Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
de computer heeft het weer eens gedaan ... of hoe een tekst verloren gegaan is nu ik zoveel met zovelen te delen had .... Ik zal het dus nog maar eens proberen op te rakelen, de vruchten van de Geest .... Er was Palmire en Eddy en Lydie en Geert en Jan, mensen van gisteren en mensen van jaren terug, zo opeens allemaal als door de Geest gedreven om terug contacten te legen en dan nog wederzijds ... Bezinnend wandelend in de tuinen van het Rosarium te Dadizele word ik aangesproken door een dame die me 35 jaar, ja u leest het goed!, geleden me bediende in haar kruidenierszaak na vele jaren buurtwinkelen .... toen het leven nog heel gewoon was.
Onmogelijk haast dat in al die tijd ik toch blijkbaar ergens gevolgd werd, verhalen van vroeger, hoe het nu gaat op het werk en met mijn zus en broer en ja met die kleine "een achterkomeertje" zeker.. en hoe mooi het jublileumfeesst was geweest ... ja, een fijne ontmoeting na zoveel jaren ook al was ik toen nog een kind .... maar blijkbaar wist ze meer van me af dan ik kon vermoeden ...
Want de kerk, menere, het is dat niet meer hé; alleen in Dadizele zitten de kerken nog vol ... ben je nog altijd lector? Ik dacht even na en dan stelde ik vast dat ik zelf gevolgd was op mijn recente parochie waar zij het dorp voor de stad ahdden gewisseld.
Ja, de kerken .... en op zondag geen mis meer kunnen bijwonen wegens "gesloten" ... een frisse wind drijft ons uit elkaar, maar diezelfde wind waait een neef toe die ik eveneens al jaren niet meer heb gezien .... Sinksen zeker?
Na meer dan een jaar heb ik ook Lydie terug ontmoet via telefoon, de vrouw die vriendin werd waneer ik haar leerde kennen als ms-patiënte, maar vooral als optimistischce Lourdesbedevaartster en dan nog uit het bisdom Gent ... Geloven, goed en wel maar toch veel moeilijke momenten, maar de telefoon heeft weer geholpen en de Geest heeft zijn werk gedaan want het ggesprek eindigt met een gulle lach, juist op het goede moment ...
Wanneer ik meteen denk aan Jan die blijkbaar wegens te lange stilte niet meer durft op te bellen of zelfs een mailtje te sturen, valt er een vakantiekaart in de bus, ook Geesteswerk?!
En omwille van dezelfde bedeesdheid laat Geert precies op Pinksteren toch weer eens iets van zich horen; kan toch allemaal geen toeval zijn .... Mensen werden ooit geïnspireerd en blijven daarvan in stilte blijkbaar van getuigen in heel doodgewone dingen.
Beetje serieus? Misschien maar iets herschrijven is nooit hetzelfde en met de muziek en de stem van Lutgart Simoens was deze blog ook anders geweest, maar hoevelen zijn door haar geestdrift deze keer willen wakker blijven tot middernacht. Eenvoud hebben we nodig blijkt weer eens.
En vrienden, van alle leeftijden, van "alle slag" om ze nu maar eens te noemen, maar Pinkstermensen om maar in deze tijd te blijven want inderdaad zijn ze deze dagen aangewaaid bij een te frisse lentewind.
het is dus weer eens laat geworden om aan mijn blog verder te werken, niet zozeer dat ik er geen inspiratie voor vond dan eerder de vele mooie teksten die ik er vandaag vond. ik wil nu al een paar mensen danken die gereageerd hebben, wat toch uiteindelijk de bedoeling was bij het opstarten van dit medium. maar eens onderweg zal ik wel proberen wat meer over mezelf te vertellen ook al blijkt dit niet nodig wanneer soms één foto voldoende is om uitvoerig in te gaan op zo een hint, onbewust of vriendelijk gevraagd. of ik aan het filosoferen ga, wel dat kan misschien nu wel bij dit late uur, en toch denkend aan deze en gene waarvoor ik nu schrijf.
en dan komt ineens deze gedachte naar boven
'is goed in 't eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan
geloof en leven, deze titel bedacht bij de wisselvalligheden van elke dag, leven tussen "engel" en "duivel", dit n.a.v. enkele mails die ik kreeg, de ene heel ernstig met serieuse boodschap, de andere dan weer "ondeugend".
maar het valt me toch op dat mensen hun oprechte gevoelens en hun mening graag kwijt willen via een mail, en nog liever via een pps-voorstelling waar de waarden als liefde en vriendschap, geloof in de ander, bemoediging, heel sterk naar boven komen.
is dit zich verbergen achter een vorm van anonimiteit of precies het goede en mooie met elkaar willen delen en er ook ergens voluit achterstaan?!
of is het zich juist niet langer durven voordoen als gelovig en zoekend getuige te zijn van onze diepere wortels in deze meer en meer oppervlakkige wereld? het internet kan dan ook bron zijn van engel en duivel om ze nogmaals zo te noemen, al lonken de vele sites naar oppervlakkigheid , naar ont-waarding waar we dagelijks aan bloot gesteld worden.
zelfs op een blog is het haast 'verboden', 'gevaarlijk' de echte waarden die ons zo dierbaar zijn te delen, want wie zal ons nog begrijpen? ja, er is nog ergens een "big brother" die toeziet wat we schrijven en delen; mogen we wel vrijuit zijn met onszelf en anderen wanneer het om geloof en liefde gaat, om het echte leven of lezen we liever de erder pikante en ondeugende mails? ja, vele vragen komen naar boven wanneer je voor jezelf je van dit medium bedient, haast een meditatief moment, inkeer zoals het werd genoemd. en alles is dan ook zo vluchtig, want eens deze blog afgesloten krijg ik straks wellicht een volgende mail binnen met juist tegenovergestelde berichten die ik hier juist heb gepost ... de engel .... en de duivel.
Een moeder kun je nooit missen, zij is de spil van 't gezin. Ze troost, beschermt en vertroetelt, ze is het eind en 't begin. Wanneer je amper kunt spreken, kan zij je duid'lijk verstaan en ben je de weg verloren, wijst zij wel hoe je moet gaan.
Een moeder kan nimmer rusten, moe zijn komt niet bij haar voor. Zelfs als ze op is van zorgen, loopt ze nog welgemoed door en als een ziekbed haar kluistert, dan voel je pas wat ze deed: haar kind'ren liefdevol bijstaan en steunen bij al hun leed.
Moeder, je bent echt onmisbaar! Wij allen staan om jou heen, de groten en ook de kleinen laten jou echt niet alleen! Zoals jij ons hebt gedragen, dragen wij jou door de nacht. De strijd die jij hebt te strijden, wordt door ons samen volbracht!
goeie vrienden van vroeger, mensen van gisteren, toevallige voorbijganger,
dit is een eerste welkom op voor mij een nieuw medium, en dus even afwachten wat het brengt ... in elk geval een brug zo nu af en toe van mij naar u en hopenlijk wederzijds!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
