Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Laat je raken Laat je raken door een traan de afgewende blik het hoofd in de handen... het hulpeloze schouderoptrekken het zwijgen aan de andere kant van de telefoonlijn.
Laat je toch maar raken door het zoveelste beeld van een uitgehongerd kind een aan flarden geschoten man een schreeuwende vrouw op de vlucht voor onrecht en zinloos geweld.
Laat je raken door het stoere masker en de brutale bek heen en raak een tedere ziel.
Laat die kromgebogene stom gemaakte verlamd geworden mens met zijn leven je raken voor het eerst of nog een keer en steeds opnieuw tot je geraakt wordt diep vanbinnen voor altijd.
Maaar blijf jezelf, al is het soms moeilijk, zeker voor mensen die altijd zelf en alleen beslissingen moeten nemen, en die soms in de luren gelegd worden door mensen met malafide beloften.
Eenzaamheid is in een tijd van sociale media haast paradoxaal. Nog nooit hadden we zoveel en zo frequent contact. We leven in een rijk land, met goede voorzieningen. We vinden ‘gezelligheid’ belangrijk en we gebruiken volop sociale media. Toch -of juist nu?- is de eenzaamheid groot.
...
Maar er is ook een andere kant: alleen zijn betekent niet per se eenzaam zijn. Alleen zijn kan (soms) ook fijn zijn. En nodig, zoals de plekken wit tussen de regels van een gedicht. Een druk sociaal leven, ook virtueel, kan heel eenzaam zijn.
Stef Bos zingt over eenzaamheid die als een persoon in je leven is. Een bedelaar die om een aalmoes vraagt, en juist zo je confronteert, met je eenzaamheid. Ze raakt je aan – van tijd tot tijd.
Wij hebben allen zo vele redenen om dankbaar te zijn, te beginnen om het feit dat we hier elkaar mogen ontmoeten, elke dag opnieuw via blogland, dankbaar omdat we mogen tekenen, schrijven en knutselen.
Dankbaar dat we ondertussen mogen genieten van de mooie muziek op de radio terwijl we genieten van zonnenstralen die onze kamer binnenstromen. Dankbaar omdat we een prachtig concert mochten meemaken.
Dankbaar dat we onze handen uit de mouwen kunnen uitsteken om niet enkel de eigen tuin te onderhouden, maar nog meer deze van onze ouders, als die er nog zijn, en daarnaast hun groot terras een poetsbeurt te geven.
Dankbaar omdat ik op de weg heen en terug vele kilometers mag fietsen, dat betekent dat ik nog gezond genoeg ben, ook wanneer ik tijdens de week naar de fitness ga.
En op het einde van de dag dank ik God voor alles wat ons werd gegeven.
... Wens ik jullie een hoopvolle dag toe, vol vertrouwen dat het ook nu weer goed komt, wat dit elk voor jullie afzonderlijk mag betekenen. Ik ben er met geheel mijn hart in elk geval bij als ik deze boodschap achterlaat!
HET TULPENVIRUS Literaire thriller DANIELLE HERMANS
Een jonge kunstenaar raakt betrokken bij de mysterieuze dood van zijn oom. Hij komt erachter dat de tulpenmanie niet iets is dat tot het verleden behoort. De gekte rond die bloem drijft mensen nog steeds tot het uiterste, zelfs tot moord… Alkmaar, 1636. De gerespecteerde herbergier en tulpenhandelaar Wouter Winckel wordt gevonden in de gelagkamer van zijn taveerne De Oude Schuttersdoelen. Vermoord. Waarom moest hij dood? Londen, 2007. Frank Schoeller wordt door zijn neef Alec dodelijk gewond aangetroffen. Uit de laatste woorden van Frank en het boek dat hij omklemt, begrijpt Alec dat de moord iets met tulpen te maken moet hebben. Samen met zijn beste vriend Damian volgt Alec een spoor dat niet alleen terugleidt naar de 17de-eeuwse tulpenhandel en de moord op Winckel, maar ook naar een groep rijke investeerders waarvan Frank deel uitmaakte. Dan duikt de ambitieuze biologe Tara Quispel op. Zij blijkt Frank goed gekend te hebben en heeft het moeilijk met zijn dood. Maar om andere redenen dan Alec denkt... Als blijkt wat er achter Franks plannen zat en hoeveel er op het spel staat, is niemand van de betrokkenen zijn leven meer zeker. Daniëlle Hermans (1963) is na haar studie Kunstbeleid en -management aan de Universiteit van Utrecht het communicatievak ingegaan als freelance communicatiemanager. Haar interesse voor de Nederlandse geschiedenis en haar liefde voor thrillers zette haar aan tot schrijven. Het tulpenvirus is haar debuut.
Soms gebeuren er dingen die je niet kan bevatten zit je met een kop vol watten. De ene mens, bomvol geluk de ander zit tegelijkertijd, helemaal stuk....
De cirkel van leven na een einde, altijd ook een nieuw begin. Als je met liefde was gaan weven zit je hier dus midden in.
Gezondheid en blijdschap ziekte en verdriet, alles heeft twee kanten je ziet het ene liever niet.
Toch komt het steeds weer op je pad, moet je langzaam loslaten, een lieve schat die loopt nog heel even met je mee, beleef je ook het wel en wee.
Hier kun je ze nog in je armen nemen hebt geen recht om het leven te claimen Toch.. als ze zijn aan genezij zijn ze heel wat dichterbij.
Wat zou jij doen als je beste vriendin werd vermoord - en je zoon de enige verdachte in de moordzaak was? Hoe ver zou je gaan om hem te beschermen? Hoe veel leugens zou je vertellen? Zou jij de ergste, de donkerste feiten onder ogen durven komen - al was het maar alleen voor jezelf?
Het leven van Jeanne verandert van de ene op de andere dag als ze Ali ontmoet. Hoewel de twee volstrekt verschillend zijn, worden ze elkaars beste vriendinnen. Ali is brutaal en uitdagend, een flirt die graag harten breekt. Wat Ali en Jeanne gemeen hebben is dat ze hun diepste gevoelens en verlangens aan een dagboek toevertrouwen.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.