen verteert,
    en jou laat dromen
    van een terugkeer
    naar je roots

    Je reist bijwijlen naar je thuisland,
    zoent lachend je mama,  oh feest !
    Het  afscheid met een traan
    die traag vloeit over je wang.

    Koester stil je heerlijke herinneringen,
    geworteld en open gebloeid in jouw land
    Wil je een blije toekomst zien
    waarin een liefdevol leven
    je heimwee overwint ?

    Elisa
    24/04/2014

    het land van belofte >< het land van herkomst

    Het licht, de geuren, de kleuren, de klanken, de smaken,
    alles was anders, alles was ongekend vreemd in het land van belofte.
    Andere kledij, gebruiken, gewoonten, omgangsvormen.
    Andere problemen met gans eigen oplossingen.
    Andere stiltes.
    Veel lawaai maar weinig geluid dat men kent.
    Er zijn dingen die wennen. Andere niet, nooit.

    Hoe voelde een kind zich dat blij naar het internaat vertrok, of
    hoe voelde een natuurmens zich die misschien opgelucht aan een paar dagen ziekenhuis begint.
    Hoe voelde een jongeman zich als hij van land verhuist, op weg naar de gouden toekomst.
    Hoe voelde een jonge vrouw zich die ooit de liefde gevolgd is naar een land van melk en honing.
    Hoopvol? Gedreven? Vol goede moed?

    Ontheemd. Na verloop van tijd, na de zoveelste situatie waarbij men weer geen aansluiting voelt
    is er plots die verlatenheid. Een gevoel van totale allenigheid. Het faliekant besef van leegte.
    De werkelijkheid heeft de euforie ingehaald.
    Het internaat is niet vrolijk, het ziekenhuis geneest niet, de toekomst is knokken, melk en honing hebben een prijs.
    De roes is over en het wakker worden is grauw want allenigheid is een handicap.
    Ontheemd. Definitief en onomkeerbaar weg van de herkomst.
    En dan kruipt de hunkering binnen, een hunkering die iemand uiteindelijk kan verteren.

    Schrijnend wordt het wanneer er kinderen komen, nu kán ze niet meer terug,
    al had ze er voor zichzelf wel aan gedacht, het voor zichzelf ook wel gewild.
    Maar ze is niet meer enkel zichzelf, er loopt nu een stuk van haar op eigen beentjes.
    Ze moet nu geloven in een toekomst die zijzelf zó niet meer ziet.
    De verantwoordelijkheid voor dat onafhankelijk eigen stuk veegt haar eigen verlangen brutaal opzij.
    Afbeeldingsresultaat voor Young Astronomer van Brian Kershisnik

    De dromen van vroeger zijn een juk geworden.
    De hunkering, die blijft.

    illustratie Young Astronomer van Brian Kershisnik - gedicht geplaatst met toestemming van Elisa, de auteur
    m- 02/2018, blog

    06-02-2018 om 06:50 geschreven door maart


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.309. Herman v Rompuy

    te gast bij Wim Helsen, Herman van Rompuy
    met de Inaugurele rede van J.F. Kennedy


    (…) de laatste alinea’s

    In de lange geschiedenis van de wereld was slechts aan een paar generaties de rol toebedeeld
    de vrijheid te verdedigen op het tijdstip van het grootste gevaar.
    Ik deins niet terug voor die mogelijkheid; ik verwelkom haar.
    Ik geloof niet dat iemand van ons van plaats zou willen wisselen met enig ander volk of generatie.
    De energie, het geloof, de toewijding die we aan dit streven bieden zal licht schenken aan ons land
    en aan iedereen die het dient - en zal gloeien van het vuur dat de wereld werkelijk kan verlichten.

    En dus, mijn mede-Amerikanen: vraag niet wat uw land voor u kan doen - vraag wat u kan doen voor uw land.
    Mijn medeburgers van de wereld: vraag niet wat Amerika zal doen voor u,
    maar wat we samen kunnen doen voor de vrijheid van de mens.

    Tenslotte, of u nu burgers van Amerika of burgers van de wereld bent,
    vraag van ons hier dezelfde hoge normen van kracht en opoffering die we vragen van u.
    Met een rein geweten als enige beloning, met de geschiedenis als eindoordeel voor onze daden,
    laat ons voortgaan het land te leiden waarvan we houden, Hem vragend om Zijn zegen en Zijn hulp,
    maar wetend dat Gods werk hier op aarde waarlijk ons eigen werk moet zijn.

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Van Rompuy in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a52/ 
    12min45



    Over Herman van Rompuy : https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_Van_Rompuy 
    Over John F. Kennedy : https://nl.wikipedia.org/wiki/John_F._Kennedy 
    Over de Inaugurele rede, volledige tekst : https://nl.wikisource.org/wiki/Inaugurele_rede_van_John_F._Kennedy

    06-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    05-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.308. de blokjes

    iets over rekenvaardigheden

    De basisblokjes hebben als groot voordeel
    dat jonge kinderen al doende reeds iets leren over verhoudingen.

    Ze hebben als nadeel dat ge gedurende een paar jaren (de lego-jaren)
    niet meer op uw sokken over het tapijt kunt lopen, want die blokjes kunnen lelijk pijn doen,
    vooral de hele kleintjes, rechts bovenaan op de foto’s.  
    Die veroorzaken een nijdige pijnscheut in de voet en ge valt u haast een breuk.

    Voor de foto heeft een bereidwillige ziel erbij geschreven hoe het zit
    met die blokjes en het aantal toppekes.
    In de praktijk, in bouwsels, doet een kind dat intuïtief kloppen, zonder cijferwerk. 
                             
    Afbeeldingsresultaat voor lego blokjes breuken

    Ooit moet kindlief leren dat 3/4 ook 12/16 kunnen zijn, enzoverder, maar dat is voor later.
    Eerst spelen. 
    Fortuinen werden ooit besteed aan blokjes voor de kinderen van mijn zussen.
    En als de kinderen dan in het tweede of in het derde studiejaar intuïtief meekonden met het begrip breuken,
    en met het rekenen in breuken, dan beroemden de respectievelijke vaders zich plots op
    de goede genen die ze doorgegeven hadden en ze droomden verder over carrières voor hun nakomelingetjes. 
    De Nobelprijzen die daar bij hoorden zijn nog niet afgehaald.  

    m
    EZW-02/2014, http://lifehacking.nl/productiviteit-tips/verbeter-de-rekenvaardigheden-van-je-kind-met-lego/

    05-02-2018 om 02:27 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.307. jong bos?

    de naam Shaolin betekent Jong Bos

    De eerste Shaolintempel werd gebouwd in 495 in Dengfeng
    en deze is een van de oudste boeddhistische tempels van China.
    (…)
    Traditioneel ontwikkelden de Shaolinmonniken hun expertise in zelfverdedigingskunsten
    als antwoord op de aanvallen van bandieten,
    en als een manier om lichamelijk in conditie te blijven,
    en ook om mentale en fysieke discipline te krijgen.
    Shaolinmonniken reisden vaak veel door het land om het boeddhisme te prediken,
    en waren daardoor regelmatig het doelwit bij roofovervallen.
    De bloeitijd van de tempel was tijdens de vroege Tang Dynastie (618-907),
    waarover in de geschiedschrijving verhaald wordt,
    dat Shaolinkrijgsmonniken het leven redden van de toekomstige keizer Li Shimin
    en hem bijstonden in zijn strijd tegen rebelse krachten.
    Toen hij eenmaal de troon bestegen had, vergrootte de dankbare keizer hen onroerend goed
    en gaf een aantal van hen toestemming verder te gaan met hun training als strijdmonniken.
    De kunsten van Shaolin bereikten hun top tijdens de Ming Dynastie (1368-1644),
    toen honderden Shaolinmonniken militaire status verwierven,
    en persoonlijk campagnes leidden tegen rebellen en Japanse bandieten.
    Tegen deze tijd hadden de Shaolintempels hun eigen unieke stijl van zelfverdedigingskunsten ontwikkeld,
    die bekend raakte als exemplarisch voor Chinese wushu.

    http://nl.wikipedia.org/wiki/Shaolinklooster
     

    Om in lichamelijk in conditie te blijven, zeiden ze dus hé.
    Toen ik dat las dacht ik jaja, dat zeggen majorettes en cheerleaders ook van zichzelf.
    En om mentale en fysieke discipline te krijgen. Kom dat eens uitleggen aan de hooligans aub.

    En dan volgde dit filmpje, straffe kost. Een Shaolin Temple Acrobatic Show:
    klank niet te luid zetten,
    http://www.youtube.com/watch?v=QZXYOo_qk2E&feature=player_popout 
    01min25 

    m
    EZW-02/2013

    05-02-2018 om 02:26 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    04-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.306. de zusters K

    een zeer droevig lied over de vloek van plotse rijkdom

    De zusters Karamazov is een lied van Drs. P uit 1957
    en beschrijft het relaas van twee gezusters te Overveen die ruzie krijgen
    over de verdeling van een erfenis, bestaande uit japonnen.
    Uiteindelijk probeert de een haar zuster te vergiftigen, maar zij kan het niet laten
    een slokje te proeven om te controleren of het wel goed is. Dit wordt haar fataal.

    Steeds herhaald wordt dat de tijd ondertussen gewoon voortschrijdt:
    “terwijl de kater sliep en de pendule liep en de kanarie sprak: tsjiep, tsjiep, tsjiep, tsjiep.”

    Music ClefG+2.svgMusic 34.svgMusic 4f1.svgMusic 4g1.svgMusic 4a1.svgMusic Bar.svgMusic 4a1.svgMusic 4g1.svgMusic 4f1.svgMusic Bar.svgMusic 4e1.svgMusic 4f1.svgMusic 4g1.svgMusic Bar.svgMusic 4g1.svgMusic 4f1.svgMusic 4e1.svgMusic Bar.svg    Music ClefG+2.svgMusic 4d1.svgMusic 4e1.svgMusic 4f1.svgMusic Bar.svgMusic 4f1.svgMusic 4e1.svgMusic 4d1.svgMusic Bar.svgMusic 4e1.svgMusic 4d1.svgMusic 4c1.svgMusic Bar.svgMusic 2pd1.svgMusic End.svg
    Het lied vormt entertainment met een melancholische kern:
    hebzucht kan leiden tot tweedracht, twist en erger, zelfs uiteindelijk tot moord.
    Opvallend is dat de naam Karamazov (uit de titel) in het lied zelf nergens genoemd wordt.
    Het lied is beter bekend onder de (foutieve) naam Tante Constance en tante Mathilde.

    De titel van het lied zinspeelt op De gebroeders Karamazov,
    een bekend boek van de Russische schrijver Fjodor Dostojevski.
    De melodie van het refrein is enigszins verwant aan die van
    het eerste deel van Wolfgang Amadeus Mozarts "Pianosonate nr. 11 in A-majeur (KV 331)".

    van : https://nl.wikipedia.org/wiki/De_zusters_Karamazov 

    de zusters Karamazov

    Tante Constance en Tante Mathilde

    Woonden eendrachtig en knus bij elkaar
    Een was hardhorend, de andere brilde
    In doorsnee waren zij zeventig jaar
    In Overveen
    Telden zij hun jaren bijeen
    Niet meer zo koket als voorheen
    Maar nog altijd flink ter been

    Terwijl de kater sliep En de pendule liep
    En de kanarie sprak: "Tjiep tjiep tjiep tjiep"

    Tante Constance en Tante Mathilde
    Erfden de kleren van Tante Heleen
    Waardoor ineens hun gehechtheid verkilde
    Want van elk soort japon was er maar een
    Er werd getwist
    En naar provocaties gevist
    En er werden dingen vermist
    Waar de ander meer van wist

    Terwijl de kater sliep En de pendule liep
    En de kanarie sprak: "Tjiep tjiep tjiep tjiep"

    Op zeek'ren dag maakte Tante Mathilde
    Akelig lachend de koffie gereed
    Daar zij haar zuster vergiftigen wilde
    Die in haar eentje een wandeling deed
    Met terpentijn
    En een snufje rattenvenijn
    En gesloten keukengordijn
    Moest het wel uitvoerbaar zijn

    Terwijl de kater sliep En de pendule liep
    En de kanarie sprak: "Tjiep tjiep tjiep tjiep"

    Toen nu de koffie tot stand was gekomen
    Wou zij eens proeven en nam zij een slok
    Zij had de juiste verhouding genomen
    Tante Mathilde viel neer als een blok
    Sedert die tijd
    Droeg Constance in eenzaamheid
    De japonnen die tot haar spijt
    Tot een drama hadden geleid

    Terwijl de kater sliep En de pendule liep
    En de kanarie sprak: "Tjiep tjiep tjiep tjiep"

    Een live versie, klank aanzetten,
    https://www.youtube.com/watch?v=JXhu6WZUPUY 
    03min47

    Waarom ik dit hier plaats? Omdat het Drs. P is natuurlijk! En ook voor de tekeningen, 7-8j …
    Mijn hoed af voor de leerkracht die zo’n jonge kinderen aan het werk zet met iets van Drs. P.

    over Drs. P : https://nl.wikipedia.org/wiki/Drs._P , over Karamazov : https://nl.wikipedia.org/wiki/De_gebroeders_Karamazov , 02/2018, blog

    04-02-2018 om 02:34 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.305. stereotypen

    een paar heldere situatieschetsen

    Enkele stereotypen, knap in beeld gebracht.
    De geschreven tussentekstjes zijn in het Engels + Italiaans,
    maar dat maakt niet uit want de beelden zijn zeer duidelijk
    en bij momenten zeer raak ook.  
    Mijn favorietje is het stukje over de zakenreis.

    Het roze cirkeltje stelt een vrouw voor, het blauw vierkantje een man.
    Maar dat moet ik er eigenlijk niet bij vertellen, dat is vanaf het eerste fragment duidelijk.

    klank zachtjes zetten,
    de verschillende geluidjes beschrijven mee het gebeuren :
    http://www.youtube.com/watch?v=CCz08Bw9wEQ 
    05min27

    m
    EZW-02/2014, met dank aan VG

    04-02-2018 om 02:19 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    03-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.304. 1ste schoolreünie

    'k Ben maar één keer naar een schoolreünie geweest. Het was februari en heel koud, in '72 of '73.
    Het was het eerste jaar, of het tweede na de humaniora. Het was ergens in de binnenstad te doen.
    Er werd inschrijvingsgeld gevraagd, wat ik niet echt snapte, maar goed,
    ik schreef me in. Die 70 fr of zo, zou wel een bijdrage zijn in de onkosten,
    een centje voor de gestencilde uitnodiging en de postzegel, dacht ik.

    Toen ik die avond toe kwam op het adres, bleek het een zaal te zijn,
    niet een taverne/restaurant zoals ik begrepen had.
    Het was een zaal met drankje en hapje, 'met mogelijkheid tot versnapering',
    tafelen zat er dus niet echt in.

    Ook goed, maar zo’n grote zaal voor 16 oud-leerlingen? Wat een lege, kale bedoening.
    En toen bleek dat het initiatief niet uitging van onze gewezen klasverantwoordelijke
    maar van de school zelf, en dat álle oud-leerlingen waren uitgenodigd. Niet alleen ons klasje.
    Ik keek rond : een veel te hoog plafond om gezellig te zijn
    met een aantal lusters waarvan enkele het niet deden.
    Waarschijnlijk rekende de zaalverhuurder op de kale TL-buizen langs de muren.
    Rechts van de deur, aan een korte kant plus een lange kant van de zaal
    was de vloer drie of vier treden verhoogd, dat bouwsel had een golvende frontlijn
    en was afgezet met een vergulde reling die om de zoveel tafels onderbroken werd voor een trapje.

    Aan de overzijde van de deur was een soortement podium en
    aan de linker muur, aan de overzijde van die lege dansvloer, stond een geïmproviseerd buffet te zweten.
    Dit was een oude balzaal, met een interieur dat ooit de Fred Astaire-stijl had willen nadoen
    en daar toén al niet in geslaagd was. Een balzaal huren voor een schoolreünie?
    Dit was een even zielige locatie voor feestjes als de turnzaal van de school.
    En daar hadden we ons misschien nog thuis gevoeld.
    Maar ja, daar konden nu geen bijeenkomsten meer gehouden worden
    want daar lag nu een dure nieuwe vloerbekleding (linoleum?)
    die geen schoenen verdroeg en zeker geen dameshakken.
    Niet dat wij zo damesachtig gekleed liepen maar de oudere oud-leerlingen wel.
    De gestelde lichamen. De prominenten van de reünie. Zij die elke keer kwamen.
    De dames die duidelijk reeds lid waren van de Bond van Grote Gezinnen.

    Wij waren met een stuk of acht van ons klasje en een paar van ons besloten
    dat koud TL-licht te ontvluchten en elders een paar uren gezelligheid te zoeken.
    In klein comité.

    Alleen stond er nu een nonnen-comité in de weg want
    ondertussen had de dame aan de deur van de zaal
    gezelschap gekregen van zuster directrice en een paar van haar acolieten.
    Onze vroegtijdige terugtocht zou tactisch moeten aangepakt worden.

    Onze tafel had als blijk van belangstelling al een paar afkeurende blikken gekregen.
    Ons half klasje was te jolig, te lacherig (van ellende), te weinig jonge-damesachtig met al die jeans …
    Hoe het zat met de andere klassen van ons jaar weet ik niet,
    ik had het druk met de deur in het oog te houden om te zien wanneer de uitgang zou vrij zijn.
    Een andere uitgang, een meer discrete, was er niet:
    een keuken was er niet (meer) en de zij-ingangen naar het podium waren dicht gewerkt.
    De enige nooduitgang die er was, was te zichtbaar achter de buffettafel,
    aan de overkant van die lege dansvloer drie treden beneden ons.

    Toen kwamen de nonnen in beweging, zij verlieten de ingang.
    Gered, dachten wij - Niks van.
    Zij zwermden uit en namen de rijen tafeltjes in de klem. Voor een gesprekje.
    Een tafeltje verder zag ik zuster M en ik hoopte dat ze rap bij ons zou zijn,
    zij was de meest menselijke non van het klad. Maar ineens stond daar de directrice.
    Met professionele minzaamheid had zij ons in de rug beslopen.
    Ze vroeg wat we 'deden’' Waarmee studies bedoeld werden.
    En plots was er aan tafel ineens weer die verbondenheid, bijna ogenblikkelijk.
    Er was zelfs geen overleg nodig.

    Iemand zei dat ze bakkerijschool volgde en dat ze al zoete broodjes kon bakken.
    Bij zuster directrice bleef De Minzaamheid op het gezicht geglazuurd.
    Iemand studeerde voor 'tolk' in de Aarschotstraat.
    Of zuster directrice de stijl van de Aarschotstraat kende liet ze niet merken.
    De Minzame Glimlach bleef bij elk sullig antwoord.

    Tot slot antwoordde iemand naar waarheid dat ze moraalwetenschappen studeerde.
    Er kwam beweging in het masker van de directrice:
    - Ah, Godsdienst! constateerde ze verheugd en verbaasd over wie terugkeert naar de stal,
     
    het schaap van wie men dat het minst verwacht newaar …
    - Nee zuster, moraalwetenschappen.
    - Welja, Leuven dus! deed ze katholiek.
    - Nee zuster, Brussel., was het vrijzinnig antwoord.
    De glimlach verkrampte tot een grimas en na een knikje trok ze naar een andere tafel.

    Na zoveel geveinsde belangstelling stonden we op en stapten naar de deur.
    Weg van daar.
    Hoe de avond verder gegaan is kan ik me niet herinneren.

    Later hoefden schoolreünies niet meer voor mij, teveel stoef-&-bluf, die grote bijeenkomsten.
    Nog later kwam het er niet meer van.
    Maar een klein klasreünietje zie ik nu eigenlijk wel zitten.
    Vijfenveertig of meer jaren na datum.

    m
    EZW-08/2012, bijgewerkt

    03-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.303. alarmerend

    Het schaap blaat en de geit mekkert.
    Zo hebben wij dat geleerd op school, in de jaren dat het leven nog simpel was.
    Nu blijkt dat de dieren zelf die schoolboeken niet doorgenomen hebben.
    Het geluid dat sommige onder hen produceren doet me in alarmfase rood gaan
    en ik zou onmiddellijk de polies, de hulpdiensten en de brandweer bellen.

    verontrustende geluiden
    klank aanzetten, vooral luid genoeg :
    http://www.youtube.com/watch?v=PpccpglnNf0 
    02min05

    m
    EZW-02/2013

    03-02-2018 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    02-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.302. Read Only

    waarom ik Microsoft een proces wou aandoen

    Aangezien we van aan boord geen beeldmateriaal mochten mailen naar onze correspondenten
    (toen nog te duur in satelliet-tijd)had ik CD-roms met foto’s en PPSsen gereed gemaakt om mee te geven
    aan iemand die afmonsterde, hij zou ze posten. 
    'k Had op die CD-roms ook wat teksten voor thuis gezet, deze zonder zelfcensuur.

    Mijn dagelijks uitgaande mails stonden bol van de zelfcensuur.
    Niet alleen was de server de rederij zelve, maar
    elke uitgaande mail passeerde toen ook nog via de captain, vandaar.
    Op CD-rom kon ik eens wat serieuze berichten meegeven, zo halverwege contract.
    We hadden nog een twee maanden voor de boeg. 

    De CD-roms had ik verzendklaar gemaakt, beveiligd tegen wijzigingen
    en ik had ook een wachtwoord ingevoerd om te beveiligen tegen indiscretie. 
    Dat tweede wachtwoord was oude koek bij de correspondenten,
    ze wisten thuis allemaal dat het **** was.   

    En dan nu het relaas, het gebeurde in 2007:   

    Vorige vrijdag waren we thuis, eerst jetlag eruit geslapen,
    zaterdag bel ik mijn ouders om te melden dat we weer in het land zijn.

    Ome Jos was daar ook.
    Ome Jos is een bevriende buur die sinds het overlijden van zijn echtgenote
    tamelijk vaak bij mijn ouders binnenloopt.

    Voor Ome Jos had ik ook een exemplaar meegegeven.
    Hij heeft sinds een tijdje een vriendin,
    als broer-en-zus-hoor, vertelde hij er haastig bij toen hij voor het eerst over haar vertelde.
    Buddies dus.
    We noemen haar Tante Pos, omdat haar familienaam iets in die aard inspireert.
    En zij laat zich met stijl dat naampje welgevallen.

    Aan de foon vroeg ik Ome Jos of de CD-rom hem bevallen was.
    ‘k Had uren zitten werken en reviseren aan de drie PPSsen
    en verwachtte van hem op zijn minst een 'hm' als goedkeuring.

    - Nog niet bekeken Meisje.
    Hij is 70+ en mag me dus meisje noemen.
    - Nog altijd niet bekeken Ome Jos? kreet ik.
    - Nee Meisje, want ze kwam er elke keer bijzitten.
    'Ze' is Tante Pos.
    - Is dat een probleem Ome Jos?
    - Ja Meisje, er staat toch ‘ALLEEN lezen’.
    - Ome Jos ...
    - Meisje?
    - Het is niet ‘ALLEEN lezen’, het is ‘alleen LEZEN’,
     
    gewoon die optie aanklikken en dan komt de tekst in beeld.

    In de stilte die toen volgde hoorde ik de professor in hem wakker worden.

    - Kijk kind, zei hij, dan zou er 'ENKEL lezen' gestaan hebben, dat zou uitsluitsel bieden.  
    - Ja Ome Jos, zei ik gedwee.

    'k Stond kaarsrecht aan de telefoon en vreesde dat hij me in
    september zou doen terugkomen. Want zo is hij. Zo was hij ooit.

    En Microsoft doe ik een proces aan wegens de klunzige, slordige
    en inadequate vertaling van de term Read Only.

    m
    2007, HiH-02/2015, bijgewerkt

    02-02-2018 om 03:23 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!